Verslag 1
We gaan voor het eerst, sinds het coronavirus de hele wereld in z’n greep heeft, weer naar het buitenland met onze camper en wel naar Duitsland en Frankrijk. Onze eerste overnachtingsplek is in Lahnstein, vlakbij Koblenz, op camping Wolfsmühle, waar we de anderen van onze reisgroep weer ontmoeten: Roel en Janna, die we in juni nog in Groningen thuis opgezocht hebben, Cas en Anja, waarmee we vorige week bij ons op de camping (aan de Linge in Tiel) samen de reis uitgewerkt hebben en normaal gesproken zouden Jan en José het vierde koppel zijn. Helaas kwam Jan onverwachts in het ziekenhuis terecht met een longontsteking, waarvan hij nu thuis aan het herstellen is, maar gister zei hij te proberen om toch nog een stukje van de reis aanwezig te zijn ! We wachten het af en hopen het beste !
Vanmorgen (31 augustus) zijn we tegen elven vertrokken uit Dodewaard en zijn eerst, via een “kleine” omweg, naar Dieren gegaan, waar we mijn ouders (beiden negentig-plussers !) even bezocht hebben.
Vervolgens zijn we over snelwegen naar de Duitse kampplaats gereden, waar we pas, door veel files onderweg, tegen half zes aankomen. De anderen zijn dan al enkele uren aanwezig en zitten heerlijk buiten in de zon.
We sluiten ons natuurlijk aan en komen daarna ook nergens meer: het wordt een uitgebreide “happy hour” met allerlei hapjes, gevolgd door soep, brood en eieren, van eten koken komt niets meer !
De sfeer zit er gelijk goed in, we hebben er allemaal zin in om weer te gaan reizen en nieuwe dingen te zien !!!
(Terwijl ik het verslag typ doen Cas, Anja en Janna de afwas. Goed geregeld, hè !)
Verslag 2
Nadat we vanmorgen buiten ontbeten hebben op onze riante kampplaats pakken we onze fietsen om, met de rest van de groep, richting Koblenz te gaan. Cas had een mooi fietspad gevonden langs de rivier de Lahn, maar we moeten hiervoor wel over een smalle brug en vervolgens een vrij lastige trap af !
Helaas laat de zon zich vandaag niet veel zien en zijn de kastelen, die we onderweg zien, niet op z’n mooist.
Koblenz is een gezellige stad met diverse leuke pleintjes, maar het bekendst is natuurlijk de landtong tussen de Moezel en de Rijn: Deutsches Eck (sinds 2002 toegevoegd aan de UNESCO werelderfgoedlijst). Op deze “Duitse Hoek” waar de Moezel overgaat in de Rijn staat een imposant beeld van keizer Willem 1, vanaf deze plek heb je een mooi uitzicht op het water en de Ehrenbreitstein vesting.
Nadat we de stad fietsend bekeken hebben gaan we terug naar Lahnstein waar we allemaal een tijdje onze rust nemen !!!!
Rond half zeven gaan we gezamenlijk naar het campingrestaurant waar op de menukaart diverse soorten schnitzel staan, ook de aanbevolen wijn smaakt prima.
Pas tegen half tien verlaten we het gezellige onderkomen en verhuizen dan naar ons eigen “huis op wielen” !
Verslag 3
Zodra de mist vanmorgen opgetrokken was kregen we een strakblauwe lucht te zien, ideaal weer voor een boottocht. Natuurlijk gaan we weer op pad met onze fietsen, eerst een stuk langs de lieflijke rivier de Lahn en daarna richting Koblenz, waar we ruim voor drieën aankomen voor een twee en een half uur durende tocht op de Moezel.
(Basilika St. Castor.)
Nadat we de “Duitse Hoek” gepasseerd zijn komen we al vrij snel bij een grote sluis waar we ruim vijf en een halve meter omhoog gaan voor we verder de (544 kilometer lange) Moezel op kunnen varen.
Onderweg zien we groene steile hellingen met talloze druivenranken en enkele leuke wijndorpjes.
Bij Willingen keren we om en tegen half zes zijn we terug in Koblenz. We fietsen dan langs de Rijn terug naar onze kampplaats en weer staat er zo’n vijf en dertig kilometer extra op de teller !
Verslag 4
We trekken vandaag verder en onze volgende overnachtingsplaats is slechts zo’n vijfenzeventig kilometer zuidelijker, toch komen we pas zes uur later aan op camperplek Wohnmobilpark Bingen, we rijden dan ook een mooie route langs de Rijn. Omdat we via de oostkant gaan zien we al vrij snel Boppard aan de overzijde liggen,
maar een stukje zuidelijker, bij Sankt Goarshausen, rijden we bergopwaarts naar een mooi uitkijkpunt vanwaar we een prachtig stukje Rijn aanschouwen waar ook de beruchte Loreley-rots te zien is.
De 19de-eeuwse legende vertelt het verhaal van een mooie blonde vrouw, wier gezang veel zeelieden fataal werd. Om de dame daadwerkelijk te zien moet je beneden bij de Rijn een kilometer wandelen naar een smal eindpunt, wij zoomen haar wel in (!) en ook zijn er diverse foto’s te kopiëren.
