Verslag 1
We zijn weer, samen met Dennis, op pad met onze campers. Ook nu toeren we weer door Nederland omdat het Coronavirus, dat inmiddels wereldwijd al drie en een half miljoen slachtoffers heeft geëist (alleen al in ons land ruim 27.000 !), nog steeds rondwaart en reizen naar het buitenland allerlei restricties met zich meebrengt. Vorig jaar verliep onze trip anders dan gepland vanwege de reactieve artritis en de gescheurde achillespees van Wim, op 14 december is hij daaraan alsnog geopereerd want de pees was niet aan elkaar gegroeid. Na een lange revalidatie en heel veel doorzettingsvermogen gaat het nu weer redelijk goed: fietsen gaat prima alleen wandelen levert nog problemen op. Gisteren (1 juni) zijn we in de loop van de dag aangekomen bij ’t Mun in Appeltern, voor ons een bekende plek waar we vorig jaar ook gestaan hebben, maar omdat Wim vrijdag in Tiel z’n tweede vaccinatie krijgt is dit een prima beginlocatie.
Het was de bedoeling hier weer grote karpers te vangen, maar helaas is het nu paringstijd en hebben de vissen totaal geen belangstelling voor voer aan een hengel !
We boffen gigantisch met het weer: na een koud en nat voorjaar hebben we nu ineens temperaturen van rond de vijfentwintig graden ! Voor we gisteren nog een tochtje wilden maken met de fiets kon Wim eerst aan de slag: ik had ineens een lekke band.
Toch hebben we daarna nog een stuk van de Gouden Ham bekeken en ook vanmorgen hebben we onze stalen rossen weer gepakt en zijn via Batenburg, waar we natuurlijk gestopt zijn bij de ruïne van het oudste kasteel van Gelderland, een prachtige trip gereden van zesendertig kilometer.
Omdat het fietsveer daar uit de vaart was zijn we doorgereden naar Niftrik waar we de Maas via de brug overgestoken zijn naar het leuke vestingstadje Ravenstein.
(Deze tekst hing bij de fietsenmaker van het stadje !)
Via de Brabantse dorpjes Demen, Dieden en Megen zijn we met de pont weer teruggekeerd in het Gelderse Maasbommel, waar het bij de Gouden Ham gezellig druk was met pleziervaart.
Eenmaal terug op de kampplaats hebben we de schaduw opgezocht, tijd voor een spelletje en een verkoelend biertje ! En aan het eind van de dag heeft Wim, sinds heel lange tijd, weer voor het eten gezorgd, iets wat hij (afgewisseld door Dennis ! ) altijd doet wanneer we op reis zijn !!
Verslag 2
Gister zijn we via een leuke route naar Beneden-Leeuwen gereden voor enkele boodschappen en we waren net op tijd terug bij de kampplaats voordat het onweer losbarstte.
Maar na de hevige regenbui klaarde het snel weer op en konden we tot zonsondergang buiten vertoeven.
Ook vanmorgen hebben we fietsend nog een stukje van het Land van Maas en Waal bekeken.
Daarna hebben we onze spulletjes opgeruimd en zijn naar de GGD in Tiel gegaan, waar Wim z’n tweede Pfizer-prik kreeg. (We hebben bijna tegelijkertijd onze eerste vaccinatie gehad, maar ik krijg mijn tweede spuit met Astra Zenica pas half juli. Dennis heeft nog geen uitnodiging gehad, maar het vaccineren gaat nu wel snel, zo’n miljoen prikken per week !)
Tegen half vijf arriveren we op onze volgende kampeerplek: Stadscamping Schoonhoven, waar we een leuk plekje krijgen (van te voren gereserveerd !) met uitzicht op zowel de Lek als de jachthaven. We worden er allervriendelijkst ontvangen door de eigenaresse en zullen ons hier de komende dagen best vermaken, al is er voor vanavond en morgen slecht weer voorspeld.
We pakken nog even de fiets om alvast wat van het Zilverstadje te bekijken en daar verrast Wim mij: ik mag bij een juwelier iets moois uitzoeken voor mijn verjaardag (morgen word ik weer een jaartje ouder !), het wordt een aanvulling op mijn Pandora-armband.
Nadat we op de camping nog even genoten hebben van ons mooie uitzicht begint het te druppelen en helaas houdt dit de hele avond aan, maar vanaf zondag wordt het weer beter !
Verslag 3
Vanaf onze camping zie je aan de overkant Nieuwpoort liggen, samen met Schoonhoven één van de elf vestingsteden die nu tot de Oude Hollandse Waterlinie behoren.
Vlakbij de Veerpoort vertrekt de pont over de Lek en hiermee zijn we overgevaren om het kleine plaatsje met z’n wallen en grachten dat in 1283 stadsrechten kreeg, te bekijken.
Net als in Schoonhoven zie je veel smalle slootjes langs de huizen.
Het is vandaag een stuk frisser dan gisteren, maar het blijft gelukkig wel droog.
De hele dag door heb ik veel felicitaties gekregen: telefonisch en via app-jes en mails, heel erg leuk ! En omdat we, sinds vandaag (5 juni), na maanden weer bij de horeca binnen mogen eten vieren we vanavond mijn verjaardag in het campingrestaurant (een traktatie van Dennis) !
Verslag 4
We hebben vandaag een prachtige, afwisselende fietstocht gemaakt en na zes uur rijden en diverse stops stond er zeventig kilometer meer op de teller ! De route was heel gevarieerd: over dijkjes, langs smalle slootjes, over onverharde weggetjes, maar ook door leuke historische plaatsen en langs mooie waterplassen.
Het was goed druk op de wegen met wandelaars, fietsers, motorrijders en wielrenners, waarvan we er velen later in de oude binnensteden op een terrasje zagen zitten. Oudewater, de oudste stad in het Groene Hart, heeft veel mooie oude panden en leuke grachten.
Ook de Reeuwijkse Plassen zijn nieuw voor ons, wat een schitterend gebied is dat om te varen, te wandelen, te zwemmen of te fietsen.
Overal zijn smalle weggetjes tussen de plassen, waar we zelfs nog een doedelzakspeler tegenkwamen !
In de stad Gouda was het ook gezellig druk op het enorme driehoekige plein met als middelpunt het prachtige stadshuis dat dateert uit 1450 en daarmee één van de oudste stadshuizen in Nederland is.
In het mooie Haastrecht stonden ze in de rij voor de ijscoboer en in Vlist was de jeugd, zoals we op veel meer plekken zagen, druk aan te zwemmen en van bruggetjes aan het springen.
Al met al hebben we weer heel wat leuke dingen gezien vandaag en dat alles met zonnig weer en een prima temperatuur !
Verslag 5
Ook vandaag hebben we onze fietsen weer gepakt en zijn, hoofdzakelijk over de dijk langs de Lek, richting het bekende Kinderdijk gereden.
Onderweg zien we al enkele molens maar eenmaal aangekomen bij ” ’s Werelds grootste molencomplex “, dat sinds 1997 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat snappen we ook waarom het zo befaamd is.
