Juli 2014 zijn wij 4 weken met onze zoon Dennis via Duitsland naar Polen, Tsjechië en Slowakije geweest.     Wij in onze camper en Dennis met eigen auto en tent.

Hoofddoel was Teresienstadt, Auschwitz en 2e wereld oorlog voertuigen en musea,  verder wandelen en fietsen.

Hieronder staat een uitgebreid verslag van deze vakantie met 355 foto’s, totaal afgelegde afstand 4000 km.

Verslag 1

Omdat we zaterdag nog een sponsorfietstocht hadden van de Rabobank en ’s avonds als afsluiting van het seizoen een lekkere en tevens gezellige barbecue van het Dodewaards Mannenkoor, zijn we pas zondag (29 juni) vertrokken voor onze jaarlijkse vakantie met Dennis. Dit keer rijdt hij achter ons aan met z’n eigen auto, omdat onze camper maar twee-persoons is en we nu ook alle drie onze fietsen mee kunnen nemen.

We gaan pas tegen de middag van huis weg en komen tegen half vijf, na een probleemloze rit, aan op campingplatz Bettenhagen bij Waldeck/Scheid, gelegen aan de Edersee.

We krijgen een prachtige plaats met uitzicht op het water en binnen tien minuten heeft Dennis z’n tentje staan en genieten we, met een biertje,  van ons mooie plekje.

Tegen zessen gaan we echter de camper in, want we willen de voetbalwedstrijd zien van Nederland tegen Mexico. (Ze flikken het weer om te winnen (2-1) en zitten nu in de kwartfinale van de W.K.).

Daarna blijven we ook binnen, want het koelt ’s avonds flink af en ook valt er weer een bui regen, niet de eerste die dag. Het gaat prima, met z’n drieën in de camper, we hebben genoeg ruimte om te eten en een spelletje te doen !

Vanmorgen zijn we op de fietst gestapt voor een “rondje Edersee”, maar dan een ingekorte versie. Het meer is 27 kilometer lang en op sommige plekken een kilometer breed, wat neer komt op 65 kilometer fietsen om helemaal rond te gaan.

We nemen een fietspontje, een dijkje en een stuwdam en komen na ruim vijftien kilometer aan bij de plaats Waldeck, waar we met een kabelbaan, waarmee ook onze fietsen vervoerd worden, boven uitkomen bij Schloss Waldeck. Het kasteel ligt vrij hoog en de steile weg ernaartoe (14 %) is voor Dennis, zonder elektrische fiets, geen pretje.

Het slot is vroeger een gevangenis geweest en binnen kun je hiervan nog veel terug vinden. In het museum wordt omschreven hoe de gevangenen leefden, letterlijk op water en brood, en hoe ze gestraft werden. Er is gelukkig veel veranderd in de jaren, al zijn er tegenwoordig nog landen waar het er vreselijk aan toe gaat !

Dennis trakteert ons op een etentje in het kasteel (een soort traditie van hem !) en na een ritje door het stadje, vol vakwerkhuizen, keren we terug naar de camping waar we er bij aankomst dan zo’n vijfentwintig kilometer op hebben zitten.

We blijven buiten tot laat in de avond, maar wel met de lange broek en het vest aan. (Wim heeft natuurlijk nog wél z’n korte broek aan !) We willen zolang mogelijk van het uitzicht (zelfs met regenboog) genieten, morgen trekken we weer verder !

Verslag 2

Nadat we gisteren de camping weer verlaten hadden zijn we nog een tijdje langs de Edersee gereden in zuidoostelijke richting, waar hij op een gegeven moment overgaat in de rivier de Eder. Daar zagen we opeens een heel vreemd huis staan: helemaal op z’n kop, maar dan ook letterlijk alles ! Zelfs de stoelen en de fietsen hingen onderste boven, een leuk gezicht en iets waar je wel even voor stopt !

Even verderop hebben we nog een stop gemaakt bij het mooie stadje Fritzlar, gelegen ten zuidwesten van de stad Kassel. Fritzlar heeft nog zijn oorspronkelijke middeleeuwse stadmuren en wachttorens, ook staan er meer dan 450 vakwerkhuizen.

(Het blijven kleine jongens !)

Daarna hebben we enkele uren doorgereden en kwamen tegen vijven aan op camping Am Forstteich in Lindenau/Schneeberg, gelegen aan de Saksische Zilverroute in het Ertsgebergte en al dicht in de buurt van de Tsjechische grens. Weer ligt de camping aan een meertje, maar deze is binnen tien minuten rond te lopen.

Vanmorgen zijn we met de auto van Dennis naar Annaberg-Buchholz gereden, waar we een zilvermijn bezocht hebben. We zijn afgedaald tot dertig meter onder de grond en kregen uitleg over de moeilijke omstandigheden waarin zilver gewonnen werd.

Vervolgens hebben we de aparte rotsformaties bij Greifensteine bekeken, al viel het ons een beetje tegen, omdat het veel te toeristisch gemaakt is.

Wel hebben we ondertussen een goede indruk gekregen van de streek, we hebben een kleine tachtig kilometer rondgetoerd door heuvelachtig gebied met veel bossen en leuke kleine plaatsen, waarvan de statige huizen mooie leistenen daken hebben. Tegen half vier waren we terug bij de camper waar we tot na het eten buiten gezeten hebben, echter zodra de zon achter de bomen verdween werd het snel fris, we zitten op ruim vijfhonderd meter hoogte en het koelt hier ’s nachts af naar zo’n vijf graden !

