Verslag 1
Onze eerste vliegreis was in 1993: een week naar het Griekse eiland Kreta en ook al heeft Wim daar toen twee dagen op bed gelegen vanwege een voedselvergiftiging (de dokter moest er zelfs aan te pas komen), toch was het een hele belevenis voor ons en hebben we veel van het eiland bekeken. Nu, eenendertig jaar en vele vliegreizen verder, gaan we er weer naartoe. Dit keer twee weken samen met onze kinderen en kleinkinderen. We hebben een villa gehuurd met zwembad en beschikken de hele periode over twee auto’s, we gaan Kreta herontdekken ……… we hebben er zin in !
Nadat we vanmorgen (zaterdag 19 oktober) al heel vroeg uit de veren moesten, we vliegen al om acht uur vanaf Eindhoven, komen we na een heel ontspannen vlucht (met één uur tijdsverschil) rond de middag aan in Iraklion waar de twee auto’s voor ons klaar staan.
We moeten eerst ruim een uur rijden voor we arriveren in Rethimnon en hier wordt het even zoeken naar ons onderkomen: villa Harmony. We missen een smalle afslag steil omhoog waardoor we gaan dwalen en pas tegen vieren aankomen bij de drie verdiepingen tellende villa waar we vriendelijk worden ontvangen door de (jarige) eigenaresse.
Binnen staan een fles wijn, olijfolie, raki, olijven, paprika’s en tomaten voor ons klaar, allemaal uit eigen tuin, en later krijgen we ook nog taart aangeboden van de jarige !
De jongens gaan meteen het zwembad in en ook Dennis plonst het, door de zon verwarmde, water in.
Natuurlijk moeten er ook nog een heleboel boodschappen worden gedaan, maar rond zeven uur zitten we met z’n allen aan de warme maaltijd. Tot laat in de avond verblijven we buiten (wel met een vest aan), een prima begin van twee weken “Kreta” !
Verslag 2
We hebben allemaal heerlijk uitgeslapen en na een laat ontbijt buiten op het grote balkon rijden we naar Rethimnon waar boven de binnenhaven het Fortétsa de stad beheerst. We komen er via zeer smalle straatjes waar het eigenlijk alleen voor voetgangers toegankelijk is !
Het Venetiaanse fort is gebouwd rond 1580 om de Turkse aanvallen op de stad het hoofd te bieden.
De verdedigingsmuren zijn nog grotendeels in tact, maar binnen is een groot deel tot ruïne vervallen, al staat er nog wel een kerkje en een mooie, gerestaureerde moskee.
Hier wandelen we enkele uren rond en keren dan terug naar “ons huisje” waar we allemaal het water ingaan al valt de temperatuur ervan wat tegen !
Tegen de avond gaat de barbecue aan en weer blijkt dat alles hier prima geregeld is: zelfs voor briketten en hout is gezorgd.
Nadien zitten we nog een tijdje bij een verwarmend vuurtje waarna we naar binnen verhuizen en nog lange tijd diverse spelletjes spelen, de favoriete bezigheid van de hele familie !
Verslag 3
We hebben een heel leuke, gevarieerde dag gehad: via het bergdorp Spili, waar we een klooster en de Venetiaanse fonteinen met leeuwenkoppen bekijken, rijden we naar het vissersdorp Agia Galini.
Hoog boven de haven staan de beelden van Icarus en Daedalus, bekend van de Griekse mythologie.
We strijken neer bij een leuk restaurantje met uitzicht op de haven en genieten van het heerlijke Griekse eten met vooral veel verse vis.
We vervolgen onze weg naar Mátala waar in de zandstenen rotsen boven het strand al in de Romeinse tijd grotten zijn uitgehakt die toen dienst deden als begraafplaats. Later werden deze als rotswoningen gebruikt door de eerste Christenen en korter geleden door hippies.
Tegenwoordig kun je ze, tegen een kleine vergoeding, bezichtigen en we klimmen dan ook allemaal de rotsen op om enkele grotten van binnen te bekijken.
Marcel, Stijn en Ruben klauteren helemaal omhoog tot ze alle woningen gezien hebben.
