Verslag 1

Na een lange voorbereiding zijn we vandaag (zaterdag 20 mei 2017) aan een nieuw avontuur begonnen: helemaal naar de Noordkaap, samen met Dennis. Hij heeft ondertussen een andere auto, een Renault Kangoo, die om te bouwen is tot campertje. Wij rijden met onze kleine, inmiddels éénentwintig jaar oude, Opel Campo opbouwcamper. We hebben twaalf weken de tijd en gaan via Duitsland, Denemarken, Zweden en Finland naar Noorwegen om vervolgens langs de fjorden en de Lofoten langzaam zuidwaarts te gaan. We hebben er zin in !! We beginnen rustig aan en hebben vandaag slechts drie honderd kilometer afgelegd, hoofdzakelijk over snelwegen. Tegen tweeën komen we aan in Wilderhausen, waar we een leuke camperplek vinden voor slechts vijf euro per auto, inclusief stroom.

We zitten uren buiten en doen gelijk onze favoriete spel: Carcassonne.

Ik heb mazzel, want deze reis zijn er twee koks die om de beurt hun kookkunsten tonen, pas terug in Holland ben ik weer aan de beurt !!

Nu maar afwachten of we vaak buiten kunnen vertoeven, uit voorzorg hebben we zelfs onze handschoenen en warme mutsen meegenomen !

Verslag 2

Ook vandaag rijden we zo’n drie honderd kilometer over snelwegen, waar het ons, behalve de vele campers en caravans die onderweg zijn, opvalt dat er heel veel knalgele koolzaadvelden in Duitsland zijn.

Tegen drieën arriveren we op camping Klausdorfer Strand, vlakbij Puttgarden en pal aan de Oostzee gelegen.

Vanaf ons plekje kijken we over het vlakke water en constateren dat de Duitsers veel doen aan windenergie !

Het is prima weer om buiten te zitten al gebruiken we onze heerlijke maaltijd in het campingrestaurant toch maar binnen.

Je merkt dat de avonden langer worden, de zon gaat steeds later onder ……. tot hij over enkele weken, tijdens onze reis, helemaal niet meer verdwijnt !!

Verslag 3

Vanmorgen stonden we voor half elf al bij de kade in Puttgarden te wachten om de overtocht naar Denemarken te maken en een kwartiertje later waren we aan boord van de ferry Scandlines die ons vijfenveertig minuten later in Rodbyhavn afzette.

Aan boord waren enkele winkeltjes waarvan de taxfree shop goede zaken deed. Vooral de drank ging grif over de toonbank, in Scandinavië is deze nu eenmaal erg duur. Ook wij hebben vanuit Holland aardig wat pakken wijn en blikken bier meegenomen, zelfs een jerrycannetje met whisky staat achterin de auto !! (We zijn gelukkig niet aangehouden bij de grens !!).

Nadat we honderd veertig kilometer hebben afgelegd komen we aan bij Copenhagen Motorhome Camp in Greve, zo’n twintig kilometer voor Kopenhagen. Het was de bedoeling om met de auto naar de hoofdstad van Denemarken te gaan, maar de kampbeheerder raadde ons dit af: je kunt erg moeilijk parkeren in Kopenhagen en bovendien betaal je de hoofdprijs: vijf euro per uur !

We zijn dus, na een kilometer lopen, met de trein naar het centrum van de stad gereden en kwamen uit tegenover Tivoli, het beroemde pretpark dat zeer geliefd is bij de Denen.

Het park bestaat voornamelijk uit eetgelegenheden, snel draaiende attracties en heel veel bloemen. Nadat we er een uurtje hebben rondgelopen zijn we eigenlijk wel uitgekeken en gaan daarna met de bus (we hebben een toeristenkaart gekocht waarmee we vierentwintig uur lang met alle soorten vervoer kunnen reizen) richting Christianshaven. Onderweg stoppen we bij de kerk van onze Verlosser (Vor Frelsers Kirke) en klimmen daar de vier honderd treden op zodat we vanaf negentig meter hoogte over de stad uit kunnen kijken.

Eenmaal weer beneden lopen we door naar Christiania, een district met een alternatieve levensstijl. Hier wonen krakers, hippies en kunstenaars, maar ook zijn er diverse cafés en restaurantjes. Er wordt volop wiet en sterker spul verkocht en overal zie je blowende mensen. Toch is het er erg druk met allerlei type mensen en ook wij strijken er neer voor een biertje en een hapje eten.

Daarna gaan we met de bus weer naar het centraal station, waar we nog even een Deense hotdog uitproberen!

Dan vinden we het genoeg voor vandaag en keren terug naar de kampplaats waar we nog heerlijk buiten kunnen zitten.

Verslag 4

Denemarken bestaat behalve uit het grote schiereiland Jutland ook uit vierhonderd en tachtig eilanden in allerlei maten, waarvan Seeland één van de grootste is. Kopenhagen bevindt zich op dit eiland en vandaag zijn we weer met de trein naar de hoofdstad gegaan. Dit keer zijn we uitgestapt bij het Osterport Station wat in de buurt ligt van “Den Lille Havfrue”, de kleine zeemeermin, het bekendste monument van het land. Dat is te merken, want de kade staat vol met toeristenbussen en ook liggen er vijf cruiseschepen in de haven.

Via het terrein van het Kastellet (citadel), een fort in de vorm van een vijfpuntige ster en tegenwoordig in gebruik door Deense militairen, wandelen we naar het Amalienborg Slot, waar we tegen twaalven het wisselen van de wacht zien. In het paleis woont de op leeftijd zijnde Koningin Margaretha (de tweede) en ze schijnt vandaag aanwezig te zijn.

We lopen een stukje terug naar de Churchillparken waar de mooie Gefion Springvandet (fontein) zich bevindt naast de Sankt Albans Kirke (1887), de enige Anglicaanse kerk in Denemarken. We waren op zoek naar het Frihedsmuseet, het Deens verzetsmuseum, maar helaas blijkt deze vier jaar terug te zijn afgebrand.

Vervolgens wandelen we langs de haven en maken een stop bij “Salt”, een leuk restaurant aan het water, waar we het bekende “smorrebrod” (plakjes roggebrood dik belegd met allerlei soorten vis),  proeven. Als kind ben ik op vakantie in Denemarken geweest en het enige wat ik me er nog vaag van herinnerde was: de kleine zeemeermin, Tivoli, hotdogs en smörrebröd, het is leuk om dit alles te herontdekken.

Het mooiste van Kopenhagen vinden we echter toch wel Nyhavn, een driehonderd meter lange gracht, in de 17de eeuw gegraven door soldaten om volgeladen schepen toegang te geven tot het centrum van de stad, met aan weerskanten kleurrijke huizen. Het heeft wel wat weg van Willemstad in Curaçao.

Er is natuurlijk nog van alles te bezichtigen in Kopenhagen, maar wij gaan alleen nog naar het Guinness World Recordsmuseum, waar je kunt zien welke bizarre records er bestaan. Dennis ziet er maar klein uit naast de langste man ter wereld en Wim is ineens enorm gegroeid !

Denemarken is, net als Nederland een echt fietsland, zelfs in de treinen wordt hier goed rekening mee gehouden, wat we weer constateren op de terugweg naar de camping, waar we tegen vieren aankomen.

Met eenentwintig graden is het heerlijk weer en we zitten nog lange tijd buiten !

(Kok Dennis, met zijn eigen keuken !)

Verslag 5

Het was vanmorgen heel ander weer dan de afgelopen dagen, met twaalf graden en regen verlaten we de camping. Nadat we bij de tolbrug tussen Kopenhagen en Malmö vijftig euro hebben afgerekend komen we bij de grensovergang naar Zweden, waar we zelfs onze paspoorten moeten laten zien, één Europa ?!? We stoppen in het oude, deels middeleeuwse centrum van Lund waar we bij “Kulturen”, een open luchtmuseum, mooie bewaard gebleven huisjes en straten bekijken, helaas nog steeds met de paraplu op.