Verslag 3

We waren vanmorgen bijtijds op, mede door het feit dat de bakker, met z’n heerlijke broodjes, al om acht uur langs komt. Hierdoor waren we om tien uur al startklaar om naar een nieuwe plek te gaan. De rit naar de volgende camping was slechts 150 kilometer, maar ligt wel in Tsjechië. Voor dit land heb je een tolvignet nodig, maar we hebben nergens een benzinestation gezien waar je deze kan kopen, dus misschien ligt er straks thuis wel een bekeuring op de mat ! Tegen enen waren we al in Brozany na Ohri en nadat we de boel opgebouwd hadden (altijd binnen tien minuten !) en in de schaduw (de temperatuursmeter geeft 28 graden aan !) een broodje genuttigd hebben, pakken we onze fiets om naar Terezin te gaan.

Volgens de dame van de camping is het maar vijf kilometer fietsen naar deze plaats, ook wel Teresienstadt genoemd, maar bij terugkomst op de camping staan er wel 22 kilometer bij op de teller !

Terezin is een voormalige garnizoensstad gebouwd in een achthoekige vorm (grote vesting) en daarnaast ligt de rechthoekige kleine vesting. We zijn eerst naar de kleine vesting gereden, waar in de tweede W.O. politieke gevangenen gehuisvest werden,  tevens is er een grote begraafplaats. We zien de barakken waar de gedetineerden leefden en door middel van een film komen we meer te weten over deze tijd.

Ook lopen we door het gangenstelsel dat om de gehele vesting loopt.

De grote vesting (Teresienstadt) werd in 1941 een getto voor Joden, die uit heel Europa werden verzameld om doorgevoerd te worden naar vernietigingskampen, van de 350.000 mensen hebben het er slechts 3500 overleefd. We bezoeken nog een museum en maken een rit door de stad, alles bij elkaar was het was heel indrukwekkend !

Tegen half zes zijn we terug op de camping en kijken daar nog een film over Terezin, die we gekocht hebben. Het is echter ook dorstig weer een bij de plaatselijke supermarkt hebben we een twee liter fles bier gekocht (voor 1,40 euro !), die prima smaakt !!

In tegenstelling tot gisteren koelt het hier maar langzaam af en kunnen we tot bedtijd buiten zitten.

Verslag 4

We werden gisteren wakker met een strakblauwe lucht, het beloofde een warme dag te worden. We hebben de TomTom zo ingesteld dat we zowel tol- als snelwegen vermijden en zijn via allerlei smalle wegen noordelijk gereden. Het asfalt lijkt wel op een lappendeken en is niet al te vlak, maar daar zijn we wel aan gewend. Het is echter prachtig rijden door het Tsjechische glooiende landschap vol graanvelden, afgewisseld met dorpjes met onuitsprekelijke namen, vaak bestaand uit maar een tiental huizen. De grotere plaatsen hebben een kerk met uivormige daken, maar overal is het erg rustig en vredig. Langzaam worden de heuvels hoger en gaan over in bergen en als we de grens met Duitsland weer overgaan zitten we gelijk in de Sächsische Schweiz. In Königstein gaan we staan op de gelijknamige camping, alleen hebben ze hier strenge regels en staat Dennis met z’n tentje op een speciaal veldje, maar met de fiets is hij zo bij ons. De camping ligt aan de rivier de Elbe, waar regelmatig rondvaartboten en andere vaartuigen voorbij komen en vanaf onze plek kijken we uit over de stad en het fort Königstein.

In de middag is de temperatuur opgelopen naar de dertig graden en we doen dan ook niet veel meer. Op de vorige plaats waren we in de buurt van Praag en nu is Dresden vlakbij, maar beide steden hebben we in 2008 al gezien en bezoeken we niet nog een keer. We kunnen tot laat in de avond buiten zitten en horen tijdens de W.K. voetbalwedstrijd  Duitsland – Frankrijk gejuich over de camping gaan, wanneer Duitsland het winnende doelpunt maakt (1 – 0). Vandaag  waren we al vrij vroeg wakker: er loopt namelijk een druk gebruikt treinspoor vlak achter de kampplaats langs en sommige machinisten hebben er blijkbaar lol in om hun  schelle claxon te gebruiken !! Het ziet er vanmorgen, in tegenstelling tot gisteren, grauw uit en af en toe valt er een spatje regen, toch gaan we vandaag weer actief worden. Met de fiets rijden we eerst zeven kilometer langs de Elbe richting Rathen, waar we onze tweewielers stallen en met de pont de Elbe oversteken.

Hiervandaan lopen diverse wandelroutes door de Sächsische Schweiz. We kiezen een route uit van ruim tien kilometer met de bedoeling langs de bekende Bastei te wandelen, het “bastion” bestaat uit zogenaamde inselbergs, bizarre hoge rotsformaties waar bergbeklimmers zich uit kunnen leven.

Echter tijdens de wandeling blijkt dat de gekozen weg niet langs deze rotsformaties leidt, maar een andere richting opgaat. We besluiten toch door te wandelen en lopen over bospaden, langs een rivier en via trappen door smalle rotsspleten, een mooie gevarieerde route.

Wanneer we terugkomen in Kurort Rathen nemen we alsnog de weg naar de Bastei. Weer moeten we vele traptreden op en steile paden beklimmen, een aanslag op de knieën, vooral omdat we dezelfde weg ook weer terug moeten ! Het is echter zeker de moeite waard, de rotsen zijn heel bijzonder om te zien. Omdat het weekend is (zaterdag 5 juli) zijn er diverse bergbeklimmers actief, altijd weer mooi om te zien.

Wanneer we na vieren weer terug zijn bij de Elbe, waar we met de pont over moeten, is het toch echt tijd voor een biertje, het is inmiddels weer ruim 25 graden en we hebben veel vocht verloren tijdens de wandelingen.

Nadien fietsen we terug naar de camping waar we alle drie eerst een verkwikkende douche nemen. Weer kunnen we buiten zitten tot laat in de avond, maar om tien uur verhuizen we toch naar binnen want we willen natuurlijk wel zien hoe Nederland voetbalt tegen Costa Rica !

