Verslag 1

Ook in 2020 reizen we weer af naar ons geliefde “Down Under”, maar dit keer wordt het heel speciaal: we gaan met onze kleinkinderen en met hun ouders (Marcel en Marieke)  natuurlijk, het zuiden van Australië verkennen. Wanneer zij na zes weken terugvliegen nemen onze reisvrienden Cas en Anja het over en trekken we met hen de resterende zeven weken rond  in de omgeving van Adelaide.

Woensdag 29 januari zijn we eind van de dag vertrokken naar Düsseldorf vanwaar we via Dubai in één keer (zonder overnachting) doorvliegen naar Melbourne.

Hier komen we, na een vermoeiende reis (eerst zes en een half uur vliegen, dan bijna vier uur rondhangen op de luchthaven en vervolgens een lange vlucht van dertien en een half uur !) vrijdag 31 januari om zes uur ’s morgens aan.

(Op het vliegveld  zien we veel mensen met mondkapjes op lopen, dit vanwege het zich snel verspreidende Coronavirus !) Dan volgt er een lange dag van paspoortcontrole, wachten op de koffers, met een taxi naar de campers, alle spullen een plekje geven in onze onderkomens,

slaapzakken, stoelen en autozitjes kopen voor de jongens en natuurlijk hebben we ook een heleboel levensmiddelen nodig.

(Wij krijgen hopelijk geen last van dit Corona-virus !!)

Daarna hadden we nog een lange rit te gaan naar onze eerste overnachtingsplek aan zee bij Point Leo Foreshore and Reserve, gelegen aan de zuidoostkant van de Mornington Peninsula. Hier komen we pas tegen zessen aan en de jongens zijn nu helemaal op, wat ook logisch is.

Toch willen ze nog wel even in het zand spelen met hun kiepwagen !! Het is de hele dag rond de veertig graden geweest maar net wanneer we gearriveerd zijn begint het te waaien en een beetje te regenen. En terwijl Marcel voor het eerst de daktent uitvouwt  bouwt Wim een grote luifel zodat we droog kunnen zitten.

Gelukkig is het snel weer droog en kunnen we, zoals we gewend zijn, buiten leven al gaat iedereen wel vroeg naar bed na deze vermoeiende lange dag !

Verslag 2

We zijn onze reis in Australië nog nooit zo vreemd begonnen wat het weer betreft: hadden we gister nog ruim veertig graden en wisten we niet hoe snel we de korte broek aan moesten doen, vandaag koelt het in de loop van de dag af naar veertien graden en kunnen we twee vesten over elkaar aantrekken ! Vannacht was het nog zo’n vijfentwintig graden en met het geruis van de zee op de achtergrond sliepen we heerlijk, al kwam daar later het getik van de regen bij, wat ’s nachts nog wel een lekker geluid is. Vanmorgen was het weer droog en hebben we uitgebreid ontbeten met het uitzicht op het water.

Toen we later naar zee liepen werden we helaas weer overvallen door een flinke regenbui en was iedereen kletsnat voor we terug waren bij de tent.

Het wordt rustig op de kampplaats, de meeste mensen pakken hun spullen in en vertrekken naar huis, wij hopen op betere tijden. We vermaken ons toch wel met een spelletje en een wandeling wanneer het even droog is.

Er lopen hier een heleboel ibissen rond en ook zien we allerlei andere vogels. Helaas hebben we nog geen kangoeroe of koala gespot, maar die gaan we zeker nog zien !

Vanwege de kou en de jetlag duiken we allemaal redelijk vroeg ons bed in, hopelijk hebben we morgen iets beter weer !

Verslag 3

We hebben een heel leuke dag gehad vandaag. De jongens zijn grotendeels over hun jetlag heen en waren vanmorgen, op een korte onderbreking rond half vier na, pas om acht uur wakker. Na een ontbijt in de zon pakken we al onze spullen in en trekken verder richting Dromana. Hier bekijken we eerst de leuke gekleurde strandhuisjes die al door menigeen op de foto zijn gezet.

Vlakbij bevindt zich Arthur’s Seat, een hoge rots,  waar we met een gondellift naartoe gaan.

Boven heb je een mooi uitzicht over het schiereiland en de  Port Philip Bay, ook kun je er goed wandelen.

(Deze beelden zijn ter nagedachtenis aan de Bunurong-people, een Aboriginalstam die grotendeels uitgestorven is door de komst van zeelui en walvisvaarders die ziektes met zich meebrachten !)

Eenmaal weer beneden rijden we naar onze volgende overnachtingsplek: Rye West foreshore reserve, waar we een leuk plekje vinden tussen het groen en vlakbij het water.

Natuurlijk willen Stijn en Ruben even pootje baden en op het strand spelen en ook al is het nog geen twintig graden, met de zon erbij is het er heerlijk.

Op de kampplaats mogen we gratis gebruik maken van de was- en droogmachines, wat we dan ook zeker doen, er is al zoveel vuile was en in de wind is alles later zo droog.

Na een prima barbecuemaaltijd, verzorgd door Marcel, gaan de jongens naar bed en hebben we nog een gezellige avond, al moeten we wel de lange broek en een vest aan, want  het koelt weer snel af  !

Verslag 4

Op de uiterste punt van het schiereiland Mornington ligt Point Nepean N.P., hier bevinden zich diverse bunkers die al gebouwd zijn tijdens de eerste Wereldoorlog en er voor moesten zorgen dat er geen vijandige schepen in de grote Port Philip baai kwamen.

Wij hebben verschillende bunkers bekeken en hebben uren rondgewandeld door het park.

Ook hebben we hier ons eerste “wildlife” gespot, een echidna.

Nadien zijn we met de ferry in veertig minuten tijd de baai overgestoken naar het stijlvolle oude stadje Queenscliff, vanwaar we nog een klein stukje verder gereden zijn naar Lonsdale om te overnachten bij Royal Park Point.

Vanaf Point Lonsdale is het slechts drie kilometer over het water met zijn verborgen rotsen, dat bekend staat als het Rip, naar Point Nepean en door deze smalle baaitoegang kun je vanaf de camping de schepen voorbij zien komen.

Morgen gaan we beginnen aan de “Great Ocean Road”.

Verslag 5

We zijn vanmorgen (dinsdag 4 februari) eerst naar Point Lonsdale gereden met z’n vuurtoren en lange pier waar we na een wandeling lekker via het strand naar de auto’s teruggelopen zijn.

Daarna begint de rit over de Great Ocean Road, een van de mooiste autoroutes ter wereld.

Onderweg stoppen we enkele keren om te genieten van de prachtige panorama’s en iets voorbij de plaats Lorne nemen we een afslag naar de Erskine Falls om deze, na een tosti maaltijd, te gaan verkennen.

Ook hier is de  omgeving weer erg mooi, al is de waterval op dit moment niet zo groot.

Na nog een stukje rijden langs de kust stoppen we bij Kennett River Holiday Park, een leuke kampplaats waar koala’s in de bomen zitten. Sommigen zijn zelfs wakker en klimmen langs de takken omhoog.

Ook vliegen er veel prachtige parkieten en kaketoes rond die vrij tam zijn en graag gevoerd willen worden.

Na de maaltijd maken we nog een wandeling langs de rivier en zien daar diverse kangoeroes zitten en een slang wegschieten in de struiken.

We hebben vandaag echt genoten en heel wat “wildlife” gezien !

Verslag 6

Gisteravond kwamen er opeens enkele vosjes langslopen, Marcel kon er nog net één met de telefoon vereeuwigen.

(Lekker met z’n vieren in de tent !)

Nadat we vanmorgen nog enkele koala’s en parkieten gespot hebben gaan we weer verder, maar al snel stoppen we weer om de Carisbrook Falls te bekijken, waarvoor we een vrij steil pad op moeten lopen.