Voor we naar de camping in Höör gaan, rijden we nog even langs het Bosjökloster, oorspronkelijk een 11de-eeuws benedictijner klooster, waar rijke families grote sommen geld betaalden om hun dochters er geplaatst te krijgen. Tegenwoordig is het van een graaf en één van de populairste landhuizen van Skáne, het gebied waar we nu verblijven.

Jägersbo Camping ligt aan het Ringsjönmeer en tegen de tijd dat wij er aankomen is het weer gelukkig opgeknapt, al blijft het fris, maar met een zijkant aan de luifel kunnen we toch weer heerlijk buiten zitten !

Verslag 6

Vlakbij de plaats Markaryd ligt een afgezet stuk bos waarin tientallen elanden leven. Je kunt er met je eigen auto over een drie kilometer lange weg rondrijden om deze dieren in hun natuurlijke omgeving te zien.

Ook is er een omheind stuk grond waar bizons leven, maar deze horen eigenlijk in Noord-Amerika thuis.

Er zijn verschillende vrouwtjes met twee jongen, die bij de geboorte al twaalf kilo wegen. Ook zien we mannetjes elanden met gewei, al is deze niet zo groot omdat ze die elk jaar in de winter verliezen, waarna hij weer opnieuw moet aangroeien.

De eland is het grootste wild in het bos en hiervan leven er ruim drie honderd vijftig duizend in Zweden.  Elk jaar worden er tijdens het jachtseizoen zo’n honderd duizend gedood en ook sterven er veel door botsingen met auto’s.

We hebben het parcours twee keer afgelegd en heel wat dieren gespot. Nadien hebben toch ook even een stukje elandenvlees geproefd !

Na een uurtje rijden komen we uit vlakbij Ryd waar zich een “Bilkyrkogärd” bevindt, dit is een soort autokerkhof waar zo’n honderd en vijftig oude verroeste wrakken liggen. We wandelen er een tijdje rond en ontdekken allerlei autotypes die niet meer bestaan.

Daarna gaan we naar een (gratis) camperplaats genaamd: Fridafors FritidsCenter, niet ver van Ryd, waar we tegen half vijf aankomen. Het is de hele dag al prachtig weer en ook nu zitten we nog lange tijd buiten, waar we natuurlijk weer een spelletje doen en buiten eten !

Verslag 7

Gisteravond hebben we tot twaalf uur buiten gezeten bij een kampvuurtje en vanmorgen kon gelijk de korte broek aan, om tien uur gaf de thermometer al tweeëntwintig graden aan. Het is prachtig rijden in Zweden: er zijn veel bossen, regelmatig kom je langs een meer en overal staan leuke houten huisjes, waarvan de meeste donker rood geschilderd zijn.

Via binnenwegen rijden we naar Växjö en nadat we daar voor vijf dagen boodschappen hebben gedaan nemen we een kijkje in de ruïne van het Kronoberg kasteel.

We gaan verder noordwaarts en het was de bedoeling uit te komen bij Eksjo, maar voor die tijd stoppen we, tegen vieren, bij camping Östana in Vetlanda, natuurlijk weer aan een meer gelegen. Er wordt zelfs volop in gezwommen door de Zweedse bevolking, waarvoor het nu zomers warm is.

Toch kun je wel merken dat het nog geen zomer is én dat we steeds noordelijker gaan, de wind is fris en ’s avonds koelt het snel af. Wel is het al langer licht, gisteravond was het om elf uur nog niet helemaal donker !

Verslag 8

Nadat we vanmorgen een korte wandeling door het oude centrum (Gamla Stan) van Eksjo hebben gemaakt rijden we via een prachtige route naar het natuurreservaat Skurugata waar je naar een acht honderd meter lang ravijn kunt lopen, blijkbaar een gewild uitstapje, want er staan diverse auto’s op de parkeerplaats.

Via een bospad kom je bij de kloof welke we heen en terug nemen om na een uurtje weer uit te komen bij de campers.

Daarna volgt weer een mooie rit door de idyllische natuur van Zweden, die we nu, met dit schitterende weer, op z’n mooist zien.

Ook nu vinden we weer een leuke plek aan het water om te picknicken en vervolgens gaan we naar Gränna, een toeristisch stadje aan het langgerekte Vätternmeer. Er zijn hier diverse winkeltjes die allerlei soorten “polkagris” (pepermuntstaaf) verkopen, je kunt zelfs zien hoe het gemaakt wordt. Het rood met witte snoep dateert uit 1859, toen de weduwe Amalia Eriksson er een fabriek in begon.

Inmiddels is het vier uur en stoppen we bij de dichtbij gelegen Getingaryds camping, waar we een plekje vinden aan het water met uitzicht op Visingsö, een vlak eiland van veertien kilometer lengte waar je met een boot naartoe kunt. Wij bekijken het vanuit de luie stoel met een heerlijk koel biertje, terwijl het nog steeds zo’n vijf en twintig graden is !

(Pas om tien over half tien is de zon helemaal verdwenen !)

Verslag 9

De Zweedse taal is, net als het Deens en Noors, niet te verstaan, maar gelukkig spreken de meeste Scandinaviërs goed Engels. Het geschreven woord is echter leuk om te ontleden, sommige woorden lijken veel op het Hollands.

Het was de afgelopen dagen druk met dagjesmensen en camperaars, wat alles te maken had met het lange Hemelvaartweekend en het mooie weer. Ook vandaag, bij het Vadstena Slott, is het weer gezellig druk. Dit fort, gelegen aan het Vätternmeer,  werd in 1545 gebouwd  ter bescherming tegen de Denen en wordt omgeven door een slotgracht.

Iets verder noordelijk begint bij de plaats Motala een stuk van het Götakanaal richting Oostzee, geopend in 1832 en een belangrijke schakel in het transport van hout en ijzer tussen Stockholm en Göteborg. Het hoogteverschil van bijna negentig meter zorgde voor de nodige problemen waardoor er veel sluizen op het traject liggen.

Alleen al bij Motala zijn er zeven op een rij en ook bij de plaats Berg, bij het Roxenmeer, is het leuk om te zien hoe boten door diverse sluizen heen moeten.

Na deze bezichtigingen rijden we nog zo’n honderd kilometer, om tegen half drie uit te komen bij Djulö Camping in Katrineholm. Omdat de meeste gasten weer vertrokken zijn krijgen we een prachtig plekje pal aan het water.

Weer vermaken we ons de rest van de dag met een spelletje, een mooi boek en natuurlijk genieten we van het mooie uitzicht !

Verslag 10

Zweden is een dunbevolkt land: op bijna 450.000 km2 leven maar negen miljoen mensen wat neerkomt op gemiddeld twintig mensen per km2, waarvan de meeste in de grote steden wonen. Wij rijden vandaag (29 mei) weer zo’n twee honderd kilometer noordwaarts en zijn nu ongeveer honderd vijftig kilometer ten noordwesten van Stockholm in de streek Uppland. Net na twaalven stoppen we bij de zilvermijn (Silvergruva) in Sala waar al een groepje mensen klaarstaat om aan een rondleiding te beginnen.

We kunnen nog snel onze dichte schoenen en een vest aantrekken voor we met deze groep mee gaan (de volgende toer is pas om half twee !) en niet veel later gaan we met een lift door de schacht honderd vijf en vijftig meter naar beneden de mijn in, waar het maar twee graden Celsius is. Daar staan we dan in onze korte broek !