Verslag 5

Het werd erg laat de nacht van zaterdag op zondag, maar we wilden natuurlijk wel zien hoe Nederland won van Costa Rica, en hoe !!

Toch waren we de volgende morgen alweer vroeg op door ….. de treinen die voorbij raasden. We gaan nu écht Duitsland verlaten en richting Polen ! Na enkele uren rijden komen we uit bij het plaatsje Milkow, gelegen aan de voet van het Karkonoszegebergte, op camping Wisniowa Polana, waar het een drukte van jewelste is: het is zondag, prachtig warm weer en het blijkt dat er een groep van zestig Deense campers op de camping is neergestreken, terwijl er normaal maar veertig plaatsen op de kampplaats zijn ! Ook de plaatselijke bevolking zoekt verkoeling aan het water. Wij krijgen een plekje eigenlijk buiten de camping, maar pal aan een riviertje en met uitzicht op de bergen.

Er hoort ook een vrij groot zwembad bij de camping en Dennis springt er ’s middags gelijk in.

Wim maakt een extra doek aan de luifel, zodat we uit de zon kunnen zitten, wat bij dertig graden wel aangenaam is.

Wanneer de zon echter verdwenen is, koelt het flink af en is een dik vest geen overbodige luxe.( Het sanitair van de Poolse camping wordt voortdurend schoongemaakt en ook de gratis wasmachine wordt druk gebruikt, ook door mij ! )

Vanmorgen zijn we met de auto van Dennis de omgeving gaan verkennen, maar omdat het broeierig warm is ondernemen we niet al te veel.

(Ook in Polen bouwen ze huizen op z’n kop !)

We bezoeken het kuuroord Szklarska Poreba, een druk toeristisch stadje waar veel dezelfde kramen staan. Overal verkopen ze gerookte kaas in een soort bladerdeeg, een snack waarvan je gelijk dorst krijgt !

Ook maken we een korte wandeling naar de vijftien meter hoge Szklarskawaterval, maar daarna vinden we het welletjes en nemen het liefst een duik in het zwembad op de camping.

Geleidelijk aan is het weer echter helemaal veranderd: het begint te regenen en even later te onweren en eenmaal terug bij de camper kunnen we schuilen onder de luifel. Pas tegen de avond komt de zon terug en dan is het gelijk weer aangenaam, waardoor we gewoon wéér de hele avond buiten kunnen zitten !

( Dennis heeft bij de waterval een paar leuke bierpullen gekocht, waar precies een halve liter gerstenat in past !!  )

Verslag 6

We zijn weer vertrokken uit Milkow en via smalle binnenwegen eerst naar Zagorze Slaskie gereden om kasteel Zamek Grodno te bezichtigen. De wegen zijn, net als in Tsjechië, niet al te best en de huizen die we onderweg zien (vooral in de steden) zijn lelijke vierkante blokken, waar wel wat stucwerk aan verricht mag worden, de natuur maakt echter veel goed: de omgeving is weer heuvelachtig, erg bosrijk en dun bevolkt. Nadat we een kwartiertje door een bos gelopen hebben komen we uit bij het 13^de eeuwse Grodnokasteel, waar ze nog altijd druk bezig zijn met restauraties.

Het bevat een gruwelkelder, enkele ingerichte vertrekken, een skelet van een jonge vrouw (veroordeeld tot de hongersdood ) en veel smalle gangen en trappen.

Nadat we alles bekeken hebben nuttigen we er een typisch Pools gerecht: Pierogi, deegkussentjes gevuld met stukjes gekruide aardappel en bestrooid met gebakken uitjes. (Ze kunnen ook anders gevuld worden !)

Nadien rijden we een klein stukje zuidelijker naar Walim, waar ondergrondse tunnels liggen die tijdens de Tweede Wereldoorlog in het grootse geheim zijn gegraven door hiertoe aangewezen gevangenen uit concentratiekampen. In het hele Riese-gebied bestaan zeven van deze complexen die bedoeld waren om (70.000) Duitse soldaten te herbergen en tevens wapenvoorraden op te slaan.

We zijn niet de enigen die de tunnels willen bezichtigen, maar wel de enige niet-Polen, er wordt totaal niet ingespeeld op buitenlandse toeristen: de gids spreekt alleen Pools en alle informatie is in deze taal. Zodoende wisten we niet dat we met onze sandalen aan gelijk natte voeten zouden krijgen en dat het maar acht graden is daarbinnen ! Ook liepen we op een gegeven moment een stukje achter en raakten de anderen kwijt in het gangenstelsel, maar het duurde wel een tijdje voor de gids dit in de gaten had en ons weer de goede kant op dirigeerde !

Toch was het  heel interessant, we zijn zelfs met een bootje door de onderaardse gangen gevaren en kwamen uit bij een groot vertrek, maar we weten nu nog niet waarom er, op sommige plekken, water in de tunnels staat !

Eenmaal weer buiten, waar diverse oude legervoertuigen staan, is het gelijk weer benauwd warm (30 graden), wel een groot verschil met ín de tunnels !

We gaan onze auto’s weer in, rijden nog een kleine honderd kilometer en komen tegen de avond aan bij camping Otmuchów, gelegen aan het gelijknamige meer, hier blijven we de komende dagen staan. Onderweg krijgen we een flinke plensbui waardoor het wat afkoelt, maar meteen erna is het toch weer vierentwintig graden. We vinden een mooie plek aan het water maar staan toch niet helemaal goed: het blijkt dat er precies een boom voor de satellietschotel staat en dat kan natuurlijk niet met twee belangrijke voetbalwedstrijden in het verschiet, dus verhuizen we de hele boel een paar meter ! Het valt ons op dat er weinig buitenlanders in dit gebied zijn en Nederlanders zie je hier al helemaal niet, Polen is duidelijk nog niet erg bekend als vakantieland !