Onze volgende stop is bij Apollo Bay waar we onze voorraden aanvullen en voor de jongens en Marieke een leuke hoed kopen die voldoende beschermd tegen de zon.

We rijden door het Great Otway National Park afwisselend langs de kust en dan weer door bossen vol varens. We nemen er een afslag om uit te komen bij Aire River West Campground, een leuke plek aan een riviertje midden in de natuur.

Dit keer hebben we alleen een toilet ter beschikking en regenwater, maar we hebben genoeg drinkwater bij ons en ook kunnen we ons douchen, al gaat dit een beetje primitiever dan op de camping. Ook nu spotten we weer koala’s, zelfs een moeder met jonkie, prachtig om te zien.

Voor het eerst maken we een kampvuur, iets wat de jongens heel interessant vinden.

Omdat het ’s avonds flink afkoelt zijn we blij dat we hier vuur mogen maken, vanwege de vele bosbranden is het namelijk op veel plekken verboden !

Verslag 7

De auto’s zijn vandaag niet van de plek af geweest, maar wij waren wél actief: we zijn naar zee gelopen, een twee kilometer lange wandeling door vrij mul zand.

Eenmaal daar was het de moeite zeker waard, de rivier komt er uit in zee en er zijn prachtige aparte zandsteenrotsen.

De jongens vonden het prachtig om door de duinen te lopen en om op de rotsen te klimmen.

Het is nog steeds vrij koel weer en de zon laat zich maar sporadisch zien, pas in de loop van de middag komt hij goed tevoorschijn en dan is het meteen lekker warm. Opa gaat nog even vissen en natuurlijk willen Stijn en Ruben dit dan ook !

Weer zien we diverse koala’s in de bomen zitten, sommige op slechts enkele meters afstand van onze kampplek en net voor bedtijd spotten we een moeder met jong op ooghoogte, een unieke ervaring.

Wanneer de jongens slapen maakt Wim weer een kampvuur waar we met z’n vieren nog enkele uren omheen zitten !

Verslag 8

We hebben deze reis al heel wat wildlife gezien en ook vanmorgen is het weer raak: Wim spot een vos, die zo druk is met een muis dat hij ons eerst helemaal niet in de gaten heeft.

De dag begon bewolkt maar nadat we een uurtje over de Great Ocean Road hebben gereden klaart het gelukkig op. We nemen een afslag vlakbij Princetown en komen uit bij een prachtige inlet met een schitterend strand erbij.

De jongens gaan het ondiepe rivierwater in en spelen voor het eerst met een surfboard, wat ze prachtig vinden.

We brengen hier enkele uren door en zijn de enigen aan het strand. De mannen lopen nog even door naar zee en Marcel trotseert zelfs de hoge golven.

Nadat we er geluncht hebben lopen we terug naar de auto’s om nog enkele mooie punten op de route te bekijken. Natuurlijk gaan we naar de beroemde “Twaalf Apostelen”, rotsen van kalkzandsteen die vlak voor het zandstrand uit zee opsteken. Het zijn trouwens geen twaalf,  maar slechts  acht rotsformaties !

Iets verderop bevinden zich “Loch Ard Gorge” en “Thunder Caves”, ook deze zijn prachtig om te zien.

Dan wordt het tijd om naar een kampplaats te gaan in Port Campbell, een simpele overnachtingsplek maar wel met douches en wasmachines, ook mogen we hier weer een kampvuur maken.

Wim sprokkelt wat hout bij elkaar en met wat we nog over hebben van de vorige trip, kunnen we weer een hele avond “warm zitten” !!

Verslag 9

Marieke had al een paar dagen last van haar oren dus is ze vanmorgen, samen met Marcel, naar het dichtbij gelegen Timboon gereden waar een soort dokterspost is. Het blijkt dat ze oorontsteking heeft en krijgt daar  medicijnen voor. (Ze werd eerst gecontroleerd op het Corona-virus, wat ze gelukkig niet heeft !) Wij zijn ondertussen met de jongens naar de baai van Port Campbell gegaan waar het gezellig druk is.

Het is zaterdag dus zijn er allerlei sportactiviteiten voor de jeugd zowel in zee als op het strand, leuk om te zien.

Tegen twaalven zijn Marcel en Marieke terug en rijden we het laatste stuk van de Great Ocean Road. We bekijken “the Arch”, de “London Bridge”, waar een stuk van ingestort is, en de prachtige “Grotto”.

Hier lopen we de trappen af naar beneden vanwaar de rotsformaties veel beter tot hun recht komen.

Dan wordt het tijd voor een boterham die we nuttigen bij een leuke speeltuin bij Peterborough, de plek waar in het verleden vele schepen vergaan zijn omdat ze tegen de scherpe kliffen aanvoeren.

Als laatste bekijken we Childers Cove, weer een prachtige beschutte baai met schitterende rotsen, waar we de enigen zijn die er rondlopen.

In Warnambool gaan we naar een camping (Discovery Parks) waar de jongens een tijd doorbrengen in het zwembad.

Wim en ik genieten van het zonnetje dat eindelijk volop schijnt !

Verslag 10

In Warnambool bevindt zich “Flagstaff Hill Maritime Village”, een openluchtmuseum met als thema de eerste migranten die na drie maanden op zee hier, rond 1850, aankwamen.

Op de heuvel met uitzicht op zee is toen een vlaggenmast neergezet, die er nu nog steeds staat. We bekijken hier de werf, de smederij, de school en enkele winkeltjes, er is zelfs een vuurtoren waar je in kunt klimmen

Bij de “Shipwreck Coast”, een honderd twintig kilometer lange kustlijn, zijn in het verleden honderd en zeventig schepen vergaan, die op weg waren naar Melbourne en de oostkust, ook hierover is veel informatie te vinden in het museum. Nadat we hier drie uur rondgewandeld hebben verlaten we de zuidkust om het binnenland in te trekken, richting the Grampians. We stoppen in de plaats Macarthur waar we bij een “recreaction reserve” gaan staan, dit is een plek beschikbaar gesteld door de gemeente om te overnachten. We hebben een gigantische plaats, er is een speeltuin, er zijn toiletten en douches en het is vijf keer goedkoper dan het kleine plekje wat we gister hadden op een “echte” camping !

Verslag 11

Vandaag hebben we diverse grotten bekeken, we zijn begonnen bij Mount Eccles N.P. (Budj Bim N.P.) en daar zien we voor het eerst wat de bosbranden hebben aangericht. Tot voor enkele weken terug hebben hier flinke branden gewoed en het park is dan ook gesloten. Gister kregen we echter van zowel een politieagent als de caretaker te horen dat we rustig konden gaan kijken dus zijn we heel brutaal langs de borden “road closed” gereden.

We wandelen een stuk door vulkanisch landschap met om ons heen verkoolde bomen en komen uit bij de lava tube cave waar zelfs de treden die naar beneden leiden half verbrand zijn.

Ook zien we de resten van een kangoeroe liggen die helaas niet op tijd weg kon komen.

We verlaten het park weer en gaan verder naar Tumuli Lava blisters, waar vulkanisch gesteente omhoog gedrukt is en zo vreemd gevormde bergen heeft gecreëerd.

Ook de Byaduk Caves, behorend bij Mount Napier State Park zijn gevormd door vloeibare lava en zijn nu grote open grotten. De grootste is twintig bij achttien meter en tien meter diep. Jaren terug zijn Wim en ik hier ook geweest en zijn toen afgedaald in zo’n grot, nu staan er hekken omheen en is dit niet meer mogelijk.

De jongens hadden al zaklampen meegenomen, maar deze hadden ze helaas niet nodig.

Marcel doet trouwens niet onder voor z’n broer Dennis: gisteravond zag hij een koala in de boom en hier spot hij enkele kangoeroes.