Van de 16de tot de 19de eeuw was de zilvermijn één van de rijkste ter wereld, bovendien werd alles zonder machines gedolven: door het verbranden van hout langs de wanden kwamen er steeds scheuren in de rotsen van zo’n tien centimeter, waardoor de mijnwerkers het zilvererts konden losbikken. Pas in 1962 is de mijn definitief gesloten, tegenwoordig wordt deze gebruikt voor rondleidingen, concerten, bruiloften en conferenties. Er zijn namelijk twee afgesloten verwarmde  ruimtes, waar je zelfs kunt overnachten !

Eenmaal weer boven de grond voelt het behaaglijk aan, al is de temperatuur vandaag zo’n tien graden lager dan gisteren.

We rijden door naar het Färnebofjärden Nationalpark waar we bij de gelijknamige camping in Österfärnebo een mooie plek aan de Dalälven vinden (Probeer dit maar eens snel uit te spreken !).

Voor het eerst deze reis gaan de mannen vissen: Dennis krijgt er acht aan z’n haak en Wim maar drie !!

We blijven morgen ook op deze camping staan, Wim wordt dan een jaartje ouder en krijgt een “rustdag”, wie weet volgt er voor hem een herkansing !

Verslag 11

Het heeft gisteren, op Wim’s verjaardag, de hele dag geregend, dus van vissen kwam niks. In plaats daarvan hebben we heel veel spelletjes gedaan in de camper vergezeld van een natje en een droogje !

Wel heeft hij diverse telefoontjes en mailtjes met felicitaties ontvangen en heeft de jarige opa zijn kleinkinderen via Facetime gezien. Stijn en Ruben zijn inmiddels bijna vijftien maanden oud en lieve, ondernemende mannetjes.

Toen we vanmorgen wakker werden scheen de zon weer en konden we buiten ontbijten !

We trekken weer verder en maken onze eerste stop bij Gävle waar zich het Fängelsemuseet bevindt.

In 17de-eeuwse gevangeniscellen wordt uitleg gegeven over de omstandigheden waarin gevangenen leefden in die tijd en hoe het tegenwoordig gaat.

Ook lopen we nog even naar de “Gamla Gefle” het oude stadsgedeelte met 18de eeuwse houten huizen, maar we vinden eigenlijk de woningen waarin de Zweden tegenwoordig wonen, minstens zo interessant.

Een tweede stop volgt in Söderhamn waar volgens “Capitool Reisgidsen” de Oscarsborg-toren hét symbool is van deze plaats. Na enige moeite vinden we de uitkijktoren, maar het omliggende park ziet er triest uit en de toren zelf, waarin je met een trap omhoog kunt, is gesloten.

We doen nog even boodschappen in deze plaats: de prijzen van de levensmiddelen zijn maar een fractie duurder dan in Holland en ook bier is hier nog normaal geprijsd (dat wordt straks in Noorwegen wel anders !). Wijn en andere alcoholische dranken hebben we nog nergens kunnen vinden. Diesel en benzine zijn zelfs iets goedkoper als bij ons ! We eindigen vandaag in de plaats Hudiksvall waar een mooie camperplek moet zijn aan de haven vlakbij het Sundskanal met zijn pittoreske pakhuizen. De houten gebouwen uit midden 19-de eeuw staan er nog, maar bij de camperplaats zijn ze druk aan het renoveren en overal staan hekken en machinerieën, hier gaan we dus niet overnachten !

Enkele kilometers verderop is een camping (Malnbaden) vlakbij zee en hier zetten we tegen vijven onze campers neer.

Inmiddels is het acht uur en Wim is buiten het eten aan het bereiden bij twaalf graden Celsius !! Het opeten ervan doen we ín de camper, want daar is het prima uit te houden, dat hebben we gisteren wel gemerkt !

Verslag 12

Je kunt merken dat we steeds verder noordelijk gaan (we zitten nu op de hoogte van Trondheim-Noorwegen), gisteravond om twaalf uur was het nog volop licht. Ook de temperatuur gaat snel achteruit en zit nu tussen de vijf en twaalf graden in. Vandaag is het weer erg wisselend: we hebben volop zon gehad, maar ook een paar flinke hagelbuien waarvan de stenen nu nog steeds op de grond liggen. Vlakbij Sundsvall ligt het eiland Alnön, waar je via een brug kunt komen, we hebben daar het leuke vissersdorpje Spikarna bezocht.

Vervolgens stuurde de TomTom ons, via “de kortste route” over enkele onverharde binnenwegen richting de Höga Kusten, gelegen aan de Botnische Golf, waar we ook weer via een brug (Högakustenbron) komen.

Dit spectaculaire gebied staat sinds 2000 op de UNESCO-werelderfgoedlijst en is ontstaan doordat het land sinds het eind van de IJstijd drie honderd meter gestegen is. Bij de plaats Nordingra bevindt zich een landgoed aan het water (Lappuden) met diverse huisjes erop,waar wij onze camper neer mogen zetten.

Het uitzicht hier is werkelijk schitterend en terwijl de zon heerlijk schijnt gaan Wim en Dennis vissen.

Helaas is het van korte duur want er komt weer een heel donkere lucht aanzetten en even later hagelt het volop, dus verhuizen we weer naar binnen. Ook hiervandaan kijken we uit op de mooie omgeving !

(De mannen worden nog even gekortwiekt, kapsalon met uitzicht !)

Verslag 13   (Ongeluksgetal ! ? !)

We hebben vandaag zo’n beetje alle wegen, ook diverse onverharde, van de Höga Kusten gereden en het is echt een prachtig gebied.

Het authentiekste vissersdorp op het vasteland Bonhamn is nog bijna uitgestorven, het seizoen is duidelijk nog niet begonnen.

Ook de balken, waar de vis aan haken hoort te hangen, zijn allemaal leeg.

Na de middag gaan we naar het N.P. Skuleskogens, een dertig km2 groot park met wandelpaden die door oeroude bossen en langs de kust lopen.

We wandelen een heel klein stukje van het 127 kilometer lange Höga Kusten-wandelpad dat dwars door dit gebied loopt en komen uit bij Kälsviken waar met een tent of onder een beschut afdak gekampeerd kan worden. Er is een toilet aanwezig en een barbecue en er ligt zelfs een berg hout met een kloofbijl erbij ! Een prachtige plek, je kunt er alleen niet met de camper komen.

Tegen half vier verlaten we het park weer en we draaien net de E4 op richting een campingplaats wanneer ineens de auto afslaat en niet meer aan de gang te krijgen is. Wim kan de camper nog net langs de kant van de weg zetten, maar de auto’s en vrachtwagens zoeven langs ons heen. Nadat we geconstateerd hebben dat de auto niet aan de gang te krijgen is bellen we de ANWB, die, nadat ze ongeveer een kwartier nodig hebben om uit te vinden waar we zitten, een sleepwagen belt.

Drie en een half uur later komt deze aanrijden en pas tegen negenen komen we aan bij een garage in de stad Örnskoldsvik.

Helaas is het vrijdagavond en wordt er op zaterdag en zondag niet gewerkt, dus moeten we zeker twee hele dagen hier  op de parkeerplaats blijven staan. Maandag wordt er wél gewerkt, maar dinsdag is hier weer een vrije dag. Dus nu maar hopen dat ze maandag het euvel kunnen verhelpen !

Verslag 14

De garage waar we staan ligt midden in de stad en heeft een grote parkeerplaats en tevens een winkel in autobenodigdheden. Ze waren vandaag tot twee uur open en wij konden gebruik maken van hun toilet, iets wat morgen niet lukt. We hebben onze stoelen en tafel gewoon neergezet en de hele dag buiten geleefd.

