Verslag 1

Sinds lange tijd gaan Wim en ik weer eens sámen met de camper op reis. We willen via Denemarken en Zweden naar Noorwegen met als noordelijkste punt de Lofoten, waarna we weer langzaam afzakken naar Zuid Noorwegen. Ik heb dit keer wél een route uitgestippeld maar géén overnachtingsplaatsen opgezocht, je mag namelijk haast overal in Scandinavië vrij kamperen en we zien wel hoe ver we op een dag rijden, we hoeven nu met niemand rekening te houden en kunnen dus stoppen wanneer we willen. Gistermorgen (woensdag 5 juni) zijn we uit Dodewaard vertrokken en naar Roel en Janna in Sellingen (Groningen) gereden waar we mijn verjaardag hebben gevierd. 

Ik ben 65 geworden en Wim heeft afgelopen donderdag (30 mei) de 70 jaar bereikt. Dit hebben we zondag al uitgebreid met de familie gevierd en gisteravond zijn we gezellig met Roel en Janna uit eten geweest en hebben daarna tot in de kleine uurtjes nog bij elkaar gezeten.

Ik heb gisteren heel wat app-jes, mailtjes en telefoontjes gehad met felicitaties, erg leuk ! We hebben onze fietsen meegenomen en achtergelaten in Sellingen: de tweede week van augustus hebben we daar een reünie van de “Mamma-Mia groep” (met z’n achten) en we hopen dan terug te zijn van onze trip. Dus als het goed is begint en eindigt onze reis bij Roel en Janna ! Vanmorgen hebben we heerlijk uitgeslapen en zijn pas, na een bak koffie van Janna, aan het eind van de morgen uit Sellingen vertrokken om vier honderd twintig kilometer, over snelwegen, af te leggen naar Puttgarden, waar we tegen zessen aankomen.

We staan nu op een parkeerplaats vlakbij de haven en hiervandaan gaan we morgenvroeg met de veerboot over naar Rodby, gelegen op het eiland Lolland in Denemarken, en kan onze reis door Scandinavië echt beginnen !

Verslag 2

Gisteravond hadden we via internet al een ticket geboekt voor de overtocht van Duitsland naar Denemarken (om kwart voor tien) en vanmorgen stonden we ruim op tijd te wachten bij de veerboot die ons in drie kwartier naar Rodby bracht.

Aan boord kun je natuurlijk taxfree geurtjes en drank kopen en ook al hebben we een flinke voorraad wijn en whiskey in de camper, toch nemen we nog een doos wijn en een fles Amarula mee !

Eenmaal in Denemarken rijden we naar Nykobing Falster waar zich het “Middelaldercentret” bevindt, een gereconstrueerd middeleeuws dorp dat een idee geeft hoe men in de veertiende eeuw leefde.

Medewerkers in aangepaste kledij geven demonstraties van oude ambachten en ook zien we hoe een grote steenslinger gebruikt werd.

Nadien rijden we verder in noordoostelijke richting en komen tegen vieren uit bij Mons Klint, waar witte kalkrotsen uittorenen boven de Oostzee, al zijn deze niet zomaar te zien.

Nadat we onze camper geparkeerd hebben wandelen we door het bos naar de rand van de klif die op z’n hoogste punt honderd achtentwintig meter hoog is.

Hier loopt een wandelpad met flinke hoogteverschillen en vanwaar je af en toe een mooi uitzicht hebt op een klif, voornamelijk gevormd uit kalkhoudende schelpen van zeventig miljoen jaar oud. Ooit werd er uit deze rotsen kalk gewonnen, maar nu is het beschermd gebied.

Ruim een uur later zijn we terug bij de camper, voor vandaag hebben we genoeg gezien en voldoende beweging gehad, dus blijven we op de bosrijke parkeerplek staan om te overnachten ! 

Verslag 3

Vlakbij onze overnachtingsplek bevindt zich het Liselund Slot, een piepklein paleis dat ooit behoorde tot de Koninklijke Deense familie.

Er ligt een mooi park omheen en nadat wij hier een rondje gewandeld hebben rijden we weer verder via een brug naar een volgend eiland van Denemarken. Dit Scandinavische land heeft namelijk meer dan vierhonderd en tachtig eilanden waarvan er zo’n honderd bewoond zijn.

Op het eiland Seeland, waar ook de hoofdstad Kopenhagen ligt, is ook een stukje kustlijn met kalkstenen kliffen: Stevns Klint. Bij Store Heddinge zijn we een vuurtoren ingeklommen (vijfennegentig treden !) en zagen daar dat we nog iets noordelijker moesten zijn om de witte  rotsen te zien.

We kwamen uit bij Mandehoved, een mooi (Unesco) natuurgebied waar we veel vogelaars zagen én de kliffen.

Richting Koge staat in Vallo een mooi slot met een gracht eromheen uit de Renaissancetijd,

nadat we deze van buiten bezichtigd hebben gaan we op zoek naar een camperplek en vinden deze tussen Kobe en Kopenhagen bij het Mosede Fort, een verdedigingswerk uit de Eerste Wereldoorlog.

Net nadat we het fort bekeken hebben begint het te spetteren en nu zitten we gezellig in de camper met het getik van de regen op het dak !

Verslag 4

De temperatuur ligt vandaag rond de dertien graden en er staat een harde wind, ook valt er af en toe een flinke bui regen, maar dit weerhoudt ons er niet van om dingen te ondernemen. We rijden eerst naar Frederikssund waar een vikingdorp moet zijn. Helaas stelt het nu niet veel voor en is het vooral interessant wanneer er festiviteiten zijn in de zomer.

We gaan door naar Hillerod, hier staat een prachtig kasteel aan een meer: het Frederiksborg Slot, waar we met een bootje naartoe varen.

Het kasteel is nu een museum en heeft zo’n tachtig kamers die luxueus zijn ingericht en allemaal prachtige versierde plafond hebben.

Er is ook een inpandige kerk (Slotskirken) waar in het verleden (1671-1840) Deense vorsten gekroond werden. Vandaag zingt er een gemengd koor begeleid door een orkest wat werkelijk schitterend klinkt.

Pas ruim na vieren verlaten we het kasteel en wandelen terug naar de camper.

Zo’n vijftien kilometer verderop vinden we (weer) een gratis camperplek bij Fredensborg (wat lijken die namen toch op elkaar !) en ook hier bevindt zich een kasteel dat we morgen gaan bekijken !

Verslag 5

We konden vanmorgen zo vanuit onze camper via het “schapenpaadje” naar het kasteel wandelen, één van de belangrijkste residenties van het Deense koningshuis waar vaak belangrijke gasten vanuit de hele wereld komen.

Ik heb nog een verouderde reisgids waarin stond dat Fredensborg Slot elke dag te bezoeken is, maar in de huidige tijd moet je van te voren boeken en is het kasteel alleen in juli en augustus voor publiek open. We hebben dus door de prachtige tuinen gewandeld waar zeventig sculpturen van vissers en boeren te zien zijn en wanneer we tegen elven terug zijn bij de camper hebben we al vier en een halve kilometer afgelegd.

We rijden naar Gilleleje, de noordelijkste stad van Seeland en één van de oudste Deense vissersplaatsen, waar nog volop vis verhandeld wordt. 

Via Hornbaek, met z’n mooie stranden, gaan we naar Helsingor waar we om kwart over één overvaren naar de Zweedse plaats Helsingborg.

Weer zien we een kasteel: Kronborg Slot, dat aan de haven staat en goed te zien is vanaf de boot.

Net als bij de overtocht van Duitsland  naar Denemarken worden we totaal niet gecontroleerd op paspoort of goederen ! Eenmaal in Zweden rijden we naar het schiereiland Kullen met z’n leuke vissersdorpjes en kleine haventjes. Na een korte stop bij het plaatsje Arild zetten we even later, tegen drieën, ons huisje neer bij de haven van Svanshalls, waar we daarna uren in het zonnetje zitten.

Het is vandaag prachtig weer dus daar willen we wel volop van genieten !

Wanneer Wim met een gieter bezig is water bij te vullen in de camper loop ik naar een dichtbij gelegen natuurreservaat “Stenbrott”, een prachtig stukje natuur.

Pas tegen half acht verhuizen we naar binnen waar Wim weer een heerlijke maaltijd klaarmaakt en we vanuit ons raam zo op de baai “Kälderviken” uitkijken !

Verslag 6

Nadat we vanmorgen nog geruime tijd op ons mooie plekje aan het water gebleven zijn rijden we via de plaats Laholm naar Simlängsdalen waar je de Danska Fall kunt bekijken.

We maken hier een prachtige wandeling van een uur door mooie bossen, langs de snelstromende Assman rivier en natuurlijk naar de waterval die bruin kleurt door de vele regen die er gevallen is.

We hebben onze TomTom ingesteld op “snelwegen vermijden” en rijden de hele tijd over slingerende, smalle wegen langs akkervelden, dan weer door dichte bossen of langs een meer, maar altijd is het dunbevolkt gebied. Voorbij Falkenberg stoppen we nog even bij het haventje van Glommen en rijden dan door naar een camperplek in Ledsgard, waar we zelfs gebruik kunnen maken van een douche !

Tot bijna acht uur zitten we buiten in het zonnetje waarna we naar binnen verhuizen en ’s avonds natuurlijk weer een spelletje Carcassonne doen !

Verslag 7

We hebben vandaag veel regen gehad, iets wat de laatste tijd in Nederland ook veelvuldig voorkomt, net als de vrij lage temperaturen ! Nadat we enkele uren gereden hebben passeren we rond de middag Göteborg en na een flinke onweersbui met hagel gaan we, in het iets noordelijker gelegen Kungälv, toch nog wat bezichtigen, namelijk Bohus Fästning, de ruïne van een fort oorspronkelijk uit 1308. 

Er is heel wat gevochten rond dit kasteel door de Denen, Noren en Zweden, maar het is nooit veroverd en sinds 1658 in Zweedse handen.

Nadien rijden we nog een half uurtje en vinden een prachtig plekje aan de zuidkant van het meer Anten, waar we nog eventjes buiten zitten tot het weer begint te regenen. Maar ook vanuit de camper hebben we een heel mooi uitzicht op het meer !

Verslag 8

Helaas staat er vanmorgen weer een harde, koude wind en is het slechts tien graden. Als de temperatuur tien graden hoger was geweest waren we nog wel een dagje op dit idyllische plekje gebleven, dit heeft nu weinig zin. Even later begint het zelfs te regenen en dit doet het een groot deel van de dag. Gelukkig hebben we daar geen last van wanneer we aan het eind van de morgen in Trollhattan het SAAB museum bezoeken. Hier staan zo’n honderd en twintig auto’s opgesteld, de oudste dateert uit 1947.

We zien nog meer moois vandaag: aan de westkant van het grote Vänern-meer ligt een waterrijk gebied waar het Dalslandkanaal doorheen loopt en met een hoogteverschil van vijfenveertig meter zijn er negentien sluizen in dit kanaal aangelegd. Bij de plaats Häverud wordt een kloof met een negen meter hoge waterval overbrugd door vier sluizen en een lang stalen aquaduct (dat met 33.000 klinknagels aan elkaar zit !) gevolgd door nog een sluis, een vernuftig stukje vakwerk ontworpen door Nils Ericsson in 1860.

We hebben hier ruim een uur staan kijken hoe enkele kanoërs door de sluizen steeds een stuk hoger kwamen om uiteindelijk via het aquaduct hun weg te vervolgen, al die tijd hadden we gelukkig droog weer.

Iets voorbij Bengtsfors stoppen we tegen half vijf op een kleine parkeerplaats met uitzicht op een weide en hier brengen we de nacht door. We hebben nog even de stoelen buiten gezet, maar dit was helaas van korte duur, weer was de regen spelbreker ! 