Alle elementen van het beroemde Nederlandse waterbeheer komen er samen: eeuwenoude molens, indrukwekkende gemalen, slim aangelegde dijken, boezems en polders en prachtige monumentale panden.
Sommige van de negentien molens worden al eeuwenlang bewoond door dezelfde families.
We zijn bewust buiten het weekend om naar deze plek in de Alblasserwaard gegaan zodat er geen horden toeristen zouden zijn en inderdaad blijft het bij enkele tientallen bezoekers !
Nadat we via de andere kant van de druk bevaarde Lek over de dijk weer richting de camping rijden geldt voor ons echt: “de laatste loodjes wegen het zwaarst”, we hebben vandaag vijftig kilometer afgelegd, tel daarbij de zeventig van gisteren op dan is het logisch dat we flinke zadelpijn hebben, ……morgen doen we het rustig aan !!
Verslag 6
Gister zijn we alleen even de camping af geweest voor wat boodschapjes, maar het oude centrum van Schoonhoven blijft leuk om naartoe te fietsen. Verder hebben we vast enkele kampplaatsen geboekt want het blijkt dat veel campings, zelfs in juni vóór de schoolvakanties beginnen, al volgeboekt zijn. De meeste Hollanders blijven toch in eigen land door de wisselende berichten of je wel of niet welkom bent in het buitenland vanwege corona. ’s Middags hebben we geluierd en ik ben zelfs nog even de Lek in geweest (Ik heb al in veel Hollandse rivieren gezwommen: de IJssel, de Waal, de Maas en de Linge, maar nog nooit in de Lek !), en natuurlijk lag Dennis ook weer in het water.
(Er komt hier van alles voorbij varen, zelfs een trein !)
’s Avonds heeft Wim een heerlijke visschotel gemaakt, al met al een prima relaxte dag !
Vanmorgen hebben we ons mooie plekje verlaten en zijn naar camping de Carlton, een kleine bij de duinen van Noordwijk gelegen kampplaats gereden, dit keer zonder mooi uitzicht op het water, maar we hebben een ruime, zonnige plek.
Dennis slaapt de aankomende nachten niet in z’n auto omdat deze niet toegestaan zijn op de kampplaats, we hadden uit voorzorg al een tentje meegenomen en daar verblijft hij de komende nachten in.
Natuurlijk hebben we onze fietsen weer gebruikt en zijn naar het, twee kilometer verderop gelegen, strand gereden en hebben er zelfs even in de zee gelopen.
Ook Noordwijkerhout hebben we al een beetje verkend, morgen gaan we weer een lange fietstocht maken !
Verslag 7
Vandaag zijn we naar Scheveningen gereden, heen en terug toch weer ruim zestig kilometer. We zijn door de prachtige duinen gefietst onderweg de plaatsen Noordwijk en Katwijk passerend.
We hadden voor half één bij Madurodam gereserveerd (iets wat door corona nog steeds moet !) en komen daar precies op tijd aan.
Het was al heel wat jaartjes geleden dat we daar geweest waren en we hebben ons daar twee uur prima vermaakt: we zien onder andere het Binnenhof in Den Haag, de Amsterdamse grachten, Schiphol en de bollenvelden, maar ook Kinderdijk en Jachthuis St. Hubertus, waar Wim minder prettige herinneringen aan heeft (Daar viel hij vorig jaar van de fiets en scheurde daardoor zijn achillespees !).
Nadien zijn we doorgefietst naar de pier, waar het reuzenrad draait en je kunt bungeejumpen !
Wij nemen liever een lekker biertje uitkijkend op het Kurhaus en het strand.
Pas tegen zessen zijn we terug op de camping, waar de barbecue aan gaat, weer hebben we een heel leuke, gevarieerde dag gehad !
Verslag 8
Het is vandaag een stuk frisser dan gisteren en de zon laat zich maar sporadisch zien. Toch gaan we weer op pad, dit keer in noordelijke richting en met de wind in de rug fietsen we door de mooie duinen naar Zandvoort. Onderweg schieten er ineens twee herten over het pad en even later spotten we er enkele verscholen in de struiken.
Later zien we er nog tientallen, vooral in de buurt van bewoonbaar gebied, die veel makkelijker op de plaat te vereeuwigen zijn ! Terwijl we in Zandvoort heerlijke kibbeling zitten te eten kijken we uit over een leeg strand, een heel verschil met gisteren toen het gezellig druk was met badgasten.
De route brengt ons verder door N.P. Zuid-Kennemerland en door prachtig bosrijk gebied rond Aerdenhout, waar luxe villa’s staan met lange oprijlanen, maar ook vergane glorie te zien is.
En Nederland is écht niet helemaal vlak: ook vandaag moeten we onze fietsversnellingen weer regelmatig gebruiken, we gaan heuveltje op en weer af. Op het laatste stuk van de rit zien we veel bollenvelden, helaas niet meer in bloei, alleen de pioenrozen kleuren sommige velden en deze zijn ook volop te koop in stalletjes langs de weg.
Voor vandaag staat er weer vijftig kilometer meer op de teller en intussen hebben we al heel wat Hollandse duinen gezien !
Verslag 9
Toen we van de week richting Noordwijk aan Zee reden zagen we een bunker die behoorde bij het Atlantikwall Museum.
Na wat speurwerk kwamen we er achter dat deze alleen op zondag te bezichtigen is, echter het Museum Engelandvaarders, iets verderop in een voormalige munitiebunker, is wél te bezoeken en daar hebben we een afspraak gemaakt voor vandaag half twaalf.
We brengen er ruim anderhalf uur door en komen veel te weten over de mannen en vrouwen die tijdens de Tweede Wereldoorlog uit bezet Nederland ontsnapten om vanuit Engeland de strijd tegen nazi-Duitsland en Japan voort te zetten.
Honderden vertrokken in nauwelijks zeewaardige bootjes, soms in een kano. Velen verdronken op zee of werden tijdens de voorbereiding gearresteerd, gevangen gezet of doodgeschoten. Anderen maakten barre tochten over land, via België, Frankrijk, Spanje, Portugal en zelfs Rusland.
Ruim twee duizend Nederlanders kwamen, na veel moeilijkheden te hebben overwonnen, in Engeland aan. Eenmaal daar namen de Engelandvaarders dienst bij de Britse of Nederlandse krijgsmachtonderdelen, de koopvaardij of gingen werken voor de regering. Ook zetten veel Engelandvaarders vanuit Australië de strijd tegen Japan voort.
Het werd allemaal heel duidelijk en uitgebreid uitgelegd via videobeelden, audio en geschreven tekst. Je wordt weer herinnerd aan alle heldendaden en gruwelijkheden van de oorlog die nooit vergeten mogen worden. Nadien blijven we nog even in de mooie badplaats met z’n luxe hotels en strandpaviljoens.
Ook is het de vestigingsplaats van de ESTEC, het Europese Ruimtevaartprogramma.
De rest van de middag brengen we op de camping door waar we een spelletje “Carcassonne” spelen in de “zonne” !