Nadien zoeken we verkoeling in het water van de Middellandse Zee dat nog een prima temperatuur heeft.
Daarna moeten we nog anderhalf uur rijden voor we, inmiddels in het donker, terug zijn bij ons onderkomen, waar we nog geruime tijd buiten zitten, nagenietend van de prachtige dag !
Verslag 4
Na de drukke dag van gisteren doen we het vandaag kalm aan en brengen de meeste tijd in en rond het zwembad door.
Pas tegen vijven rijden we naar het oude centrum van Rethimnon en kunnen nog net twee plekjes vinden om onze voertuigen te parkeren in een lange rij auto’s bij de haven.
Nadat we een tijdje rondgelopen hebben, we kijken zelfs nog even naar een internationale wedstrijd voetbal voor zes personen,
strijken we neer bij een leuk Grieks restaurantje waar het eten weer prima smaakt, voor een redelijke prijs.
Nadien wandelen we nog even naar de haven en ook hier barst het van de restaurantjes. Zelfs “the Seven Brothers”, waar Wim z’n voedselvergiftiging heeft opgelopen bestaat nog !
Bij terugkomst bij de auto’s zit er helaas bij beiden een bekeuring (40 euro) achter de ruitenwissers voor verkeerd parkeren,….. wordt het toch nog een duur etentje !
Verslag 5
Op het bergachtige Kreta kan je door verschillende kloven wandelen, de bekendste is de Samaria-kloof, maar deze is achttien kilometer lang, (we hebben hier eenendertig jaar geleden doorheen gelopen). Een goed alternatief is de Imbros-kloof, deze is acht kilometer lang en gaat bergafwaarts, wat minder vermoeiend loopt, maar toch een aanslag op je knieën is.
De tocht is werkelijk schitterend en de kloof is op z’n smalst slechts één meter zestig breed.
We hebben er zo’n vier uur over gedaan en aan het eind kan je met een taxibusje terug naar het beginpunt, al was deze rit niet echt comfortabel: op een houten bankje achterin de auto en dan constant door bochten rijdend ! Eenmaal terug bij de auto’s moesten we nog ruim een uur crossen voor we terug waren bij onze “villa”, waar de barbecue weer aanging.
Weer hebben we een prachtige dag gehad, al zullen we morgen wel spierpijn hebben !
Verslag 6
Vlakbij Iraklion, de hoofdstad van Kreta, bevindt zich in Knossos een oude ruïne van een Minoïsch paleis gebouwd omstreeks 1700 v. C. en één van de bekendste bezienswaardigheden van het eiland. Natuurlijk willen wij dit ook bekijken en na anderhalf uur rijden komen we aan bij de opgravingen van Knossos waar het eind oktober nog flink druk is.
Tussen 1900 en 1929 (n.C.) is het paleis gedeeltelijk gerestaureerd maar niet op een mooie manier: er is veel beton gebruikt en ook zie je veel hekwerk en metalen buizen om muren te stutten.
Wij vinden het dan ook erg tegen vallen en zijn na een uur wel uitgekeken.
We rijden nog even langs de haven van Iraklion en gaan dan terug richting Rethimnon. Tegen drieën stoppen we bij het kustplaatsje Bali waar we bij een leuk restaurantje weer een heerlijke maaltijd nuttigen,
om vervolgens naar het lager gelegen zandstrandje te lopen waar Marcel, Dennis en de jongens nog even de zee induiken. Marieke en ik houden het bij pootje baden.
Het water is met vierentwintig graden warmer dan de buitentemperatuur die vandaag blijft steken bij eenentwintig. Het blijkt de laatste week te zijn in Bali dat alles geopend is, het toeristenseizoen is hier bijna afgelopen.
Nadat we in Rethimnon nog wat boodschappen hebben gedaan is het alweer donker voor we thuis zijn, toch springen Stijn en Ruben ook hier nog even het zwembad in, het zijn echte “waterratten” !