Verslag 9

We zijn vanmorgen eerst naar het openluchtmuseum(pje) Gammelgärden in Bengtsfors gegaan, helaas kan je alleen op afspraak de huisjes van binnen bekijken dus blijft het voor ons bij de buitenkant van de gebouwen.

Onze volgende stop is rond de middag bij Borgvik waar een oude gieterij (operationeel van 1600-1925) te zien is, een belangrijk monument uit een voorbij industrieel tijdperk !

We leggen weer heel wat kilometers af in noordelijke richting, steeds door heuvelachtig gebied, langs vele meren, leuke huisjes en dichte bossen. Overal staan lupinen in het wild  en met het zonnetje erbij is het prachtig rijden.

Geruime tijd volgen we het langgerekte Fryken-meer en rond vieren stoppen we aan de noordelijke punt bij Oleby waar we onze camper aan de waterkant neerzetten.

Dit keer zitten we ruim twee uur buiten, Wim doet zelfs z’n korte broek aan en weer is het ons gelukt een mooie, gratis overnachtingsplek te vinden waar we helemaal alleen staan !

Verslag 10

De laatste nachten wordt het niet meer donker, de zon gaat wel onder maar hij blijft vlakbij de horizon waardoor het slechts schemerachtig wordt. Over enkele dagen, wanneer we nog noordelijker zijn, blijft het gewoon dag en nacht licht !

We rijden vanmorgen ruim honderd en vijftig kilometer voor we bij de plaats Mora zijn, maar voor die tijd hebben we al boodschappen gedaan (bij de Lidl), water bijgevuld, de tank vol diesel gegooid en wat gegeten.

Acht kilometer ten zuidenoosten van Mora ligt het plaatsje Nusnäs en hier wordt het nationale symbool van Zweden, het Dala-paard gemaakt. Het houten paard, oorspronkelijk een 19de-eeuws stuk speelgoed, wordt gesneden en kleurrijk beschilderd.

Wij bekijken de werkplaats en de vele paardjes, die in diverse maten voor veel geld verkocht worden, maar hoeven dit niet thuis op de schoorsteenmantel te hebben staan ! 

Dichtbij ligt een oude traditionele kerkboot uit de elfde eeuw, deze werd gebruikt voor uitstapjes naar de kerk of voor roeiwedstrijden en er konden tachtig mensen in zitten.

Via kleine dorpjes gaan we verder richting Sveg, maar stoppen bij Helvetsfjallet, waar we terechtkomen na een vijftien kilometer lange rit over onverharde weg en een wandeling door het bos, maar de waterval is schitterend. We zien weer heel wat natuurgeweld  in de vorm van woest water naar beneden vallen.

Nadien rijden we nog een half uurtje en eindigen tegen vijven bij een prachtige, afgelegen plek langs een meer (Dalarnas Län) vlakbij Noppikoski.

Wim gooit er nog even z’n hengel uit, maar komt al snel terug omdat het frisser wordt en maakt vervolgens een kampvuurtje waar we lange tijd bij zitten, pas tegen achten verhuizen we naar binnen !

Verslag 11

Net als gisteren hebben we vandaag de gehele tijd over de E45 gereden, een goede tweebaansweg die van noord naar zuid door Zweden loopt. Hij brengt je door dorpjes, langs bosgebied en de vele meren die het land rijk is. Er rijden opvallend veel campers en auto’s met caravan over de weg in beide richtingen, Zweden is blijkbaar een favoriet vakantieland. We hebben vandaag ruim twee honderd vijf en zeventig kilometer afgelegd en zijn alleen gestopt bij Älvros om de mooie kerk met apart staande klokkentoren te bekijken.

Wim wilde graag op tijd stoppen om de voetbalwedstrijd Nederland – Polen te zien, de eerste in de reeks van de  Europese Kampioenschappen. We staan nu op het schiereiland Frösön (weer met uitzicht op een meer), vlakbij Östersund en zitten ondertussen op dezelfde hoogte als Trondheim.

In de pauze van de wedstrijd hebben we contact met onze kinderen in Holland, het is Vaderdag vandaag, en ook zij kijken naar het voetbal, zelfs helemaal in het oranje gekleed !

Het wordt uiteindelijk 2 – 1 voor Nederland. We hebben vandaag prachtig weer, al valt er af en toe een buitje, maar we kunnen weer lange tijd buiten zitten, zelfs in korte broek !

Verslag 12

Nadat we vanmorgen buiten ontbeten hebben (voor het eerst deze reis) verlaten we het schiereiland Frösön en rijden terug naar Östersund waar we een kijkje nemen bij Jamtli, een soort openlucht museum waar je vrij kunt rondwandelen.

Na een uurtje hebben we alles wel bekeken en rijden, weer over de E45, naar Strömsund. Hiervandaan begint de “Wilderness Road” (Vildmarksvagen in het Zweeds), een weg die alleen in de zomer helemaal geopend is en drie honderd zeventig kilometer lang is. In 2017, toen we met Dennis naar de Noordkaap gereden zijn, hebben we deze route ook genomen en vonden hem zo indrukwekkend dat we de rit nog een keer gaan maken.

We stoppen al vrij snel voor de lunch, natuurlijk aan een meertje en tegen half vier zetten we onze camper op een schitterend plekje bij Gubbhögens natuurcamping, precies op dezelfde plaats als zeven jaar geleden !

Wim maakt een kampvuurtje en tot zeven uur zitten we buiten te genieten van het uitzicht en herinneringen op te halen !!

Verslag 13

De afgelopen twee nachten hebben we, behalve de gewone ramen, ook de dakluiken geblindeerd, anders valt het niet mee om in slaap te vallen met het heldere licht ! Ook hebben we de laatste dagen te maken met vervelende muggen, maar gelukkig is er een flinke voorraad insectenspray aanwezig in de camper !

Vanmorgen zijn we verder gegaan met de Wilderness Road en komen, na een rit van vijfentwintig kilometer over een onverharde weg (waar een camper voor ons niet harder dan vijfendertig  kilometer per uur durfde te rijden !) uit bij de prachtige, wilde Hällingsfället.

Nadat we deze waterval van alle kanten bekeken hebben rijden we door richting Stora Bläsjon, waar we helaas te maken krijgen met een flinke plensbui van ruim een  uur. Gelukkig klaart het weer op en gaan we verder naar het voormalige Samidorp Ankarede met z’n mooie witte kerkje en aparte onderkomens.

Dan rijden we bergopwaarts naar het Stekenjokk plateau, gelegen op  876 meter hoogte en zien rondom ons nog resten van sneeuw.  Inmiddels bevinden we ons in Lapland.

Tegen vijven eindigen we bij Fatmomakke waar ook een oud Samidorp te zien is. Wij zetten echter onze camper op een prachtige plek neer en hebben voor vandaag genoeg bekeken. We genieten nog een tijdje van de zon en drinken een heerlijke wijn (gekregen van Roel en Janna voor mijn verjaardag) om te proosten op onze trouwdag, het is vandaag vierenveertig jaar geleden dat we elkaar ons jawoord gaven !!

Tot zeven uur zitten we buiten, dan begint het weer te regenen en dat blijft het de hele avond doen. Ook vanavond zorgen we weer dat alles geblindeerd is, maar pas ná ons dagelijkse potje Carcassonne, wat we zonder verlichting kunnen spelen !

Verslag 14

Toen we vanmorgen wakker werden tikte de regen nog steeds op het dak, zelfs nog iets harder dan gisteren, we zijn dan ook niet vroeg opgestaan. Buiten ziet alles er grauw uit en de temperatuur blijft steken bij tien graden. Op de kampplaats zijn totaal geen voorzieningen en er is een heel slechte internetverbinding dus vertrekken we en leggen het laatste stuk af van de Vildmarksvägen naar Vilhelmina. Tijdens deze ruim honderd kilometer lange rit stoppen we alleen bij de prachtige Trappstegsforsen, al zijn er nog meer mooie stroomversnellingen en watervallen te zien onderweg, maar met regen is alles natuurlijk veel minder mooi !

Tegen de middag arriveren we bij Kölgardens Stugby & Camping in Lövliden, waar het al aardig vol staat met campers. Na twee weken wordt het tijd voor de was en op de camping zijn wasmachines en drogers, ook gebruiken we natuurlijk de douches.

We vermaken ons binnen met een spelletje en hebben hier zelfs Wifi ! Tegen de avond komt de zon nog even tevoorschijn maar er staat een harde, koude wind, helaas geen weer om buiten te zitten !

Verslag 15

Ook vandaag hebben we nog te maken met onstabiel weer: er valt regelmatig een bui en het wordt niet warmer dan twaalf graden, maar de vooruitzichten zijn beter ! We gaan weer verder over de E45 en rijden via Storuman naar Arvidsjaur.

Vlak voor die plaats zien we ineens drie rendieren de weg over steken en even later grazen er enkele aan de kant van de weg.

In Arvidsjaur, gelegen in Centraal-Lapland, bekijken we Lappstaden, een voormalig Sami-kerkdorp waar nog tachtig hutten staan uit de achttiende eeuw.

We hebben inmiddels ruim twee honderd vijftig kilometer afgelegd en zetten de camper neer aan het Arvidsjaursjön om hier te overnachten. Weer hebben we een prachtig uitzicht vanuit ons huisje, helaas is buiten zitten nog geen optie !

Verslag 16

We werden vanmorgen wakker met een zonnetje en deze heeft vandaag flink z’n best gedaan, het werd zelfs even achttien graden.

We rijden in oostelijke richting naar de Storforsen, het machtigste, ongetemde stuk water van Europa in de Piteälven-rivier waar het twee en tachtig meter daalt over een afstand van vijf kilometer met hoeveelheden van achthonderd kubieke meter per seconde.

We wandelen een stuk langs dit natuurgeweld over een houten pad, net als vele anderen.

De meeste Zweden hebben vandaag vrij, het is 21 juni, Midzomer, de dag dat de zon het langst aan de hemel staat en de nacht het kortst is (zonnewende). Overal wordt gebarbecued en zijn families bij elkaar, sommige vrouwen hebben een traditionele bloemenkrans in hun haar.

Vanwege het mooie weer besluiten we vroeg te stoppen en rond de middag zetten we onze camper aan dezelfde snelstromende rivier enkele kilometers stroomopwaarts.

We zitten lange tijd buiten, al moeten we af en toe even binnen schuilen voor een regenbui, ook maakt Wim weer een kampvuurtje.

Natuurlijk moeten we wel op tijd eten en het verslag klaar hebben, want om negen uur begint de voetbalwedstrijd Nederland tegen Frankrijk en die willen we wel zien !

Verslag 17

Na een ontbijt buiten in de zon verlaten we ons mooie plekje aan de snelstromende rivier en rijden richting Jokkmokk.

Iets voor die plaats passeren we de poolcirkel en vanaf hier gaat de zon de komende tijd niet meer onder. We stoppen er even bij een parkeerplaats waar een groot (beklad en beplakt !) bord staan met “Polcirkeln” erop, maar verder zijn er geen aanwijzigen dat we over de “magische grens” zijn gegaan.

In Jokkmokk bekijken we het Ajtte Suenskt fjäll-och Samemuseum, hier wordt alles over de Sami en de Zweedse pioniers vertoond.

Wanneer we aan een meertje zitten te lunchen komen er ineens twee rendieren aanlopen, ze zijn totaal niet schuw.

Eenmaal weer op weg naar de volgende plaats: Gällivare loopt er zelfs een hele kudde rendieren op de weg, recht op ons af, prachtig om te zien.

Ook hebben we de eerste eland gespot, deze stond aan de kant in de berm en rende snel weg.

Zo’n twintig kilometer voorbij Gällivare stoppen we, slechts enkele meters van de hoofdweg vandaan, en staan weer op een prachtig plekje aan een meer (Moskojärvi).