Wél gaan we bij St. Goar met de veerpont over naar de westkant van de Rijn en iets zuidelijker passeren we het machtige fort Pfalzgrafenstein uit de 17de-18de eeuw, dat midden in het water staat.
Nog wat verderop komen we bij de prachtige zes honderd vijftig jaar oude plaats Bacharach met tal van historische bouwwerken, waaronder de stadsmuren en de kerk St. Petrus.
Nadat we deze plek bekeken hebben rijden we, inmiddels vrij verhit bij vijfentwintig graden, naar de kampplaats, die uitzonderlijk ruim blijkt te zijn. (Wel zijn we blij dat we weer gereserveerd hadden, want, net als op de vorige plek, is alles vol !) Tegen vijven zijn we allemaal gearriveerd en houden we een “wijnproeverij” met daarbij diverse hapjes.
Natuurlijk loopt dit weer helemaal uit en zitten we om elf uur nog bij elkaar !! ……….Maar gezellig is het en daar gaat en om !
Verslag 5
Het is vandaag prachtig weer dus pakken we ons “Fahrrad” om naar Rüdesheim am Rhein te rijden.
Wanneer we op de veerpont staan die ons over de Rijn zet zien we in de verte het imposante Niederwald-monument, dat de eenwording van Duitsland in 1871 herdenkt. Het heeft een totale hoogte van ruim achtendertig meter en weegt vijfenzeventig ton. Voor de lol zeggen we: daar fietsen we even naartoe !
Eerst rijden we door het leuke stadje vol vakwerkhuizen, waar het, omdat het weekend is, erg druk is. Je kunt met een kabelbaan naar het monument toe en er staat een lange rij wachtenden om dit te ondernemen.
Wij gaan bergopwaarts naar de Abdij Sint-Hildegard van de Benedictinessen en rijden via smalle paadjes langs wijngaarden omhoog.
Het uitzicht op de Rijn is hiervandaan heel mooi.
Het blijkt dat we nog maar drie kilometer van het Niederwald Monument af zitten, dus fietsen we, over onverharde weggetjes, naar de immense gedenkplaats, waar het goed druk is.
De weg terug het dal in langs de vele druivenranken gaat heel snel en eenmaal weer in het stadje stoppen we bij een “Bier und Weingarten” om onze dorst te lessen.
Daarna keren we terug naar de kampplaats waar we de rest van de dag in de schaduw doorbrengen !
Verslag 6
Naast Rudesheim is er nog een tweede plaats die vlakbij onze camperplek ligt, namelijk Bingen. Na vijf minuten fietsen maken we al een eerste stop bij de Rijnkade van deze stad, waar net een blaasorkest een openluchtconcert verzorgt met leuke, vlotte liederen.
Het is er druk met toeschouwers en menigeen zit (om half twaalf !) al met een glas Riesling voor zich te luisteren; wij wagen ons daar niet aan, we hebben nog een flinke fietsroute op het programma staan. Iets verderop maken we alweer halt bij de Rhein-Nahe-Eck waar je uitkijkt op de Muistoren: een stenen, witte toren op een klein eiland in de Rijn die in het verleden gebruikt werd als tolhuis en later dienst deed als signaaltoren voor het scheepsverkeer.
Ook passeren we de “Oestricher Kran”.
In Duitsland kennen ze natuurlijk niet de “fietsknooppunten-routes” van de ANWB, maar hier volgen we de witte bordjes met groene fiets erop en zo komen we ook langs de mooie plekjes van de streek.
Ons doel is Bad Kreuznach waar op een mooie oude brug huizen staan: Brückenhäuser. Het is wél even zoeken voor we er zijn, maar eenmaal daar blijkt dat ze de brug net aan het restaureren zijn en is deze verpakt in plastic !
Inmiddels is het twee uur en beginnen onze magen te knorren, we komen terecht bij een prima Italiaans restaurant in het gezellige centrum van de stad (wel is de ober erg arrogant !).
Daarna volgen we weer de bordjes richting Bingen en tegen vijven komen we, na ruim vijftig kilometer fietsen, weer aan bij de Rijnkade waar we ’s morgens onze eerste stop hebben gemaakt. Nu lusten we wél een wijntje en zitten geruime tijd gezellig aan een lange tafel te pimpelen met uitzicht op de Rijn !
Verslag 7
We zijn weer verder getrokken met de campers, nu richting Frankrijk. Ieder rijdt voor zich en, in tegenstelling tot de rit langs de Rijn, komen we elkaar dit keer onderweg niet tegen. We hebben ruim twee honderd twintig kilometer te gaan in zuidwestelijke richting en er leiden natuurlijk diverse wegen naar Molsheim in de Elzas ! Het is prachtig rijden over de heuvelachtige binnenwegen door de “Pfalz” met mooi groen bosgebied.
Bij de plaats Dahn in de Noord-Vogezen bevinden zich bizarre rotsformaties van rode zandsteen: het Dahner Felzenland. Hier parkeren we onze camper en, voor het eerst in anderhalf jaar tijd, beklimt Wim weer een rots, een hele overwinning !
Nadat we op een prachtige locatie, aan een stroompje in het bos, geluncht hebben vervolgen we onze weg om, net over de grens in Frankrijk, opnieuw een stop te maken.
Dit keer in de stad Wissembourg, gelegen aan de rivier de Lauter, met mooie oude huizen, we maken hier een korte wandeling bij een temperatuur van zo’n achtentwintig graden !