Nadat we in de schaduw gepicknickt hebben rijden we naar Hamilton waar we voor vijf dagen levensmiddelen inslaan, omdat we naar the Grampians gaan, een natuurgebied waar weinig voorzieningen zijn. Ook gaan er twee zakken hout in de camper (die nog wel “even” gekloofd moeten worden !), dus deze zit nu aardig volgepakt !!

We eindigen vandaag bij een caravanpark in Dunkeld, een verrassend leuke plek.

Vanwege het warme weer gaat Marieke met Stijn en Ruben zwemmen in het plaatselijke openluchtbad en na het eten zitten we met z’n allen gezellig bij het kampvuur van de camping waar de jongens marshmallows opwarmen.

De rest van de avond brengen we  hier met z’n vieren door !

Verslag 12

(De possum die eerst in de holle boom zat kwam later tevoorschijn !)

We hebben vandaag een relaxte dag gehad: nadat we eerst nog een leuke wandeling maken vanaf de kampplaats naar een meertje, rijden we slechts veertig kilometer naar de zuidkant van de Grampians, waar we begin van de middag aankomen.

We zijn de enigen op Jimmy Creek campground en we parkeren onze auto’s op een mooie ruime plek met picknicktafel en vuurbak.

We verkennen de omgeving en Marcel maakt een heel speciale schommel voor de jongens waar ze de grootste lol mee hebben.

Tegen de avond komen de dieren tevoorschijn, eerst een wallabie die totaal niet schuw is, en even later zien we vijf kangoeroes rond hippen.

Natuurlijk vliegen er tientallen kaketoes rond en ook horen we in de verte de kookaburra’s.

Wim verzorgt een heerlijke barbecue en daarna gebruiken we de vuurbak.

Gelukkig is er hier een aparte open douchecabine waar je zelf warm water in de emmer moet doen, want de jongens zien er niet al te schoon meer uit na een hele dag spelen.

En weer sluiten we de avond af bij de warmte van het kampvuur !

Verslag 13

Het mooie weer liet ons aan het begin van de dag in de steek, gisteravond bij het kampvuur begon het al te miezeren en vanmorgen was alles grijs en nat. Helaas had één van de jongens een ongelukje en zaten we ook nog met een natte slaapzak.

We hebben de tent en de luifel kletsnat ingepakt en zijn eerst naar Halls Gap gegaan, het enige plaatsje in de Grampians, waar we bij een camping brutaal een droger gebruikt hebben.

(Een brutale kaketoe die eten uit de prullenbak haalt !)

Inmiddels is het helemaal opgeklaard en kan de korte broek weer aan. We rijden terug naar Silverband Falls waar we een korte wandeling  maken.

Na de lunch gaan we naar Wonderland carpark en hiervandaan maken we een heel lange, maar prachtige wandeling naar de “grand canyon”, de “silent street” en “de Pinnacle”.

Alles bij elkaar hebben we ruim zes kilometer afgelegd, een hele prestatie van de jongens. Nadat we ook nog even de douches van de camping gebruikt hebben rijden we door naar Smiths Mill campground, weer een mooie kampplek midden in de natuur, waar we pas na zessen aankomen.

(Stijn en Ruben zijn inmiddels in de auto in slaap gevallen.)

Bij aankomst zien we al diverse kangoeroes en even laten spotten we vier emoes, die heel dichtbij komen.

We zitten pas laat aan tafel, maar wél lekker buiten met ruim twintig graden en natuurlijk gaat ’s avonds het kampvuur weer aan !

Verslag 14

(Ruben helpt mee om de camper schoon te maken !)

Vlakbij onze overnachtingsplek bevinden zich de MacKenzie Falls, het meest bezochte punt van de Grampians.

De wandeling ernaartoe is niet lang maar je moet wel twee honderd zestig treden af, dus vooral de terugweg helemaal omhoog is best zwaar, zeker wanneer het ruim dertig graden is, zoals vandaag.

We doen het rustig aan en gaan er ook even pootje baden, al moet je erg uitkijken met de gladde stenen.

Om op de volgende kampplaats te komen rijden we weer via Halls Gap en hier stoppen we voor de lunch.

Tegen drieën komen we via een gravelroad (met het nodige stof erbij) aan bij Plantation campground waar we  een ruime plek onder de bomen vinden.

De jongens zien een mooie klimboom en pappa zorgt weer voor een schommel.

Natuurlijk lopen hier weer wallabies rond die heel dichtbij komen en duidelijk mensen gewend zijn. De jongens zijn al goed geworden in het spotten van “kangoei”, zoals zij ze noemen !

Het blijft lang warm vanavond, de temperatuur komt niet onder de twintig graden, we hebben nu echt geen vest of lange broek nodig !!

Verslag 15

Het was gisteravond te warm voor een kampvuur, wel konden we genieten van een prachtige heldere hemel met miljoenen sterren.

Vanmorgen hipten de kangoeroes weer vrolijk rond en ook hebben we de eerste kookaburra’s gespot, tot nu toe lieten ze zich alleen maar horen.

We rijden maar zo’n vijfentwintig kilometer naar onze volgende kampplek (Grampians Edge Caravan Park), deze ligt tegen het Nationale Park aan maar heeft meer voorzieningen, onder andere een zwembad, wat heel welkom is met dit warme weer.

We brengen er allemaal geruime tijd door, Stijn en Ruben oefenen er met autootjes opduiken, wat prima gaat !

Na de middag begint het te betrekken en even later komt de regen met bakken uit de hemel, waarbij ook hevig onweer zit.

Weer maken we gebruik van de faciliteiten van de camping: er is een leuke overdekte ruimte met ondermeer een pooltafel, televisie en keuken.

We doen hier spelletjes en zien de bliksem van heel dichtbij. Later horen we dat er drie nieuwe branden zijn ontstaan door het onweer, ondanks de vele regen.

De jongens vinden de plassen die zijn ontstaan erg interessant en een uurtje later zijn ze nog nauwelijks herkenbaar, ze zitten helemaal onder de modder, maar daar zijn douches voor.

Pappa neemt ze één voor één mee, waarna ze weer helemaal schoon hun slaapzak ingaan.

Inmiddels is het weer helemaal opgeklaard en kunnen we  met z’n vieren gewoon in hemdje en korte broek de hele avond buiten zitten !!

Verslag 16

Terwijl wij na het ontbijt de camper en tent opruimen vermaken de jongens zich ondertussen prima in het zwembad.

We rijden nog een keer terug naar de Grampians om “Gulgurn Manja Rock” te bekijken, een Aboriginalsite met oude rotstekeningen.

We zien enkele afdrukken van kinderhandjes op de rotsen en Marcel en Marieke reageren al net zo als wij: dit kunnen Ruben en Stijn ook wel maken.

De wandeling ernaartoe is echt prachtig en bij de rots klimmen we nog een stukje verder naar een soort grot, heel spannend voor de jongens.

Dan verlaten we het park en gaan via Horsham in westelijke richting naar Lake Charlegrark Caravan Park in Minimay.

Hier aangekomen blijkt de kampplaats propvol te zitten, er is een country festival aan de gang, dus rijden we nog een stukje verder en komen uit bij Lake Bringalbert, een gratis kampplek zonder faciliteiten aan een meertje, waar we het rijk alleen hebben.

We maken weer een kampvuur waar marshmallows boven verwarmd worden en genieten van het uitzicht over het water !

Verslag 17

We hebben vanmorgen rustig aan gedaan op ons mooie plekje een eerst tosti’s gemaakt in het kampvuur.

Wanneer we daarna een eindje op weg zijn richting kust komen we in de staat South Australia, hier moeten we de klok een half uur terug zetten (het tijdsverschil met Holland is nu nog negen en een half uur) en ook mogen we geen fruit, planten en zaden mee de grens over nemen. We stoppen dus op tijd en eten alle kiwi’s en appels op die we nog over hebben en gooien bij de quarantaine bak alle afval weg.