Wim heeft er een tijdje gevist en zeven vissen gevangen, voorns en baars.

Aan de waterkant koelt het snel af en ook vinden de muggen ons erg lekker, dus verhuizen we naar binnen en kijken vandaar uit over het mooie meer !

Verslag 18

Gisteravond heb ik om elf en twaalf uur vanaf dezelfde plek een foto gemaakt: de zon gaat naar het oosten maar blijft op gelijke hoogte boven de horizon !

We hebben vandaag niet ver gereden, we komen al aardig in de buurt van de Lofoten en daar is het de komende dagen slecht weer, dus doen we het even rustig aan. We gaan naar de plaats Jukkasjärvi, zeventien kilometer ten oosten van Kiruna waar sinds 1990 elk jaar van december tot april een Icehotel wordt gebouwd van ijsblokken uit de dichtbij gelegen Torne River.

Kunstenaars van over de hele wereld komen hier aparte ijssculpturen bouwen in “hotelkamers” waar je in kunt overnachten onder een rendiervacht, wél met dikke kleding aan want het blijft er min vijf graden ! Ook nu zijn die kamers nog helemaal origineel te zien en met een warme jas aan hebben we dit Icehotel bekeken, een hele belevenis !

Je kunt er een drankje nemen in een glas van ijs al moet je die, zonder handschoenen,  niet te lang vasthouden. 

Nadien rijden we nog even naar de oudste kapel van Lapland (1607) in dezelfde plaats, maar er is net een kerkdienst aan de gang dus we hebben alleen de buitenkant gezien.

We zetten onze camper neer in een bos vlakbij een riviertje waar Wim nog een tijdje gaat vissen.

Helaas is het, na de zonnige start vanmorgen, bewolkt al is het nog wel achttien graden en droog. Ook blijft het natuurlijk weer de hele nacht gewoon helemaal licht en moeten we alle ramen weer verduisteren om goed te kunnen slapen !

Verslag 19

Er was nog een tweede reden waarom we gisteren niet ver zijn gereden: we wilden in de buurt van Kiruna blijven, een redelijk grote stad met diverse autogarages ! De laatste dagen maakt onze camper namelijk een raar bonkerig geluid wanneer we een bocht om gaan of over ongelijk terrein rijden en dat zint ons natuurlijk niet.

Wim had al een vermoeden dat het te maken had met de schokbrekers en dit blijkt inderdaad het geval, één van de twee lekt olie.

We zijn vanmorgen bij diverse garagebedrijven langs geweest, helaas is het nu vakantietijd (bedrijven zijn zo maar acht weken dicht !) en natuurlijk heeft niemand tijd ! Toch vinden we weer een kleine garage waarvan de eigenaar een stukje met de camper rijdt en daarna de moeite neemt om op internet te zoeken naar de schokbrekers behorende bij de Opel Campo, maar deze zijn helaas niet meer te leveren in Zweden.

Gelukkig hebben wij in Holland Erik de Bont (en zijn vrouw Esther), eigenaars van een autobedrijf die hart hebben voor hun vak (en hun klanten !) en ons al vaker uit de problemen hebben geholpen: Erik heeft meteen twee schokbrekers besteld, deze komen morgenvroeg bij hem binnen waarna ze met een spoedverzending naar Zweden komen op het adres van Bilhälsan, het garagebedrijf in Kiruna, waarvan de eigenaar bereid is de schokbrekers te vervangen. Helaas duurt het wel vier dagen voor deze helemaal in het noorden van Zweden zijn, dus heel misschien hebben we geluk en kunnen ze vrijdag nog gemonteerd worden, anders zal het maandag worden en dan zijn we een hele week verder !

In Kiruna hebben we voor meerdere dagen boodschappen gedaan en zijn daarna teruggereden naar onze laatste overnachtingsplaats, zo’n twaalf kilometer verwijderd van de garage. Deze (gratis) plek is echt niet verkeerd: we kijken uit op het water  waar Wim ook in kan vissen, hebben de hele dag zon, dichtbij is een toilet en kunnen daar onze vuilnis kwijt én er zijn allerlei wandelwegen in de omgeving. Dus aankomende week wordt een heel relaxte met veel lezen, vissen, wandelen en spelletjes doen !!

Verslag 20

Het is inmiddels vrijdagavond 28 juni en we staan ondertussen al vijf dagen op dezelfde plek, twaalf kilometer verwijderd van Kiruna, wachtend op de nieuwe schokbrekers. Vanmorgen hebben we contact gehad met het vervoersbedrijf DPD en het blijkt dat het pakket inmiddels via Denemarken gisteravond laat in Zweden is aangekomen. Dit depot bevindt zich in de buurt van Göteborg en ligt hier dertien honderd kilometer vandaan dus pas volgende week kunnen we de schokbrekers in Kiruna verwachten. Wij hebben nu écht “vakantie”: we lezen, doen een spelletje, wandelen een stukje en houden lange “happy hours”.

We boffen met het weer en kunnen de hele dag buiten verblijven, al gaat daar morgen verandering in komen en wordt er regen verwacht. We zullen binnenkort wel naar de stad moeten om wat levensmiddelen te kopen en we hebben  maar een tank van zeventig liter water , waar we al zeven dagen mee doen ! Hiermee moeten we ons wassen (ook onze haren), afwassen, koffie maken én we gebruiken het als drinkwater, ook ieder zo’n twee liter per dag. Omdat ik nu zeeën van tijd heb en het de laatste dagen zo’n prachtig weer is, vandaag zelfs zesentwintig graden, heb ik met helder water uit de rivier, de was gedaan en deze is nu zo droog.

We zijn het niet gewend om zo lang op één plaats te staan, toch vermaken we ons wel, maar hopelijk kunnen we volgende week onze reis weer voortzetten !!

Verslag 21

De onderdelen zijn nog steeds niet bij de garage aangekomen en inmiddels is het dinsdagavond 2 juli ! We kunnen het pakket volgen via een app.: vrijdagavond waren de schokbrekers in Lulea, drie honderd kilometer verwijderd van Kiruna, maar in het weekend wordt er niet gereden en ook is de garage gesloten, dus onze hoop was dat maandag in de loop van de morgen het pakket wel aan zou komen.

Gistermorgen zijn we naar het autobedrijf Bilhälsan gegaan, maar de eigenaar had helaas nog niets ontvangen. We hebben daar onze watervoorraad aangevuld, waar we dus ruim elf dagen mee gedaan hebben (!!) en zijn vervolgens naar een supermarkt gereden want ook onze levensmiddelen waren helemaal op !  Daarna zat er niets anders op dan terug te rijden naar Jukkasjärvi waar we weer op dezelfde prachtige plek aan het water zijn gaan staan, ook nu boffen we met het weer en kunnen lange tijd buiten zitten.

Gistermiddag hebben we gebeld met de bezorgdienst, hier heet het Post Nord, en deze wist te vertellen dat het pakket aangekomen was in Kiruna en dat we voor zes uur en anders de volgende morgen een mail zouden krijgen met de keus: ophalen of laten bezorgen. De mail kwam pas vanmorgen na achten binnen, wij hebben meteen de eigenaar van Bilhälsan gebeld, maar helaas, zijn telefoon werkt niet goed en na tien pogingen hebben we de mail aan hem doorgestuurd en zijn een tijdje later naar hem toe gereden. Daar wachtte ons een gefrustreerde garage-eigenaar: het blijkt dat het depot van Post Nord alleen ’s morgens van acht tot negen bereikbaar is, dus hij was net te laat, en nu wordt het pakket pas morgen bij hem aangeleverd, hoe laat is nog niet bekend !!! Ook wij raken ondertussen aardig gefrustreerd, we wachten nu al negen dagen op de schokbrekers !

Omdat we nu toch in Kiruna zijn en het regenachtig weer is, besluiten we een drie uur durende toer te boeken naar de LKAB ijzerertsmijn in deze plaats. Het blijkt een geliefd uitstapje te zijn, want de rondleidingen van elf en één uur zijn helemaal volgeboekt, wél kunnen we mee om drie uur. Met een volle bus gaan we naar de grootste ondergrondse ijzererts mijn ter wereld en rijden zelfs geruime tijd door brede tunnels tot op een diepte van ruim vijf honderd meter.

In totaal is er een gangenstelsel van vijf honderd kilometer onder de grond !

Hier krijgen we uitgebreide uitleg over het hele delvingsproces en ook hoe goed ze bezig zijn met “vergroening”, het CO2 centraal maken en de automatisering, zelfs de treinen zijn onbemand en elektrisch.

Inmiddels wordt er gedolven op een diepte van 1365 meter. De mijn ligt onder de stad en door de vele jaren van delving, al honderd en dertig jaar lang, begint een gedeelte van Kiruna langzaam te verzakken. Hele stadswijken worden afgebroken of huizen in z’n geheel verplaatst, allemaal in goed overleg met de bevolking en met een ruime vergoeding, de meeste mensen in Kiruna leven immers van en werken voor de mijnbouw !

Het werd een heel interessante middag en wanneer we pas na zessen terug zijn bij de camper blijven we gewoon staan op de grote parkeerplaats in het nieuwe centrum van de stad, waar meerdere campers staan. Meteen gaat de I-pad aan, want Nederland moet voetballen tegen Roemenië in de achtste finales en deze wedstrijd winnen ze glansrijk met 3 – 0.  We staan hier maar enkele honderden meters af van het autobedrijf dus hopelijk krijgen we morgenvroeg een telefoontje dat de schokbrekers eindelijk op de plaats van bestemming zijn !!

Verslag 22

We zijn eindelijk weer onderweg al duurde het tot vier uur voor we bij de garage wegreden. Pas aan het eind van de morgen kregen we bericht via de app. van Postnord dat het pakket tussen tien en twee geleverd zou worden, dus we hebben snel wat gegeten en zijn toen naar de garage gereden. We kwamen gelijk met de eigenaar aan, die net terug was van middagpauze. Meteen toen we daar waren  kregen we bericht (van Postnord) dat het pakket bezorgd was, maar niemand had iets gezien, ook de medewerkers niet die gewoon aan het werk waren. Dus moesten we weer bellen met het hoofdkantoor, waar je wel honderd wachtenden voor je hebt (!) en die adviseerden ons naar het depot te rijden in Kiruna, dat pas om twee uur open gaat. Daar hebben we een beetje stennis gemaakt en gevraagd of ze de bezorger wilden bellen en deze bevestigde dat ze het pakket wel had afgeleverd, waarna ze op vakantie is gegaan !  Vanaf het depot bellen we met de garagehouder  en deze gaat opnieuw zoeken ! Het komt er op neer dat de schokbrekers in een klein doosje zaten en dat de bezorgster deze  áchter de brievenbus in de struiken gedeponeerd heeft.

Tegen drieën konden ze dan eindelijk de nieuwe schokbrekers inbouwen wat met een uurtje klaar was, iets waar we negen dagen op hebben moeten wachten ! 

Daarna hebben we nog zo’n zeventig kilometer afgelegd richting Narvik en staan nu op een parkeerplek met uitzicht op de besneeuwde bergen, ………we are on the road again !!

Verslag 23

We worden wakker met zonnig weer en dat blijft het haast de gehele dag, de temperatuur komt zelfs in de buurt van de twintig graden ! Al vrij snel rijden we vanmorgen het Nationale Park van Abisko in waar je allerlei wandelingen kunt maken. Het bekendst is de Albisko canyon, waar grote waterstromen vanaf de bergen door een smalle kloof vallen en  zo een snelstromende rivier vormen.

We volgen deze geruime tijd en lopen daarna naar een nagemaakt sami-dorp waar je kunt zien hoe deze mensen vroeger leefden tezamen met hun rendieren.