Verslag 10
Vorig jaar hadden Wim en Marcel een uitnodiging gekregen van Loki-distilleerderij om een “eigen” tien liter vat whisky te komen vullen, maar door corona werd dit keer op keer uitgesteld. Vandaag (zondag 13 juni) kon het dan eindelijk doorgang vinden en zit er zelfs een proeverij aan vast, zodat ze drie uur onder de pannen zijn. Wel staat het pand van Loki in Zoetermeer, normaal niet naast de deur, maar op de camping in Noordwijk staan we nu redelijk in de buurt. Tegen de middag komen Marcel, Marieke en de jongens aan op de kampplaats en na de lunch brengt Dennis de mannen met zijn auto naar het station van Zoetermeer waar busjes klaar staan om alle deelnemers van dit speciale evenement naar het pand van Loki te brengen.
(Maar goed dat Dennis vanmorgen even z’n auto nodig had, want het bleek dat zijn accu helemaal leeg was ! De ANWB was er binnen een half uur en heeft een nieuwe accu geplaatst, de oude was helemaal op.)
Ik blijf met Marieke, Stijn en Ruben op de camping waar de jongens eerst het zwembad in plonzen.
Zodra Dennis terug is gaan we met z’n allen naar zee waar de tweeling zich ook weer uitstekend vermaakt. Het is perfect strandweer en gezellig druk aan het water.
Tegen half vijf moeten we weer terug naar de camping want Dennis heeft nog een ritje voor de boeg: hij haalt z’n broer en vader weer op. Zij hebben samen ook een heel gezellige middag gehad: whisky’s van over de hele wereld geproefd en hun eikenhouten vat gevuld (deze “new spirit” moet nu drie jaar rijpen !).
Nadat we met z’n allen nog een grote pan macaroni soldaat gemaakt hebben, gaan Marieke, Marcel en de kids weer naar Dodewaard, waar ze pas tegen negenen aankomen.(De jongens waren al vrij snel in de auto in slaap gevallen !)
Tegen negenen gaat, voor het eerst deze reis, de satellietschotel uit: Nederland moet de eerst wedstrijd van het E.K. spelen tegen Oekraïne en dat willen de mannen toch wel zien !!
(Het wordt na een spannende tweede helft uiteindelijk 3-2 voor Holland !)
Verslag 11
Vandaag hebben we de Noordzee kust weer verlaten en zijn richting het IJsselmeer gereden, onderweg zijn we gestopt in de buurt van de Zaanse Schans en hebben op de fiets dit mooie stukje Holland bekeken.
De Zaanse Schans is een in 1963 opgerichte historische Zaanse buurt met daarheen verplaatste rijks monumentale houten gebouwen en industriemolens uit de Zaanstreek.
Alle huizen zijn van hout, op de zachte veenbodem zouden stenen gebouwen meteen verzakken en bovendien was er veel hout voorhanden dankzij de zaagmolens.
Nadien rijden we naar onze volgende overnachtingsplek: camping Strandbad-Edam pal aan het IJsselmeer gelegen. Helaas is er voor ons geen plekje met uitzicht op het water, maar het meer, waar Dennis ’s middags nog een duik in neemt, is niet ver weg.
Morgen gaan we fietsend de omgeving verder verkennen !
Verslag 12
Vandaag hebben we een rondje om de Gouwzee gereden: Vanaf de monumentale schutsluis (1829) Zeesluis Edam rijden we een stukje over de dijk en zien al snel Volendam liggen, het oude vissersdorp aan het IJsselmeer.
Dit keer horen we hoofdzakelijk “Hollands” praten wanneer we door de toeristische straatjes fietsen, het is zo wie zo vrij rustig in het dorpje.
We nemen de “Volendam-Marken Express” en varen met deze boot in dertig minuten naar het schiereiland Marken dat sinds 1957 via een dijk met het vaste land verbonden is.
De houten huisjes hier zijn op terpen of palen gebouwd als bescherming tegen overstromingen in vroegere tijden.
Ook het door monniken gestichte stadje Monnickendam is het bekijken zeker waard met z’n prachtige 17de en 18de-eeuwse monumenten en oude grachten.
Al fietsend hebben we genoten van deze prachtige zonnige dag !
Verslag 13
Edam, vooral bekend vanwege zijn bolronde kaasjes, is één van de best bewaarde stadjes aan de voormalige Zuiderzee.
Het heeft een prachtig historisch centrum, mooie grachtjes en veel leuke bruggetjes die regelmatig omhoog gaan om schepen door te laten.
Enkele huizen staan niet al te recht meer, maar dat heeft zo z’n charme.
Wij zijn vandaag niet verder gekomen dan het bekijken van dit 12de-eeuwse stadje: het is prachtig weer, zo’n achtentwintig graden, dus wij hebben de middag doorgebracht aan en in het IJsselmeer. Met een heerlijk verkoelend windje was het daar prima uit te houden !
(Dennis heeft nog wel even z’n auto gewassen !)
Verslag 14
Vandaag hebben we vier en een half uur doorgebracht in het Zuiderzeemuseum van Enkhuizen. Voor Wim een hele uitdaging, want dit keer had hij geen fiets bij zich en moest hij alles lopend doen. Met een veerboot worden we vanaf de parkeerplaats naar het buitengedeelte van het museum gebracht: er zijn hier (ruim honderd veertig) gebouwen en buurten van rond de Zuiderzee herbouwd en er worden oude ambachten gedemonstreerd. Onderweg zien we de Drommedaris uit 1540, die de ingang van de oude haven moest bewaken.
Bij aankomst bekijken we eerst de drie flesvormige kalkovens waar schelpen in werden gebrand, de ongebluste kalk die zo ontstond werd verwerkt in mortel voor metselwerk.
Verder zien we onder andere een stoomwasserij, bezemmaker, smederij, drukkerij en bij de visrokerij eten we een heerlijk vers gerookte haring.
De “bewoners” (vrijwilligers) van Urk leven nog in het jaar 1905 en hebben van alles te vertellen.
Bij de apotheek is een verzameling “gapers” te bewonderen en bij de haven liggen prachtige oude schepen.
Tegen vieren verlaten we weer varend het openlucht museum, Wim heeft het goed volgehouden, na ruim elf maanden van allerlei ongemakken is hij bijna weer “de oude” !
Vanavond was de tweede wedstrijd van het E.K.: Nederland tegen Oostenrijk
(Wim had zich er helemaal op voorbereid en was goed uitgerust om de wedstrijd te bekijken !)
……..en weer wint Nederland, dit keer met 2-0
Verslag 15
Het was lang geleden, maar vanmorgen werden we wakker met het getik van de regen op het dak. Gelukkig konden we tegen tienen alles droog opruimen, want we verhuizen weer naar een volgend plekje, namelijk Alkmaar. Voor we naar de camping rijden laat Dennis zich vaccineren (Pfizer) bij de GGD van deze plaats, iets wat we anderhalve week terug al hebben afgesproken.
En nadat we een plekje op “camping Alkmaar” hebben toegewezen gekregen pakken we onze fietsen om de binnenstad te gaan verkennen.