Dan wordt het tijd voor de laatste kilometers en pas tegen vijven arriveren we op camping Municipal Molsheim, waar we een plek krijgen in de schaduw onder de bomen !
Nadat iedereen vandaag zelf gekookt heeft komen we bij elkaar om, voor het eerst deze trip, een potje Mexican Train te spelen !
Verslag 8
We staan met onze campers in de Franse Elzas, het grensgebied wat eeuwenlang inzet is geweest van strijd tussen Frankrijk en Duitsland, wat nog goed te zien is aan de plaatsnamen die vaak Duits aandoen. Maar het is vooral bekend van de historische plaatsjes met middeleeuwse vakwerkhuizen en de heerlijke wijnen die hier geproduceerd worden. Wij stappen rond elf uur weer op onze fietsen en gaan eerst richting Obernai: langs wijngaarden en over pittige heuvels van soms wel zeventien procent (!), onderweg een stop makend in de plaats Rosheim.
Hier halen we bij de “boulangerie” heerlijke croissantjes en stokbrood, we zijn tenslotte in Frankrijk !
Maar na twaalf kilometer rijden komen we aan in de prachtige, toeristische stad Obernai met z’n pittoreske steegjes en leuke pleinen.
(We kunnen het niet laten en willen even in de draaimolen !)
(Ze verkopen hier ook prima whisky !)
Op de terugweg stoppen we bij een wijnhuis om enkele witte wijnen te testen, waarna er verschillende gekocht worden en in de fietstassen verdwijnen.
Natuurlijk willen we ook de plaats Molsheim, waar we overnachten, nog bekijken en ook dit is weer een heel mooie stadje met z’n stadhuisplein vol vakwerkhuizen.
Morgen gaan we de “Route du Vin” rijden en zullen we nog veel meer middeleeuwse dorpjes zien omringd door wijngaarden !
Verslag 9
De “Route du Vin” in de Elzas is een schilderachtige wijnroute van in totaal honderd tachtig kilometer, die langs historische plaatsjes kronkelt met kasseienstraatjes, middeleeuwse vakwerkhuizen en renaissancistische fonteinen.
Vanaf Molsheim rijden we in zuidelijke richting een gedeelte van deze route langs de beroemde wijngaarden en stoppen voor het eerst bij de plaats Dambach-la-Ville, waar we bij de plaatselijke markt heerlijke Franse kaas kopen.
Steeds de bordjes “route des vins d’Álsace” volgend rijden we van de ene mooie plaats naar het volgende pittoreske stadje.
Wanneer we rond één uur stoppen in Bergheim om een hapje te eten, blijken de restaurantjes in dit acht honderd jaar oude stadje allemaal vol te zitten, maar gelukkig kunnen we enkele kilometers verderop in de schitterende stad Ribeauvillé wel terecht.
Voor het eerst proeven we “tartes flambées” oftewel Flammenkuchen in het Duits. Dit zijn heel dunne pizza’s, zonder korst, belegd met kaas, uien, spek en champignons, erg lekker ! Ook moeten we, voor het eerst deze reis, onze corona QR-code via de app. op de telefoon laten zien, want zonder deze kom je een restaurant niet in !
Nadat we het stadje uitgebreid bekeken hebben rijden we door naar onze nieuwe overnachtingsplaats: camping Le Médiéval in Turckheim
en zelfs hiervandaan zien we op de heuvels de vele druivenranken staan !!
Verslag 10
We hebben vandaag twee plaatsen op het programma staan: Riquewihr en Colmar.
Al fietsend tussen de wijngaarden zijn we allemaal blij dat we een E-bike hebben want het gaat weer aardig bergje op en weer af, ook de verschillende versnellingen worden volop gebruikt !
(Anja en ik waren natuurlijk weer het eerste boven !)
Het toeristische plaatsje Riquewihr, dat in 1320 stadrechten kreeg, is eigenlijk één groot openluchtmuseum met prachtige, goed bewaard gebleven vakwerkhuizen. Er worden dan ook weer volop foto’s gemaakt.
Na de lunch rijden we naar de veel grotere plaats Colmar, dat in de 16de eeuw een bloeiperiode kende als handelsnederzetting en rivierhaven, toen wijnhandelaren hun wijn verscheepten langs de kanalen in de schilderachtige wijk die nu “Petite Venise” (Klein Venetië) genoemd wordt. Dit is ook inderdaad het mooiste gedeelte van de stad, je kunt er nu met een bootje door de grachten varen, maar vanwege de lange wachttijd zien wij daar van af.
Na veertig kilometer fietsen zijn we terug op de kampplaats in Turckheim, waar we “verplicht” happy hour houden tot half zeven, dan begint namelijk een wijnproeverij op de camping en die willen we ook graag meemaken ! (Ondertussen typ ik alvast het verslag !)
(We krijgen nog speciaal bezoek tijdens “happy hour”!)
Na afloop fietsen we naar het centrum van Turckheim om lekker uit eten te gaan, niemand heeft meer zin om te koken !
Verslag 11
Vannacht heeft het, voor het eerst deze reis, geregend en omdat het vandaag minder mooi weer zou worden hebben we tickets gereserveerd voor Château de Haut-Koenigsbourg. Tegen half twaalf zijn we met twee campers bij het grote kasteel, hoog boven het mooie dorpje St.-Hippolyte, de populairste attractie van de Elzas.