Tegen enen gaan we de grens over naar Noorwegen, we hadden een controle verwacht op alcoholische waren, maar er is niemand te zien en je rijdt zo verder over de E 10.

Wel verandert het landschap: de bergen worden hoger, er ligt sneeuw langs de weg en er zijn massieve granieten heuvels te midden van waterpartijen, anders dan de meren in Zweden.

We rijden richting de Lofoten en een stukje voor de brug naar het eiland Hinnoya stoppen we en zetten de camper aan het water  van Steinslandsstraumen neer.

Lange tijd genieten we van de zon en Wim probeert nog een vis te vangen, wat helaas niet lukt.

Tegen achten verhuizen we naar binnen, de wind is fris en buiten koken is geen optie. Het uitzicht is hiervandaan ook prachtig, we zijn echt blij dat we weer verder Scandinavië kunnen gaan ontdekken !!

(Het scharnier van een kastdeurtje was afgebroken, gelukkig kon mijn handige man dit zelf repareren !)

Verslag 24

Vanmorgen zijn we de duizend en zeven meter lange “Tjeldsundbrua”, de brug die we gisteren al van een afstand bekeken hebben, opgereden waarvan de torens zesenzeventig meter boven de waterspiegel reiken en er al staat vanaf 1967.

We hebben nu het vaste land van Noorwegen verlaten en gaan de Vesterälen en de Lofoten verkennen en starten op het grootste drukst bevolkte eiland Hinnoya. Via Harstad, waar we er helaas niet aan ontkomen om even over tolwegen te rijden, bekijken we het eiland  rijdend over smalle wegen waar we zelfs een prachtig bruin rendier spotten.

Bij Revnes gaan we met een veerpont de Gullesfjorden over naar Flesnes en vervolgens richting Sortland.

Al die tijd lijkt het wel of we in één groot Nationaal Park rijden: de natuur is hier zo mooi ! Overal zijn hoge bergen, inhammen met water en eilandjes. Helaas is er veel bewolking anders was het nog mooier geweest.

Eenmaal in Sortland bevinden we ons op het eiland Langoya waar we nu nog verblijven. We staan op een prachtige plek aan de Vesterälsveien aan het einde van de Eidsfjorden, bij schiereilandje Rekoya waar we natuurlijk ook nog even heenlopen. Bij eb blijft er hier niet veel water meer over en komt het zeewier boven.

In de loop van de middag komt de zon meer tevoorschijn en weer kunnen we lange tijd buiten doorbrengen, ook dit keer hebben we een prachtige overnachtingsplek gevonden !

Verslag 25

Het weer is helemaal omgeslagen: was het gisteren nog twintig graden, vandaag (6 juli) blijft de temperatuur steken bij dertien graden en ook regent het de hele dag. Toch gaan we weer op pad, vorige week hebben we genoeg tijd op één plek doorgebracht, ook is ons brood op en moeten we even langs een supermarkt. Die vinden we in Malnes en daarvandaan rijden we door naar het vissersplaatsje Nykväg, gelegen aan het open water van de Atlantische Oceaan.

Onderweg passeren we een steengroeve waar volop gewerkt wordt.

We gaan nog iets verder naar het gehucht Hovden, het lijkt wel naar het eind van de wereld.

Hier zien we allemaal lege rekken waar normaal kabeljauw aan gedroogd wordt.

We keren om en stoppen tegen enen op een mooi plekje, weer aan de Vesterälsveien (820) met uitzicht op de Ännfjorden, nog steeds op het eiland Langoya.

We vermaken ons met lezen en een spelletje Carcassonne en vanavond om negen uur zitten we samen voor onze I-pad om de kwart finale EK voetbal te zien van Nederland tegen Turkije !!

Verslag 26

(Nederland heeft gisteravond met 2 – 1 gewonnen van Turkije en zit nu in de halve finale !)

Pas rond tienen vanmorgen stopte het eindelijk met regenen en nog lange tijd hingen er mistwolken tussen de bergen van het vele vocht.

We gaan het eiland Langoya verder verkennen en rijden via Myre naar het gehucht Sto vanwaar walvissafari’s worden georganiseerd, om vervolgens over een slechte, onverharde weg naar het oude vissersdorp Nyksund te gaan.

Hier zien we voor het eerst gedroogde kabeljauw hangen, iets wat op de Lofoten veel voorkomt.

Ineens komt de zon tevoorschijn waardoor alles veel mooier lijkt.

Via een prachtige route langs de Eidsfjorden gaan we op zoek naar een plek om te overnachten en deze vinden we vlakbij het plaatsje Vik op een oneffen stuk drassig terrein waar allemaal schapen rondlopen en natuurlijk met uitzicht op het water.

De korte broek gaat aan en we zitten tot ruim half negen buiten, ook  het avondeten nuttigen we in de zon, dat hadden we vanmorgen écht niet verwacht !!   

Verslag 27

We hebben vandaag niet ver gereden, wel zijn we aan het “eiland-hoppen” geweest: Langoya hebben we nu achter ons gelaten en via een hoge brug kwamen we op het kleine eiland Hadseloya waar we vanaf de vissersplaats Melbu met de veerboot naar Fiskebol, gelegen op Austvägoya, overgevaren zijn.

Helaas was de pont van half één net vertrokken en moesten we tot twee uur wachten voor de volgende vertrok.

Na een klein half uur kwamen we dan eindelijk op de “officiële” Lofoten aan en hebben de Vesterälen verlaten. Helaas is het de hele dag al slecht weer met slechts twaalf graden, dus we stoppen al vrij vroeg. We willen zo wie zo niet te laat op een plekje staan: het is hier erg druk met camperaars die allemaal ergens willen overnachten, maar gelukkig vinden we elke dag weer een leuke plaats met uitzicht op een fjord !

Verslag 28

‘Het is nog steeds koud, guur weer maar het is in ieder geval de meeste tijd droog. Voor de komende dagen wordt er gelukkig beter weer voorspeld met wat zon ! We rijden weer over diverse afgelegen weggetjes op de Lofoten en af en toe bevinden we ons even op de E 10, de drukke hoofdweg die vanaf het vaste land tot het uiterste puntje in het westen, de plaats Ä, loopt.

Tijdens de lunch gooit Wim z’n hengel nog even uit, ik bekijk het wel van uit de camper !

In Borg bezoeken we het Lofotr Vikingmuseet waar een nagebouwde woonstede van een Vikinghoofdman uit de periode 500 – 900 te bekijken is en binnen oude ambachten worden gedemonstreerd.

Ook ontbreken replica’s van Vikingschepen natuurlijk niet.

Tegen half vijf hebben we weer een leuk plekje, dit keer aan een meertje (Holddalsvatnet) in de buurt van het Vikingmuseum, maar wél ver genoeg weg van de drukke E 10 !!

Verslag 29

We hebben een prachtige dag gehad: we zijn begonnen met een ritje naar Unnstad waar we komen na enkele prachtige vergezichten en twee smalle tunnels waar je elkaar nauwelijks kunt passeren.

Het blijkt een typisch surfplaatsje te zijn waar fanatiekelingen zich uitleven op hun plank op de golven van de Atlantische Oceaan en dat bij twaalf graden !

Natuurlijk moeten we dezelfde weg weer terug, zoals we de laatste dagen al zo vaak hebben gedaan, maar je komt zo wel op de leukste plekjes.

Het vissersplaatsje Ballstad, dat we daarna bezoeken, valt een beetje tegen, maar Nusfjord is echt een juweeltje.

Je kunt hier overnachten in een “rorbu”, roodgeverfde vissershuisjes die we al meerdere keren gezien hebben onderweg.

We bekijken hier een film over de kabeljauwvangst die verwerkt wordt tot stokvis (vis die aan een stok hangt). Het blijkt dat deze gedroogd wordt tussen januari en april, vandaar dat we alleen maar lege rekken zien, de weinige gedroogde kabeljauw die we zien hangen is voor de toeristen !

Nadat we er wat gegeten hebben rijden we door naar het einde van de eilandengroep bij het dorpje Ä.

(Een vrachtauto vol met gedroogde vissenkoppen !)

Helaas is het gigantisch druk onderweg, bij het bekendste plaatsje van de Lofoten: Reine is het file rijden en heb ik alleen vanuit de auto foto’s kunnen maken.

We boffen vandaag met het weer, in de loop van de dag komt de zon steeds meer tevoorschijn en krijgen we een stralend blauwe lucht, nu zien we de Lofoten zoals je ze altijd op de foto’s ziet !

Vanwege de drukte valt het niet mee om een leuk overnachtingsplekje te vinden, het is al na vijven voor we de camper vlakbij een brug neerzetten bij Ramberg aan de Noorse zee, weer met een prachtig uitzicht.

Wim kan hier eindelijk goed vissen en vangt vijf kabeljauws.

Tot bijna negen uur zitten we buiten, dan verhuizen we natuurlijk naar binnen om de halve finale van het voetbal te kijken: Nederland tegen Engeland……maar  helaas, ze kunnen naar huis: Engeland maakt in de negentigste minuut het winnende doelpunt (2 – 1) !

(Wij kwamen als eerste aan op dit mooie plekje aan, inmiddels staan we met z’n achten !!)

(Maar wij hebben het mooiste uitzicht vanuit onze camper, deze foto is gemaakt om twaalf uur ’s nachts !)

Verslag 30

Afgelopen nacht rond enen werd het ineens druk bij onze camper: de zon was weer tevoorschijn gekomen van achter de wolken en iedereen wilde dit vereeuwigen. Hij bleef een stukje boven de horizon hangen en schoof langzaam in oostelijke richting, prachtig om te zien.

De meeste toeristen die de Lofoten bezoeken leggen deze in één richting af: van Narvik naar Moskenes of andersom. Vanaf Moskenes kun je met de veerboot in vier uur tijd naar Bodo varen, dit alles scheelt je veel tijd en brandstof. Wij gaan, net als zeven jaar geleden toen we hier met Dennis waren, weer helemaal terug naar Narvik al nemen we natuurlijk wel een andere route als op de heenweg.

Vanmorgen was er van het prachtige weer van gisteren niets meer over, we hebben weer te maken met bewolking en nattigheid. Omdat ik nodig naar de kapper moet rijden we naar Leknes, één van de grotere plaatsen op de Lofoten, waar zich wel acht kapsalons bevinden. We zijn ze allemaal afgeweest maar iedereen is druk en voor de aankomende weken helemaal volgeboekt, helaas. (Wim heeft al voorgesteld mij te knippen….lijkt me geen goed idee !!!) We hadden meer geluk met het vinden van een garage: één van de dimlichten van de camper was uitgevallen (in Scandinavië moet je overdag ook met het licht aan rijden !) en Wim had niet de goede reservelamp bij zich, maar dit was binnen vijf minuten gefikst door een monteur bij een benzinestation.

Nadien rijden we een mooie route langs de zuidkant via Stamsund, Valberg en Malnes.

Wanneer we de richting van Henningsvaer op gaan krijgen we weer te maken met gigantische drukte op de weg en overal staan campers geparkeerd op smalle stroken land om te overnachten. We bekijken Henningsvaer op de “Chinese wijze” en rijden een ronde met de camera in de hand, waarna we weer snel wegrijden, we vonden de plaats niet eens bijzonder !

Dan wordt het weer zoeken naar een plekje voor de nacht al maakt het nou niet zoveel uit, buiten zitten is nu toch niet lekker. We komen weer uit op het eiland Gimsoya waar we enkele dagen terug ook al gereden hebben, voor nu is het prima, morgen zien we wel verder, hopelijk met beter weer !!