Vervolgens zijn we naar Naracoorte gereden en nadat we er onze voorraden weer aangevuld hebben bij een Woolworths gaan we door naar Naracoorte Caves Nat.Park (en tevens World Heritage Site !). waar we een druipsteengrot willen bekijken. We zijn mooi op tijd voor de toer van half twee, maar helaas is er nog maar ruimte voor één persoon in de groep en het duurt te lang voor de volgende rondleiding begint. Als alternatief gaan we eerst naar Wonambi Fossil Centre waar allerlei opgezette dieren, skeletten en leuke dingen voor de kinderen te zien zijn, waarna we een “self guided tour” door een grot maken (Stick Tomato cave). De jongens vinden het allemaal heel interessant en vermaken zich prima.

Daarna volgt een tocht van ruim honderd kilometer naar de kust waar we tegen vieren aankomen bij SeaVu caravanpark in Robe. Helaas is er geen “zeezicht” plaats vrij voor ons, maar vinden we een plek vlakbij de wasmachines en de speeltuin.

Ook loop je zo vanaf de camping naar een mooi beschut strand. Jammer genoeg is het vrij fris (om acht uur is het nog maar twaalf graden) dus geen zwemweer.

Hopelijk wordt het morgen iets warmer !

Verslag 18

We zijn vandaag (maandag 17 februari) op de camping blijven staan. Er worden nog diverse wasmachines gedraaid en ook zijn de camper en auto van buiten en binnen schoongemaakt.

Natuurlijk hebben we ook leuke dingen gedaan: vanmorgen hebben we een wandeling bij eb over het strand gemaakt waar van alles te ontdekken viel, Marcel heeft zelfs een inktvis gespot.

Na de middag hebben we met z’n allen uren aan zee doorgebracht, bij de kampplaats hoort een prachtige beschutte baai met een fijn zand, ideaal voor gezinnen.

Het was niet echt heet vandaag maar je merkt dat de zon flink veel kracht heeft, we zijn allemaal aardig verkleurd.

Net nadat de zon rond achten onder is gegaan begint het te regenen en te onweren zodat we ons weer moeten terugtrekken onder de luifel !

Verslag 19

Bij de plaats Robe liggen prachtige zandstranden om met een 4×4 auto over te rijden dus natuurlijk gaan wij dit ook doen.

Nadat we onze gasfles hebben laten vullen bij een tankstation rijden we het strand op, voor Marcel een heel nieuwe ervaring.

Kilometers lang rijdt hij voorop over het vrij harde zand, maar wanneer hij de afslag wil nemen naar de “gewone” weg komt hij vast te zitten !

Gelukkig is het probleem vrij snel opgelost met hulp, en de ervaring met zand rijden, van Wim.

We gaan verder in noordwaartse richting en stoppen even later bij een droog zoutmeer waar Marieke graag “springend” vereeuwigd wil worden.

Ook maken we nog een stop bij “the Granites”, hier liggen enkele granieten stenen in zee, maar echt bijzonder is dit niet.

Wel is het vrij koud en staat er vandaag een stormachtige wind, dus zijn we al vrij snel weer terug in de auto. We rijden nog een stukje door en komen in Coorong N.P. waar zandduinen en zoutmeren elkaar afwisselen.

Bij 28 mile crossing vinden we een kampplaats redelijk uit de wind al bouwen we wel extra zeilen op om comfortabel te kunnen huizen.

Na de lunch (weer heerlijke tosti’s) lopen we de duinen in en hebben op het hoogste punt een 360 graden panorama met de wilde zee, duinen en droge zoutmeren als uitzicht.

Tegen de avond kunnen de lange broeken en vesten weer aan, maar we zitten droog en beschut, vanavond geen kampvuur maar tijd voor een spelletje !!

Verslag 20

We bevinden ons nog steeds in het Coorong National Park, een reeks prachtige lagunen die door een smalle, honderd vijfenveertig kilometer lange duinstrook van de oceaan wordt gescheiden.

We waren vanmorgen nog maar net op weg toen we enkele kangoeroes voorbij zagen hoppen, even later gevolgd door twee herten en een emoe.

Nadat we zo’n zeventig kilometer noordelijk afgelegd hebben komen we uit bij het Pink Lake, een droog zoutmeer wat licht roze gekleurd is.

Er vlakbij bevindt zich Parnka Point waar we een groep pelikanen spotten.

We zetten onze auto’s neer op de “pelican” campground vanwaar we een mooi uitzicht hebben op een lagune.

Het waait nog steeds vrij hard waardoor het fris is, maar uit de wind in de zon is het prima toeven. Na een wandeling langs het water maken we er verder een luie middag van, met een spelletje en een mooi boek.

De jongens vermaken zich prima aan het water en met de auto’s, er is verder niemand om ons heen dus ruimte genoeg.

Tegen achten zien we de zon ondergaan, waarna de lange broeken weer aan moeten, helaas mogen we hier geen kampvuur maken !

Verslag 21

We hadden gisteravond weer een prachtige sterrenhemel, wat wel inhield dat het snel afkoelde naar tien graden, brrr !!

(Deze spin zag Marieke vanmorgen bij de toilet, ze was dan ook snel klaar !)

Weer gaan we een stuk door de Coorong en zien er honderden pelikanen, een prachtig gezicht.

Via Meningie rijden we naar Narrung waar we op een gratis kampplek gaan staan vlakbij de pont en pal aan het Lake Alexandrina.

Er is een lange pier vanwaar gevist kan worden, we staan uit de wind, op gras én mogen een kampvuur maken, een ideale plek.

In de loop van de middag komen er steeds meer kampeerders bij, maar die parkeren allemaal een eind van ons vandaan, zonder mooi uitzicht. Na het eten mogen de jongens weer marshmallows roosteren en wanneer ze later op bed liggen scharen wij ons met z’n vieren rond het warme vuur  !

Verslag 22

Zo’n vijf kilometer verwijderd van onze overnachtingsplek bevindt zich een stukje Aboriginal Land, met het plaatsje Raukkan, waar we vanmorgen als eerste even zijn wezen kijken. Het doet niet onder voor een “gewoon” Australisch plaatsje, wél zagen we enkele prachtige schilderingen op een huis.

We gaan met de kleine pont, die we gisteren al zagen, het Alexandrina meer over richting Wellington waar we met een grotere pont de Murray River oversteken.

Met deze tweede pont kunnen we toevallig niet met beide auto’s tegelijk mee zodat Marieke en de jongens nog een extra keer heen en weer overvaren.

Dan volgt een lange route langs het meer richting Goolwa, maar bij het plaatsje Milang stoppen we bij een stationnetje om enkele oude treinwagons te bekijken.

Tegen half twee komen aan bij de historische werf van Goolwa waar de oude raderstoomboot Oscar W  ligt.

We duiken een restaurantje in om een “hamburger with a lot” te eten, een broodje hamburger van wel vijftien centimeter hoog met van alles ertussen, iets nieuws voor Marcel en Marieke.

Nadat we in het dorpje boodschappen hebben gedaan gaan we richting “Crabtree Farm”, een alternatieve camping die ik via Wikicamps had gevonden. Het blijkt echter een naturistenkampplaats te zijn, voor ons iets te alternatief. Gelukkig is er twee kilometer verderop een erg leuke camping (Goolwa camping tourist park) met een speeltuin, springkussen en zwembad.

Ook krijgen we bij de receptie te horen dat we ’s avonds welkom zijn bij de barbecue, die eens per maand door de kampbeheerders en kerkgemeenschap georganiseerd wordt. Het blijkt een heel gezellige bijeenkomst te zijn met allerlei salades, worstjes, pizza’s en hamburgers, zelfs aan een heerlijk dessert is nog gedacht.

We hadden onze eigen drankjes meegenomen en onder genot van accordeon- en vioolmuziek brengen we er enkele uren door.

Het is al donker voor we terugkeren naar onze slaapplaats en de jongens liggen er dan ook laat in vannacht, maar het was een heel leuke, afwisselende dag !!