Verslag 7

Gisteren (woensdag 9 juli) was het opeens een stuk  frisser als de dag ervoor, zo rond de twintig graden, ook is het bewolkt en valt er af en toe een spatje regen.

We ondernemen niet veel, lezen wat, doen een spelletje en pas tegen de avond rijden we naar Otmuchów om het stadje te bekijken, enkele boodschappen te doen en daarna wat te eten.

Aan het oplopende marktplein liggen wat mooie gebouwen en bij de barokke parochiekerk is net een groep schoolkinderen aan het zingen.

Voor de maaltijd komen we terecht bij een bar – pizzeria waar we voor 100 zloty (25 euro) onze buik strak eten (we hebben zelfs te veel besteld !), inclusief drie halve liters piwo (bier), die hier geserveerd worden met een rietje !!

We zijn ruim op tijd terug op de camping om de voetbalwedstrijd Nederland – Argentinië te zien, ondertussen is het hard gaan regenen, wat nogal storend werkt tijdens het kijken, want het beeld valt regelmatig weg. Helaas gaat het mis tijdens de strafschoppen na de verlenging en Nederland komt niet meer in aanmerking voor de beker, toch hebben ze prima gespeeld en zijn veel verder gekomen dan menigeen gedacht had.

Vanmorgen zijn we weer met Dennis’ auto op pad gegaan, eerst naar Kamieniec Zabkowicki, waar op een heuvel een neogotisch kasteel staat, helaas wordt ook dit kasteel gerestaureerd (veel gebouwen in Polen worden opgeknapt) en is het gesloten voor publiek. We lopen een rondje om het kolossale bouwwerk, dat volkomen symmetrisch gebouwd is en grote ronde hoektorens heeft.

Vervolgens rijden we naar de plaats Paczków, omgeven door een middeleeuwse stadsmuur en volgens mijn reisgids vergelijkbaar met Carcassonne, gelegen in Zuid-Frankrijk. We hebben er rondgewandeld maar vinden er weinig gelijkenis met het prachtige Franse stadje: er staan een paar aardige gebouwen maar verder stelt het weinig voor.

Ook wilden we er eigenlijk een hapje eten, maar er is nergens een restaurantje te vinden. De Polen eten niet vaak buiten de deur, simpelweg omdat de meesten zich dit  niet kunnen veroorloven en zodoende vind je in kleinere plaatsen weinig eetgelegenheden. We zijn nog een keer teruggegaan naar Otmuchów en kunnen nu buiten zittend eten bij dezelfde pizzeria annex bar. Nadien lopen we nog even rond en vinden dit stadje eigenlijk nog het leukst van de drie die we vandaag bezocht hebben !

Al met al best wel een vermoeiend dagje !!!!

16

Verslag 8

We hebben gisteren de streek Silezië verlaten en zijn doorgegaan naar Malopolska, een andere provincie in het zuiden van Polen. Het is bewolkt, zo’n twintig graden en vrij druk op de wegen. Na 250 kilometer oostwaarts te hebben gereden komen we tegen half vijf aan op camping Korona, zeven kilometer ten zuiden van Kraków. Je kunt goed merken dat je vlakbij een grote stad zit, want hier op de kampplaats zie je grote campers en caravans uit allerlei landen (de grootste caravan, een dubbel-asser, is trouwens Pools !!), ook Nederland is vertegenwoordigd.

(Zó koud was het nou ook weer niet !)

Vanmorgen werden we wakker met regen, nu is dit vandaag niet zó erg, want we gaan toch ondergronds ! In Wieliczka bevindt zich een 700 jaar oude zoutmijn, die nog steeds wordt geëxploiteerd. Hij is uniek in de wereld en staat op de Werelderfgoedlijst van de Unesco. Als we er tegen half twaalf aankomen is het er gigantisch druk met mensen uit allerlei landen, vandaar dat er ook in diverse talen rondleidingen worden gegeven.

We dalen heel wat trappen af en lopen door diverse gangen, waarvan maar twee kilometer toegankelijk is voor publiek. Tijdens het ruim twee uur durende bezoek bereiken we een diepte van 135 meter, komen langs ondergrondse kamers, zoutmeren, houten mijnwerktuigen en zelfs enkele kapellen, waarvan de St. Kingakapel het indrukwekkendst is. Ook zijn er veel in zout uitgesneden figuren te zien, sommige uit de 17^e eeuw.

Er zou een stabiele temperatuur zijn van 13 – 14 graden, maar door de vele bezoekers is het er veel warmer. (Wim had zelfs zijn lange broek aangedaan, maar heeft daar wel spijt van !) Alles beneden is door mensenhanden gemaakt, er is veel met hout gewerkt en ook waren er vroeger paarden aanwezig, ondergronds, voor de extra zware klussen. Het is allemaal heel interessant, maar helaas moeilijk over te brengen via de foto’s !

Als we tegen half drie weer buiten staan is het droog, we rijden naar het centrum van de stad Kraków en parkeren de auto bij de Wawelheuvel, vlakbij de Wisla rivier. De korte broeken gaan weer aan en de vesten blijven in de wagen, het is inmiddels ruim twintig graden en de zon komt zelfs te voorschijn !

We bekijken de Wawelkathedraal, één van de belangrijkste kerken van Polen, de Fortificaties, lopen langs de burcht met z’n aparte binnenplaats en dan is het tijd voor een “piwo”, die we nuttigen op een pleintje met uitzicht op de gotische kathedraal.

Vervolgens lopen we naar de Oude Stad, met z’n Grote Markt, de Mariakerk, de pittoreske Lakenhal en een groot aantal interessante oude huizen.