Verslag 31

Vanaf onze overnachtingsplek gaan we terug naar de E 10 om vervolgens in de richting van Svolvaer te rijden, de grootste plaats van de Lofoten. Wanneer we in het winkelcentrum lopen voor wat boodschappen komen we langs een kapper die zowaar enkele uren later tijd heeft om mij te kortwieken. Om die tijd te overbruggen bezoeken we “Magic Ice”, een gebouw waar bij min acht graden allerlei ijssculpturen, het gehele jaar door, te bekijken zijn, ook krijgen we een drankje in een glas van ijs.

Wij vonden het IJshotel in Zweden indrukwekkender, maar dit was  ook leuk om te zien ! We hebben nog tijd over en nuttigen buiten, met uitzicht op de haven, heerlijke garnalen.

Nadat mijn haar in model geknipt is door een Oekraïense vrouw die in Noorwegen een nieuw bestaan probeert op te bouwen, rijden we nog een stukje over de E 10 en stoppen tegen half vier op een mooie plek bij de Sloverfjorden waar Wim weer z’n hengel uitwerpt. Dit keer vangt hij een kabeljauw van flinke omvang die in de koelkast beland om later opgegeten te worden.

We zitten een paar uur buiten maar het kwik komt niet boven de twaalf graden, ook laat de zon zich niet zien, dus verhuizen we toch maar weer naar binnen. Ook in Holland is het weer niet zo best, lezen we, veel regen met zelfs overstromingen in Limburg en lage temperaturen, het weer is duidelijk van slag !!

Verslag 32

We moesten vanmorgen nog zo’n veertig kilometer rijden voor we aankwamen bij een voor ons heel bijzondere plek: zeven jaar terug hebben Wim en Dennis hier in één dag tijd honderd drie en zeventig vissen gevangen !! Natuurlijk wilden we hier weer naartoe en gelukkig was het plekje vrij en staan we weer vlakbij Digermulen aan de Noorse Zee met uitzicht op het eilandje Brakoya en zo’n beetje in het midden van de Lofoten. Het is aan een doodlopende weg en er komt maar heel weinig verkeer langs.

Bij aankomst laat de zon zich eerst voorzichtig zien maar komt steeds meer te voorschijn wat resulteert in een strakblauwe lucht en een prachtig panorama.

De korte broek kan aan en de zon heeft behoorlijke kracht ook al is het “slechts” zeventien graden.

Het is echt genieten hier met rondom ons bergen waar nog restanten van sneeuw op liggen en vóór ons volop water waar regelmatig een boot voorbij komt varen.

Zelfs de bekende Hurtigruten, een Noors cruiseschip, zien we vandaag voor het eerst al is het op grote afstand.

Wim gaat natuurlijk regelmatig vissen en vangt er totaal drie en twintig, waarvan enkele flink aan de maat.

’s Avonds gaat de barbecue aan gevolgd door een kampvuur en tot bedtijd zitten we buiten,  morgen blijven we gewoon nog een dagje hier staan !

Verslag 33

Het blijft lang fris vanmorgen, pas tegen half twaalf, de tijd dat we gisteren aankwamen, komt de zon boven de bergen uit en wordt het gelijk warm.

Wel waait er een koude wind over het water, Wim heeft vandaag dan ook niet zo lang gevist en slechts vier vissen gevangen.

Behalve vis zwemt er nog meer in zee: Wim zag twee dolfijntjes voorbij komen en ook zitten er heel grote kwallen in het water met tentakels van enkele meters lang !

Bij de camper is het wel prima toeven dus luieren we met een boek en doen een spelletje.

Tegen de avond heeft Wim twee van de vele gevangen vissen gerookt en deze smaakten prima.

Om tien uur verdwijnt de zon weer achter de bergen en koelt het snel af dus verhuizen we weer naar binnen!

Verslag 34

Vanaf ons prachtige plekje rijden we vanmorgen eerst naar het vlakbij gelegen Digermulen om ons afval te lozen en water bij te vullen.

Vervolgens gaan we in noordelijke richting om weer op de E 10 uit te komen.

Deze volgen we zo’n honderd en vijftig kilometer richting Narvik, maar stoppen voor die tijd bij Liland dichtbij de plaats Evenes. Het is namelijk schitterend weer, twee en twintig graden met volop zon, dus daar willen we wel van genieten. We staan nu op een hoge uitstekende punt met aan drie kanten water van de Ofotfjorden. 

Er zijn hier restanten van bunkers en er staat een apart monument.

Wim gaat natuurlijk een tijdje vissen en ’s avonds gaat de barbecue aan gevolgd door een kampvuurtje.

Het is onze laatste dag op de Lofoten, morgen gaan we weer naar het vaste land van Noorwegen !

Verslag 35

We hebben vandaag een flinke afstand afgelegd, ruim twee honderd dertig kilometer, grotendeels over de mooie E 6 die voornamelijk langs water van diverse fjorden gaat. Hard rijden is er niet bij want je hebt constant met bochtige wegen te maken.

Wim vindt onderweg een klavertje vier, zou deze echt geluk brengen ?

Diverse keren gaan we over een hoge brug en bij Skarberget stopt de weg en moeten we met een veerboot naar Bognes, we hadden geluk: de pont lag klaar om te vertrekken en we konden nog net, met de vijfentwintig minuten durende tocht, mee 

Weer kronkelt de weg verder met grote hoogteverschillen, langs hoge bergmassieven en kleine meren.

Tegen vieren stoppen we bij zo’n meertje (Ajdejavrre) in de buurt van het plaatsje Horndal en zetten onze stoelen buiten om te relaxen.

Wim gooit z’n hengel nog wel even uit maar vangt helaas niks. In tegenstelling tot de plek van gisteren, waar regelmatig mensen de bunkers bekeken of gingen vissen, is er hier verder niemand en gaan we een zeer rustige nacht tegemoet !

Verslag 36

We hebben een heel aparte dag gehad: na een rustige start met ontbijt in de zon rijden we eerst over smalle, afgelegen wegen tot we weer bij de E 6 uitkomen.

Regelmatig gaan we door een tunnel of over een hoge brug.

Bij Fauske  gaan we richting Bodo maar bij de plaats Loding buigen we af naar de Kystriksveien, de prachtige kustroute (17) van honderden kilometers lang die eindigt in de buurt van Trondheim.

Al vrij snel stoppen we bij Saltstraumen één van de krachtigste getijdenstromen ter wereld waar het water met een snelheid van ruim tien meter per seconde door een drie kilometer lange, honderd vijftig meter brede zee-engte wordt geperst, elke zes uur verandert het van richting.

Wij hebben het geluk dat het water net op z’n snelst is en zien verschillende speedboten met toeristen over het water scheren.

Nadat we weer een tijdje onderweg zijn willen we toch op zoek naar een mooi plekje, het is schitterend weer, zesentwintig graden, daar willen we wel van genieten. Het valt echter niet mee om iets te vinden en we komen uit bij een Fjordcamp (Kjellingstraumen), een kampplaats met één wasmachine en één droger.

Het is alweer weken geleden dat ik gewassen heb dus dit werd hoog tijd ! Natuurlijk ben ik niet de enige met een grote zak vol vuile was en het duurt tot middernacht voor alles weer schoon en droog is.

Maar het blijkt een heel aparte camping te zijn met een gastheer die iedereen uitnodigt om te komen eten ! Rond zeven uur zitten we met een tiental gasten, voornamelijk Duitsers, aan heerlijke versgevangen vis (door de Duitsers !) klaargemaakt op een kampvuur, met salade, pasta en rijst !

Ali, de kampeigenaar, loopt rond in een smoking en is vandaag jarig, maar blijkbaar zorgt hij élke avond voor een vismaaltijd voor zijn gasten.

Wij zitten uren te kletsen met een groep Duitsers (kan ik die taal weer eens ophalen !) en gaan pas tegen elven terug naar de camper, daarna moeten we nog anderhalf uur wachten voor ik al mijn was weer droog terug heb !

Verslag 37

Het is vandaag (donderdag 18 juli) zo’n tien graden kouder dan gisteren, ook is het helaas helemaal bewolkt en volgt er later zelfs regen. Nadat we goed gebruik hebben gemaakt van alle faciliteiten van de leuke kampplaats, onder andere weer eens heerlijk gedoucht, rijden we verder over de mooie kustweg no. 17.

Regelmatig gaan we door een lange tunnel maar ook moeten we twee keer met een veerpont mee omdat er geen andere mogelijkheid is. Rond het middaguur staan we in een lange rij te wachten op de boot bij Foroya om ons in een kwartiertje naar Ägskardet  te brengen, eenmaal aan boord gaan we niet eens de auto uit, zo kort is de overtocht.

Twintig kilometer verderop wordt het een ander verhaal: bij Jektvika staat een gigantische rij campers, auto’s met caravan, bussen en gewone auto’s allemaal te wachten op de overtocht naar Kilboghamn, een trip van ruim een uur. De zes lange rijen asfalt waarop de auto’s kunnen wachten tot ze mee kunnen met de pont staan helemaal vol en ook op de weg ernaartoe staat een lange file..

We zijn er rond half twee en zien drie keer over een volle veerboot vertrekken voor wij eindelijk om kwart over zes mee kunnen !  We zien verschillende mensen die gisteren ook op de camping stonden, waarmee we een praatje maken, iedereen baalt natuurlijk dat het zolang duurt. We pakken maar een kop koffie en hebben onze E-reader, zo komen we de tijd wel door.

Eenmaal overgevaren rijden we nog geen tien kilometer voor we een plekje hebben om te overnachten, we staan weer aan het water maar hebben nu geen mooi uitzicht door de dichte bewolking. Het is tijd om te eten en met het getik van de regen op het dak doen we straks nog gezellig een spelletje !

Verslag 38

De camper is gisteren niet van z’n plek geweest: Wim had last van buikgriep en heeft de hele dag óf op het toilet gezeten óf op bed gelegen. Nu was het de hele dag grauw weer dus rijden was niet zo mooi geweest, maar ziek zijn is nooit leuk. Wat wél leuk was: ’s avonds kwamen er opeens drie prachtige rendieren langs lopen, voor ik de camper uit was met mijn fototoestel waren ze natuurlijk al een eindje weg, maar ik heb ze mooi op de plaat staan !

Vandaag voelt Wim zich gelukkig iets beter en wil weer gaan rijden, al heeft hij nog niets gegeten, alleen gedronken.

We vervolgen de prachtige, afwisselende kustweg en moeten drie keer met een veerpont overvaren.

De eerste keer komen we net na twaalven aan bij Nesna, de boot ligt er om naar Levang te varen, maar op de borden staat dat de eerste afvaart pas na half drie is.

We pakken onze stoelen en gaan aan de haven zitten, het is prachtig weer. Ineens komt er beweging in de rij wachtende campers en kunnen we voor half twee al overvaren, dat was dus snel de stoelen opruimen !

De tweede trip is van Tjotta naar Forvik en tot onze verbazing kunnen we zo de pont oprijden en is deze maar voor een klein gedeelte gevuld. Deze keer zitten we bijna een uur op het achterdek van de boot en varen we tussen diverse eilandjes door, echt schitterend.

Omdat het maar zestien kilometer rijden is naar de derde veerboot besluiten we deze vandaag ook nog te nemen, helaas staat er bij Anddalsvägen wél een file en kunnen we niet in één keer mee.

Pas tegen zevenen komen we aan bij Horn, na een korte overvaart van achttien minuten waarbij we de auto niet eens uitgeweest zijn. Dan wordt het zoeken naar een plekje voor de nacht, deze vinden we net voor de plaats Berg, natuurlijk aan het water. Al met al hebben we vandaag ruim twee honderd kilometer gereden en nog anderhalf uur gevaren. Wim heeft inmiddels enkele rijstwafels op en meerdere koppen thee en natuurlijk allerlei medicijnen, hopelijk voelt hij zich morgen weer een stuk beter !