Verslag 23

We hebben vandaag, zaterdag 22 februari, echt toeristisch gedaan: eerst zijn we met de “cockle train” (de oudste treinbaan van Australië, die in 1887 werd gebouwd als verbinding tussen de Murray River en Victor Harbor ) van Goolwa naar Victor Harbor gereden, onderweg regelmatig de zee ziend.

Daar aangekomen zijn we met de oude paardentram, die al vanaf de negentiende eeuw heen en weer rijdt, naar Granite Island gegaan.

Op het eiland bevinden zich allerlei kunstobjecten die we tijdens een wandeling bekeken hebben.

Tegen tweeën zijn we terug bij onze auto’s en rijden dan naar Port Elliot waar we inchecken bij een Big4 Holiday Park, deze camping ligt vlakbij een prachtig zandstrand en ook hebben ze hier weer alle faciliteiten zoals douches, een speeltuin en vooral belangrijk … wasmachines ! Binnen een uur hebben we diverse waslijnen vol hangen en met ruim twintig graden en een flinke wind droogt het prima !

Morgen blijven we hier ook staan, de weersvoorspellingen zijn prima dus hopelijk wordt het een stranddag !!

Verslag 24

We hebben het grootste deel van de dag doorgebracht op het strand en natuurlijk in zee.

De jongens vermaken zich prima in het zand maar ook met de surf-boarden. Het is nog het leukst bij pappa op de rug en dan met een hoge golf mee !

Ook Marieke waagt zich in het vrij koele zeewater en zelfs opa laat zich, samen met z’n zoon, op een surfboard met de golven meedrijven

We hebben de parasols vandaag wel nodig en natuurlijk wordt er regelmatig “gesmeerd”. Sinds lange tijd komt de wind niet uit het koude zuiden, maar hebben we een oostenwind, die veel minder fris is.

Ook in Holland is het vreemd weer: we vernemen via internet dat het nu al drie weken op rij in het weekend stormachtig is en zelfs de meeste carnavalsoptochten zijn afgelast, wel ligt de temperatuur met ruim twaalf graden veel te hoog. We nemen het hier maar zoals het komt, de ene dag is beter dan de andere, ……. maar genieten doen we zeker !!

Verslag 25

We moesten vanmorgen eerst wat praktische dingen regelen: de slang van de gastank lekte dus daar hebben we een nieuwe voor aangeschaft, en de rits van de afdekhoes die over de daktent  gaat wil de ene keer wel en de andere keer niet goed dicht. We hoopten daar een nieuwe voor te kunnen kopen, maar dat is niet gelukt. Als alternatief zijn er enkele spanbanden gekocht die alles bij elkaar moeten houden. Ook heeft Marcel een plaat gevonden om een slecht stukje camper te vernieuwen. Al met al was de morgen al bijna voorbij voor we naar het “Whale Centre” in Victor Harbor gingen. Hier waren veel interessante wetenswaardigheden te bekijken en ook voor kinderen was er van alles te doen.

Nadat we bij de baai van Victor Harbor, waar in vroeger tijden de walvissen gevangen werden, geluncht hebben doen we uitgebreid boodschappen. Morgen vertrekken we naar Kangaroo Island en daar zijn slechts enkele kleinere winkels.

Nadat we nog zo’n zestig kilometer hebben afgelegd komen we tegen vijven aan bij Trig campground in Deep Creek N.P..

Al vrij snel spotten we er de eerste kangoeroe, deze is duidelijk mensen gewend en komt aardig dichtbij.

Wanneer we later, tijdens een wandeling, een hele groep kangoeroes zien, is de “brutale” ondertussen ons afval aan het opeten !

Na enkele dagen op een camping te hebben gestaan is het heerlijk weer midden in de natuur te vertoeven !!

Verslag 26

Nadat Wim en Marcel vanmorgen een systeem hebben verzonnen en de spanbanden goed over de hoes van de daktent bevestigd hebben, gaan we op weg naar Cape Jervis voor de overtocht naar Kangaroo Island.

(Ook de camper ziet er nu beter uit)

 

We hebben niet van te voren gereserveerd (we zijn al twee keer eerder op het eiland geweest zonder reservering !), maar wanneer we tegen half twaalf bij de haven aankomen blijkt het goed druk te zijn.

Vanwege de branden (begin januari is er een grote brand ontstaan door een bliksemschicht, waarna het weken lang gebrand heeft op het eiland en grote delen verwoest zijn !) is de boottocht een stuk voordeliger geworden om toeristen te trekken en dit blijkt te werken. Ook wordt er allerlei materiaal overgevaren en we zien zelfs een grote groep militairen.

In eerste instantie kunnen we niet eens over vandaag, maar een erg vriendelijke dame aan de receptie doet alle moeite voor ons en dat werkt: Wim en ik kunnen mee met de boot van één uur en de rest van de familie moet wachten op de pont van drie uur. Wij zijn al aan boord wanneer Marcel ineens de ferry oprijdt, het is de dame toch gelukt om ons allemaal tegelijk over te laten varen !

Na drie kwartier komen we aan bij Penneshaw aan de oostkant van Kangaroo Island en rijden dan nog zo’n twintig kilometer door naar Antichamber Bay South behorend bij Lashmar Conservation Park, waar we een leuke plek aan een riviertje vinden.

Wim gaat hier vissen en natuurlijk willen Stijn en Ruben dit ook ! Regelmatig zit er een visje aan de haak en de jongens mogen deze dan om de buurt binnen halen.

Ook heeft Marcel de schommel weer opgehangen en een dubbele lijn gespannen waarover gelopen kan worden.

Iedereen vermaakt zich hier prima en morgen blijven we dan ook gewoon nog een dagje staan !

Verslag 27

We hebben er vandaag een relaxte dag van gemaakt. Het is iets minder warm als gisteren, maar gelukkig wel droog. Wim vangt weer heel wat visjes en de jongens willen deze terugzetten in het water, maar toch vinden ze het maar eng om zo’n diertje vast te pakken !

We maken een leuke wandeling door de duinen naar zee, waar Marcel, Stijn en Ruben met de benen het water ingaan.

Wim wordt weer even bijna kaal geschoren en ook doen we heel “primitief” en wassen onze haren en voeten met water uit de rivier, voor Marieke een heel nieuwe ervaring !

Natuurlijk moet er ook weer in bomen geklommen worden en zijn de schommel en touwen even favoriet.

Leven in en met de natuur is gewoon heel leuk !

Verslag 28

Vanmorgen hebben we ons mooie plekje weer verlaten en gaan het eiland een stukje verder verkennen. We bevinden ons aan de oostkant waar geen brand gewoed heeft, maar wel horen we vandaag van de ranger bij Cape Willoughby Lighthouse hoe erg de verwoestingen zijn: zesennegentig procent van Flinders Chase N.P. en de Wilderness Area in het westen is verbrand, tweeënvijftig duizend schapen en vijfentwintig duizend koala’s hebben de brand niet overleefd, al was het laatste niet zo erg, volgens de ranger, omdat er veel te veel (vijfenvijftig duizend) koala’s op het eiland waren !

Cape Willoughby Lighthouse, de oudste vuurtoren van Zuid Australië (1852) bevindt zich in het uiterste oosten en Marcel en ik zijn vanmorgen (samen met de ranger) omhoog geklommen in de toren. De jongens mochten helaas niet mee omdat ze nog geen vier jaar zijn (4 maart zijn ze jarig !!), dus Wim en Marieke zijn met hen beneden gebleven. Helaas was het bewolkt weer, maar het uitzicht van bovenaf was erg mooi.

Vervolgens zijn we via onverharde wegen naar Brown Beach Campground gereden, een, niet zo bijzondere, kampplaats vlakbij zee.

Natuurlijk maken we met z’n allen een wandeling over het strand, de kust is heel grillig met scherpe rotsen en ook zijn er ontelbaar vele kwallen in zee en op het zand, dus zwemmen is echt geen optie.