Het château is in het verleden in bezit geweest van vele verschillende edelen, heden ten dage geldt het kasteel als een van de best bewaarde burchten in de Elzas.
Nadat we er ruim een uur hebben rondgedwaald rijden we terug naar de camping om na de lunch weer op pad te gaan, dit keer op de fiets.
(Volgens mij hebben we een verkeerde afslag genomen !)
Voor we Frankrijk weer verlaten willen we nog een laatste dorpje van de “Route du Vin” bekijken en wel: Eguisheim. Het blijkt één van de mooiste plaatsen te zijn met heel smalle kasseienstraatjes vol bloemen en gekleurde, mooie vakwerkhuizen.
Het is een vrij klein, gezellig dorp met in het midden op het centrale plein een kasteel en een kerk.
Nadien fietsen we terug naar Turckheim waar we een “wijnproeverij” doen bij het wijnhuis Francois Baur.
Nadat we diverse soorten geproefd hebben drinken we buiten op het terras nog een heerlijke Pinot Gris, de door ons allemaal als beste gekozen wijn van de Elzas !
Gisteren hadden we in een supermarkt konijn gekocht, Wim’s lievelingseten, maar moeilijk te krijgen in Holland. Dus, terwijl de anderen “flammenkuchen” gaan eten (zij hadden deze nog niet geprobeerd !) verorberen wij, bij de camper, een heel konijn !!
Verslag 12
We hebben het prachtige Franse wijngebied in de Elzas weer verlaten en rond half twaalf gaan we de Rijn over, de natuurlijke grens tussen Frankrijk en Duitsland, om richting het Schwarzwald te rijden.
We komen nu in een gebied met hoge sparrenbossen en bergen waar je zomaar veertien procent omhoog gaat en boven de elf honderd meter uitkomt, de temperatuur daarentegen daalt naar rond de zestien graden !
We stoppen bij de plaats Todtnau om daar de Hangloch-Wasserfall te bekijken, een van de mooiste bergwatervallen van het Zwarte Woud die bijna honderd meter naar beneden valt.
Wim en Anja bekijken het bovenste gedeelte en samen met Cas loop ik helemaal naar beneden, een prachtige wandeling door de bossen met steeds uitzicht op de waterval.
Nadien rijden we nog een half uurtje door de bergen om uit te komen bij camping Sandbank aan de Titisee, waar we nog steeds op acht honderd vijftig meter hoogte zitten. We zetten onze campers naast elkaar neer en kijken uit over het water van het ruim een vierkante kilometer grote meer met op de noordelijke oever de stad Titisee-Neustadt.
(Even een zelfgemaakte “Obstler” proeven op een lepel bij de plaatselijke venter !)
Door de hoogte koelt het tegen de avond snel af en verhuizen we naar binnen, morgen gaan we de omgeving wel verkennen !
Verslag 13
Vanmorgen (zondag 12 september) hebben we onze fietsen weer gepakt om een rondje rond de Titisee te rijden, geen grote prestatie, want de rondweg is maar zeven kilometer, maar om te lopen voor sommigen van onze groep nét te veel !
In het gelijknamige stadje was het gezellig druk en in de vele toeristische winkeltjes is er een grote keus aan “koekoeksklokken” !
Halverwege de route houden we lunchpauze met uitkijk op de camping en het water, waar we diverse bootjes, waterfietsen en “sup-pers” (Stand Up Paddle, oftewel staand op een surfplank peddelen !) zien.
Eenmaal terug op de kampplaats gaan wij dit ook proberen, je kunt gratis gebruik maken van zowel waterfiets als plank. Roel, Cas en ik proberen om staand te peddelen, dit gaat niet iedereen even goed af: Roel krijgt last van z’n rug, Cas valt van de plank (en kan eindelijk “noodgedwongen” een keer gaan zwemmen !), maar ik vind het hartstikke leuk en heb lange tijd op de plank gestaan !
Tegen de avond gaan we met z’n allen naar het campingrestaurant waar we weer enkele gezellige uren doorbrengen en als laatsten het pand verlaten !
Verslag 14
Met nog steeds prachtig weer trekken we verder in oostelijke richting en laten de mooie Titisee achter ons. We maken alleen een korte stop in Donaueschingen, waar bij slot Fürstenberg de oorsprong van de Donau te vinden is.
Tegen tweeën arriveren we op camping Willam aan de Bodensee waar we eindelijk Jan en José ontmoeten. Jan voelde zich gezond genoeg om weer te camperen en is gister met José in één keer vanaf huis naar Allensbach gereden waar ze tegen de avond aankwamen.
Tegen vieren zijn de anderen ook gearriveerd en zijn we weer “compleet”, iets wat natuurlijk gelijk gevierd wordt met een lange “happy hour” en daarna een etentje bij het campingrestaurant.
Morgen gaan we voor het eerst met z’n achten op pad !
Verslag 15
Het Bodenmeer oftewel de Bodensee ligt helemaal in het zuiden van Duitsland op de grens met Zwitserland en Oostenrijk. Het grootste Duitse meer is maximaal vijftien kilometer breed en vierenzeventig kilometer lang en heeft drie eilanden: Mainau, Reichenau en Lindau. Wij rijden vandaag twintig kilometer richting Mainau, waar we onze fietsen stallen om, verder lopend, via een brug op het toeristische “bloemeneiland” uit te komen alwaar een groot barok paleis staat met eromheen prachtige, goedverzorgde tuinen met beelden erin.