Tegen vijven werd het druk op de parkeerplaats en liepen er een heleboel mensen met fototoestellen voorbij. Wij werden nieuwsgierig en zijn ook met de meute meegelopen en kwamen uit bij een groot gebouw waar allerlei aparte auto’s stopten om mooi geklede jonge mensen uit te laten stappen. Bij navraag bleek het om “proms” te gaan, achttienjarige scholieren hebben een soort feest/bal zoals je vaak ziet in Amerika. De meesten kwamen in grote Amerikaanse slees voorrijden, maar ook open wagens, militaire auto’s en paard en wagen reden voorbij.

De zon is vandaag volop aanwezig al waait er natuurlijk wel een frisse wind, maar al met al hebben we ons, ook met een boek en een spelletje, best vermaakt !

Verslag 15

De dag begon vanmorgen zonnig en Wim en ik hebben nog een uur rondgewandeld in de stad Örnsköldsvik, ook vaak Ö-vik genoemd, die aan diverse kanten grenst aan water.

Er is een lange skischans en ook zijn er diverse aparte gebouwen te zien, zoals de rode woontoren, die we twee dagen terug al op de foto hebben gezet.

Tegen de middag komt er echter bewolking opzetten en bij vijftien graden Celsius met wind is het dan niet lekker meer om buiten te zitten. We hebben dus het grootste deel van de dag in de camper doorgebracht met spelletjes doen en lezen.

( Wim heeft gekookt dus Dennis mag afwassen en ik maak het verslag, een eerlijke taakverdeling !! )

Morgen om zeven uur gaat de garage open en hopelijk kunnen ze dan snel onze camper weer aan de praat krijgen !

Verslag 16

We waren vanmorgen al vroeg uit de veren (en dat op mijn verjaardag !), maar we wilden om zeven uur helemaal klaar staan wanneer de garage zijn deuren opende. Al vrij snel werden we geholpen en duwden drie werknemers onze camper de werkplaats in.

Zo’n tien minuten later kwam de hoofdmonteur met de sleutels naar ons toe en zei dat alles weer werkte !! Het bleek dat er een zekering kapot was, die in een klein kastje onder het stuur zit,  iets wat normaal nooit gebeurd en omdat de lichten en controlelampjes het allemaal deden verwachtte je zoiets niet. Dus voor achten was het probleem al verholpen, een mooi verjaardagscadeautje. Het heeft ons alleen twee dagen gekost maar gelukkig had ik wat reservedagen ingebouwd in mijn schema. Omdat we nu nog in een grote stad zitten doen we weer uitgebreid boodschappen (bij een heel grote COOP), ruilen een campinggastank om en gooien de dieseltank weer vol. Dennis tankt elke keer gelijk met ons maar heeft zijn (benzine)tank dan nog niet eens half leeg, zijn Renault rijdt één op vijftien ! Daarna gaan we weer op pad en ook nu rijden we via allerlei onverharde binnenwegen. Helaas regent het sinds vanmorgen, waardoor de campers onder de modder komen te zitten.

Tegen tweeën komen we aan bij Utanede, een klein plaatsje onder Bispgärden, waar een Thais paviljoen staat, het koning Chulalongkorn-monument. Deze herinnert aan de tocht die de koning van Siam in 1897 als gast van koning Oscar de tweede langs de rivier maakte.

Nadat we er rondgekeken hebben rijden we naar Bispgärden waar we een leuke, alternatieve camperplaats vinden (123VakantieZweden) die gerund wordt door een Nederlandse vrouw. We kunnen bij haar op het erf staan, er ligt bos omheen en ze heeft haar eigen waterbronnen.

Deze gebruiken wij gelijk om onze campers schoon te maken en de tank te vullen. Wim en ik maken nog een wandeling in de omgeving al levert ons dat wel natte voeten op.

Tegen de avond komt de zon tevoorschijn, wat mijn verjaardag, samen met alle telefoontjes, mails en Appjes (én de heerlijke maaltijd die Wim gekookt heeft !) helemaal “af” maakt !

Verslag 17

Onze eerste stop vanmorgen was de dichtbij Bispgärden gelegen Döda Fallet (de Waterval des Doods) een rotsachtig landschap waar je kunt rondwandelen.

Dit is ontstaan in 1796 na een rampzalige poging (van ene Vildhussen) om via een kanaal de Storforsen-waterval te omzeilen, wat mislukte door een vloedgolf bij het hoger gelegen meer. De houten dam barstte en de rivier forceerde een nieuwe route, waardoor het zevenentwintig kilometer lange meer in vier uur leegstroomde en zoveel aarde meevoerde dat aan de riviermonding Zwedens grootste delta werd gevormd.

Nadien rijden we via smalle wegen door prachtig landschap met meren en snelstromende rivieren richting Strömsund, waar we tussen de middag een boterham nuttigen vlakbij een soort openlucht museum.

Het is vandaag (dinsdag 6 juni) Vlaggendag, sinds 2005 een nationale feestdag en de meeste mensen hebben vrij. Bij onze stopplaats staan diverse oldtimers geparkeerd, waar veel publiek op afkomt en ook kun je zo de gebouwen van het museum inlopen.

Dan beginnen we aan de “Wilderness Road” (Vildmarksvägen) een route van bijna vijfhonderd kilometer die tot aan de Noorse grens loopt, via de spectaculaire hoogvlakte “Stekenjokk”door de bergen van Zuid Lapland naar Vilhelmina. Vandaag rijden we maar een klein stukje en stoppen tegen half vier bij Gubbhögen waar we een prachtige camperplek vinden aan het meer Fläsjön.

Er zijn hier toiletjes, er is bronwater,  je kunt gebruik maken van een kleine keuken en zelfs een sauna ontbreekt niet. We mogen hier een kampvuur maken en ook het hout hiervoor is aanwezig, wat een plek !! Wel wat anders dan overnachten op een parkeerplaats in de stad !!

Verslag 18

We hebben een prachtige dag gehad mede door het mooie weer, ruim twintig graden met zon. Voor we bij de Hällingsäfallet aankomen zijn we al een paar keer gestopt om de eerste sneeuw, die we in de verte op de bergen zien liggen, te vereeuwigen.

Ook passeren ons weer regelmatig vrachtwagens geladen met hout, iets wat volop aanwezig is in Zweden.

De waterval (Hällingsäfallet) is werkelijk schitterend en stort zich drie en veertig meter de diepte in waar hij uitkomt in een nauwe canyon, Europa’s langste met water gevulde bergkloof. Door de zon lichten er regenbogen op in de waterdamp, een prachtig gezicht.

De Vildmarksvägen is erg mooi om te rijden met regelmatig stroomversnellingen en meren pal langs de weg. Het hele gebied omvat ruim de helft van Nederland maar er wonen slechts tweeëntwintig duizend mensen, minder dan één inwoner per vierkante kilometer.

We zijn net weer op weg wanneer Dennis via de walkietalkie laat weten een eland gespot te hebben, maar voor we gekeerd zijn met de camper is deze verdwenen, toch heeft het dier wel wat achtergelaten als bewijs!

Ook voor onze middagstop vinden we een prachtige plek pal aan het water, dat nog ijzig koud is.

Inmiddels zitten we dicht tegen de Noorse grens aan en er ligt zelfs wat sneeuw in de berm.

In het plaatsje Ankarede staat een houten kapel uit 1896 en ook zien we hier de eerste hutten van de Sami, een bevolkingsgroep die hier leeft.

We gaan hoger de bergen in en de temperatuur zakt naar zo’n acht graden, er drijven ijsschotsen op het water en de sneeuw langs de kant van de weg is ruim een meter hoog.

Op een gegeven moment, bij Stekenjokk, zien we alleen nog maar prachtig witte sneeuw om ons heen.

Dan dalen we weer langzaam en de temperatuur gaat terug naar achttien graden.

Tegen vijven stoppen we bij het kerkstadje Fatmomakke aan de voet van het, bijna zestienhonderd meter hoge, Marsgebergte, waar, in tegenstelling met gisteren, totaal geen voorzieningen zijn.