Normaal zou er op vrijdagmorgen de traditionele kaasmarkt zijn, maar door corona wordt deze al meer dan een jaar niet meer gehouden. Wel is het er vrij druk, een heel verschil met gister toen we ongestoord rond konden wandelen en foto’s konden maken in het Zuiderzeemuseum, we hebben het dan ook al vrij snel bekeken.
Het weer blijft onstabiel en aan het eind van de middag krijgen we een fikse onweersbui met heel veel regen en hagel over ons heen, gelukkig zijn we op dat moment op de kampplaats en kunnen nog snel de luifel oprollen, het wordt zelfs helemaal donker !
Nadien is het op de camping één groot zwembad.
Tegen achten (anderhalf uur later dan gepland !) gaan we echter toch weer fietsend op pad: het is vandaag onze 41ste trouwdag, dus gaan we gezellig uit eten in “Stadskaffee Lauwrens”. In de stad zie je ook de gevolgen van de stortbui: takken zijn afgebroken en een tunnel staat helemaal onder water !
Het restaurant blijk heel leuk te zijn met een prima menukaart en…….. op de heen én terugweg houden we het droog !
Verslag 16
De hoosbui van gisteravond is niet zonder gevolgen gebleven: zowel mijn fietsbatterij als die van Dennis zijn te nat geworden en hebben de strijd opgegeven. Vanmorgen heeft Wim de mijne toch weer aan de gang gekregen, maar de batterij van Dennis doet helemaal niks meer. Gelukkig is er in Alkmaar een grote rijwielzaak: “Theo Schilder tweewielers” en daar besluit Dennis om geen nieuwe batterij te kopen, maar een heel nieuwe fiets: een Koga met, net als z’n vaders fiets, een middenmotor en een onderhoudsarme riemaandrijving. Voor de fiets helemaal naar wens is met nieuwe tassen en enkele spullen overzetten is het al ruim drie uur.
Toch gaan we daarna nog een fietstocht maken, Dennis moet z’n nieuwe voertuig natuurlijk wel uitproberen. Via een mooie route rijden we naar Schoorl, waar Wim als kind altijd op vakantie heenging. Hij kampeerde daar met z’n ouders in een houten huisje in de bossen en liep daarvandaan door de duinen naar zee. We hebben dezelfde weg nu gefietst en die bleek acht kilometer (!) lang te zijn, in zijn herinnering was hij ook altijd uren onderweg voor hij eindelijk strandpaviljoen PAAL 29 zag !
Natuurlijk stoppen we in Schoorl even bij het één en vijftig meter hoge “klimduin” met aan de voet het bekende terras van Honky Tonk en rijden daarna door de duinen naar “de Berenkuil”, wat voor Wim altijd een rustpunt was halverwege de wandeling.
Helaas gaat het bospaviljoen net sluiten, wat niet verwonderlijk is, want het is overal erg rustig, het is vandaag miezerig weer en maar zeventien graden !
Via de mooie duinen, bossen en Bergen aan Zee fietsen we terug naar de camping, de eerste zesendertig kilometer staan bij Dennis op de teller !
Verslag 17
Na een hele nacht regen is het gelukkig vanmorgen aardig opgeklaard, al blijft de temperatuur steken onder de twintig graden. Het is vandaag Vaderdag en Wim is daardoor weer twee flessen whiskey rijker.
Ook krijgt hij, telefonisch, van Marcel de toezegging voor een whiskey proeverij, lang leve Vaderdag ! Natuurlijk bel ik ook met mijn eenennegentig jarige vader en hoop dit nog enkele jaren te kunnen doen op deze, toch wel, speciale dag. Tegen de middag gaan we weer fietsend op pad en zien onderweg veel landbouwgrond onder water staan: de vele regen van de afgelopen dagen zakt door de klei in de polder niet goed weg en de boeren zijn volop bezig water over te sluizen naar de (al volle) sloten. Ook enkele fietspaden zijn overstroomd en tijdens het wandelen krijg je beslist natte voeten !
(Dennis had beter een “waterfiets” kunnen kopen !)
We rijden weer een heel gevarieerde route, gedeeltelijk tegengesteld aan de rit van gisteren, maar dit keer beginnend richting Egmond, dat uit drie delen bestaat: Egmond aan de Hoef, -Binnen en aan Zee.
(Deze prachtige bloemen worden Allium Globemaster genoemd !)
We komen door bos- en duingebied waar we zelfs oog in oog komen te staan met enkele Schotse Hooglanders en een kudde paarden.
Nu zijn we wél op tijd om bij “de Berenkuil” een biertje te drinken, waardoor de laatste twaalf kilometer terug naar de kampplaats iets zwaarder uitvallen.
Het was voorlopig de laatste keer dat we door de mooie duinen gefietst hebben, voor morgen is er erg slecht weer voorspeld en overmorgen trekken we verder naar Friesland !
(Het campingstrand is, net als gisteren, stil en verlaten !)
(Speciaal Vaderdagmenu: Marokkaanse tajine, bereidt door Wim !)
Verslag 18
Officieel begint op 21 juni de zomer, maar daar was vandaag niet veel van te merken, het werd slechts twaalf graden en het heeft veel geregend. We hebben de dag doorgebracht in Den Helder waar we met Dennis’ auto eerst naar het Marinemuseum zijn gereden.
Hier ervaar je het heden en verleden van de Nederlandse marine, ook kun je aan boord stappen van enkele schepen.
Wij vonden de achtenzeventig meter lange onderzeeboot Tonijn (1986) erg interessant, vooral vanwege de leuke verhalen van een oud-marineofficier. Ze verbleven met bijna zestig man drie maanden aan boord vaak op geheime missies richting Rusland. Er werd volop gerookt aan boord en douchen gebeurde ongeveer eens in de tien dagen zo’n drie minuten. Eenmaal weer aan land stonken ze een uur in de wind, gunstig wanneer je een plekje wilt hebben in een overvolle trein. De temperatuur aan boord was afhankelijk van het zeewater, je trok gewoon een extra trui aan in ijskoude gebieden !
We gaan ook nog aan boord van ramschip de Schorpioen (1868), eigenlijk bedoeld als oorlogsschip maar deze werkte niet naar tevredenheid en werd later gebruikt als drijvende kazerne van de Marva.
De Mijnenveger Abraham Crijnssen (1936) ontsnapte tijdens de Tweede Wereldoorlog aan de Japanners gecamoufleerd als “tropisch eiland” en kwam na negen spannende dagen aan in Geraldton in Australië.
Er is ontzettend veel te zien in het museum, maar wij hebben om half twee afgesproken bij “Atlantikwall Centrum” in Huisduinen. We komen hier te weten dat Den Helder tussen ’40 en ’45 de meest gebombardeerde stad van Nederland was en dat de impact op inwoners en omgeving groot was. De strategische ligging van deze plaats in de verdedigingslinie Atlantikwall (van Noorwegen tot Spanje) heeft hier een flink aandeel in.
Daarna gaan we nog door naar Fort Kijkduin, gelegen in de duinen en al stammend uit de tijd van Napoleon.