Verslag 7
De wegen op Kreta zijn vaak vol bochten maar wel in goede staat, alleen de binnenwegen zijn soms onverhard. In de grotere steden is het, behalve met het drukke verkeer, erg opletten met de vele scooters die je aan alle kanten voorbij schieten. Ook hebben de voetgangers altijd voorrang waardoor je regelmatig op de rem moet trappen. Vanmorgen hebben we, in het noordwesten van het eiland, de pittoreske stad Chania bezocht, ook wel “de diamant van Kreta” genoemd. Na een rit van ruim een uur komen we uit bij de Venetiaanse haven waar zich ook weer een fort (Firkás) bevindt, dat in vroeger tijden de stad bewaakte.
Het hele havengebied doet Italiaans aan en ziet er erg gezellig uit.
Aan het eind van de havenmuur staat een opvallende vuurtoren en ook de moskee van de janitsaren uit 1645 (het oudste Osmaanse gebouw op het eiland) kun je niet missen.
Dit keer eten we niet in de bezochte plaats maar keren terug naar onze verblijfplaats waar het ons aan niets ontbreekt. Tot zes uur vermaken we ons beneden bij het zwembad tot het te koel wordt en we twee verdiepingen hoger gaan waar we zowel binnen als buiten kunnen zitten en ’s avonds een heerlijke, door Marcel en Marieke bereide, spaghetti nuttigen !
Verslag 8
Ook vandaag zijn we weer op pad geweest en wel naar de zuidkant van het eiland, dwars door de prachtige bergen waar, op een afgelegen locatie, hoog boven de Libische Zee het prachtige klooster Moni Préveli staat dat een belangrijke rol speelde bij de evacuatie van geallieerden tijdens de Tweede Wereldoorlog.
De gebouwen liggen gegroepeerd rond een groot binnenplein uit 1731, er staat een 19de-eeuwse kerk en er is een klein museum met religieuze voorwerpen te bezichtigen.
Verder landinwaarts zijn de restanten van het originele 16de-eeuwse oude klooster (Káto Préveli) nog te zien langs de rivier de Megapotomos, waar zich ook een mooie oude brug over het water bevindt.
We rijden door naar Plakiás met z’n lange strand omringd door hoge bergen.
Het is er echter nogal winderig dus wijken we uit naar het strand van Damnóni, waar we eerst een leuk restaurantje opzoeken gelegen aan het water. Weer kiezen we een heerlijke vismaaltijd uit en zijn we, met een halve liter bier erbij, nog geen twintig euro p.p. kwijt.
Wat ook leuk is: overal krijg je, na de maaltijd, nog een extraatje. We hebben al watermeloen gehad, een puddinkje met een likeurtje, een ijsje en een heerlijk stuk gebak.
Nadien gaan Dennis, Marcel en de jongens de zee in, Wim, Marieke en ik vinden het te fris en genieten van de prachtige omgeving.
Op de terugweg rijden we weer door de schitterende Kourtaliótiko- kloof waar we nog even stoppen voor we richting Rethimnon rijden.
Weer hebben we een prachtig stukje van Kreta gezien. Bij aankomst is ons onderkomen helemaal schoongemaakt en zijn ook de bedden en handdoeken verschoond, we zijn heel blij met onze keuze voor “villa Harmony” !
Verslag 9
We zijn nu een week op het eiland en hebben al ontzettend veel gezien, vandaag blijven we dan ook een dagje bij de villa relaxen en voor het eerst slapen we heerlijk uit. Toch zijn we niet héél laat op, omdat de klok een uur terug gezet wordt, net als in Nederland gaat hier de wintertijd in.
We zitten bij het zwembad wanneer de buurvrouw, eigenaresse van onze villa, langskomt met tomaten, paprika’s, olie en kaas. Ze vertelt ons van alles over haar “landgoed” waar ze zelf wijn, raki en olijfolie maken en natuurlijk hebben ze ook vaten vol met olijven.
We krijgen een nieuwe voorraad wijn en olijven van haar omdat we nog een week blijven. Ze is al tachtig jaar en drinkt elke dag raki en wijn samen met olijven en kaas, zo blijft ze, net als de meeste Grieken, jong !
Het is vandaag heerlijk onbewolkt weer en zo’n twee en twintig graden, we blijven dan ook tot bedtijd buiten. Na een maaltijd van de barbecue gaan er extra takken (van de olijfbomen) op het vuur als afsluiting van een prachtige dag !