We zetten onze campers pal aan het water, helaas staat er een harde koude wind en moeten we binnen huizen, maar ook hiervandaan kijken we uit op de prachtige besneeuwde bergen !

Verslag 19

We hoefden vandaag nog maar honderd en twintig kilometer af te leggen tot Vilhelmina en al vrij snel kwamen we weer op een mooi punt van de Wildernisroute: Trappstegsforsen, waar de rivier Kultsjön  “trapsgewijs” naar beneden stroomt.

Ook een eindje verderop is een stroomversnelling met een kleine waterval, iets wat je regelmatig tegenkomt onderweg.

Vildmarksvägen staat bekend om zijn “beerdichtheid” en omdat we dat dier nog nooit in het wild gespot hebben besluiten we enkele onverharde binnenwegen te nemen en te gaan “game driven” ! Het gebied is toch groter dan de kaart doet vermoeden en we hebben uren rondgereden door bossen, langs meren en vooral over slechte wegen vol kuilen ! Maar we hebben geen beer gezien !! Wel hebben we enkele kuddes rendieren vrij dichtbij gespot en later liepen er enkele over de weg.  Deze dieren, die ook wel als vee worden gehouden, hadden we jaren terug slechts eenmaal op grote afstand gezien.

Pas tegen vijven komen we aan bij camping Kolgärden, waar Wim eerst de waterslang pakt om de campers af te spuiten, het heeft namelijk geregend vandaag en weer zitten de auto’s onder de modder.

Natuurlijk staan we weer pal aan het water, maar buiten zitten is nu geen optie. Vanuit de camper hebben we echter een prachtig uitzicht en dit blijft de hele avond zo, want donker wordt het al dagen niet meer !

Verslag 20

De camping in Lövliden, vlakbij Vilhelmina, was prima en als het vandaag mooi weer was geweest waren we er nog een dagje gebleven. Gelukkig had ik gisteravond al gebruik gemaakt van de wasmachines en -drogers en ook zijn we alle drie weer schoongespoeld onder de douche. Tot nu toe vallen de overnachtingskosten erg mee: we hebben al diverse keren gratis gekampeerd en wanneer we wel moeten betalen wordt de auto van Dennis niet meegeteld, gemiddeld blijven we onder de vijftien euro per nacht. In het gebied waar we de afgelopen dagen vertoefd hebben kwamen we opvallend veel Nederlanders tegen, iets wat voor die tijd niet het geval was. We trekken dus weer verder noordelijk en je kunt zien dat de natuur hier achterloopt want overal staan de narcissen nog volop in bloei. Onderweg spotten we enkele rendieren, waarvan er één albino is en een ander vlak voor de auto langs loopt.

Tegen drieën stoppen we bij Grannäs, twintig kilometer voorbij Sorsele, bij een prachtige gratis camperplek Gertsbäcken genaamd. We staan hier pal aan een rivier waarin gevist mag worden, er zijn toiletten (zoals je ze bij ons alleen nog in het openlucht museum tegenkomt !) en enkele gebouwtjes waarvan er één volgestouwd is met hout, het moet alleen nog even gekloofd worden.

We zitten dus al vroeg bij een kampvuur en ook het eten wordt erop bereid. Helaas valt er af en toe een bui, maar dan schuilen we even onder onze luifel, het weerhoudt ons er niet van om volop te genieten van het mooie Zweden !

Verslag 21

De dag begon vandaag mistig, maar al snel kreeg de zon kracht en werd het een prachtige dag, het kwik steeg zelfs naar zesentwintig graden in de schaduw ! Vanaf de mooie camperplek, waar we gisteravond tot twaalf uur bij het kampvuur hebben gezeten, rijden we eerst naar Arvidsjaur, waar een Sami-kerkdorp moet zijn. Na enig navragen blijkt dit Lappstaden te heten en zijn er tachtig houten hutten te zien uit de achttiende eeuw, bijna ingebouwd tussen de gewone huizen.

Na tien minuten hebben we het wel gezien en gaan we naar onze volgende bestemming Storforsen. Terwijl we gewoon op de snelweg rijden springt er ineens een zekering en komt de auto tot stilstand, iets wat enkele dagen terug ook al is gebeurd (toen hebben we gelijk twintig zekeringen gekocht !!). Wim doet er een nieuwe in, maar deze slaat ook meteen door. We zetten de camper aan de kant en zien het doemscenario al voor ons: het is wéér weekend (zaterdag 10 juni), dus dat wordt weer twee dagen wachten. Na zo’n tien minuten probeert Wim het nog eens en nu blijft de zekering heel, hoe het kan, geen idee ! We kunnen weer gewoon verder rijden en de rest van de dag hebben we geen problemen. Storforsen is het machtigste, ongetemde stuk rivier van Europa dat zich in de Piteälven rivier bevindt.

Het water daalt tweeëntachtig meter over een afstand van vijf kilometer en bij de laatste zes honderd meter is er zelfs vijftig meter in hoogteverschil ! Vooral in het late voorjaar, wanneer de sneeuw begint te smelten, is het waterniveau erg hoog en kan het met hoeveelheden van achthonderd kubieke meter per seconde naar beneden stromen, een prachtig gezicht !

De parkeerplaats bij dit natuurfenomeen staat helemaal vol: vanwege het mooie weer gaan veel Zweden pootje baden in de ondiepe poeltjes langs de rivier.

We willen ook genieten van deze zonnige dag en rijden via onverharde bospaadjes naar de camperplaats  Brudforsen bij Vidsel, slechts drie kilometer verwijderd van Storforsen. We komen uit op een prachtige plek, pal aan de snelstromende rivier Piteälven en, net als gisteren, is er verder niemand aanwezig.

De rest van de dag horen en zien we het water  met een donderend geraas langs stromen, wat een natuurgeweld !

(Omdat het vandaag lekker weer is wil ik nog even wat shirtjes wassen, het water uit de rivier is hier heel geschikt voor, alleen kun je er moeilijk bijkomen. Via een touw (de sleepkabel) gaat Wim de steile helling af en haalt zo het water naar boven !)

Verslag 22

Het was gisteravond ongemerkt laat geworden, we zaten heerlijk bij het kampvuur te lezen en omdat het gewoon licht blijft was het ineens al ruim over twaalven ! Gelukkig kunnen we in de camper alles blinderen en ook Dennis kan het met gordijntjes helemaal donker maken, zodat je toch goed kunt slapen.

Vanmorgen konden we tijdens het ontbijt nog even genieten van het prachtige uitzicht op de Piteälven-rivier en even later hebben we de stroomversnelling van onderaf bekeken.

Er staat hier zelfs een trouwkapelletje met een groot raam gericht op de Storforsen.

Omdat het nog steeds prachtig weer is besloten we tijdens het rijden om richting kust te gaan en vroeg te stoppen. Vlak boven de plaats Pitea, aan de Botnische Golf, zijn we een weg ingeslagen die uitkwam bij Borgaruddens Havsbad, een camping op een schiereiland, waar je kunt merken dat je aan zee zit, want het is gelijk een stukje frisser. Toch gaan de Zweden gewoon het water in !

Het eerste uur zaten we heerlijk in de zon, maar daarna kwam er bewolking opzetten en kon de lange broek weer aan. Het blijft echter wel droog en we doen buiten enkele spelletjes. Tegen de avond gaat de barbecue aan, waarna er hout op gaat om ons warm te houden en vanavond gaan we gewoon iets vroeger naar bed !!

Verslag 23

Gisteravond om kwart voor elf kwam de zon onder het wolkendek te voorschijn en pas een half uur later ging deze in noordnoordwestelijke richting (330 graden) onder, waarna er nog lange tijd een prachtige rode lucht zichtbaar was.