Het is er nogal heuvelachtig zodat we voor Anja een rolstoel regelen !
We wandelen hier enkele uren rond en omhoogkijkend zien we ineens een zeppelin voorbij varen: in de stad Friedrichshafen werden vanaf 1898 tot aan de Tweede Wereldoorlog al zeppelins geproduceerd en tegenwoordig kun je een rondvlucht maken met een nieuw type dat rond de eeuwwisseling gebouwd is.
Pas tegen zessen zijn we terug op de camping waar Cas nog even het meer in plonst !
Verslag 16
Gisteravond hebben we met Cas en Anja nog een spelletje skipbo gedaan.
Vandaag hebben we met z’n allen Reichenau bezocht, na een korte fietstocht gaan we in Allensbach met de veerpont over naar het eiland dat sinds 2000 op de UNESCO Werelderfgoedlijst staat, iets wat volgens ons een beetje overgewaardeerd is !
Het bekendst is het Benedictijnenklooster, verder zijn er enkele kerken, maar ook zien we heel veel kassen waarin tomaten en aubergines gekweekt worden.
Vanwege het milde klimaat groeien er ook allerlei andere soorten groente in de openlucht én worden er volop druiven verbouwd.
Na enkele uren hebben we het eiland helemaal bekeken en eten wat in een restaurantje terwijl we wachten op de pont. Voor de hele dag was er regen voorspeld maar dat valt allemaal erg mee, tot we in Allensbach zijn: het laatste stuk terug naar de camping worden we allemaal kletsnat. Tegen de avond houden we weer een “wijnproeverij”, dit keer met onder andere wijn van het eiland Reichenau !
Einde van een mooie dag en een gezellige wijnproeverij !!!!
Verslag 17
Nadat we vanmorgen allemaal rustig aan gedaan hebben (hoe zou dat nu komen ?!?) pakken we ’s middags toch weer de fiets om naar Konstanz, de grootste stad aan de Bodensee, te rijden.
Het is regenachtig weer waardoor alles er minder mooi uitziet, we zijn dan ook vrij snel uitgekeken.
(Wel heb ik nog even een nieuw batterijtje in mijn horloge laten zetten !)
In de haven staat het iconische standbeeld Imperia, dit ronddraaiende, negen meter hoge beeld van een schaars geklede vrouw staat helemaal aan het eind van de pier.
Ook op andere plekken staan aparte kunstwerken !
Op de terugweg maken we nog een stop bij een ijscozaak, voor ons wordt dit het eerste ijsje deze reis !
Tegen zessen gaan we nog een keer naar het campingrestaurant, waar we na het eten van een grote schnitzel een spelletje Mexican Train spelen. Het is de laatste avond dat we met z’n achten zijn, morgen gaan Jan en José, vanwege een bruiloft, weer terug naar huis.
………..En weer was het een heel gezellige avond !!
Verslag 18
Gisteravond hadden we al afscheid genomen van Jan en José want we wisten dat ze al vroeg zouden vertrekken om de zes en een half honderd kilometer naar huis af te leggen. We hebben helaas maar vier dagen samen op kunnen trekken, maar het was weer heeeeel gezellig, daar kunnen we weer even op teren !
Ook wij hebben vanmorgen de kampplaats verlaten om in oostelijke richting naar Füssen te gaan en rijden via een prachtige route langs de noordkant van de vandaag zonovergoten Bodensee. Onze eerste stop is bij Uhldingen-Mühlhofen waar je reconstructies van houten paalwoningen kunt bewonderen.
Omdat je in de binnenstad niet kunt parkeren pakken we de fiets om deze huizen, met lemen muren en daken van riet, te bekijken, waarna we doorfietsen naar de prachtige barokke stad Meersburg met z’n wijngaarden en mooie haven.
We vervolgen met de camper onze weg langs het Bodenmeer om tegen drieën aan te komen bij Lindau, het derde eiland, met een grootte van bijna zeventig hectare, waar je via een brug naartoe kunt fietsen. De haven met de Beierse leeuw en witte vuurtoren doet heel gezellig aan en ook de oude binnenstad met z’n prachtige eeuwenoude gebouwen, drukke pleinen en schilderachtige steegjes ademt sfeer.
Daarna volgt nog een rit van ruim honderd kilometer voor we uiteindelijk tegen zessen aankomen in Lechbruck am See, waar de camping helemaal vol is en we op de bijbehorende camperplek terecht komen.
(Onderweg kregen we rond half zes bericht van Jan en José dat ze veilig thuis aangekomen waren !) We hebben weer drie plekken naast elkaar en komen nog “even” samen, dit keer binnen in de camper van Roel en Janna omdat het buiten snel afkoelt, we zitten dan ook op ruim zeven honderd meter hoogte !