Verslag 39

We zijn nog steeds bezig met de Kystriksveien, de mooie kustroute die loopt van Bodo naar Steinkjer en zes honderd vijftig kilometer lang is. Vanmorgen moesten we nog één keer open water over van Vennesund naar Holm maar de pont van tien over elf zat helemaal vol dus moesten we een uurtje wachten. Weer hebben we de tijd buiten doorgebracht want het is prachtig weer met zevenentwintig graden.

Ook op de veerboot konden we op het dek verblijven al stond er wel een windkracht vijf en waaiden we haast weg.

Toen we op de Lofoten en Vesterälen waren moesten we steeds gelijk betalen wanneer we met een pont over gingen, meestal ongerekend zo’n acht euro. Nu we over de kustroute gaan wordt de auto steeds gescand en kunnen we zo doorrijden, we zullen dus straks thuis wel de rekening krijgen, net als van de stukjes tolweg die we gereden hebben.

Evenals de afgelopen dagen is de route weer heel afwisselend al worden de bergen op het laatst minder hoog.

We staan nu aan het eind van de Lyngenfjorden bij de plaats Sjoäsen en zijn nog vijftig kilometer verwijderd van Steinkjer waar we morgen dus zeker langs zullen komen. We hebben de laatste weken, sinds we in Noorwegen zijn, totaal geen last meer van muggen, iets wat je zo snel vergeet wanneer ze er niet meer zijn, hopelijk blijft dit zo !

Verslag 40

Toen we gisteren op onze overnachtingsplaats aankwamen was het eb, er zaten diverse meters grasveld en een bodem vol keien tussen onze camper en het water van de fjord. Natuurlijk hebben we gekeken hoe hoog het water bij vloed kon komen, maar we bleven dan nog altijd enkele meters van de waterrand af.  Vannacht om één uur was het hoogtij en deze bleek twintig centimeter hoger dan de dag ervoor, we hoorden het water zachtjes klotsen en het kwam slechts enkele centimeters van de wielen van de camper vandaan ! Ook al was het zeewater nog hoger gekomen, we stonden er veilig, maar het was wel een vreemd idee dat we bijna in het water stonden, het blijft een fascinerend iets: eb en vloed ! De dag begon vanmorgen zonnig met ruim twintig graden maar in de loop van de dag werd het bewolkt, later gevolgd door regen. We hebben ’s middags de lange broek en dichte schoenen maar weer aangedaan want het kwik zakte naar vijftien graden. Iets ten zuiden van Trondheim bevindt zich het Trondelag Folkemuseum Sverresborg waar zo’n zestig gebouwen uit de omgeving, maar dan uit de 18de en 19de eeuw te zien zijn.

We lopen daar met regenjas aan rond en kunnen diverse huizen van binnen bekijken.

Na anderhalf uur zijn we doorweekt, ook is Wim nog niet helemaal hersteld en snel moe, dus verlaten we het Openluchtmuseum en rijden nog een uurtje tot we stoppen bij een onverharde plek iets ten noorden van Soknedal aan de snelstromende  rivier de Sokna.

We zien het water vanuit de camper en kunnen het goed horen stromen, maar hebben hier geen last van eb en vloed. Nu maar hopen dat door de vele regen de rivier niet buiten z’n oevers treedt !!

Verslag 41

Na een dag en nacht met veel regen is het water naast onze camper veranderd in een snelstromende, kolkende rivier en zo zien we er vandaag wel meer.

Nog steeds is het druilerig weer en slechts twaalf graden. We rijden via Oppdal richting Sunndalsera en komen door het prachtige Sunndal met aan beide kanten hoge bergen waar allemaal watervallen te zien zijn, helaas sommigen verscholen in de laaghangende bewolking.

Ook de huizen zien er hier heel mooi uit en zouden zeker niet misstaan in het openluchtmuseum waar we gisteren waren, maar door de constante regen lukt het niet ze vanuit de rijdende auto op de foto te zetten.

Tegen vieren stoppen we, na honderd zeventig kilometer rijden, bij de plaats Eidsväg en kijken vanuit de camper op twee fjorden: Eresfjord en Langfjord en ook hier zijn weer watervallen.

Na al die mooie dagen is het wel weer wennen dat we steeds binnen moeten huizen, maar dat gaat vast wel weer veranderen !

Verslag 42

We zijn vanmorgen via een prachtige route langs de Eresfjord naar de Mardalsfossen gereden, de waterval met de grootste ononderbroken valhoogte (297 meter) in Noord-Europa.

De wandeling ernaartoe is zo’n twee en een halve kilometer en op de heenweg gaat de weg aardig omhoog, voor Wim een hele uitdaging want hij is een heleboel conditie kwijtgeraakt tijdens de buikgriep.

Maar zoals altijd geeft hij niet op en komen we samen aan bij de prachtige waterval die, deze tijd van het jaar, op z’n volst is.

Pas tegen tweeën zijn we terug bij de camper en gaan dan via een mooie bergpas met hoogteverschillen van 10 procent richting Ändalsnes.

Inmiddels komt de zon langzaam tevoorschijn en tegen de tijd dat we aankomen bij Isfjorden, de plek waar we willen overnachten, schijnt deze volop en kunnen we in korte broek en hemdje buiten zitten.

Weer kijken we uit op een fjord (Romsdalsfjord) al staan we dit keer met meerdere camperaars langs het water. Wim kookt buiten en pas tegen half tien verhuizen we naar binnen, dat hadden we gisteren niet kunnen bedenken !

Verslag 43

We zijn de dag gestart met ontbijt in de zon terwijl we uitkeken op de bergen en water van de fjord, om vervolgens ruim honderd kilometer te rijden naar Alesund, gelegen op een soort schiereiland.

Het centrum van deze stad is in 1904 verwoest door een grote brand en daarna, in drie jaar tijd, weer herbouwd in art-nouveaustijl waardoor het een heel uniek karakter heeft.

We hebben hier een uurtje rondgewandeld en zijn daarna  naar een volgend punt gereden (weer honderd kilometer verderop) waar ik graag heen wilde: het eiland Runde.

Op de kliffen van dit kleine eiland nestelen een miljoen zeevogels waaronder zo’n honderd duizend papegaaiduikers en deze mooie vogels heb ik nog nooit in het echt gezien ! We zijn niet de enigen die deze dieren willen spotten, want op de enige camping op het eiland (én de plek waarvandaan je naar de klif kunt lopen) staat het vol met campers, ook vele uit Holland.

De papegaaiduikers komen pas tegen schemertijd aan land (overdag vliegen ze boven zee) dus tegen achten gaan we op weg, een wandeling van zo’n veertig minuten omhoog om uit te komen bij de klif.

Het blijkt een behoorlijk zware klim te zijn, de trip van gisteren naar de waterval was een “makkie” hierbij vergeleken. Maar eenmaal boven wordt onze inspanning ruimschoots beloond, we zien honderden papegaaiduikers, echt koddige vogels om te zien.

Inmiddels is er van het mooie weer niets meer over en is het zacht gaan regenen wat niemand er echter van weerhoudt om lange tijd naar de dieren te kijken en deze natuurlijk volop te fotograferen, vaak met heel grote camera’s.

Daarna volgt nog een lange weg terug naar beneden wat echt een aanslag op de knieën is, morgen zullen we wel flink spierpijn hebben ! Pas na tienen zijn we terug, in totaal hebben we vandaag ruim tien kilometer gelopen, …….we kunnen het nog !!

Verslag 44

Toen we gisteren vanaf de receptie op de camping naar onze plek wilden rijden startte de auto niet, de accu was helemaal leeg. Het bleek dat de V-snaar van de dynamo slipte waardoor de accu niet genoeg opgeladen werd. Met de “jumpstarter”, die we altijd bij ons hebben, kregen we de auto weer op gang en ook vanmorgen hebben we deze weer gebruikt. De campingeigenaar gaf ons het adres van een garagebedrijf in de buurt maar bij aankomst bleek deze met vakantie, net als diverse andere autobedrijven die we vanmorgen aangedaan hebben. Tegen de middag komen we uit bij een caravandealer in de plaats Volda en daar is een monteur aanwezig die de V-snaar weer strak monteert.

We besluiten niet verder te reizen na de afgelopen  “vermoeiende dagen” en vinden een prachtige plek aan de Orstafjorden. We staan op een soort pier en terwijl Wim de pootjes nog aan het uitdraaien was kwam er al een andere camper aan die hier ook had willen staan, we waren dus net op tijd.

We kunnen geruime tijd buiten verblijven, wel valt er geregeld een bui en is het rond de zestien graden.

We hebben weer tijd voor onze E-reader en natuurlijk een potje Carcassonne, ook kijken we ’s avonds naar de openingsceremonie van de Olympische Spelen.

Wanneer we daarna nog een spelletje doen moet de lamp weer aan, net als de afgelopen dagen. We zijn inmiddels zover zuidwaarts dat de zon weer helemaal ondergaat, al is dit slechts voor enkele uren en blinderen we nog altijd de dakluiken !

Verslag 45

Nadat we vanmorgen in Volda bij een supermarkt onze voorraden hebben aangevuld rijden we via diverse tunnels naar Hellesylt en nemen hier de veerboot naar Geiranger.

We hebben geluk: de pont ligt klaar voor vertrek, er is genoeg plaats en binnen vijf minuten varen we al.

Deze cruise van ruim een uur brengt je door de bekende vijftien kilometer lange Geirangerfjord (Een UNESCO World Heritage plaats) met z’n hoge bergen en vele watervallen, waarvan de “zeven zusters” en Friaren, aan de overzijde van de fjord, de bekendste zijn.

Het is echt genieten aan boord van het schip en we boffen met het droge weer, er was namelijk regen voorspeld. 

De boottrip eindigt bij Geiranger, een erg toeristische plaats, maar dat kan ook niet anders want elke dag komen hier grote cruiseschepen aan met duizenden mensen.

Ook nu ligt er een gigantisch schip voor anker: Mein Schiff 7, pas dit jaar in de vaart met een lengte van drie honderd zestien meter en zesendertig meter breed. Er zijn zestien dekken waarvan er tien zijn voor de circa zevenentwintig honderd passagiers die verzorgd worden door duizend medewerkers. De bouwkosten van dit schip: vijf honderd miljoen euro, allemaal te vinden op internet !

Eenmaal van boord willen we hier eigenlijk nog wel even blijven, we hebben al drie keer op dezelfde camping gestaan (Geirangerfjorden Feriesenter) maar toen we daar vandaag langs voeren zag deze er vol uit. Toch rijden we er heen en weer hebben we geluk: er is net een camper vertrokken die pal aan het water stond, dus daar staan wij nu !

We hebben meteen voor twee nachten geboekt, dit is écht de enige plek in Noorwegen waar we nu voor de vierde keer staan ! We kunnen nog een tijdje buiten zitten en de vele boten die passeren bekijken en tegen half zeven vaart “Mein Schiff 7” voorbij, want de cruiseschepen blijven ’s nachts nooit in de haven liggen !

Morgen hebben we de hele dag de tijd om “bootjes te kijken” !!

Verslag 46

Ook vandaag ligt er weer een mooi cruiseschip in de Geirangerfjord, dit keer van Italiaanse makelij en een stukje kleiner dan het schip dat hier gisteren lag. Er kunnen “slechts” zes honderd negentig passagiers aan boord verblijven en met ruim vier honderd bemanningsleden worden deze dus prima verzorgd.

Er is weer genoeg te zien op het water en regelmatig wordt de verrekijker tevoorschijn gehaald.

’s Middags komt de Hurtigruten ook nog langs, maar deze boot, tegenwoordig elektrisch aangedreven (Hybrid Powered), vaart na een uurtje weer weg.

Wim pakt z’n hengel weer eens maar verspeeld alleen twee blinkertjes, gevangen wordt er niet, net als bij vele anderen.