Het is gezellig druk op het marktplein: er zijn diverse muzikanten, levende standbeelden, kraampjes waar ze pretzels verkopen en veel koetsen met paarden.

Via de Ulica Florianska lopen we naar de Florianuspoort, een restant van de middeleeuwse verdedigingswerken.

Dan wordt het tijd voor een maaltijd, welke we nuttigen in Pod Aniolami (Grodzka 35), een prima restaurant ondergebracht in middeleeuwse kelders, waar op het menu traditionele Poolse gerechten staan.

We brengen er enkele uren door (het menu heeft zeven gangen !) en eindigen met een huisgemaakte wodka.

Tegen half negen zijn we terug op de camping, waar we tot tien uur buiten verblijven. Dan verhuizen we naar binnen om de laatste wedstrijd van oranje te zien: Nederland tegen Brazilië, welke ze natuurlijk gaan winnen !!!

(Ook in Kraków kennen ze de Nederlandse spelers !!)

Verslag 9

Zondag 13 juli 2014 is voor ons een dag die we niet snel zullen vergeten, niet vanwege de finale van het W.K. voetbal, die vanavond wordt gespeeld (Duitsland – Argentinië), maar omdat we naar Oswiecim, beter bekend als Auschwitz, geweest zijn ! Het heeft diepe indruk op ons gemaakt, de barakken, de ovens, de verhalen… je zult maar toevallig Joods zijn, of anders denkend !

We hebben een ruim drie uur durende rondleiding gehad, eerst door Auschwitz I, waar vanaf 1940 eerst alleen Poolse gevangenen vast zaten en vervolgens ook vele Joden, zigeuners, politieke gevangenen en homo’s

Via de poort met de tekst: ”Arbeit Macht Frei” komen we in het kamp, waar we barakken zien, de dodenmuur, de gaskamers en vertrekken vol schoenen, potten en pannen, koffers, kammen en andere toebehoren van de overledenen, zelfs bergen met afgeknipte haren zijn er aanwezig.

We zien getallen van aantallen omgekomen gevangenen waar je stil van wordt.

Het hele complex is omheind met prikkeldraad en er staan veel bewakingshokjes.

Met een bus rijden we naar het enkele kilometers verderop gelegen kamp Birkenau (Auschwitz II), geopend in 1941 en met het doel veel meer mensen te kunnen herbergen en te vernietigen !!

Er waren gaskamers met een capaciteit van duizenden doden per dag, die vanaf 1942 constant in gebruik waren, ook de vier crematoria waren volop in bedrijf. De treinen, per wagon werden zeventig personen (als beesten !) vervoerd, reden rechtstreeks naar het kampperron, waar de mensen meteen bij aankomst werden geselecteerd voor vernietiging (het lot van de meesten), dwangarbeid of medische experimenten.

In de vele houten of stenen barakken, nog van veel slechtere kwaliteit als die in Auschwitz I, woonden honderden gevangenen dicht op elkaar, met de stank van zweet, het kreunen van stervende mensen, mest, ratten en luizen ! Er moest elf uur per dag gewerkt worden, met een minimaal aan voedsel,velen overleefden deze verschrikkingen slechts enkele maanden.

Er zijn in Auschwitz tussen de 900.000 en 1,5 miljoen Joden en anderen vermoord…… Vlak voor het einde van de oorlog hebben de kampbestuurders, om de sporen te wissen, de gaskamers en crematoria opgeblazen.

Na de rondleiding zijn we teruggegaan naar het eerste kamp waar in barak 21 een expositie te zien is van de Hollandse beleving in de Tweede Wereldoorlog, ook vele Nederlandse Joden eindigden in Auschwitz.

Inmiddels hebben ruim 30 miljoen mensen het museum bezocht en het staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco.

Verslag 10

Het W.K. voetbal is helemaal afgelopen: Duitsland heeft (in de verlenging) met 1 – 0 gewonnen van Argentinië en is hiermee wereldkampioen geworden, Nederland gaat met brons naar huis, een prima prestatie voor de ploeg van Louis van Gaal.

We hebben drie nachten doorgebracht op camping Korona bij Kraków, een prima kampplaats, alleen de ligging is wat ongelukkig, aan een doodlopende weg naast een drukke snelweg. Je bent verplicht van de snelweg gebruik te maken, maar het verkeer raast aan één stuk door voorbij en zonder invoegstrook kom je er moeilijk op !

We zijn nu ruim een week in Polen en hebben al aardig wat gezien, het valt ons op dat de streek Malopolska veel welvarender is dan Silezië: de huizen zijn mooier, de wegen beter en ook is hier veel meer toerisme, al zijn het hoofdzakelijk Polen die hier hun vakantie doorbrengen. De auto’s die hier rondrijden zijn gelijkwaardig aan de West-Europese en de mensen kleden zich modern.  De Poolse bevolking is vrij terughoudend en zal je niet snel groeten, ook in winkels wordt je niet echt vriendelijk behandeld, misschien ook omdat maar weinig Polen een buitenlandse taal spreken.

Nadat we gistermorgen weer met veel moeite de snelweg opgedraaid waren zijn we via een prachtige route door de bergen zo’n honderd kilometer zuidoostelijk gereden en kwamen aan het begin van de middag aan bij camping Polana Sosny in Niedzica, gelegen in het Piéninski N.P. We vinden een mooi plekje pal aan de snelstromende Dunajecrivier.

De kleine Pieninybergketen is beroemd om zijn spectaculaire landschap dat wordt doorsneden door het dal van de Dunajec. Vanmorgen (dinsdag 15 juli) hebben we een wildwatertocht over deze rivier, die door kalkstenen bergkloven stroomt, gemaakt, één van de bekendste toeristische attracties van Polen.