Verslag 19
Vandaag zijn we begonnen aan de bekendste en meest populaire toeristische route in Duitsland: de Romantische Strasse, welke loopt tussen Würzburg en Füssen, oftewel van de rivier de Main tot aan de Duitse Alpen. Deze drie honderd vijf en tachtig kilometer lange route werd in 1950 opgezet en biedt een perfecte combinatie van cultuur, gastvrijheid, geschiedenis en natuurschoon. Wij doen de route andersom en maken een rondrit in de zuidelijke omgeving langs Steingarden met z’n Wieskirche en Rottenbuch, waar ze net aan het oefenen zijn in de prachtige, barokke kerk.
Daarna door via Halbech naar Schwangau, het dorp met zijn koningspaleizen, waar het, net als gisteren aan de Bodensee, gigantisch druk is met toeristen en fietsers én waar campers geweerd worden. We hebben het prachtige sprookjeskasteel Neuschwanstein en Schloss Hohenschwangau dan ook vanaf een afstand gefotografeerd.
(Roel en Janna zijn helemaal naar het kasteel toegelopen !)
(Deze foto is gemaakt van een ansichtkaart)
Ook Füssen bekijken we alleen aan de buitenkant, we hebben vandaag geen zin om de plaats in te wandelen of te fietsen. Gelukkig hebben de anderen wel geruime tijd doorgebracht in deze middeleeuwse stad, zodat ik van hen wat fotomateriaal krijg.
Wij zijn naar de Forggensee gereden en hebben daar heerlijk in het zonnetje gezeten met uitzicht op het grootste kunstmatige stuwmeer van Duitsland, waar alleen in de zomermaanden water in staat. In de winter laat men het meer vrijwel volledig leegstromen, om vervolgens het smeltwater uit de bergen weer op te kunnen vangen. Nadien zijn we teruggereden naar dezelfde camperplek als afgelopen nacht waar we ook nog lange tijd van de zon konden genieten !
Verslag 20
We hebben vandaag weer honderd kilometer van de Romantische Strasse in noordelijke richting gereden en langzaamaan laten we de mooie bergen achter ons. Onderweg zijn er weer verschillende plaatsjes te bekijken, we stoppen voor het eerst bij Schongau, een ommuurd stadje met een pleintje en enkele torens, maar echt bijzonder is dit plaatsje niet.
Anders is dat bij Landsberg am Lech, waar de oude binnenstad tussen de rivier de Lech en de steile rivieroever ligt. Hier is het gezellig druk met orkestjes (het is zondag) en veel publiek.
Boven in de stad staat een prachtige zesendertig meter hoge toren (Bayertor) gebouwd in 1425 en wanneer je daar doorheen wandelt daal je, vrij steil, af naar het oude centrum met z’n mooie patriciërshuizen en prachtige raadhuis met rococogevel.
De snelstromende rivier de Lech gaat als een cascade langs de huizen en biedt vertier voor vissers en kanoërs.
We rijden weer verder door het afwisselende landschap en stoppen tegen vieren bij een camperplaats aan de rand van de stad Friedberg, waar we weer bij elkaar komen te staan.
Tegen de avond zoeken we een restaurantje op in de oude binnenstad waar we enkele heel gezellige uurtjes doorbrengen !
(Als afsluiting drinken we buiten bij de campers nog een obstler !)
Verslag 21
Het is vandaag bewolkt en koud, de temperatuur komt niet boven de vijftien graden waardoor de route nu niet zo “romantisch” aandoet. Zoals gewoonlijk rijden we ieder voor zich, in eigen tempo, van de ene overnachtingsplek naar de andere, toch komen we elkaar overdag soms weer tegen. Er staan weer diverse plaatsen op het programma maar de meeste bekijken we nu, rijdend door het oude centrum, vanuit de camper !
Bij de plaats Harburg maken we wél een lange stop bij een prachtig oud kasteel: Burcht Harburg, dat hoog boven de stad uittorent.
We volgen er een rondleiding van een uur en komen zo veel te weten over de gebruiken en verdedigingsmethoden uit de middeleeuwen.
Nadien rijden we door naar onze volgende camperplaats bij het centrum van Dinkelsbühl, één van de best bewaard gebleven laatmiddeleeuwse stadskernen in Duitsland. Het stadje is bijna geheel omsloten door een oude, twee en een halve kilometer lange, verdedigingsmuur met bijbehorende torens en stadspoorten. Ook hier zien we weer veel goed verzorgde huizen in pastelkleurige tinten.
We houden nog “happy hour” buiten bij de camper, maar tegen half acht verhuizen we toch echt naar binnen, het is dan nog maar dertien graden !!
Verslag 22
Nadat we vanmorgen, waarschijnlijk voor de laatste keer deze reis, uitgebreid boodschappen hebben gedaan, rijden we naar Rothenburg ob der Tauber, één van de meest populaire steden langs de route van de Romantische Strasse. De stad ligt, zoals de naam al doet vermoeden, aan de rivier de Tauber en heeft een nog steeds intact zijnde stadsmuur met tientallen poorten en torens, met in het oude centrum vele monumentale panden.
Wij bekijken, net als Cas en Anja, de stad vanaf de fiets, al is het wel hobbelen op de kasseien die in de meeste straten liggen !
We hebben de afgelopen dagen al heel wat steden bekeken, maar deze is echt de moeite waard.
Tegen vieren zijn we alle zes terug bij de campers en houden voor het laatst een gezamenlijke “happy hour”, morgen vertrekken Roel en Janna naar huis en gaan wij samen met Cas en Anja nog enkele dagen op pad.