Het is vandaag bewolkt en met een koude wind en slechts zestien graden voelt het waterkoud aan. Toch hebben we de meeste tijd buiten bij de camper doorgebracht in de prachtige natuurlijke omgeving omringd door hoge bergen !

Verslag 47

Terwijl we vanmorgen buiten zaten te ontbijten kwam er weer zo’n joekel aanvaren, dit cruiseschip (Costa Diadema) is al tien jaar in gebruik en kan vier en een half duizend passagiers vervoeren verspreid over negen deks.

Wanneer we later vanaf een hoog punt op de plaats Geiranger en de fjord kijken lijkt het schip veel minder imposant.

We volgen de prachtige Geirangervegen met z’n vele haarspeldbochten tot aan Grotli en nemen vandaar de pas Gamle Strynefjellsvegen, een weg die niet geschikt is voor caravans en grote combinaties.

Inmiddels zien we her en der sneeuw liggen, al zagen we zeven jaar geleden, toen we hier voor het laatst waren veel meer besneeuwde bergen en dreven er toen nog ijsschotsen in het water.

We bevinden ons op zo’n duizend meter hoogte en de temperatuur is gezakt naar tien graden. Het is prachtig rijden en we zien overal watervallen en snelstromende beekjes.

Vanaf Videseter dalen we langzaam af richting Stryn, maar voor die tijd stoppen wij bij het kleine plaatsje Hjelle, gelegen aan het Strynevatnet, een langgerekt meer omgeven door hoge bergen.

De zon is namelijk steeds meer tevoorschijn gekomen en met het afdalen steeg de temperatuur al snel naar ruim twintig graden, daar willen we wel van profiteren.

We staan nu op een schitterende plek pal aan het meer met uitzicht op de restanten van enkele gletsjers en we kunnen  buiten zitten tot de zon om kwart over negen  achter de bergen verdwijnt, waarna het meteen flink afkoelt !

Verslag 48

Vandaag bevinden we ons de hele dag vlakbij of ín Jostedalsbreen National Park, de grootste gletsjer op het Europese vasteland.

Via Stryn en Loen zijn we eerst langs Lovatnet gereden, een groot meer met ijskoud water dat van de gletsjer afkomt. De drukke weg erlangs, eindigend bij de Kjenndalsbreen, wordt steeds smaller en de grote campers en bussen moeten echt gebruik maken van de uitsparingen in het wegdek om elkaar te kunnen passeren.

Na zo’n twintig kilometer eindigt de weg en kun je alleen nog een stukje wandelen, maar de gletsjer blijft op grote afstand, wel zien we veel prachtige watervallen.

We moeten dezelfde weg terug en rijden daarna naar Olden waar een groot cruiseschip aan de kade ligt en het zwart ziet van de passagiers die even “de benen strekken” ! 

Weer nemen we een afslag naar een uitloper van de Jostedalsbreen, dit keer de bekende Briksdalsbreen waar het nog veel drukker is met vooral bussen en andere touringcars.

Vanaf de volle parkeerplaats aan het eind van de weg is het nog een flink stuk lopen voor de gletsjer überhaupt te zien is, dus besluiten we om te keren en een plekje voor de nacht te gaan zoeken.  We staan nu op een picknickplaats aan de Oldevatnet en kijken uit op de prachtige Briksdalsbreen gletsjer, die vanaf hier veel beter te zien is !! 

Verslag 49

Ook vandaag bevinden we ons steeds in de buurt van Jostedalsbreen National Park, niet verwonderlijk want het park heeft een grootte van ruim dertien honderd vierkante kilometer, waarvan zo’n acht honderd km2  bestaat uit gletsjerijs.

Via Olden, Byrkjelo en Skei en door vele lange tunnels, sommige meer dan acht kilometer, komen we uit bij Boyabreen, weer een uitloper van de Jostedalsbreen.  Hier is nog wat ijs op ooghoogte maar beduidend minder dan zeven jaar gelegen, toen we hier ook waren.

Iets verderop staat het Norsk Bremuseum (Noors gletsjermuseum), waar een prachtige natuurfilm te zien is (die we twee keer bekijken) op een groot panoramascherm waardoor je je bovenop een gletsjer waant. Ook is er van alles betreffende de klimaatsverandering te zien.

Nadien rijden we richting Gaupne, want hiervandaan kun je ook naar het Nationale Park maar dan vanaf een andere kant, echter voor die tijd stoppen we bij een rustige weg aan de Lustrafjord om te overnachten.

Het is inmiddels vier uur en je moet niet te laat op zoek gaan naar een plekje want het is nu hoogseizoen en er zijn heel veel mensen onderweg ! Toch lukt het ons weer een prachtige, gratis plaats te vinden met uitzicht op het water en de bergen !!

Verslag 50

Vanaf onze overnachtingsplaats bij Gaupne is het ongeveer veertig kilometer rijden voor we bij de laatste uitloper van de Jostedalsbreen komen die we willen bekijken: de Nigardsbreen.

We rijden de gehele tijd langs een snelstromende rivier met ijskoud gletsjerwater en gigantische hoge bergen steken de lucht in..

Bij aankomst blijkt dat we niet de enigen zijn die de gletsjer willen zien, de parkeerplaats staat helemaal vol, zelfs met bussen. Veel toeristen hebben ijzers voor onder de schoenen en een pikhouweel bij zich om, vergezeld van een gids,  het ijs op te gaan, maar eerst moet er een flink eind gewandeld worden voor je er bent. Wij starten met een boottochtje waardoor we minder ver hoeven te lopen al blijkt dat het toch nog twee en een halve kilometer is voor we echt bij de ijsmassa zijn.

De wandeling gaat over rotsblokken, trappetjes en een brug maar is prachtig om te doen, ook blijkt onze conditie nog redelijk goed.

Het eindpunt is prachtig, je ziet grotten, grote spleten en het blauw van het ijs.

Pas tegen half twee zijn we terug bij de camper en gaan dan dezelfde weg terug naar Gaupne en dan door naar Sogndal, waar we bij een supermarkt volop inslaan want alles is op !

Inmiddels is het ruim na vieren en prachtig zonnig weer, tijd om weer een plekje te zoeken en niet veel later staan we aan de Norafjord met uitzicht op Sogndal. We kunnen heerlijk in de zon zitten, net zoals we de dag gestart zijn,  en ’s avonds gaat de barbecue aan, …..weer was het een prachtige dag !

Verslag 51

Het is vandaag (vrijdag 2 augustus) prachtig weer, al hadden wij de pech dat de zon lang achter de bergen bleef zodat we binnen ontbeten hebben. We gaan richting de stad Bergen maar dat is nog ruim twee honderd en twintig kilometer verwijderd van Sogndalsfjora, waar we nu zijn en je kunt hier in Noorwegen niet snel van A naar B met al die slingerende, smalle wegen.

Nadat we even gestopt zijn bij de Kvinnefossen gaan we met de veerboot de Sognefjord over van Hella naar Vängsness om vervolgens een stop te maken bij Vik.

Hier staat de oude staafkerk van Hopperstad die al gebouwd is in 1130.

Een “stavkirke” is helemaal van hout gemaakt al kan deze wel op een stenen fundering staan. Van de duizend staafkerken die er gebouwd zijn tussen 1130 en 1350 zijn er nu nog achtentwintig over en deze vormen de unieke Noorse bijdrage aan het culturele werelderfgoed.

Nadien volgen we een prachtige bergpas naar Voss en komen op ruim negen honderd meter hoogte waar we de sneeuw nog kunnen aanraken al is er niet veel meer van over.

We weten natuurlijk al dat we vandaag niet in Bergen aankomen en normaal gesproken zoek ik dan in de App. “park4night” een plaats op om te overnachten, maar helaas heeft deze site nu kuren dus moeten we zelf op zoek naar een mooi plekje. Dit valt nog niet mee, zeker omdat we richting een grote stad gaan, maar toch is het gelukt: tegen vijven vinden we een kleine plek aan de Samnangerfjord iets noordelijk van het plaatsje Haga.

Het lijkt hier net of we op een balkon zitten boven het water.

We kunnen nog lange tijd van de zon genieten en Wim kookt weer buiten, morgen rijden we de laatste vijfenveertig kilometer naar Bergen !

Verslag 52

Het is de hele dag bewolkt, maar koud is het niet dus kunnen we buiten ontbijten op ons “balkon” ! Vervolgens rijden we richting Bergen waar we pas rond de middag een plekje hebben gevonden voor de camper bij de terminal van cruiseschepen. We wandelen naar de bekende handelshaven Bryggen met z’n  oude houten huizen die vroeger dienst deden als pakhuizen voor vis en visproducten.

Je kunt er nu over de koppen lopen, zo druk is het er met toeristen, net als wij !

Nadat we wat gegeten hebben op de vismarkt (Fisketorget) begint de lucht helemaal te betrekken (Bergen staat bekend als de Noorse stad met de meeste regen !) en heeft het weinig zin meer om met de kabelspoorbaan (Floyfjellet) omhoog te gaan voor een mooi uitzicht over de stad.

Binnen twee uur zijn we terug bij de camper en rijden een heel stuk over dezelfde route  als dat we gekomen zijn, maar het was leuk om Bergen na vele jaren weer eens te zien.

We vervolgen onze weg via Nordheimsund richting Brimnes, maar stoppen voor die tijd bij een prachtige parkeerplaats (Steinstoberget Rasteplass) aan de Hardangerfjorden waar we natuurlijk weer met zicht op het water gaan staan.

Wim gaat nog een tijdje vissen en we zitten tot achten buiten, de zon heeft zicht vandaag weliswaar niet laten zien, maar toch was het prima weer !

Verslag 53

We werden vanmorgen vroeg wakker van het harde gekletter van regen op het dak en toen we tegen elven wegreden van onze overnachtingsplek regende het nog steeds. De ruitenwissers hebben de gehele tijd dat we langs de Hardangerfjord rijden volop aangestaan tot we uit een twaalf kilometer lange tunnel komen, waar zelfs een verlichte rotonde aanwezig is, en het opeens droog is (en blijft !).

Via een lange brug komen we in Brimnes en vervolgens in Eidfjord waar een cruiseschip voor anker ligt.

We rijden nog een stuk over sterk oplopende kronkelende wegen en tunnels vol bochten voor we uitkomen bij de Vöringsfossen, een indrukwekkende waterval die honderd twee en tachtig meter naar beneden stort.

Tegenwoordig kun je via een metalen brug over de waterval lopen en is deze van alle kanten goed te bekijken.

Nadat we er vlakbij geluncht hebben rijden we naar het Norsk Natursenter in Hardanger waar we (weer) een prachtige panoramafilm zien, dit keer over de natuur van de Hardangervidda.

Ook zijn er diverse opgezette dieren en veel informatie over het veranderende klimaat.

Nadien rijden we nog een stukje maar stoppen al vrij vroeg op een oude weg langs een tunnel met uitzicht op de Eidfjord. Ook kijken we op een mooie, kleine waterval en hóren deze bovendien erg goed.

Dat wordt vannacht lekker slapen met weer het geluid van vallend water, al is het dit keer niet van de regen !

Verslag 54

De hele dag hebben we over de toeristische weg nr. 13 gereden die de ene keer gewoon tweebaans is, maar even later zo smal dat je elkaar niet kunt passeren.

Ook kan je binnen een uur langs een fjord rijden, tientallen watervallen, waaronder de prachtige Lätefoss, zien en even later op negen honderd meter hoogte zitten en uitkijken op een bergmeer met restanten van sneeuw aan de kant.

Noorwegen blijft een schitterend land met een heel afwisselend landschap.

We gaan via Brimnes en Odda naar Sand en hebben vandaag twee honderd en tien kilometer afgelegd.

We staan nu vlak voor Nesvik waar we morgen met de veerpont over gaan naar Hjelmeland en dan door naar Stavanger. We hebben nog een week de tijd om naar Sellingen te rijden, waar we de reünie hebben met onze gezellige kampeervrienden en als er geen gekke dingen gebeuren moet dit zeker lukken !