Daarna begon het te regenen en dit stopte pas vandaag rond twaalven toen we bij Gammelstads Kyrkstad aankwamen. Dit kerkdorp staat sinds 1996 op de UNESCO-Werelderfgoedlijst, voornamelijk door de 15de-eeuwse granieten kerk. De ruim vierhonderd rode huisjes die er omheen staan werden vroeger gebruikt door kerkgangers uit afgelegen dorpen om te overnachten en hun paarden te stallen.

Terwijl we verder noordwaarts rijden klaart het op, de zon begint te schijnen en de temperatuur gaat weer naar de twintig graden. In de loop van de middag komen we aan bij Nikkala, ruim vijftien kilometer verwijderd van Haparanda, waar we een leuke plek vinden aan de haven met uitzicht op de Botnische Golf.

De mannen gaan nog een tijdje vissen en weer is Dennis degene die een vis vangt !

In tegenstelling tot gisteravond is er nu geen wolkje aan de lucht en kunnen we volop genieten van de zon tot deze, steeds later op de avond, verdwijnt !

Verslag 24

We zijn vanmorgen de grens met Finland overgestoken en konden gelijk de klok een uur vooruit zetten. Ook hoeven we niets meer om te rekenen, want hier gebruiken ze geen kronen maar gewoon euro’s. Iets noordelijk van de stad Rovaniemi, bij de Poolcirkel, ligt Joulupukin Pajakylä, het dorp van de Kerstman.

Natuurlijk gaan we hier even naartoe, al is het erg toeristisch en commercieel met winkels en restaurants.

We kopen er enkele ansichtkaarten die we gelijk posten (eens kijken hoelang het duurt voor ze in Holland aankomen !)  in het speciale postkantoor, waar in de dagen voorafgaand aan Kerstmis meer dan tweeëndertig duizend brieven per dag binnen komen met wensen van kinderen gericht aan de Kerstman.

Ook gaan we bij twee Kerstmannen (!?!) langs, Rudolf en de andere rendieren hebben waarschijnlijk vakantie !

Daarna rijden we nog een stuk verder door Lapland, al heeft de Kerstman ons wel gewaarschuwd dat we kalm aan moeten rijden omdat er veel elanden en rendieren in dit gebied leven, die zomaar voor de auto kunnen springen. Vlak voor Sodarkylä nemen we een afslag naar Portiköski, waar een waterval moet zijn. We komen uit in een bos waar een riviertje door stroomt en nadat we even rondgekeken hebben besluiten we hier de campers te laten staan om te overnachten. Het is geen officiële camperplaats maar ook in Finland mag je “wild kamperen”. We verhuizen wel gelijk naar binnen, want het is nog maar dertien graden !

Verslag 25

We hebben vandaag (woensdag 14 juni) zo’n twee honderd kilometer noordwaarts afgelegd over de E75.

Zoals voorspeld zien we onderweg regelmatig rendieren langs en op de weg, ook passeren we weer diverse blauwe meren en af en toe ligt er sneeuw in de schaduw aan de kant van de weg.

De temperatuur blijft steken bij twaalf graden maar de zon schijnt volop. Na ongeveer honderd kilometer rijden stoppen we in Tankavaara waar het Kultakylä  (gouddorp) te zien is, er wordt in Lapland al meer dan een eeuw naar goud gezocht en hier hebben ze daar handig gebruik van gemaakt door van alles na te maken. Toch levert dit leuke foto’s op !

Net voorbij de plaats Ivalo (we zijn hier nog maar vijftig kilometer verwijderd van de Russische grens !) pauzeren we aan het Inarimeer, met dertien honderd vierkante meter het op twee na grootste meer van Finland, waarin zich drie duizend eilandjes bevinden.

Sommige hiervan worden door de Samen als heilig beschouwd. Zo’n veertig kilometer verderop in Inari komen we meer te weten over deze bevolking in het Saamelaismuseo SIIDA, waar we enkele uren doorbrengen. Behalve een modern gebouw met veel informatie is er een openluchtafdeling met diverse oude gebouwen en materialen, die de van oudsher nomadische manier van leven van de Samen verklaren.

De rendieren spelen een belangrijke rol in hun leven en Dennis probeert, net als zij, met een lasso zo’n dier te vangen !

Nadien gaan we op zoek naar een plaats om te overnachten en iets voorbij Inari nemen we een afslag in westelijke richting in de veronderstelling uit te komen bij een meer. Helaas is daar nergens een gelegenheid om te kamperen, maar na ongeveer twintig kilometer rijden, de weg is inmiddels onverhard geworden, stoppen we bij een open plek aan de Vaskojoke rivier. We hebben ondertussen op de kaart gezien dat we via deze weg uitkomen bij de Noorse grens die we dan zo’n tachtig kilometer in noordelijke richting moeten volgen tot aan de plaats  Karasjok, ons doel voor morgen.

Inmiddels is de temperatuur toch weer gestegen naar achttien graden en kunnen we heerlijk buiten zitten in de zon. Wim maakt het eten klaar op de barbecue en daarna volgt een kampvuur, we hoeven vanavond dus niet binnen te zitten !

( Ondertussen beginnen we wel last te krijgen van vervelende muggen !)

( Voorlopig hebben we genoeg hout voor een kampvuur ! )

( Om half één ’s nachts en nog steeds schijnt de zon ! )

Verslag 26

We werden vanmorgen wakker met prachtig zonnig weer en ruim twintig graden, helaas blijft dit niet de hele dag zo. We rijden zo’n vijftig kilometer langs de rivier Inarjoki (Anarjokka in het Noors) die als natuurlijke grens dienst doet, tot we bij de grensovergang naar Noorwegen aankomen. Hier worden we uitgebreid gecontroleerd en zelfs een hond komt nog even rondsnuffelen, maar alles is in orde, we hadden de wijn en het bier dus goed verstopt !! De klok kan weer een uurtje terug en ook de ruitenwissels kunnen aan, want meteen over de grens begint het te plenzen. Gelukkig duurt dit niet lang, want dat zou jammer zijn van de prachtige omgeving waarin we nu rijden: overal om je heen zie je bergen met sneeuwresten en natuurlijk zijn er ook hier meren.

Nadat we bij de plaats Lakselv diesel, benzine en water hebben getankt beginnen we aan de laatste twee honderd kilometer naar de Noordkaap. Al vrij snel komen we langs de mooie Porsangenfjord en we besluiten hier te overnachten.

We zitten nog een tijdje buiten te genieten van het mooie uitzicht, maar het is al snel te fris. Gelukkig kijken we ook vanuit de camper uit op de prachtige fjord met op de achtergrond de besneeuwde heuvels.

Verslag 27

We hebben vanmorgen de laatste twee honderd kilometer naar de Noordkaap afgelegd, een mooie gevarieerde route vol bochten, tunnels, fjorden en sneeuw !

Onderweg zien we minstens honderd rendieren en we doen niet eens meer moeite om ze op de foto te zetten. Het is helaas bewolkt weer en de temperatuur komt niet boven de vijf graden.

In de plaats Honningsväg (zo’n vijfendertig kilometer voor de Noordkaap) ligt een groot cruiseschip, de passagiers leggen alleen de laatste kilometers met een bus af.

Je moet wel betalen om op het puntje van de kaap te komen, maar voor vijf en zeventig euro (Dennis is tijdelijk een student, wat weer tien euro scheelt !) kunnen we hier met onze twee campers vierentwintig uur verblijven. We hadden ons, vanwege alle negatieve verhalen, niet veel voorgesteld van de Nordkapp, maar het valt ons erg mee: je kunt hier prachtige foto’s maken, er is een grote hal (Nordkapphallen) waar op een scherm van 225 graden de wisseling van de seizoenen in Finnmark wordt geprojecteerd en waar ook een mooie souvenirwinkel in gehuisvest is (Dennis koopt er nog een fijne winterjas) en bovendien hebben we een mooi plekje om te overnachten.