Het was dan ook goed druk bij het startpunt, slechts vijf kilometer van onze camping vandaan: tientallen vlotten lagen klaar om toeristen 18 kilometer te vervoeren over het snelstromende water.

De rivier de Dunajec vormt tevens de grens tussen Polen en Slowakije en van april tot oktober varen er dagelijks duizenden mensen met vlotten door de soms smalle Dunajeckloof,waarvan de wanden op sommige plaatsen tot 500 meter oprijzen.

Onderweg komen we langs de Trzy Korony (drie kronen), waar we mensen op de top zien staan.

Het is een prachtige tocht en we zitten relaxed te kijken hoe de twee schippers ons, met slechts een lange stok, over de rivier heen navigeren. We eindigen bij Sczawnica, een bekend kuuroord, waar een bus klaarstaat om ons terug te brengen.

Nadien rijden we nog even naar de Dunajecdam (gebouwd in 1997) en hebben vandaar een prachtig zicht op kasteel Niedzica, met op de achtergrond de ruïne van het Czorsztynkasteel. ( We wanen ons even in Schotland ! )

Dan keren we terug naar de camping, het is broeierig warm en aan het eind van de middag barst er dan ook een flink onweer los, wat mooi weerklinkt tussen de bergen !

Verslag 11

We hebben Polen vandaag achter ons gelaten en zijn de grens met Slowakije overgestoken. Bij het buurtwinkeltje in Sromowce Wyzne, vlakbij de camping, hebben we onze laatste zloty’s opgemaakt, want  in Slowakije kunnen we gewoon met euro’s betalen. We blijven door bergachtig, bosrijk gebied rijden, langs snelstromende rivieren en ook de conditie van de wegen is in beide landen gelijk. Na anderhalf uur komen we aan in Oravsky Podzámok, waar de imposante burcht Orava op een 112 meter hoge, steile kalksteenrots staat.

Hij is terrasvormig gebouwd,  het unieke complex bestaat uit drie gebouwen (boven, midden en benedenburcht) en er is bijna drie eeuwen aan gewerkt. In 1800 heeft er een grote brand gewoed, waardoor het meeste houtwerk is verdwenen, pas in 1953 is er begonnen met de restauratie.

De St.-Michaelkapel is ook een onderdeel van het complex en is sinds kort te bezichtigen.

We brengen enkele uren in het kasteel door en na een hapje te hebben gegeten vervolgen we onze weg. Na een klein uurtje rijden komen we aan in Martin, op autocamping Turiec. Nadat we eerst onderweg al een flinke plensbui kregen, worden we later op de kampplaats nog een keer getrakteerd op een hevige onweersbui, het weer is de laatste dagen aardig van slag. Toch kunnen we na de bui weer gewoon tot bedtijd buiten zitten.

Verslag 12

Twee kilometer zuidelijk van de stad Martin bevindt zich het Slowaaks Dorpsmuseum, de grootste van Slowakije en hier wilden we vanmorgen naartoe. Het stond alleen met heel kleine bordjes MSD (Múzeum Slovenskej Dediny) langs de weg aangegeven en op het laatst moest je maar gissen waar het was, maar we zijn er gekomen ! (Net als in Polen staan de toeristische attracties slecht aangegeven !) We hebben enkele uren doorgebracht in dit Openluchtmuseum met z’n vele traditionele houten gebouwen, die vooral uit de regio Orava in Noord-Slowakije komen.

Diverse huizen konden we van binnen bekijken en in de boeren schuren waren de werktuigen nog aanwezig.

Ook zagen we een oude klokkentoren en een kerk die veel gelijkenis had met de ”stavkirche” in Noorwegen.

 

Slowakije heeft veel bossen dus het is logisch dat men de onderkomens van hout maakte. Tegen half één hebben we het museum verlaten en inmiddels was de temperatuur weer opgelopen naar ruim dertig graden. Na enkele uren rijden via allerlei smalle bochtige wegen door prachtig heuvelachtig gebied vol mais- en graanvelden kwamen we uit bij Beckov, waar een burchtruïne op een 70 meter hoge rotspunt staat.

We hebben er alleen een foto van genomen en zijn toen doorgereden naar de vijf kilometer verderop gelegen camping Zelená Voda in Nové Mesto nad Váhom, een leuke kampplaats aan een meer.

Helaas is het vandaag alweer hetzelfde als de afgelopen drie dagen: tegen het eind van de middag komt er een flinke onweersbui en die zorgt voor een fikse temperatuursdaling met veel wind. Vanonder een grote boom hebben we het onweer een tijdje bekeken, maar op het laatst bleven we ook hier niet droog.

Eigenlijk wilden we barbecueën maar dit had nu weinig zin en zodoende kwamen we terecht bij het restaurant van de camping. We bestelden een voor- en hoofdgerecht, maar kregen dit (en niet voor de eerste keer !) allemaal tegelijk opgediend… dat was dus weer snel dooreten !

Verslag 13

We hebben nog een nacht bijgeboekt op de camping in Slowakije, het plekje was prima met volop schaduw én we hadden de mogelijkheid om te zwemmen in het meer (wat we geen van drieën gedaan hebben !).

Een dagje “niks doen” is ook wel lekker, zeker als het ruim dertig graden is !

Naast veel spelletjes doen en lezen hebben we ook voor de televisie gezeten, want de vliegramp heeft veel indruk gemaakt: een Boeing van Malaysia Airlines, vertrokken vanaf Schiphol, is boven Oost-Oekraïne in oorlogsgebied neergeschoten, hierbij zijn 298 mensen omgekomen, waarvan tweederde Nederlanders waren……

Voor het eerst, sinds vier dagen, hebben we geen onweer, wel genoeg “gedonder” ! Er is een internationaal Jazz Festival dit weekend, op het terrein bij de camping en langzaamaan stroomt het vol met campinggasten, vaak met kleine tenten. Het is gezellig druk en de muziek is goed om aan te horen, al komen er aan het eind van de avond steeds meer “bassen” bij en dreunt het behoorlijk door, zelfs in de camper !