Je kunt er door allerlei gangen lopen, er is van alles te ontdekken over Den Helder tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar er is ook een aquarium in gevestigd.
Tegen vijven gaan we terug richting camping: om zes uur is er weer een voetbalwedstrijd, dit keer Nederland tegen Noord-Macedonië en weer wint Oranje (3-0) en zijn ze door naar de volgende ronde !
Verslag 19
Het weer is gelukkig iets opgeknapt, we kunnen weer buiten ontbijten zij het met lange broek en vest aan !
Voor we richting de Afsluitdijk gaan maken we een omweggetje naar de oude haven van Hoorn waar de “Scheepsjongens van Bontekoe” nog altijd op de kademuur zitten kijkend naar de grote schepen aan de steiger ( het Houten Hoofd) achter de Hoofdtoren.
Er wordt hard gewerkt aan de Afsluitdijk, die ons al bijna negentig jaar beschermd tegen de kracht van het water. Toentertijd werd deze steen voor steen neergelegd door duizenden handen, naar een ontwerp van Cornelis Lely.
Vanwege klimaatsverandering en een stijgende zeespiegel wordt de Afsluitdijk hoger en krijgt het een nieuwe toplaag. Ook worden er extra spuisluizen en forse gemalen gebouwd in Den Oever: als er teveel water in het IJsselmeer komt kan dat straks bij alle weersomstandigheden naar de Waddenzee afgevoerd worden.
Nadat we er geluncht hebben rijden we door naar Makkum in Friesland, waar net de brug bij de schutsluis gedraaid wordt om schepen door te laten naar het IJsselmeer.
(Het schutgeld, inmiddels vijf euro per boot, wordt nog traditioneel geïnd met een klomp aan een touwtje !)
Na nog een stukje rijden komen we aan bij camping Sudersé in Workum en hiervandaan gaan we de komende dagen fietsend de omgeving verkennen !
Verslag 20
We hebben vandaag zo’n zestig kilometer met de fiets rondgetoerd door regio “Waterland” van Friesland, zo genoemd vanwege de vele sloten, plassen én zeven van de elf steden bekend van de schaatstochten.
We starten natuurlijk in Workum dat een heel leuk stadscentrum en veel huizen met prachtige oude gevels heeft.
Via leuke smalle paadjes rijden we langs plassen en over bruggetjes tot we Sneek in de verte zien liggen.
Deze stad valt ons tegen, natuurlijk is de Waterpoort prachtig en staan er mooie huizen, maar verder is het een gewone, drukke stad.
Het vlakbij gelegen stadje IJlst is vele malen mooier met zijn prachtige, nog werkende houtzaagmolen “de Rat” en z’n historisch centrum.
We gaan verder naar het dorp Heeg, wat we nog herkennen van zo’n vijfentwintig jaar terug, toen we er ons eerste zeilbootje gekocht hebben, dat we enkele jaren later, (opgeknapt en met winst verkocht) ingeruild hebben voor een grotere, (de Blits 2) waarmee we prachtige vakanties gevierd hebben in de Biesbosch en op het Gardameer in Italië.
Inmiddels is de zon tevoorschijn gekomen en “pakken we een terrasje” in dit leuke watersportplaatsje.
Nadat we in Gaastmeer heerlijke gerookte paling hebben gekocht staan we even later op een kleine pont “IT Oerset” die ons in korte tijd over een smalle sloot zet, wat ons kilometers rijden scheelt.
Eenmaal terug in Workum rijden we nog even door naar het IJsselmeer, waar ze druk aan het kitesurfen zijn, waarna we terugkeren naar de camping.
Inmiddels is het ruim vijf uur, tijd voor “happy hour” en bij een lekker glaasje wijn, natuurlijk met heerlijke paling erbij (wat hebben we het toch slecht !!), genieten we na van deze afwisselende dag !
Verslag 21
Ook vandaag hebben we weer een lange fietstocht gemaakt door Zuidwest Friesland (Súdwest Fryslân) beginnend bij het oude, pittoreske vissersstadje Hindeloopen (Hylpen) met z’n smalle grachtjes, houten bruggetjes en eigen schilderkunst.
Een karakteristiek plekje is het 17de-eeuwse sluishuis aan de haven met een houten klokkentorentje, vlakbij staat onder een afdak de beroemde Leugenbank, waarop de lokale vissers sterke verhalen uitwisselden en ook nu zijn de banken bezet met mannen die het hoogste woord voeren !
(Erboven is het tafereel van de Wonderbaarlijke Visvangst aangebracht !).
Fietsend door de smalle straatjes waan je je in een openluchtmuseum.
Na een kop koffie rijden we door naar de voormalige Zuiderzee- en Hanzestad Stavoren (Starum), waar we bij de haven opeens een bekende plek zien: Hotel de Vrouwe van Stavoren, waar we twaalf jaar terug geslapen hebben in een wijnvat ! (Wanneer we de foto’s van die tijd terug kijken in ons reisverslag: oldtimertrip 2009 (www.blitsopreis.nl), blijkt dat we diverse plaatsen waar we nu geweest zijn toen ook bezocht hebben !)
Het “Vrouwtje van Stavoren” staat nog altijd fier bij de vissershaven te kijken naar de vele historische zeilschepen en vissersboten, die er hun thuishaven hebben.
Het is al ruim twee uur voor we onze weg vervolgen, we hebben dan pas een klein stukje van de bijna zeventig kilometer lange tocht afgelegd. Geruime tijd fietsen we langs de dijk waar de vele schapen ervoor zorgen dat er niet gemaaid hoeft te worden.
Dan gaat er iets mis: Dennis fietst naast het asfalt en ligt opeens languit op de weg, bovenop z’n fiets. Gelukkig blijft het bij wat schaafwondjes en enkele beurse plekken, ook zit er een slag in het voorwiel. Niet veel later zien we in het brinkdorp Oudemirdum (Aldemardum) een fietsenmaker die ervoor zorgt dat Dennis’ rijwiel weer honderd procent recht rijdt !
Een eindje verderop rijden we ineens over slingerende paadjes door prachtige, frisgroene bossen met mooie varens behorend bij de streek Gaasterland.
(Had de bouwer een slokje Berenburg teveel op ?)
Op het laatste stuk terugweg hebben we de wind flink tegen en we zijn dan ook blij wanneer we tegen zessen weer op de camping arriveren, waar we nog geruime tijd kunnen genieten van de zon.
Onze beenspieren hebben het de laatste dagen aardig te verduren gehad, morgen doen we het kalm aan !
Verslag 22
Zoals gezegd doen we het vandaag rustig aan en zijn we alleen even naar het vlakbij gelegen stadje Workum gefietst voor wat boodschappen.
Het is er weer gezellig druk en bij de haven moeten we zoals gewoonlijk wachten voor de sluisbrug die omhoog staat om enkele boten door te laten.
Lange tijd blijft het droog en kunnen we buiten een spelletje doen, maar aan het eind van de middag begint het te miezeren en verhuizen we naar binnen, waar we een “Beerenburg-proeverijtje” houden.