Het is er wel gigantisch druk, de ene na de andere bus komt aangereden en ook staan er tientallen campers geparkeerd, jaarlijks komen hier meer dan twee honderd duizend bezoekers.

We bekijken de hele omgeving en zitten ook uren in de camper spelletjes te doen.

In de loop van de dag komt de zon tevoorschijn en kunnen we betere foto’s maken, nu maar hopen dat hij blijft schijnen zodat we straks de middernachtzon  kunnen vereeuwigen !

(Verdens Barn: kinderen van de wereld !)

Verslag 28

Vannacht om twaalf uur was het gigantisch druk op de kaap, iedereen wilde de middernachtzon ( die tussen 14 mei en 29 juli op de Noordkaap voorkomt) zien, helaas zitten er enkele grote wolken in de weg en zie je alleen het schijnsel van de zon op het water.

(Zo kan het er ook uitzien !)

Twaalf uur later is het er erg rustig en sta ik helemaal alleen bij de bekende aardbol, hét teken van de Nordkapp.

We hebben bijna een etmaal doorgebracht op de punt en pas tegen de middag trekken we verder.

Eerst maken we een korte stop bij Skarsväg en even later gaan we bij een supermarkt in Honningsväg naar binnen om onze voorraden aan te vullen, ook nu ligt er een cruiseschip aan de kade.

We rijden weer langs de Porsangerfjord, zuidwaarts dit keer en passeren veel bussen en campers die nog op weg zijn naar het uiterste puntje van Noorwegen. Tegen half vier stoppen we bij Russenes bij een gratis camperplek met uitzicht op de fjord, waar we nog een tijdje buiten kunnen zitten.

Ook maken we nog een korte wandeling in de omgeving, waarna we de stoelen opruimen en naar binnen verhuizen.

Na de korte slaap van afgelopen nacht zullen we vanavond wel vroeg op bed liggen !

Verslag 29

De dag begon vanmorgen goed met een prachtige blauwe lucht en we hebben dan ook buiten ontbeten, al was het maar tien graden !

We volgen vandaag de E6, ook wel Noordkaap Route genoemd, en net voorbij Skaidi stroomt de Repparfjordelva, een wilde rivier, waar we lange tijd langs rijden.

Inmiddels zijn we op de Breidalen hoogvlakte aangekomen en zien we  aan weerskanten van de weg sneeuw. De meren zijn nog half bevroren en er zijn zelfs nog sneeuwscooters in gebruik.

Iets ten zuiden van de plaats Alta, bij Hjemmeluft, zijn in 1973 rotstekeningen van 2000-6000 jaar oud ontdekt, die zelfs op de UNESCO-lijst terecht zijn gekomen. We maken een wandeling langs de grote stenen met afbeeldingen, maar zijn niet echt onder de indruk. (De omgeving is echter wél mooi) Net als bij de Aboriginal-tekeningen in Australië zijn het primitieve afbeeldingen, in onze ogen gemaakt door kinderen.

We zijn nog maar net terug bij de camper wanneer het begint te regenen en dit blijft het de rest van de dag doen. We rijden door tot Saltnes, vlakbij de gletsjer Oksfjordjokelen aan de Jokelfjord, maar de omringende besneeuwde bergen gaan helaas gedeeltelijk schuil in de mist. En in tegenstelling met Holland, waar het erg droog is met hoge temperaturen, is het hier nu nat en maar tien graden, en dat op Vaderdag én tevens onze (37ste) trouwdag !

Verslag 30

Het is vandaag half bewolkt met af en toe een buitje en zo’n veertien graden (Ik lijk wel een weervrouwtje !), ideaal weer dus om te rijden én te wandelen. We beginnen vanmorgen gelijk vanaf onze overnachtingsplaats met een korte trip richting de gletsjer Oksfjordjökelen, waar je zelfs met een speedboot naartoe kunt.

De totale wandeling is acht kilometer, dus ik zoem maar in met mijn camera !

Daarna volgt weer een prachtige rit langs diverse fjorden en bergen. Je ziet altijd wel ergens sneeuw liggen en regelmatig passeren we een waterval.

Rendieren en elanden spotten we echter geen één vandaag !

Ondertussen hebben we ruim vijf duizend kilometer afgelegd. Ik had thuis de hele reis gepland, inclusief camperplaatsen, maar plannen zijn er om van af te wijken en inmiddels verblijven we alleen nog maar op gratis camperplekken, waar een toilet aanwezig is. Tijdens het rijden vind ik in het camperboek een leuke overnachtingsplaats in Birtavarre vlakbij een oude kopermijn (die al bijna een eeuw gesloten is) en met diverse wandelroutes in de buurt. We komen er tegen vieren aan en gaan gelijk aan de wandel.

Pas ruim een uur later zijn we terug bij de camper en verkennen we de plek waar we staan.

We kunnen ons afval kwijt en er is een toilet, al is deze vandaag wel erg primitief ! We hebben weer uitzicht op besneeuwde bergen en staan vlak bij een rivier, de camperplaatsen in Scandinavië zijn zo gek nog niet !

Verslag 31

We hebben vandaag ruim twee honderd kilometer afgelegd en daarnaast nog een stuk onnodig gereden door een fout van de TomTom. Deze liet ons aan de verkeerde kant van de Malselv, een zijarm van de Malangen Nordfjord, de weg oprijden. Mijn wegenatlas is van 2012, dus er kon ondertussen een brug gebouwd zijn, maar toen het navigatiesysteem ons de fjord over wilde sturen was er alleen een onverharde weg naar het water, zonder veerpont of brug.

We konden dus weer terug om even later aan de andere kant van de Malselv verder te rijden. We zijn nog even wezen kijken of daar ook een weg liep en ja, het bleek een historische veerpontovergang te zijn die al zo’n dertig jaar niet meer in gebruik is !!!

Via Finnsnes komen we op het één na grootste eiland van Noorwegen, Senja. We rijden eerst door groen natuur gebied, maar naarmate we dichter bij de kust komen wordt het ruiger. We eindigen bij Mefjordvaer, waar we vlakbij de haven mogen gaan staan en uitkijken op de Noorse zee.

Een prachtige plek waar we lange tijd buiten zitten, zij het met een dik vest aan.

Dennis kookt zelfs buiten en pas na het eten verhuizen we naar binnen.

De satellietschotel gaat uit zodat we via BVN het journaal kunnen kijken, iets wat tot nu toe meestal wel lukt. Alleen wanneer er een boom of berg in de weg staat blijft de schotel rondjes draaien en volgen we het nieuws via de telefoon !

Verslag 32

Vandaag (21 juni) laat de zon zich helaas niet zien.

We rijden de laatste vijftig kilometer over het eiland Senja om tegen half twaalf uit te komen bij Gryllefjord, vanwaar een veerboot in één uur en veertig minuten overvaart naar Andenes op het eiland Andoya, behorend bij de Vesterälen. We moeten enkele uren wachten voor we mee kunnen met de pont van drie uur, want deze vaart slechts drie keer per dag en is net een half uur terug vertrokken.

We doen een spelletje in de camper en lezen wat, intussen groeit de rij met campers die allemaal mee willen met de veerboot.

De tocht verloopt redelijk rustig, al hebben Wim en Dennis allebei een beetje last van zeeziekte, ondanks het reistabletje dat ze ingenomen hebben. Ik laat dan ook de walvissafari, die voor morgen in de planning stond, maar vervallen, want je moet het wel allemaal leuk vinden !

Eenmaal aan wal rijden we nog zo’n twintig kilometer en stoppen in Stave bij een camping pal aan zee. Hier kan ik weer enkele wasjes draaien en ook kunnen we alle drie schoon én warm worden onder de douche. We zien diverse mensen de zee in duiken en dat bij een temperatuur van negen graden, zowel boven als onder water, wij bekijken het wel vanuit onze warme camper !