Marcel bouwt met touw weer een heel parcours waar de jongens in kunnen klimmen, wat ze prachtig vinden, het zijn echte “apen”.

Gisteravond hadden we een heldere hemel waardoor het afkoelde naar tien graden, nu is het bewolkt en blijft het zo’n vijftien graden,  wel missen we het warme kampvuur, maar helaas is het nu op Kangaroo Island verboden om vuur te maken, wat heel logisch is !!

Verslag 29

Toen we vanmorgen wakker werden tikte de regen op het dak, gelukkig was dit niet van lange duur en konden we gewoon buiten ontbijten.

Nadat we eerst naar het kleine plaatsje Sapphiretown, met zo’n tien woningen, zijn gereden, gaan we naar Prospect Hill, een prachtig uitkijkpunt waarvoor je wel vier honderd en drie treden op moet (Marcel heeft ze geteld !). Lange tijd was deze lookout gesloten, maar sinds september vorig jaar is er een geheel nieuwe trap aangelegd.

Hiervandaan zien we in de verte Pennington Bay liggen, waar we even later met de auto’s heenrijden. Het is een prachtige baai met een mooi zandstrand en heel hoge rollende golven, waar we twee keer over door verrast worden wanneer we over het strand lopen: iedereen is tot z’n kruis nat door het onverwachte hoge water.

Nadat we in de plaats American River  bij de Oyster Farm Shop heerlijke oesters gekocht hebben en geluncht hebben bij een speeltuin, rijden we naar Red Banks waar heel aparte rotsen te zien zijn.

Bij de haven van Kingscote zien we, behalve weer enkele pelikanen, drie zeeleeuwen onder een houten pier zitten en nadat we er enkele boodschappen hebben gedaan rijden we naar onze volgende overnachtingsplek: Discovery Lagoon, een kleine kampsite midden in de bush waar we meteen bij aankomst al een echidna (soort egel) spotten.

Er is een klein speeltuintje, één wasmachine en prima sanitaire voorzieningen, echt een alternatieve kampplaats midden in de natuur !

Verslag 30

(Ruben en Stijn mogen een rondje rijden met opa in de camper !)

Nadat we vanmorgen even bij Emu Bay zijn wezen kijken, rijden we terug naar Kingscote om weer de nodige levensmiddelen te halen. Ìets voor de plaats stoppen we bij een zoutmeer, waar Marcel op het laatst  wegzakt in de vieze modder !

Na de boodschappen verblijven we nog een tijdje in een souvenirshop waar enkele T-shirts en cadeautjes gekocht worden. Net boven Kingscote, de grootste plaats van het eiland, bevindt zich “Bay of Shoals” een prachtige baai met ondiep water. Bij de gelijknamige winery doen we een wijnproeverij’tje van zes “bodempjes” druivennat, waarna we in de wijngaard lunchen met uitzicht op de baai.

Vervolgens rijden we naar Stokey Bay, onderweg nog een stop makend bij Georges Castle, een heel apart “kasteel”, volgens ons gefabriceerd door iemand die nooit echt volwassen geworden is.

Ook zien we tijdens de rit voor het eerst een strook land dat verwoest is door de brand.

Stokes Bay is bekend vanwege zijn “Hidden Beach”: je moet langs en tussen allemaal apart gevormde rotsblokken lopen om op een prachtig beschut strand uit te komen.

Het is vandaag prachtig weer dus ideaal om het water in te gaan, het is dan ook vrij druk op het strand (voor Australische begrippen !).

We verblijven er enkele uurtjes waarna we ons terugtrekken op de bijbehorende kampsite, een simpele plek met alleen een toilet en voor het eerst deze trip wordt onze buitendouche gebruikt om het zeewater af te spoelen. (Om privacy redenen HELAAS geen foto’s !)

Er hippen diverse kangoeroes en wallabies rond over de kampplaats en ook zien we, sinds lange tijd, weer een koala !

Verslag 31

Nadat we vanmorgen nog een keer naar de “Hidden Beach” zijn geweest verlaten we Stokes Bay en gaan verder in westelijke richting naar Snelling Beach, weer een prachtig zandstrand waar we met de auto’s oprijden.

We verblijven er enkele uren: de jongens gaan natuurlijk de zee in en Wim pakt z’n vishengel. Hij krijgt alleen geen vis aan de haak, maar een grote krab, die met z’n scherpe poot vast komt te zitten.

Nadat Wim hem bevrijd heeft wordt hij even later alsnog opgepeuzeld door enkele grote zeemeeuwen !

(Weer wordt de buitendouche gebruikt, zoals nu wel  te zien is !)

Na nog een laatste blik, vanaf hoogte, op het strand rijden we richting Western River Cove, onderweg zien we veel verbrande bomen en struiken, waarvan bij sommige de nieuwe blaadjes alweer aangroeien.

Aangekomen bij Western River Cove lopen we naar zee waar weer heel aparte rotsen te zien zijn.

Inmiddels is het weer wat minder geworden en besluiten we nog een stuk van het eiland te verkennen, Kangaroo Island is honderd vijfenvijftig kilometer lang en vijfenvijftig kilometer breed. We gaan de kant op van Flinders Chase N.P., waarvan we weten dat het grotendeels verwoest is, en rijden lange tijd door totaal verbrand gebied, waar je de brandlucht nog goed kunt ruiken.

(Deze plant is door de hitte opengebarsten, waardoor nieuwe zaadjes op de aarde vallen, die vervolgens na de brand weer gaan groeien !)

Bij de ingang van het park staan borden dat alles gesloten is, we kunnen dus niet naar: Remarkable Rocks, Admirals Arch en ook de druipsteengrotten bij Kelly Hill Caves zijn niet toegankelijk, het kan nog wel tot het eind van het jaar duren voor alles weer geopend is !

Ondertussen bevinden we ons aan de zuidkant van het eiland en gaan in oostelijke richting naar Vivonne Bay, waar we op de gelijknamige kampplaats gaan staan. Voor we alles opbouwen gaan we eerst “fish en chips” eten bij de “General Store”, de enige winkel in de plaats die gelijktijdig restaurant, slijterij, postkantoor en supermarkt is.

Vanwege het regenachtige weer bouwen we het grote zeil op, zodat we allemaal droog kunnen zitten. Al snel zien we hier weer “wildlife”, een wallabie en een koala.

De kampsite heeft een speeltuintje, douches, een overdekte picknickplek en ligt vlakbij zee, waarschijnlijk blijven we hier morgen ook staan !!

Verslag 32

Vandaag is Marcel jarig (alweer 37 !!), meestal zijn wij tijdens zijn verjaardag in Australië, dus het is heel leuk om het dit keer samen te kunnen vieren, we doen het met slingers, ballonnen en taart !

Tegen half tien wordt hij al gebeld met felicitaties door z’n broer Dennis, voor wie het al bijna bedtijd is in Holland ! Helaas is het niet zo warm en blijft het kwik hangen op zeventien graden met een harde wind erbij, we zijn dan ook blij met de grote luifel en de afgeschermde hoek, zodat we beschut kunnen zitten. Tegen de middag klaart het wat op en lopen we naar het strand, het is heel vreemd om te zien dat de brand net tot aan de kampplaats is gekomen !

Na de lunch met heerlijke tosti’s wordt het tijd om te proosten, twee dagen terug hadden we bij de wijnproeverij al twee flessen mousserende wijn meegenomen en deze worden nu ontkurkt.

(Marcel spot de eerste “goanna”! )

Ook het bereiden van de avondmaaltijd wordt voor Marcel een nieuwe ervaring: net als de Aussies bakken we ons vlees op de “barbie”, een heerlijke T-bonesteak, maïskolven, uien en een gebakken ei, een echt verjaardagsmaal !

Al met al was het een heel leuke en gezellige verjaardag !