Nu we in Friesland zijn moeten we het hier zo bekende drankje, een kruidenbitter op basis van jenever dat al stamt uit 1724, natuurlijk wel even keuren !
Ook de kok heeft vandaag vrijaf: we laten drie heerlijke vispizza’s bezorgen en ….nu hebben we geen vieze vaat, dus Dennis hoeft ook niet af te wassen !
Verslag 23
We zijn weer verhuisd naar een volgende kampplaats, dit keer in Noordwest-Friesland op camping de Blikvaart bij St. Annaparochie, maar voordien hebben we eerst enkele plaatsjes bezocht die fietsend te ver weg waren vanaf Workum. Het vestingstadje Sloten is echt een juweeltje met prachtige oude huizen met trapgevels, een mooie gracht en een nog werkende korenmolen (de Kaai), waar nog steeds tarwe tot meel vermalen wordt.
Vervolgens rijden we naar Kameleondorp Terherne, de plaats van de verhalen van Hielke en Sietse, waar Dennis nog even in de bekende boot stapt.
De Blikvaart is een boerenbedrijf met allerlei dieren en ligt aan het water de Blikvaart, een onderdeel van de Elfstedentocht.
We krijgen een ruime plek met uitzicht op het weidse landschap en vanwege het mooie weer hebben we niet veel meer ondernomen, maar hebben heerlijk zitten lezen in het zonnetje.
Wel gaan we nog even St. Annaparochie in, eigenlijk voor een “vergeten boodschap”, maar komen terug met vier kilo mosselen die natuurlijk vandaag nog opgegeten worden, ze smaken prima !
Verslag 24
Het is vandaag (zondag 27 juni) prima “fietsweer”, tijd om weer actief te worden ! Op weg naar de Waddenzee passeren we de Van Harenskerk in St. Annaparochie waar een bronzen beeld staat van Rembrandt van Rijn die daar op 22 juni 1634 trouwde met zijn grote liefde Saskia van Uylenburgh.
Eenmaal bij de Waddenzee, dat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat, overvalt je de weidsheid en de stilte, het enige wat je hoort zijn de vele scholeksters en af en toe het geblaat van een schaap, waar er vele van rondlopen op de dijk.
In de verte zie je de Waddeneilanden liggen en tussen het opgedroogd slik groeit eetbare zeekraal.
Lange tijd fietsen we langs de dijk, met de wind in de rug, waarna we een afslag nemen richting Franeker, weer een Elfstedenstad. Beroemd is er het Planetarium van Eise Eisinga en het Kaatsmuseum, welke we geen van tweeën bezoeken.
Wel zien we een prachtig scheef Korendragers huisje uit 1634 dat vroeger dienst deed als wachtlokaal en opslagplaats van meet- en weegmaterialen.
We vervolgen onze weg, steeds gebruik makend van de fietsknooppunten, waardoor je op verrassende plaatsen komt.
Via een smal schelpenpad, parallel lopend aan een sloot, komen we uit bij een pontje dat ons over het Harinxmakanaal zet en even later moeten we met onze fiets over een houten loopbrug.
Tegen half vijf zijn we terug op de camping en hebben dan weer vijfenvijftig kilometer extra op de teller staan, Nederland is echt een fietsland !
(Helaas loopt het vanavond niet goed af met de E.K. voetbalwedstrijd Nederland tegen Tsjechië 0-2, ze kunnen terug naar huis en alle oranjevlaggetjes, die vele straten opvrolijkten, kunnen weer opgeruimd worden !)
Verslag 25
Eén van de redenen dat we op “de Blikvaart” zijn gaan staan is dat er op loopafstand een forellenvijver is, waar campinggasten, tegen gereduceerd tarief, mogen vissen.
Dennis en Wim hebben er vandaag viereneenhalf uur doorgebracht en de vangst was opmerkelijk: behalve drie regenboogforellen heeft Wim ook een zalmforel, een brasem en een grote steur gevangen.
De vier forellen maakt hij schoon en drie ervan worden vandaag nog gerookt en opgegeten (de grote zalmforel gaat de koelkast in !), de slijmerige brasem en de steur gaan terug in de vijver.
Dennis heeft helaas geen beet gehad, maar heeft zich wel vermaakt én uiteindelijk wel forel gegeten !
Verslag 26
(Pony Dave loopt vrij rond over de kampplaats en komt even op bezoek !)
(Ik was vanmorgen mijn lens kwijt dus dan ga je overal zoeken, later vond Wim hem gelukkig terug op de bank in de camper !)
Het weer is totaal omgeslagen: zaten we gister nog met korte broek en shirt in de zon, nu is het slechts vijftien graden en kunnen de lange broek en het vest weer aan ! Terwijl we vanmorgen alles opruimden om te verhuizen naar een nieuw plekje, was het nog droog en ook bij het gehucht Bartléhiem, waar we het beroemde houten bruggetje van de Elfstedentocht wilden zien, was het slechts de zon die verstek liet gaan.
Eenmaal aangekomen op camping de Dobbe in Holwerd begon het te miezeren en dat is tot op heden nog niet gestopt. Het is de bedoeling hiervandaan fietsend (en met de boot natuurlijk !) naar het eiland Ameland te gaan, maar de voorspellingen zijn niet al te best, waarschijnlijk wordt het morgen dus een “spelletjesdag” in de camper !!
(Dit weerstation met bijbehorende teksten staat op de kampplaats !)
Verslag 27
Zoals voorspeld heeft het gisteren regelmatig geregend en hebben we de dag grotendeels doorgebracht in de camper met spelletjes en een mooi boek !
Voor vandaag zijn de weersberichten beter, vanmorgen kwam zelfs de zon even tevoorschijn, dus gaan we ervoor en rijden de drie kilometer vanaf de camping naar de veerboot, waar we om half tien al mee kunnen naar Ameland. (Door de week gaat de veerboot maar eens in de twee uur !).
Tijdens de vijftig minuten durende overtocht varen we door een vaargeul in de Waddenzee, waar het op dat moment eb is en hele stukken wad drooggevallen zijn, heel apart om te zien.
Het langgerekte eiland van nog geen zestig km2 grenst zuidelijk aan de Waddenzee en heeft zevenentwintig kilometer strandlengte aan de noordkant, van de Noordzee. Ameland telt slechts zevenendertig honderd inwoners, maar is een echt vakantie-eiland met veel campings en recreatiehuizen, waar je volop kunt fietsen (het beschikt over bijna honderd kilometer fietspaden), wandelen en relaxen aan zee.
In de vier dorpjes: Hollum, Ballum, Nes en Buren zie je nog oude gebouwen uit de zeventiende- en achttiende eeuw, toen Amelander koopvaardijschippers en walvisjagers alle wereldzeeën bevoeren.
Ook de achtenvijftig meter hoge vuurtoren uit 1880 bij Hollum is een markant zeebaken.
Maar het eiland is vooral bekend om haar natuurschoon, de vele duinen, stranden, bossen en in het oosten het Natuurreservaat Het Oerd waar je vanaf een vierentwintig meter hoog duin uitzicht hebt over een groot gedeelte van Ameland.