Verslag 55

Na een boottrip, een stuk rijden, een tolweg en enkele lange tunnels komen we tegen de middag aan bij Stavanger, de op twee na grootste plaats van Noorwegen. We kunnen de camper in het centrum aan de kade parkeren en wandelen hiervandaan eerst naar de Valbergtärnet, de brandwachttoren uit 1852.

Hier omheen zijn enkele “fleurige” winkelstraten, maar wij komen natuurlijk vooral voor het oude gedeelte van de stad: Gamle Stavanger met z’n witte, houten huisjes en smalle keienstraatjes.

Er is vanzelfsprekend van alles te bekijken in Stavanger, maar wij zijn na anderhalf uur weer vertrokken en rijden langzaamaan richting Kristiansand, al verlaten we bij Helleland de drukke E 39 en gaan over op de rustigere Sirdalsveien.

We komen weer langs mooie hoge bergen, snelstromende rivieren en bergmeertjes. Tegen half vijf stoppen we bij zo’n meer: Bjornestadvatnet en parkeren daar onze camper voor onze laatste nacht in Noorwegen. Morgen moeten we nog ruim honderd vijftig kilometer rijden naar Kristiansand en varen daarvandaan om half vijf in ruim drie uur tijd naar Hirtshals in Denemarken, het land waar we precies twee maanden geleden onze trip begonnen.

En ook de laatste overnachtingsplek in Noorwegen is weer prachtig !!

Verslag 56

De laatste dag in Noorwegen hebben we helaas slecht weer met veel regen, jammer, want de route op zich is erg mooi en afwisselend, maar dit komt nu niet tot z’n recht. We hebben ruim de tijd voor we met de boot overvaren en stoppen onderweg voor de lunch.

Wanneer we tegen kwart over twee  in Kristiansand aankomen staat er al een flinke rij te wachten voor de overtocht, wel is het dan eindelijk droog weer en komt zelfs de zon nog even tevoorschijn.

Twee uur later rijden we de veerboot van Color Line op en gaan al snel het schip verkennen. Er zijn enkele winkeltjes, vooral de taxfree afdeling is weer erg in trek, en ook is er voldoende mogelijkheid om de inwendige mens te versterken. Wij kiezen voor een all-in buffet dat werkelijk voortreffelijk is en waar we de gehele vaartijd kunnen verblijven.

Tegen kwart voor acht komen we aan in Denemarken (Hirtshals) en rijden dan nog slechts vijf kilometer naar een parkeerplek in een bos waar al enkele campers staan. Ook hier is het helaas weer regenachtig, maar voor morgen is er beter weer voorspeld !

Verslag 57

En dan opeens zijn de bergen weg en rijden we door glooiend landschap met enkele boerderijen, veel landbouwgrond en wat veeteelt, …..het is weer even wennen ! We gaan richting de oostkust van Noord-Jutland en stoppen bij het stadje Saeby dat net zijn vijf honderd jarig bestaan viert.

Het oude centrum kent verschillende vakwerkhuizen en ook is er een museum gevestigd in een 17de-eeuws huis wat we bekijken.

Nadat we geluncht hebben met uitzicht op het water rijden we naar het Voergärd Slot, vlakbij de plaats Flauenskjold, een mooi renaissance kasteel, waar we helaas net te laat zijn om de rondleiding van drie uur mee te maken en daarom alleen de buitenkant van het stijlvolle gebouw kunnen bekijken.

Het is zonnig weer dus besluiten we een plaats voor de nacht te zoeken en komen uit bij een mooi plekje aan het ondiepe Kattegat in de buurt van Norre Sorä waar we enkele uren genieten van de zon.

Tegen zevenen verhuizen we naar binnen, maar Wim heeft de camper natuurlijk weer zo neergezet dat we  van binnen uit een prachtig uitzicht hebben over het water !

Verslag 58

Vannacht begon het te regenen en niet zo’n klein beetje, ook ging de wind aanwakkeren en werd uiteindelijk een windkracht zes, we lagen gewoon te schudden in ons bed. Vanmorgen was het voor het eerst niet zo handig dat onze koelkast (een prima “Engel”, net zoals we in Australië hebben) vóór in de cabine staat, ik was al nat voordat ik daar alle ontbijtspullen uitgehaald had, zelfs met regencape aan.

Wanneer het heel even droog is ruimen we snel alles op en draait Wim de pootjes in, het heeft weinig zin hier te blijven staan. We rijden bijna twee honderd kilometer om tegen tweeën uit te komen bij de plaats Ebeltoft, waar een prachtig 19de-eeuws zeilschip: Fregatten Jylland in de haven ligt.

Je kunt dit schip van alle kanten binnen en buiten bekijken en is met z’n ruim honderd meter lengte een imposant fregat.

Het heeft meer dan veertig kanonnen aan boord en in vroeger tijden bestond de bemanning uit vier honderd dertig personen.

Gelukkig is het net droog geworden en we nemen ruim de tijd om de Jylland te bewonderen.

Nadien lopen we nog even de ruim zevenhonderd jaar oude binnenstad in waar het kleinste raadshuis van Denemarken staat en ook hier bevinden zich weer veel vakwerkhuizen.

Slechts vier kilometer van de stad, aan de oostkant van het schiereiland zetten we onze camper pal aan zee bij Boeslum, waar het inmiddels lekker zonnig weer is en we nog lange tijd buiten kunnen zitten, dit hadden we vanmorgen echt niet kunnen bedenken !

Verslag 59

Vandaag hebben we twee honderd vijfentwintig kilometer afgelegd, hoofdzakelijk zuidelijk, al zijn we later afgeweken in oostelijke richting naar het eiland Funen. Op dit één na grootste eiland van Denemarken staat zo’n beetje in het midden het Egeskov Slot, een schitterend kasteel uit de 16de-eeuw en één van de bekendste bezienswaardigheden van het land.

Behalve het bekijken van dit prachtige slot kun je rondwandelen door enkele mooi aangelegde tuinen, zijn er voor kinderen allerlei activiteiten en speelterreinen, maar staan er ook  diverse gebouwen met oude voertuigen wat Wim natuurlijk heel interessant vindt.

Er staat zelfs een voorloper van de huidige campers !

We brengen er dan ook enkele uren door en staan verbaasd over het grote aantal oldtimers, brandweerauto’s, motoren en andere curiosa.

Tegen half vijf verlaten we het drukke park en rijden nog een half uurtje om uit te komen bij het zuiden van het eiland tussen de plaatsen Svendborg en Faaborg pal aan het water van de “kleine Belt”, waar diverse surfers actief zijn. Nog steeds waait het flink en staan de witte koppen op de golven.

Later verzetten we onze camper zodat we wat meer beschut staan, we hebben geen behoefte om weer een nacht te schudden in ons bed vanwege stormachtige wind !  

Verslag 60

Als meisje van een jaar of tien heb ik, samen met mijn ouders en zusjes, enkele zomervakanties doorgebracht op een camping bij Faaborg op het eiland Funen, dus vanmorgen zijn we naar dit dorp gereden om te kijken of er nog herinneringen boven komen uit die tijd. Toevallig rijden we langs Faaborg Miniby, het dorp nabootst in miniatuur, op een schaal van één op tien, maar dan uit het jaar 1890.

De honderd twintig  huisjes zijn er pas in 2009 door vele vrijwilligers neergezet, dus ik kan dit niet in mijn kinderjaren gezien hebben.

Wandelend door de vele smalle kasseien straatjes van Faaborg zien we dat het een schilderachtig dorp is met veel vakwerkhuizen, maar herkenning blijft uit.

Later rijden we nog naar een camping in de buurt, maar het is vijfenvijftig jaar geleden, dus kampplaatsen zijn helemaal veranderd in al die jaren, toch vond ik het leuk hier weer even terug te zijn.

We gaan naar Bojden waar we met een veerboot in vijftig minuten tijd overvaren naar Fynshav op het eilandje Als, al moeten we wel twee uur wachten op de pont en kunnen we pas om drie uur mee.

Eenmaal daar rijden we nog een klein stukje richting Nordborg waar we weer een plekje vinden in een bos en tevens aan het water van de Kleine Belt.

Helaas staat er nog steeds een harde, koude wind waardoor we rond zes uur al in de camper zitten, wel met mooi uitzicht op de zee. Voor de komende dagen is er heet, benauwd weer voorspeld ruim boven de dertig graden en zullen we misschien met weemoed terugdenken aan het koele weer wat we nu hebben !!

Verslag 61

Via een lange brug verlaten we het eilandje Als en komen op Zuid-Jutland waar we rond de middag het plaatsje Tonder bekijken. We wandelen door de hoofdstraat en zien diverse oude gebouwen met fraaie voordeuren en aparte puntgevels.

Het is het laatste wat we bezichtigen van Scandinavië want even later gaan we de grens met Duitsland over. We moeten nog zo’n vier honderd en vijftig kilometer afleggen voor we in Sellingen zijn en we besluiten om de kortste route te nemen via Glückstadt in plaats van allemaal snelwegen, die ook nog eens honderd kilometer meer op de teller aangeven. Helaas krijgen we bij Glückstadt, waar we de rivier de Elbe over moeten, te maken met een lange file en duurt het twee uur voor we eindelijk met de veerpont meekunnen.

Inmiddels is de temperatuur aardig opgelopen en is het knap warm in de auto, we doen zelfs de airco aan.

Pas tegen half acht zijn we in Wischhafen en moeten dan nog steeds een paar honderd kilometer afleggen voor we bij Roel en Janna zijn, dus rijden we  nog een stukje door. We staan nu bij het gehucht Neubachenbruch met uitzicht op een weiland (wel wat anders dan we gewend zijn !) en konden nog heel even genieten van de laatste zonnestralen, waarna we toch weer in de camper belanden, want het koelt snel af. 

Vanavond doen we voor het laatst deze trip ons favoriete spel Carcassonne en hebben dan in totaal één en zeventig potjes gespeeld, helaas staat Wim tien punten voor en kan ik hem dus duidelijk niet meer verslaan !!

Laatste verslag 62

We hebben onze prachtige reis door Scandinavië afgesloten met een heel gezellige reünie in Sellingen, al hebben we deze laatste dagen wel heel wisselend weer gehad.

Dinsdag was het met vierendertig graden erg broeierig warm en net nadat we buiten heerlijke pizza’s hadden gegeten barstte het onweer los met de bijhorende verkoelende regen.

Woensdag kregen we tijdens een fietstocht een flinke plensbui over ons heen en het bleef maar doorregenen zodat we ’s middags  mooi de tijd hadden om de film van onze groepsreis vorig jaar door de Balkan (gemaakt door Wim) te bekijken.

Ook ’s avonds, terwijl we genoten (van de generale repetitie) van een leuke misdaad komedie  in het openluchttheater, bleef het niet droog en zaten we met de paraplu op in regenkleding naar de voorstelling te kijken.

Gelukkig is het vandaag de hele dag droog gebleven, zowel tijdens de fietstocht (waar we net als gisteren bijna veertig kilometer afgelegd hebben), als met de barbecue, en konden we tot laat in de avond buiten zitten, zelfs het kampvuur ging aan.

• 

• 

We hebben ondertussen alweer plannen gemaakt voor de volgende groepsreis en willen dan richting Bretagne afreizen, mits iedereen volgend jaar nog in goede gezondheid verkeert. Morgenvroeg vertrekt ieder weer naar huis en zit onze reis van ruim tien weken erop. We hebben deze trip tien duizend kilometer afgelegd en bijna altijd op mooie, gratis plekjes overnacht. We weten nu al dat we zeker weer terugkeren naar het prachtige, veelzijdige Scandinavië !!