Vanmorgen zijn we vroeg vertrokken van de kampplaats en voor we er erg in hebben zijn we de grens met Tsjechië over. We rijden zo’n tweehonderd kilometer in westelijke richting, komen door slaperige dorpjes en passeren velden vol graan, druiven en zonnebloemen, ruim veertig procent van Tsjechië bestaat namelijk uit landbouw.

De boeren zijn druk bezig op het land en diverse keren moeten we afremmen voor een tractor, op weg naar zijn akker. Het gaat nog steeds prima: rijden met twee auto’s achter elkaar. Dennis volgt ons goed en als er iets bijzonders is gebruiken we de “walkie talkies”.

Tegen enen eten we een broodje op een prachtige plek aan de waterkant en daarna lopen we, via een steile helling, naar het “Vranov nad Dyjichateau”, een sprookjeskasteel, spectaculair gelegen op een klif boven de Dyje.

We krijgen er een rondleiding, in het Tsjechisch (met Engelse uitleg op papier) en zien hoe de adel leefde aan het begin van de 19^de eeuw.

(We moeten speciale sloffen aantrekken, zodat we de vloer niet beschadigen.)

Daarna rijden we door naar het vlakbij gelegen Bitov, waar een camping is aan het water met 400 plaatsen. Helaas is deze kampplaats helemaal vol met Tsjechen die vakantie vieren, dus rijden we terug naar Vranov nad Dyji, ook daar bevindt zich een grote camping waar nog nét een plekje vrij is, met uitzicht op het water.

Het is nog steeds goed warm dus nemen Dennis en ik een verkoelende duik in het water. ( In Holland worden ook recordtemperaturen gemeten van 36 graden !!! )  Tot laat in de avond zitten we in korte broek en hemdje buiten …

Verslag 14

Het was vanmorgen gelijk al goed heet en waar wij staan is totaal geen schaduw. Ook komen we erachter dat de koelkast niet meer werkt ! We blijven niet langer op de overvolle camping en rijden eerst weer richting Bitov, gelegen in de beboste heuvels van Nationaal Park Podyli, waar op een hoge kam boven de rivier de Dyje het Bitovkasteel staat.

Het bijzondere aan deze burcht is dat het een wapenzaal met meer dan duizend vuurwapens heeft uit de 14^de tot 19^de eeuw. Bij de ingang van het kasteel staat iemand met kruis- en handbogen, waarmee geschoten mag worden, echt iets voor Dennis ! Thuis zit hij bij twee schietclubs en hij bezit zelf een kruisboog, de acht pijlen die hij mag gebruiken zijn dan ook allemaal raak !

Het kasteel is niet zo bijzonder, maar de wapenkamers des te meer, helaas mogen er geen foto’s genomen worden en overal zijn bewakingscamera’s aanwezig, dus ik ben heel braaf geweest en heb geen foto gemaakt !!

(Deze afdruk  is van een affiche !)

Er is ook een wijnkelder aanwezig, maar we proeven niks, want in Tsjechië geldt een algeheel alcoholverbod in het verkeer !!

Nadien rijden we enkele uren over smalle wegen in westelijke richting en weer komen  we door veel bossen, landbouwgebieden en lieflijke dorpjes.

In één ervan houden we, in de schaduw van een vervallen gebouw, lunchpauze en daarna vervolgen we onze weg en komen tegen half vier aan bij het Lipnomeer, waar we neerstrijken op camping U Kukacku vlakbij de plaats Horni Planá. De temperatuur ligt nog steeds ruim boven de dertig graden en we zijn blij met een schaduwrijke plek met uitzicht op het meer.

Dennis gaat het water in, maar de grond blijkt nogal modderig te zijn, zodoende is onze buitendouche nu ook een uitkomst en brengt verkoeling !

We krijgen de koelkast niet meer aan de gang, dus  maken we de restanten  op en moeten het de laatste week van de vakantie verder doen met de koelbox achter in de cabine, waar tot nu toe alleen bier en wijn in zat. Er zijn gelukkig ook voldoende restaurants hier in de buurt en het eten kost in Tsjechië haast niks !!

(De urinoirs zien er hier op de camping wel heel speciaal uit, al heb ik dit niet zelf geconstateerd !)

Verslag 15

Gisteren (maandag 21 juli) hebben we de fietsen weer eens gepakt en zijn een stuk langs het Lipnomeer gereden, de fietspaden zijn mooi breed en vrij vlak en twintig kilometer hadden we er zo opzitten.

We durfden echter niet zo ver te gaan, omdat er onweer voorspeld was en de lucht regelmatig vrij donker werd, maar pas tegen de avond kwam de regen en deze hield gelijk 24 uur aan !!

Vanmorgen hebben we sinds lange tijd weer ín de camper gezeten en enkele spelletjes gedaan. Toch wilden we nog wat ondernemen en zijn in de loop van de middag naar Ceský Krumlov gereden, een goed bewaard gebleven middeleeuws plaatsje en tevens één van de grootste toeristentrekkers van Tsjechië.

Met de paraplu op hebben we de oude binnenstad verkend met z’n kasteel, prachtige versierde kerk en smalle straatjes. De rivier de Vltava kronkelt om het centrum heen en zelfs met dit slechte weer waren er nog verschillende  kano’s op het water.

Onder het kasteel ligt een aparte kelder waar allerlei kunstwerken te zien waren ( hier konden we even droog lopen ! ) en bij de kasteelbrug wonen in de droge slotgracht enkele bruine beren.