Wij hebben vandaag zo’n zestig kilometer over het eiland rondgetoerd en ons prima vermaakt: het ziet er allemaal heel verzorgd uit en je kunt er echt tot rust komen !
Wij vinden echter de duinen in Noord-Holland veel afwisselender, de vier dorpjes zijn wel gezellig, maar niet bijzonder dus is één dag op het eiland vertoeven voor ons wel genoeg ! (Waarschijnlijk zijn we gewoon “verwend” met alles wat we al gezien hebben deze trip !)
Verslag 28
We hebben het mooie Friesland, waar we bijna twee weken hebben rondgetrokken, weer verlaten. Friesland met z’n vele meren, grote boerenbedrijven en pittoreske stadjes. De “stugge Fries” zijn we niet tegengekomen, wél vriendelijke, behulpzame Friezen die het leuk vinden je in hun, bijna niet verstaanbare, taal toe te spreken ! Tegen de middag zijn we aangekomen in het noordwestelijke puntje van Groningen bij het dorpje Lauwersoog, ontstaan in 1969, na de indijking van de Lauwers zee tot het Lauwersmeer, nu een Nationaal Park.
We hebben een leuk plekje aan de jachthaven “Noordergat”, vlakbij de belangrijke, grote vissershaven die een eigen visafslag heeft.
Natuurlijk gaan we weer een eindje fietsen en komen, via het vogelparadijs Lauwersmeer, bij het vissersdorp Zoutkamp, dat vooral bekend is vanwege zijn Hollandse garnalen.
Terug bij onze campers kunnen we nog lange tijd genieten van het prachtige weer en komt, sinds lange tijd, de barbecue weer tevoorschijn !
Verslag 29
Ook vandaag is het nog prachtig weer dus maken we er een relaxte dag van. Wel pakken we nog even de fiets en rijden een stuk over militairterrein, vlak achter de Waddenzee, waar je af en toe in de verte zelfs mitrailleurschoten hoort.
Dichtbij jachthaven “Noordergat” bevindt zich Museumhaven “het Booze Wijf” waar diverse prachtige, karaktervolle en monumentale schepen liggen waarmee nog gevaren wordt.
Vanaf onze camperplek zien we de zeilbootjes richting het wad of het Lauwersmeer varen en Dennis vindt de militaire vrachtwagen, die rubberboten aflaadt, wel interessant.
Tegen de avond fietsen we naar de vissershaven waar diverse restaurants zijn met verse vis en ook wij laten ons die goed smaken !
Verslag 30
In het dorp Warffum bevindt zich Openluchtmuseum Het Hoogeland, waar je in twintig oude gebouwen kunt zien hoe mensen vroeger leefden en werkten.
Je ziet onder andere een school, een smederij, een kroeg en een kruidenier.
Daar rondlopend is er veel sprake van herkenning en besef je dat we zelf ook niet zo jong meer zijn !!
Nadat we er ruim anderhalf uur rondgekeken hebben rijden we verder naar Winsum, door de ANWB uitgeroepen tot het allermooiste dorp van Nederland.
Terwijl ik daar, samen met Dennis, net start aan een rondwandeling komt er ineens de lang verwachte regenbui, dus laten we Winsum verder maar voor wat het is ! We gaan door naar Sellingen waar onze reisvrienden Roel en Janna, die we inmiddels al tien jaar kennen, wonen. Vanwege corona hebben we ze al bijna een jaar niet gezien, maar zoals altijd is het gelijk weer heel gezellig.
We zetten onze campers in hun grote tuin en zitten tot in de kleine uurtjes buiten bij het kampvuur herinneringen op te halen en bij te kletsen !!
Verslag 31
We hebben gisteren nog een heel gezellige dag gehad bij Roel en Janna: terwijl Janna en ik ruim een uur wandelden door het prachtige natuurgebied Ter Borg met hei, vennetjes en bos, dat grenst aan hun tuin, waren de mannen (voornamelijk Dennis) hout aan het kloven, zodat we ’s avonds weer buiten konden verblijven bij het verwarmende vuur.
’s Middags zijn we nog even naar “het buitenland” geweest om drank in te slaan (Branca Menthe is in Nederland niet verkrijgbaar !), en waren we blij dat we eindelijk geen mondkapje meer op hoefden bij het winkelen, in Duitsland is dat nog wel verplicht ! Je mag pas sinds kort weer zomaar de grens over naar Duitsland, zonder dat je een negatieve coronatest hoeft te laten zien, de Duitsers toeren echter al geruime tijd in grote getale door Holland waar ze geen strobreed in de weg wordt gelegd, elk land heeft andere regels ten aanzien van Covid-19.
Gisteravond was het prima weer en bijna windstil zodat we weer tot bedtijd buiten konden zitten, vandaag staat er helaas een stormachtige wind en is het helemaal bewolkt. We verlaten Sellingen weer en trekken verder naar Overijssel richting de Weerribben, dit keer via binnenwegen door het mooie Drenthe met z’n bossen, heide, hunebedden en prachtige boerderijen met rieten dak.
Tegen tweeën arriveren we bij camping de Wilgenhof in Wetering waar we een plek uit de wind krijgen. Fietsen heeft nu geen zin, je zou omwaaien, dus wordt het een spelletjesmiddag, maar morgen gaan we, zeker weten, weer met de voeten op de pedalen !!
Verslag 32
De ruim zestig kilometer lange fietstocht die we vandaag (woensdag 7 juli) gemaakt hebben was heel afwisselend. Al vrij snel rijden we door het plaatsje Nederland waar net een schapenscheerder actief is.
Even later komen we aan bij het stadje Blokzijl met z’n gezellige haven en prachtige oude panden.
Nadat we een flink stuk over de dijk gereden hebben zien we in de verte Vollenhove liggen.
Van een vorig bezoek weten we dat je hier heerlijke gerookte paling kunt kopen, dus daar zitten we even later op een bankje lekker van te peuzelen.
Bij Sint-Jansklooster stoppen we bij het bezoekerscentrum De Wieden, waar Dennis en ik een wandeling maken door het natuurgebied waar vroeger turf gestoken werd en waar nog een oude “droogmalen” (kleine windmolen) staat.
Het riet dat rijkelijk groeit in de Weeribben is uitermate geschikt voor dakbedekking, toevallig is er langs de route een rietdekker aan het werk.
Ook zien we allerlei dieren onderweg: de ooievaar die je eerst alleen in Zuid-Europa zag is tegenwoordig alom aanwezig, maar een slang, kleine biggetjes, jakken en zelfs een rivierkreeft die de weg over steekt, zie je niet elke dag.
We gaan verder naar het waterdorp Belt-Schutsloot met z’n vele bruggetjes en smalle fietspaadjes, waarna we onze weg vervolgen langs de Belter- en Beulakerwijde richting Giethoorn.
We zijn al diverse malen in Giethoorn geweest, maar nog nooit was het er zo rustig: dit keer geen Chinezen die met hun bootjes overal tegenaan botsen of op elk bruggetje foto’s staan te nemen ! De inwoners van dit waterstreekdorp hebben hun rust (tijdelijk) terug !