Verslag 10
Kreta is het grootste eiland van Griekenland met een lengte, van oost naar west, van twee honderd en vijftig kilometer, de breedte varieert van twaalf tot zestig kilometer en de kustlijn bedraagt ruim duizend kilometer. Bij Rethimnon zitten we aardig centraal om alles te bekijken, maar toch moeten we vandaag zo’n honderd veertig kilometer afleggen om bij Spinalonga te komen, gelegen in het oosten in de buurt van Agios Nikólaos. Spinalonga is een eilandje in de golf van Elounda waar een 16de-eeuws Venetiaans fort op staat.
Nadat het jarenlang aanvallen van de Turken had doorstaan, deed het tot rond 1955 dienst als leprozenkolonie. Vanuit het haventje van Pláka varen we naar het eilandje waar we twee uur rondwandelen en omhoog klauteren naar de top. Het is heel interessant om te zien hoe hier zo’n elf honderd zieke mensen gewoond hebben.
Tegen tweeën varen we terug en rijden naar het vlakbij gelegen Elounda waar het heel druk is vanwege Óchi-dag (Nee-dag)), een nationale gedenkdag die jaarlijks op 28 oktober wordt gehouden.
Er wordt herdacht dat de Grieken in de Tweede Wereldoorlog het ultimatum van Mussolini afwezen om het Italiaanse leger toegang tot Grieks grondgebied te verlenen. In Elounda rijden we over een smalle dam naar het bijbehorende schiereiland, ook Spinalonga genaamd, waar we een stuk over slechte, onverharde paden rijden (wat eigenlijk niet mag met de huurauto’s !) om vervolgens een wandeling te maken op zoek naar restanten van mozaïeken in een oude kerk die we helaas niet kunnen vinden.
Dan wordt het tijd om terug te keren, we willen via bergweggetjes en het Lasithi-plateau naar Rethimnon gaan wat ontzettend veel tijd kost. Wel is het erg leuk rijden door kleine bergdorpjes waar de restaurantjes vandaag vol zitten en het soms lastig passeren is met auto’s.
We zien diverse oude windmolens die in vroeger tijden het land irrigeerden en bevinden ons lange tijd op 825 meter boven de zeespiegel.
Het begint al te schemeren voor we weer op de grote kustweg zitten en moeten dan nog bijna twee uur rijden.
Bij Iraklion maken we een stop bij een restaurant want onze magen beginnen te knorren, waarna we onze weg vervolgen en tegen negenen bij de villa aankomen.
We zijn precies twaalf uur onderweg geweest. Het was een prachtige, gevarieerde maar ook vermoeiende dag !
Verslag 11
Vanmorgen zijn we naar het prachtige klooster Moni Arkadíou gereden, gelegen op een plateau in het Ida-gebergte en slechts een half uurtje rijden vanaf ons onderkomen.
Het heeft zijn bekendheid vooral te denken aan de collectieve zelfmoord in 1866: na een belegering van twee dagen drongen op 9 november duizenden Turkse soldaten de westelijke poort binnen. In het klooster scholen honderden vrijheidsstrijders met hun vrouwen en kinderen. Ze wilden niet in de handen van de Turken vallen en besloten de kruitvoorraad op te blazen. De meeste Kretenzers in het klooster vonden de dood, evenals honderden Turken.
We bekijken er de prachtige Venetiaanse gevel uit 1587, het gerestaureerde interieur van de kerk en de kruitkamer zonder dak die nog duidelijk de sporen van de explosie draagt.
Ook zijn de schedels van de slachtoffers uit 1866 nog te zien. Het is allemaal erg indrukwekkend en mijn fototoestel maakt weer overuren.
De rest van de dag brengen we bij de villa door, het is nog steeds prachtig weer, we genieten volop !
Verslag 12
Vandaag zijn we de hele dag bij ons onderkomen gebleven. De jeugd sprong regelmatig het water in en vooral Ruben en Stijn houden het er lang vol, al wordt het water alleen door de zon verwarmd en vonden Wim en ik het te koud.
We doen verschillende gezelschapsspelletjes, ook met de jongens en maken een wandelingetje over het terrein rond de villa waar allerlei soorten fruitbomen en natuurlijk heel veel olijfbomen staan.