Voor de laatste keer gaan we met z’n zessen uit eten waarna we nog een afzakkertje nemen in de camper bij Roel en Janna.
We hebben samen weer een heel gezellige tijd gehad en heel veel gezien en beleefd,……… we gaan er van uit dat er nog meer van zulk soort reisjes komen in de toekomst !!
Verslag 23
Toen we vanmorgen wakker werden was het maar zes graden (!) en tegen tienen, terwijl we Roel en Janna uitzwaaiden, gaf de temperatuursmeter nog maar tien graden aan. Gelukkig kwam even later de zon tevoorschijn en ook zijn de weersvoorspellingen heel gunstig ! Wij gaan met z’n vieren verder en nemen nu de: “Weinstrasse Taubertal”, een prachtige route langs allerlei wijngaarden en kleine dorpjes.
Na slechts dertig kilometer rijden stoppen we in Röttingen bij “Zum Winzerhof”, een wijnboerderij met een camperplaats erbij. Na de lunch pakken we onze fietsen en bekijken de omgeving, hoofdzakelijk langs de rivier de Tauber rijdend, waarna we terugkeren naar onze mooie kampplaats waar we nog geruime tijd van de zon kunnen genieten.
Om zes uur hebben we in een gezellige ruimte, behorend bij de Winzerhof, een uitgebreide wijnproeverij waar ze bepaald niet kinderachtig zijn met de hoeveelheden !
Pas tegen achten zijn we terug bij onze campers, met ieder diverse flessen gekochte wijn, netjes verpakt in een doos ! We zitten pas laat aan de avondmaaltijd, maar we hebben weer een heel geslaagde dag gehad !
Verslag 24
Na weer een frisse nacht konden we vanmorgen toch buiten in de zon ontbijten, waarna we onze campers weer klaar maken om verder te trekken.
We vervolgen de “wijnroute”, al staat deze niet overal even goed aangegeven en zit je soms ineens weer op de “Romantische Strasse” of op een verkeerde weg en moeten we keren ! Het maakt niet uit, de omgeving is mooi: dan weer rijd je langs het water, daarna weer over heuvelachtig land vol wijngaarden of door bosgebied.
Tussen de middag zitten we heerlijk een uurtje aan de rivier de Main, waar regelmatig grote vrachtschepen langskomen.
Daarna rijden we nog enkele uurtjes in westelijke richting tot we tegen vijven aankomen bij het hooggelegen Schloss Auerbach in Bentheim, waar we op de parkeerplaats mogen overnachten (We zijn de enige twee campers !). Ook kunnen we er gewoon nog het slot bekijken waar net een soort bedrijfsfeest aan de gang is.
(Rond vier uur krijgen we een App-je van Roel en Janna dat ze veilig thuis aangekomen zijn !)
We zitten nog een tijdje voor de campers, met een wijntje, waarna Wim en Anja samen een maaltijd bereiden in de tajine, die we later buiten gezamenlijk opeten !
Verslag 25
We zijn vanmorgen met prachtig weer vanaf onze overnachtingsplek de berg weer afgereden in westelijke richting, we willen namelijk de laatste dagen van onze “wijnreis” doorbrengen aan de Moezel (waar we één van de eerste dagen van de reis al een boottochtje op gemaakt hebben !). Onderweg wordt het weer wel wat minder, het regent zelfs even en de temperatuur daalt naar zo’n zestien graden !
Via een mooie, gevarieerde route komen we tegen drieën aan op camping “Holländischer Hof” in Senheim, waar we uitkijken op de rivier de “Mosel” en de vele druivenranken op de hellingen.
We bleven hier drie nachten staan: er zijn nu diverse wijnfeesten in de omgeving en ook willen we Cochem gaan bekijken.
We pakken nog even de fiets om een stukje van de omgeving te verkennen en om enkele flessen wijn van deze streek te kopen, waarna we, samen met Cas en Anja, weer een “wijnproeverij” houden.
Van de vele Hollanders die hier op de kampplaats staan krijgen we leuke opmerkingen over de rij flessen die op tafel staan !
Tegen half acht gaan we het restaurant van de camping uitproberen, we moeten natuurlijk wel weten hoe de schnitzels hier smaken !!
Verslag 26
Er hing vanmorgen geruime tijd mist tussen de bergen, maar om half twaalf kwam de zon tevoorschijn en zijn we gelijk met de fietsen op pad gegaan richting Cochem.
Het is prachtig rijden met aan de ene kant de meanderende Moezel en aan de andere kant de hellingen vol met wijnranken.
Onderweg zien we grote vracht- en passagiersschepen en natuurlijk lieflijke dorpjes die tegen de bergen aanliggen.
Het is nog een hele klus om de druiven allemaal te plukken, want vlak is het nergens. (Hier hebben ze iets op gevonden !!)
Ineens doemt in de verte een statige burcht op (Reichsburg), gebouwd op een hoge rots en hét kenmerk van de stad Cochem, een toeristische trekpleister met een sfeervolle marktplaats en mooie vakwerkhuizen.
We wandelen door het stadje en eten er nog een keer Flammkuchen, waarna we over de brug via de andere kant van de rivier terug fietsen.