Om weer in Blokzijl te komen gaan we met het pontje in minidorpje Jonen een smalle gracht over en waarna het nog een flink stuk rijden is voor we tegen half zes terug zijn op de camping.
We hebben overdag diverse keren dreigende luchten gehad, afgewisseld met zon, maar wij zijn de dag droog doorgekomen en hebben weer genoten van een mooi stukje Holland !
Verslag 33
Voor vandaag hebben we een fietsroute van zo’n dertig kilometer uitgezocht door het Nationaal Park Weerribben-Wieden. In het begin is het vrij saai want je rijdt door moerasachtig gebied met veel riet.
Pas wanneer we langs de Kalenbergergracht van Ossenzijl naar Kalenberg fietsen wordt het interessant: we zien prachtige huizen aan het water, bootjes die voorbij varen en regelmatig moeten we een bruggetje over.
Al vrij vroeg zit de trip erop, we rijden nog even een paar kilometer door naar Muggenbeet (alleen vanwege het naambordje !) en keren dan terug naar de kampplaats om daar te luieren in de zon en natuurlijk doen we ook weer enkele spelletjes !
Verslag 34
(Zonsondergang in de Weerribben.)
We hoefden vanmorgen maar een klein stukje te rijden naar onze volgende overnachtingsplaats: camping de Hinde bij Dronten, een nog in bedrijf zijnde boerderij in Flevoland. Het is er nog vrij rustig wanneer we aankomen, er zijn alleen koeien, geiten, pony’s en allerlei kleinvee.
Na de lunch pakken we onze fietsen om “even” naar Elburg te fietsen, langs het Drontermeer aan de polderkant en via de andere zijde weer terug.
De toeristische haven van het vestingplaatsje ligt helemaal vol met jachten en in het stadje is het ontzettend druk, waardoor het eigenlijk zijn schoonheid verliest, alleen in de oude binnenhaven met z’n houten, goed onderhouden botters, zie je nog wat van de “oude glorie” !
Het “rondje Drontermeer” wordt toch iets langer dan gepland: op verschillende plekken zijn ze bezig met wegwerkzaamheden en het Reevediep, een nieuwe waterverbinding tussen de IJssel en het Drontermeer (deze IJsseldelta zorgt ervoor dat bij extreme omstandigheden het hoogwater van de IJssel afgevoerd wordt naar het IJsselmeer !) zorgt ervoor dat we helemaal omgeleid worden, zodat we toch weer zevenenveertig kilometer extra op de teller hebben staan bij aankomst op de camping.
Het weekend is begonnen, net als de schoolvakanties in de Noordelijke provincies, en ineens is de kampplaats helemaal vol met gezinnen, wel gezellig ! Tegen de avond mogen de kinderen de boerin helpen het vee naar de stallen te brengen en ze daarna te voeren, leuk om te zien. Ik weet zeker dat Stijn en Ruben zich hier ook prima zouden vermaken !
Het is nog steeds prima weer, dus vanavond eten we vlees, vis en groente van de houtskool barbecue !
Verslag 35
We zijn vandaag alleen naar de Hanzestad Kampen gefietst, een ritje heen en terug van zo’n kleine vijfentwintig kilometer. We gaan over de nieuwe Reevesluis, een sluis in het Drontermeer, net ten zuiden van Reve en de monding van het Reevediep, waardoor de afstand een stuk verkleind wordt.
De fietsroute is nog zo nieuw dat er nog geen nummertjes aangebracht zijn en menigeen verkeerd rijdt !
Kampen, gelegen aan de IJssel was vroeger een goed verdedigbare stad met drie poorten: de Koornmarkts-, Broeder- en Cellebroederspoort.
Aan de kade liggen enkele mooie, oude schepen waarmee je een rondvaart kunt maken.
Ook in de binnenstad zijn diverse mooie gebouwen te aanschouwen en in de haven ligt een replica van de Kamper Kogge, een koopvaardijschip uit de veertiende eeuw.
Eenmaal terug op de kampplaats genieten we van de gezelligheid van het campingleven, deze boerderijcamping is echt een aanrader voor gezinnen met jonge kinderen !
Verslag 36
Onderweg naar onze laatste overnachtingsplek deze reis begon het helaas te regenen en voor de rest van de dag is er wisselend weer voorspeld. Maar toen alles net een plekje had op camping de Reebok in Garderen was het weer droog, dus nadat we wat gegeten hadden zijn we toch nog met de fiets op pad gegaan om een stukje van de Veluwe te bekijken.
We rijden door het prachtige Speulder- en Sprielderbos waar de zon door de bomen schijnt waardoor de regen verdampt en een mistig effect geeft.
Ook fietsen we over heidevelden al is deze nu natuurlijk nog niet in bloei.
Na achtentwintig kilometer trappen zijn we terug op de kampplaats waar het even later begint te regenen, weer is het van korte duur en kunnen we daarna gewoon buiten een spelletje Carcassonne spelen.
De satellietschotel staat al omhoog zodat we de finale van het E.K. voetbal kunnen kijken dat gespeeld wordt door Engeland tegen Italië.
Verslag 37
Het bekijken van de voetbalwedstijd gisteravond werd een lange zit, pas rond twaalven werd, na verlenging en door doeltrappen, bekend dat Italië de nieuwe Europese kampioen is geworden !
Er zijn twee redenen waarom we onze trip door Nederland af wilden sluiten in Garderen: je hebt daar het Veluws Zandsculpturen Festijn (waar we eigenlijk vorig jaar al heen zouden gaan, maar toen scheurde Wim zijn achillespees af tijdens een fietstocht op de Hoge Veluwe en konden we terug naar huis) en mijn zus Margriet staat daar, samen met haar man en schoonmoeder, op een camping en we wilden dus aan alle twee een bezoek brengen.
Het thema van het zandsculpturen festijn is in hoofdzaak de Tweede Wereldoorlog, niet alleen tijdens de oorlogsjaren maar ook de bevrijding, alles is aangekleed in de stijl van toen.
Zowel binnen als buiten is er ontzettend veel te bewonderen en het meeste is gemaakt van zand, soms met andere attributen erbij ! (We hebben er ontzettend veel foto’s gemaakt, dus het laatste verslag wordt erg groot !!)
Er wordt nog steeds gewerkt aan nieuwe afbeeldingen en ook vandaag zijn ze aan het werk.
Nadat we drie uur rondgewandeld hebben om alles te bekijken, want er is écht van alles te zien, rijden we door naar mijn zus, die op een mooie boscamping staat.
We hebben er de middag doorgebracht en zijn pas ’s avonds na het eten weer terug gefietst naar onze campers, waar we vannacht (voorlopig) voor het laatst in slapen. Morgen rijden we nog even langs mijn ouders in Dieren en dan terug naar Dodewaard. We hebben zes weken rondgetrokken door Nederland en de meeste tijd prima weer gehad, wat is ons kleine landje toch mooi en afwisselend, we hebben genoten !
Fietsend hebben we twaalf honderd tachtig kilometer afgelegd, met de auto dit keer, heel wat minder !