Tegen de avond gaat de barbecue weer aan gevolgd door een mooi kampvuurtje waar we gezellig geruime tijd bij zitten. We eindigen weer binnen met …..natuurlijk alweer een spelletje !
Verslag 13
Het is vandaag bewolkt en de temperatuur komt niet boven de twintig graden. Toevallig hadden we gepland om naar het CretAquarium te gaan wat inpandig is. Wel moeten we weer anderhalf uur rijden om er te komen want het bevindt zich ten oosten van Iraklion bij Gournes.
We zien er allerlei vissen die leven in de Middellandse Zee en ook schildpadden, koraal en kwallen.
Vervolgens rijden we naar Chersónisos, een populaire plaats voor jongeren en zelfs bekend van het TV programma Oh Oh Cherso.
Wij vinden de plek weinig sfeervol maar toch vinden we weer een leuk restaurantje aan zee waar we weer heerlijk Grieks eten. Wel zie je ook hier dat het einde van het seizoen nabij is.
We rijden nog even naar het “oude” Hersonisos, iets meer landinwaarts, waarna we de lange weg terug naar de “villa” nemen.
Weer is het donker voor we thuis zijn en blijven we ’s avonds binnen, de herfst is nu ook hier duidelijk begonnen.
Op de TV zien we de natuurramp die zich voltrokken heeft bij Valencia met ruim honderd vijftig dodelijke slachtoffers door overstromingen, veroorzaakt door opwarming van de aarde, iets wat we de laatste tijd helaas regelmatig meemaken !
Verslag 14
De laatste dag op Kreta maken we nog een prachtige wandeling door de Mili Gorge welke vlakbij Rethimnon ligt.
We zien onderweg enkele oude kerkjes, watermolens en veel vervallen huizen die in het verleden bewoond zijn geweest.
Er stroomt een kabbelend beekje door de kloof langs de vele ruïnes waarvan we er natuurlijk verschillende van binnen bekijken.
Ook zijn hier vroeger veel olijven geperst waarvan de oude machinerieën nog te vinden zijn.
(Halverwege is er een barretje met een toilet)
We wandelen eerst bergafwaarts maar moeten dezelfde weg (totaal vijf kilometer) weer terug, waardoor we aardig verhit terugkomen bij de auto’s.
Dan rijden we naar het oude centrum van Rethimnon waar we aan de haven voor de laatste keer uit eten gaan.
(Gevaarlijk transport, dit zou in Nederland niet kunnen !)
Marcel en Marieke trakteren ons op een heerlijke vismaaltijd, alvast ter ere van hun twaalf en een half jarig huwelijk op 9 november a.s..
Eenmaal weer bij de villa wordt het tijd om de koffers te pakken, maar eerst gaan de meesten nog een keer de pool in, al is het water nu wel vrij koud.
Wim ontdoet ondertussen, met hulp van Dennis, de auto’s van al het stof zodat we ze morgen redelijk schoon kunnen inleveren.
De laatste avond wordt weer doorgebracht met spelletjes, ook de jongens doen, tot ze naar bed gaan, goed mee !
Verslag 15
We zijn allemaal om zeven uur opgestaan en hebben nog rustig buiten ontbeten. De jongens knuffelen nog een laatste keer met de kitten, die de hele tijd aanwezig was en heel wat stukjes worst en kaas gekregen heeft.
Ook Maria, de tachtig jarige buurvrouw komt ons hartelijk gedag zeggen, waarna we naar de luchthaven in Iraklion rijden. Bij het autoverhuurbedrijf voldoen we onze parkeerboetes, want we hadden geen idee waar we dit anders konden doen.
(Waar heb ik die bon van de bekeuring gelaten !?!)
Onze prachtige, afwisselende vakantie zit erop, we hebben ontzettend veel gezien en gedaan en zo’n zestien honderd kilometer afgelegd met de auto’s. Ook hebben we geboft met het weer al begint het nu echt herfst te worden op Kreta. Maar bovenal was het heel gezellig met z’n allen, kinderen bedankt voor deze reis vol met nieuwe herinneringen !!