Verslag 33

Als eerste zijn we vanmorgen naar Point Ellen gereden, een landtong vlakbij Vivonne Bay, waar het nu erg winderig is, zelfs hier zien we verbrande struiken.

We gaan door naar “Little Sahara”, gigantische zandduinen waar je met een quad doorheen kunt crossen of met een sleetje naar beneden kan glijden. Wij lopen, soms op handen en voeten, omhoog om vervolgens naar beneden te rennen, al vindt Marcel het leuker om zich, samen met de jongens, van de duinen af te laten rollen. Natuurlijk zitten ze daarna helemaal onder het zand !

Vervolgens rijden we naar Seal Bay Conservation Park, waar je Australische zeehonden kunt zien, die uitrusten op het strand of in de duinen, nadat ze drie dagen in zee naar voedsel hebben gezocht.

We zien een moeder die haar jong aan het zogen is en jonge zeehondjes die spelen in de golven.

Helaas is het ook nu weer erg winderig en fris, maar gelukkig wel droog. We rijden weer naar de noordoost kant van het eiland en nadat we nog enkele boodschappen hebben gedaan in Kingscote gaan we weer naar Discovery Lagoon, waar we enkele dagen terug ook hebben overnacht.

We zetten de camper uit de wind en bouwen de grote tent weer op, we blijven hier namelijk twee nachten staan, want morgen wordt de tweeling vier jaar, dus daar willen we weer een leuke dag van maken zonder te hoeven reizen !

Verslag 34

Stijn en Ruben zijn vandaag, 4 maart, alweer vier jaar geworden, de tijd vliegt ! Weer hangen er slingers en ballonnen en natuurlijk hoort er taart bij een verjaardag.

Gedurende de dag krijgen ze regelmatig een cadeautje en ook pannenkoeken en snoepjes horen bij een kinderfeest.

De dag begon regenachtig maar al snel brak de zon door en werd het zelfs warm. We hebben ons allemaal prima vermaakt op de kampplaats en tussendoor ook nog een paar wasmachines gevuld, alles was heel snel weer droog in de wind.

Tegen de avond gaan we naar de kampkeuken waar Marcel macaroni kookt en na nog een laatste cadeautje is het douchen en naar bed, einde van een leuke verjaardag !

Verslag 35

Het is vandaag de laatste dag op Kangaroo Island en we rijden zo’n zestig kilometer om uit te komen bij Penneshaw, waar een kampplaats is vlakbij de haven (Kangaroo Island Shores Caravanpark).

Hiervandaan kunnen we de veerboot zien aankomen en omdat we morgen om half twaalf overvaren naar Cape Jervis kunnen we dus gewoon tot elf uur op de camping blijven staan. Op het eiland leven zo’n zevenenveertig honderd vaste bewoners, ongeveer net zo veel als in Dodewaard en behalve in Kingscote is er alleen in Penneshaw een supermarkt, al is deze niet erg groot. We doen er voor enkele dagen boodschappen want ook op het vasteland van Australië komen we de eerste dagen niet in de buurt van winkels.

Bij de kampplaats is een verrassend leuk wandelpad aangelegd: Kangaroo Island Sculpture Trail en na deze rondgelopen te hebben komen we uit bij zee, waar de jongens, ondanks het koele weer, toch nog even het water in willen !

Na een gezellige “happy hour” bij de camper, is het vandaag weer Wim die de maaltijd bereid. (Vader en zoon wisselen elkaar af met koken, iets wat Marieke en ik wel prima vinden !!) Zoals bijna elke avond, eindigen we de dag met een leuk spel, we zijn nu eenmaal allemaal gek op gezelschapsspelletjes !

Verslag 36

We waren vanmorgen ruim op tijd bij de veerpont en het was heel interessant om te zien hoe de boot steeds voller werd. Spiegels van auto’s moesten worden ingeklapt en de bestuurders konden nog maar nauwelijks uit hun wagen komen, want er gingen twee “oversized” vrachtwagens mee, dus alle ruimte moest goed benut worden. Na ruim een half uur laden stond de boot eindelijk helemaal vol.

Het was miezerig weer tijdens de overtocht en ook bij aankomst op het vasteland ziet het er niet veelbelovend uit. We hoeven maar twintig kilometer te rijden naar onze volgende overnachtingsplek: Rapid Bay, dus onze verwachtingen over de plaats zijn niet hooggespannen. Tijdens de laatste kilometers dalen we flink af en komen uit bij een grote baai, afgeschermd door een hoge berg en …. de zon schijnt zowaar !

Er staan al aardig wat tenten, caravans en campers op het terrein en wij kiezen een plekje vlakbij de speeltuin, barbecue en toiletten, wel is de grond erg hard en gebruikt Wim zelfs z’n boormachine om gaten voor de pinnen te maken. Ook hebben we een keer geen zand, maar gras onder onze voeten !

We maken een wandeling langs de zee naar een grote grot, waar Marcel samen met Stijn een heel stuk inklimt, wel worden we haast gezandstraald op het strand door de harde wind.

Ook is Marcel bijna z’n hoed kwijt !

We hadden het grote zeil weer opgebouwd, maar de wind draait waardoor deze geen functie heeft, dus breken we alles weer af en draaien de camper een slag: in zo’n kwartiertje tijd staan we prima uit de wind en in de zon. We willen hier twee dagen blijven dus moeten we wel goed staan ! Het is vrijdag en in de loop van de middag komen er steeds meer auto’s, caravans en tenten bij op de kampplaats, geen toeristen maar allemaal Aussies die het weekend kamperend door willen brengen, het is een gezellige drukte.

Tegen de avond gebruikt Marcel de “barbie” weer en genieten we in het zonnetje van een heerlijke maaltijd.

Nu maar hopen dat de wind niet draait en dat we morgen ook mooi weer hebben !

Verslag 37

Wim zag gisteren dat er een “hair-dresser” op de kampplaats is en aangezien ik nodig een stukje van m’n haar af wilde heb ik er een afspraak gemaakt voor vanmorgen. Ik had al op Kangaroo Island naar de kapper gewild, maar we waren al in Penneshaw toen ik vernam dat er alleen een kapsalon in Kingscote is en dat was zo’n vijftig kilometer terug, iets wat in Nederland niet denkbaar is ! Dus vanmorgen ben ik weer toonbaar gemaakt bij een heel aardige jonge vrouw die met haar gezin twee jaar rondtrekt door Australië in een caravan en onderweg wat bijverdient met knippen, altijd weer interessant om hun verhalen te horen !

Het is vandaag zonnig weer maar de wind blijft hard en koud uit het zuiden komen, de jongens gaan nog even zwemmen in zee en Marcel doet de snorkelbril op, maar lang houden ze het niet uit in het frisse zeewater.

We relaxen bij de camper met een mooi boek en Stijn en Ruben zijn veel in de speeltuin te vinden.

’s Middags wandelen we naar de jetty, maar deze lange pier blijkt uit twee delen te bestaan, het oude gedeelte is onbegaanbaar.

We zien enkele duikers het water ingaan op zoek naar zeeduivels, een soort zeepaardjes, waarvan we er één dood op het strand zagen op Kangaroo Island.

Het is nog steeds gigantisch druk op de camping en er komen elke keer weer nieuwe gasten bij, een heel verschil met enkele dagen terug toen we de kampplaats (Discovery Lagoon) helemaal voor ons zelf  hadden.

Verslag 38

Via een mooie route, gedeeltelijk over onverharde wegen, rijden we door de Fleurieu Peninsula richting Adelaide, waar over enkele dagen de reis van Marcel, Marieke en de jongens eindigt. Onderweg spot ik een koala, hoog in een boom, die wakker is en me aankijkt !

We stoppen bij McLaren Vale, gelegen in een uitgestrekt wijngebied, waar we bij het ruim opgezette infocentrum eerst lunchen en daarna, terwijl de jongens er in de speeltuin verblijven, een wijnproeverij’tje doen.