Bij het schilderachtige plaatsje Beilstein parkeren we onze fietsen nog een keer om hier door de smalle kronkelige straatjes te lopen, waar overal wijn te koop wordt aangeboden. Door velen wordt Beilstein gezien als het meest romantische stadje aan de Moezel.
Net voor we terug zijn bij de camping zien we voor het eerst plukkers aan het werk, de tijd van de druivenoogst is begonnen !
Op de kampplaats zetten we onze stoelen aan het water waar we nog tot half zeven van de verwarmende zon en het mooie uitzicht kunnen genieten !
Verslag 27
Er vertrokken vanmorgen weer heel wat campers en caravans, waardoor er al aardig wat lege plekken komen op de camping, wij blijven nog één dag en hebben vandaag voor het laatst de fietsen gepakt om de Moezel in zuidelijke richting te bekijken.
In het plaatsje Neef moesten wijnfeesten zijn, maar toen we daar aankwamen was het er erg stil, het bleek dat deze na zaterdagavond afgelopen waren !
Toch hebben we weer heerlijk zo’n vijfendertig kilometer gefietst, al liet de zon zich vandaag niet zien. Onderweg kunnen we af en toe nog goed zien hoe vernietigend het hoge water in juli dit jaar is geweest, ook de camping waar we staan heeft grotendeels onder water gestaan.
Bij het plaatsje Ediger zijn we gestopt voor de lunch en hebben er “Federweisser” gedronken, dit is wijnmost die nog niet helemaal vergist is en met ongeveer vijf procent alcohol in je glas komt, een soort jonge herfstwijn !
Tegen drieën zijn we terug op de kampplaats en besluiten de middag door te brengen met de spelletjes Mexican Train en Skipbo. We moeten een paar keer naar binnen verhuizen voor een regenbui, maar de meeste tijd zitten we toch buiten.
’s Avonds gaan we voor het laatst samen uit eten, morgen gaan we, als laatsten van de groep, op eigen tempo naar huis ! De mooie, afwisselende wijnreis zit erop. We hebben ongeveer drieëntwintig honderd kilometer gereden met de auto en fietsend toch vier honderd vijfenzeventig kilometer afgelegd! We hebben heel wat wijngaarden gezien en druivennat geproefd, maar vooral weer een heel gezellige tijd gehad samen !!
Noodgedwongen onze reis met een dag verlengd !
We hoefden maandag maar drie honderd kilometer te rijden om thuis te komen, maar zo’n honderd kilometer voor de eindstreep (en slechts twintig kilometer verwijderd van Venlo), sloeg ineens, op de snelweg, de motor van de auto af. Gelukkig kon Wim de camper uit laten rollen en kwamen we netjes op de vluchtstrook terecht, pal naast een “praatpaal” (die in Holland allang afgeschaft zijn !). We hebben dit euvel al eerder gehad in 2017 op weg naar Noorwegen, het bleek toen een zekering te zijn die vervangen moest worden. Dus heeft Wim dit nu ook geprobeerd, maar ze sprongen steeds meteen weer kapot. We hebben contact opgenomen met de ADAC en anderhalf uur later (inmiddels was het gaan regenen en we zaten buiten in de berm, want het was te gevaarlijk om in de camper te verblijven !) kwam er een takelwagen om de camper te verplaatsen naar een Opel-garage.
Wij mochten niet bij de chauffeur in de cabine zitten (coronaregels) en moesten dus in onze auto plaatsnemen, een aparte ervaring wanneer je omhoog getakeld wordt !
Het ritje duurde echter maar vijf kilometer, want hij mocht ons niet over de grens brengen, we waren duidelijk een “grensgeval” ! Bij de garage in Viersen-Dülken werd er nog even onder de motorkap gekeken, maar kon het euvel zo niet verholpen worden, wél kregen we te horen dat ze de eerste vier weken geen tijd hadden om ons te helpen !
Inmiddels hadden we ook al contact met de ANWB en deze wilden ons dezelfde dag wel op komen halen, maar omdat het al na vijven was besloten we op de parkeerplaats te overnachten.
’s Morgens, rond tien uur, kwam er, met een uur vertraging, een bergingsvoertuig uit Roermond en weer werd de camper opgetakeld, dit keer mochten we wél voor in de cabine zitten.
Echter, we werden niet afgeleverd bij onze garage (Erik de Bont in Maasbommel), zoals we gevraagd hadden, maar werden gedropt in Roermond. Hier stond een huurauto (bijna nieuwe Kia) voor ons klaar en ook was er al een andere “autohulpdienst” aanwezig, dit keer uit Cuijk, om de camper verder te vervoeren !
(Het moet geld kosten !!!)
Wij zijn naar huis gereden, met een heleboel spullen die we alvast uit de camper gehaald hadden en “ons huisje” staat nu dus in Cuijk, met de fietsen er nog op !
Vanmiddag wordt de camper voor de vierde keer opgetakeld en als het goed is, hopelijk zonder nieuwe schade, afgeleverd in Maasbommel !!
Nu maar hopen dat het een klein euvel is en dat de auto gerepareerd kan worden, we willen ons “oude campertje” nog niet kwijt !!
(Inmiddels is onze camper gerepareerd en staat deze weer thuis. De oorzaak was een kortsluiting in de bedrading rond de carburateur en voorgloei unit. Hierdoor stopte de toevoer van de diesel en sloeg de motor dus af !)