Na een paar uur hadden we genoeg gezien en zijn terug gegaan richting camping, bij Hörni Planá hebben we in een restaurantje, meer een dorpskroeg, lekker gegeten en bij aankomst op de kampplaats was het eindelijk weer droog !

Verslag 16

De koelkast is spontaan toch weer gaan koelen, waarschijnlijk had het defect te maken met het extreem hete weer en het feit dat we niet waterpas stonden. (We laten hem in ieder geval thuis goed nakijken !) Vandaag  hebben we dus eerst onze voorraden weer aangevuld, een paar keer uit eten gaan is wel leuk, maar kokkerellen op de camping is ook heel gezellig !  Het weer is gelukkig opgeklaard en vanmorgen zijn we met een zonnetje vertrokken vanaf het Lipnomeer richting Plzen. We waren nog maar net onderweg toen we een gerammel hoorden achterin de camper, het bleek dat ik vergeten was de bakken, waar onze ontbijtspullen en kruiden inzitten, vast te zetten en deze lagen nu verspreid op de vloer, gelukkig was er niets kapot !

De rit is weer prachtig: heel bosrijk, vol heuvels, smalle wegen en gehuchten met een kerk en soms een dorpswinkeltje. We zien nu ook koeien en schapen in plaats van alleen maar mais- en graanvelden, het geheel doet denken aan Oostenrijk, niet vreemd want de grens hiervan is niet ver weg.

Tussen de middag stoppen we bij Velhartice, waar een kasteel staat wat gedeeltelijk nog slechts een ruïne is. We bekijken dit keer alleen de buitenkant en vervolgen al vrij snel onze weg.

Na een lunchstop met uitzicht op het Tsjechische boerenland komen we anderhalf uur later aan op camping Ostende iets ten noorden van de stad Plzen.

Weer vinden we een prima plek met uitzicht op een meer, waar volop gezwommen wordt.

(Volgens Wim is de wasmachine op de kampplaats naast ons stuk en heeft niemand meer schone kleding !!)

Verslag 17

We waren eigenlijk naar Plzen gekomen omdat hier oorspronkelijk het bier (Pilsner) vandaan komt. Er is dan ook een brouwerijmuseum in de stad en er zijn ondergrondse gangen te bezichtigen waar het bier vroeger werd opgeslagen. Toen we gister echter op de camping aan het inchecken waren, zagen we een foldertje liggen van een museum waar oorlogsvoertuigen te bekijken zijn in Rokycany, hier slechts twintig kilometer vandaan en aangezien Dennis alles weet (of wil weten !) van de Tweede Wereldoorlog zijn we daar vanmorgen eerst naartoe gereden.

Er was een prachtige uitgebreide verzameling van allerlei militaire wagens uitgestald, ook was er een interessante film, veel fotomateriaal, wapens en kleding aanwezig. Ik snap niet dat zo’n museum niet vermeld wordt in een reisgids, het was er dan ook niet erg druk ! We hebben er enkele uren rondgelopen en ik heb weer veel (honderd !!) foto’s gemaakt !

Nadien zijn we naar Plzen gereden, waar we eerst, vlakbij het grote plein met de St.Bartholomeüskathedraal, een restaurantje hebben opgezocht en weer voor minder dan twintig euro een prima maaltijd hadden, inclusief bier.

Daarna was het dus de bedoeling om het bier-bereidingsproces te gaan bekijken, maar het was zo druk bij het museum: we konden pas om half vijf met een één-urige rondleiding mee en we hadden onze auto op een parkeerplaats staan met een parkeerbon van twee tot vijf uur !! De politie in Plzen is erg actief en op de plek waar wij onze (Dennis’) auto neer hadden gezet stonden al vijf wagens met een wielklem !! We hebben het maar niet geriskeerd en zijn zonder de bezichtiging weer vertrokken uit Plzen.

Zodoende waren we tegen vieren weer op de camping waar we heerlijk in de zon, aan het water enkele potjes Mexicaans domino hebben gespeeld en ook was er weer tijd voor een mooi boek !

Pas tegen half negen (!!) komt mijn “kok” weer in actie en genieten we wéér van een heerlijke maaltijd. Ik denk dat we alle drie wel enkele kilo’s aangekomen zijn, alleen al van alle pivo’s !!

Verslag 18

Net als het grootste gedeelte van onze vakantie hebben we gisteren weer binnenwegen genomen, je komt zo door veel dorpjes en krijgt een goed beeld van het land.

Eenmaal over de grens met Duitsland hebben we nog even wat kilometers gemaakt op de snelwegen en kwamen aan het eind van de middag aan in Neuengönna/Porstendorf op camping & Ferienpark bei Jena gelegen in de streek Thüringen. De camping ligt aan een langzaam stromend riviertje, waar een tochtje met een rubberbootje of kano blijkbaar een favoriete bezigheid is.

Net voorbij de kampplaats bevindt zich een sluis, dus de boten moeten hier het water uit en verderop  er weer in en op dit punt ligt een gezellige “Biergarten” die druk bezocht wordt.

Ook ligt er een meertje bij de camping waarin gezwommen en gevist kan worden.

Vanmorgen hebben we eerst de omgeving verkend op de fiets en kwamen daarna uit bij de biergarten, waar het alweer flink druk was, het is dorstig weer en het bier smaakt er prima !

Nadien hebben we bij de camper enkele spelletjes gedaan en tegen de avond gaan we voor het laatst deze vakantie uit eten.

Morgen hebben we nog een lange rit voor de boeg, ruim vijfhonderd kilometer, maar nu zijn het vooral de Duitse snelwegen die we gebruiken. Bij aankomst in Dodewaard hebben we dan zo’n vierduizend kilometer

afgelegd in deze  vier weken! We hebben weer een heel gevarieerde vakantie gehad en het is zeker voor herhaling vatbaar: de combinatie van auto, camper en fietsen !!