Nadat we onze voorraden weer aangevuld hebben bij de supermarkt rijden wij naar een heel apart wijnhuis: the d’Arenberg Cube.

Dit vier verdiepingen tellend gebouw is niet alleen van buiten speciaal, ook de binnenkant heeft veel verrassende elementen, zelfs op het toilet !

Op de bovenste etage kun je weer wijn proeven en dit keer houden we het niet bij vijf soorten !

We hoeven nadien nog maar twee kilometer te rijden naar onze kampplaats McLaren Vale Lakeside Caravanpark en wanneer we daar tegen vijven aankomen is deze overvol, het blijkt dat de Australiërs een lang weekend hebben vanwege “Adelaide Cup”, een variant van de Melbourne Cup paardenrennen. Vandaar dat het op de vorige plaats, Rapid Bay, ook zo druk was.

Toch hebben ze nog een plekje voor ons op een reserveveld en daar staan we echt niet verkeerd.

’s Avonds is er op de kampplaats een gitarist die allemaal golden oldies speelt en nadat we enkele uurtjes naar zijn muziek geluisterd hebben, keren we terug naar onze plek, de jongens zijn ook mee geweest en  liggen vanavond dus pas heel laat op bed !

Verslag 39

Vannacht lagen we af en toe te schudden in ons bed door de harde windstoten en ook vanmorgen stond er nog een krachtige, koude wind waardoor je lang in je bed wil blijven liggen. Tegen de tijd dat wij aan het ontbijt zaten was het kampterrein zo goed als leeg, het lange weekend is bijna voorbij en iedereen moet voor tien uur uitchecken ! Er is een zwembad op de camping waar Stijn en Ruben natuurlijk in willen en ook pappa en opa wagen zich in het vrij koude water, Marieke komt niet verder dan pootje baden. Ruben heeft het, zoals gewoonlijk, vrij snel koud en wil liever de speeltuin in.

Na de lunch wandelen we naar Chalk Hill Wines, een wijnhuis dat we vanaf de camping hoog boven ons zien liggen tussen de druivenranken.

Daar aangekomen blijkt het er vrij druk te zijn, het is dan ook een mooie plek vanwaar je uitkijkt op de vallei met z’n vele wijngaarden.

We proeven er eerst vijf bodempjes van verschillende wijnen en daarna doen we ook nog een gin proeverij,van de “Never Never” distillery, heel speciaal !

Nadat we tegen vijven terug zijn op de kampplaats houden we daar “happy hour”, we hadden gisteren een heerlijke mousserende wijn gekocht bij het infocentrum ! Natuurlijk horen daar toastjes en lekkere kaas bij, waar de jongens gek op zijn. We nemen de afgelopen weken nog eens door en de heerlijke reis die we samen gemaakt hebben en zo maken we er een heel leuke, gezellige maandag van !

Verslag 40

Gisteravond hoorde Marcel iets ritselen in een boom en even later spotte hij een possum, hij doet niet onder voor z’n broer: Dennis hoort het ook altijd direct als er een dier in de buurt is.

Vanmorgen, 10 maart, zijn we op weg gegaan naar de laatste overnachtingsplek voor Marcel, Marieke en de jongens, de twaalfde vliegen ze ’s avonds terug naar de andere kant van de aardbol. Eigenlijk zouden ze de elfde al teruggaan, maar enkele weken geleden kregen ze te horen dat hun vlucht niet doorging (dit had waarschijnlijk te maken met het Coronavirus waardoor vele vluchten vervallen zijn !) en dat ze een dag later pas kunnen vliegen, voor hen geen enkel probleem. Onderweg stoppen we bij een “carwash” om al het zand en stof van de afgelopen zes weken eraf te spuiten en ook de binnenkant van de auto wordt grondig schoon gezogen en gepoetst.

We doen voor het laatst gezamenlijk boodschappen in een gigantisch groot overdekt winkelcentrum en eten er nog een keer sushi’s die er ter plaatse klaargemaakt worden. Dan rijden we naar West Beach Parks (Big4) in Adelaide waar we een leuke plek vinden met uitzicht op het zwembad, een springkussen en de speeltuin, ook is het maar een klein stukje wandelen naar zee. Het vliegveld ligt op slechts vijf minuten afstand wat ook ideaal is. De temperatuur is ondertussen gestegen naar zo’n vijfentwintig graden waardoor we allemaal voor verkoeling gebruik maken van het zwembad.

Inmiddels zijn Cas en Anja, waarmee we de overige zeven weken rond gaan trekken, ook al enkele dagen in Down Under, zij verkennen eerst Sydney voor ze de twaalfde met een binnenlandse vlucht naar Adelaide komen. Tegen vieren kunnen ze hier op de camping zijn zodat ze onze familie nog even kunnen zien, we hebben zelfs tijd voor een gezamenlijke barbecuemaaltijd !

Voor het eerst deze reis kunnen we, begin van de avond, de zon echt in de zee zien zakken wat we dan ook uitgebreid bekijken.

Ook kunnen we, sinds lange tijd, weer bij een kampvuurtje zitten, al is het er dan één die werkt op gas.

Nog twee dagen, dan moeten we afscheid nemen van Marcel, Marieke en onze twee heerlijke kleinzoons …..we zullen ze zeker gaan missen !

Verslag 41

We hebben vandaag volop gebruik gemaakt van alle luxe op de camping: we zijn allemaal het zwembad meerdere malen in geweest, er zijn heel wat wasjes gedraaid en ’s middags zijn we naar het strand geweest.

Ondertussen is de auto helemaal uitgeruimd en schoongemaakt, morgen worden de slaapzakken gewassen, zodat Cas en Anja in een “gespreid” bedje komen ! Het is ruim dertig graden vandaag waardoor je veel tijd in de schaduw doorbrengt.

We zijn het er dan ook allemaal over eens dat we met heet weer veel minder gezien en gedaan zouden hebben, wél was het lekker geweest als je ’s avonds gewoon in je korte broek en T-shirt kon blijven zitten, nu gingen elke avond de lange broek en vesten aan. De meeste tijd hadden we te maken met een koude, zuidelijke wind !

Na het avondeten zijn Stijn en Ruben nog een keer het zwembad in gegaan, het is nog zo’n lekker weer en nu kan het nog !

Pas om negen uur liggen ze op bed, de laatste avond in de tent, morgenavond moeten ze nog langer opblijven, want het vliegtuig vertrekt pas om half elf  !

Verslag 42

De laatste dag samen met Marcel, Marieke en de jongens !

Vanmorgen zijn de koffers gepakt en de laatste dingen schoongemaakt, maar er is gelukkig ook tijd genoeg over om te zwemmen, zowel in het zwembad als in zee.

Net na drieën komen Cas en Anja op de camping aan en wordt het gezellig verhalen uitwisselen. Cas gaat natuurlijk zwemmen, zelfs nog even met Stijn en Ruben en nadien gebruiken we de barbecue op de kampplaats voor een uitgebreide maaltijd.

Het is een vreemde dag, ook wat het weer betreft: lange tijd is het bewolkt, maar met ruim dertig graden erg benauwd, later komt de zon erdoor maar we krijgen ook af en toe een spatje regen. Samen met Anja en Cas kijken we naar de zonsondergang en daarna, wanneer iedereen weer schoon gedoucht en met de lange broek aan klaar staat, nemen we afscheid !

Zes weken lang hebben we samen opgetrokken, heel veel gezien en beleefd en genoten van onze kleinkinderen, het waren geweldige weken die we zo weer over zouden willen doen, we gaan ze zeker missen ! Voor hen zit de reis erop, wij trekken morgen verder met Cas en Anja ! Tegen negenen, terwijl ik net de laatste was ophang, begint het ineens flink te regenen, zo begonnen we de trip zes weken terug ook: met heet weer en daarna regen !