Verslag 33

Gelukkig is het vandaag iets zonniger, al blijft de wind ijzig koud. We verlaten Stave en gaan het eiland Andoya verder verkennen.

We hebben een paar weken uitgetrokken om de Vesterälen en de Lofoten te bekijken dus we willen zoveel mogelijk weggetjes nemen.

De zuidelijkste punt van Andoya blijkt moeilijk bereikbaar, er staat zelfs een bord dat we op eigen risico verder rijden en inderdaad de weg zit vol kuilen en grote stenen, maar we komen er met beide auto’s goed door.

(Hier geen rendieren maar schapen, die geen zin hebben voor ons aan de kant te gaan !)

Via een grote brug komen we op het volgende eiland, waar we weer constant langs het water van diverse fjorden rijden. Net voorbij de Forfjord nemen we een onverharde afslag naar Stamnes en daar parkeren we onze campers aan het water in “the middle of nowhere”.

We kunnen enkele uren heerlijk uit de wind in de zon zitten tot iets na zessen, dan moeten we ons toch echt weer terug trekken in de camper, vanwaar we de warmte van de zonnestralen nog wel voelen en uitkijken op het water !

Verslag 34

Afgelopen nacht was het helemaal helder dus konden we de hele tijd de zon zien, iets wat nog steeds vreemd aandoet.

Nadat we vanmorgen met de dikke vesten aan buiten hebben ontbeten gaan we het noorder gedeelte van het eiland Hinnoya verder bekijken. We slaan een zijweg in richting Kinn en worden onderweg verrast door een kudde rendieren, die hadden we hier echt niet verwacht.

Alles ziet er vandaag erg mooi uit vanwege het zonnige weer.

Nadien gaan we naar Sortland op het eiland Langoya waarvoor we eerst weer een hoge brug over moeten, waar net de boot van Hurtigruten onderdoor vaart.

Nadat we onze voorraden hebben aangevuld in Sortland rijden we in noordelijke richting langs de Hognfjord, die we gisteren vanaf de andere kant bekeken hebben. Al vrij snel vinden we een schitterend  plekje bij Bremnes aan het water, waar allemaal schapen rondlopen en omdat het zo’n  prachtig weer is, wordt dit ook gelijk onze overnachtingsplaats.

De korte broeken gaan aan en uit de wind is het heerlijk toeven, al is het met veertien graden wel een heel stuk frisser dan in Holland !!

(Wim verbrandt het afval van de garnalen die we net afgepeld en gegeten hebben !)

Volgens de Noren is het te koud voor de tijd van het jaar en als we het nieuws mogen geloven krijgen we morgen alweer regen,

vanavond genieten we dus nog maar even van het droge weer bij een warm kampvuur !

Verslag 35

De campers zijn vandaag niet van de plaats af geweest, we hebben zo’n mooi plekje dat we nog een dag zijn gebleven. Het is prachtig weer en we brengen de dag dan ook buiten door, Wim gaat lange tijd vissen en Dennis en ik luieren in de warme zonnestralen.

Ook vandaag komt er weer een boot van Hurtigruten voorbij, al vaart deze langs de andere oever en zie je nu pas hoe breed de Hognfjord is. De Hurtigruten is in 1893 begonnen als expresdienst langs de Noorse kust en in het begin voeren de schepen in de zomer één maal per week op negen havens tussen Trondheim en Hammerfest, in de winter kwam de boot niet verder dan Tromsö. De kustexpres bleek al snel van levensbelang voor de gemeenschappen aan de route. Tegenwoordig varen elf schepen van twee rederijen dagelijks in noordelijke en zuidelijke richting, de boot van Bergen naar Kirkenes (bij de Russische grens) doet vierendertig havens aan en deze cruise wordt wel de “mooiste zeereis ter wereld” genoemd. Helaas zullen wij zo’n reis nooit maken, omdat Wim veel te snel zeeziek wordt ! Wij bekijken Noorwegen vanuit onze camper en zoeken zo de mooie plekjes wel op !

(Wim wordt weer van zijn grijze haren ontdaan !)

Er was voor vanmiddag regen voorspeld, maar inmiddels is het tien uur en zitten we nog steeds buiten, natuurlijk met het kampvuur aan !

Verslag 36

Zaterdagnacht begon het te regenen en dat heeft het ook de hele zondag gedaan, waardoor we nog maar een dag op dezelfde plek zijn blijven staan en ons binnen vermaakt hebben met heel veel spelletjes ! Vanmorgen was het gelukkig weer droog en zijn we, na drie dagen, weer op pad gegaan om verder het eiland Langoya te verkennen.

Op de noordelijke punt bevindt zich, helemaal aan het einde van de weg, de plaats Nyksund. Jarenlang is het een spookstad geweest, maar tegenwoordig wonen er weer enkele mensen, wel moet er nog heel wat gerestaureerd worden !

In het noordwesten, waar we enkele uren later pas aankomen (wanneer je naar uithoeken rijdt moet je vaak dezelfde weg weer helemaal terug, we hebben dan ook honderd vijftig kilometer afgelegd vandaag !), zien we bij het gehucht Hovden rekken vol gedroogde kabeljauw hangen. Ik heb er misschien vijf minuten bij gestaan om foto’s te nemen, maar als ik terug kom in de auto stink ik helemaal naar de vis !

Je kunt op deze plaats ook kamperen, maar vanwege de vieze lucht rijden we een stukje terug richting Nykväg, waar we een leuk plekje hadden gezien aan het water. Hier staan we nu, achter een soort dijk die beschutting biedt voor de open zee.

Toch blaast de koude wind flink tegen de camper aan en is het nog geen negen graden Celsius, dit weerhoudt enkele Noren er niet van om te gaan vissen !!

Verslag 37

Het is vandaag (dinsdag 27 juni) helaas weer helemaal bewolkt, koud en regelmatig motregent het, maar als het goed is krijgen we over twee dagen zonnig weer !?! We zijn nog steeds op het eiland Langoya en rijden over de laatste wegen die we nog niet hebben gehad,  het landschap is heel wisselend wat jammer genoeg niet echt tot z’n recht komt door het weer.

Via Sortland gaan we naar Stokmarknes, deze plaats ligt op het eiland Hadseloy, waar we via een heel hoge, aparte brug komen.

De schepen moeten er wel onderdoor kunnen varen !

Nadat we bij Rodbrygga wat gegeten hebben, bezoeken we het Hurtigrutemuseet, waar uitleg gegeven wordt over de meer dan honderd jaar bestaande kustvaart in Noorwegen.

Ook kun je het oude schip Finnmarken (gebouwd in 1956) bekijken, dat hier ligt.

Nadien rijden we een rondje over het eiland en net voor de brug parkeren we onze campers om te overnachten, waar we kijken uit over de fjord en de hoge brug.

(Wim en ik zagen trouwens vandaag een mannetjes eland lopen, maar voor we de camper konden parkeren  en ons toestel paraat hadden, draaide hij zich om en verdween in het woud !)

Verslag 38

Gisteravond kwam de zon nog even tevoorschijn en vanmorgen hebben we buiten ontbeten, zij het met het vest aan. Daarna gaan we via Langoya, dat we nu definitief verlaten, naar het volgende eiland Hinnoya, wat gedeeltelijk bij de Lofoten hoort.

We moeten door een paar lange tunnels voor we bij Stora links afslaan naar de Raftsundet, een prachtige smalle fjord waar de  Hurtigruten ook door vaart. We passeren enkele kweekstations, waar we de zalm omhoog zien springen uit het water.

Vlakbij Digermulen zien we een mooie stek pal aan het water en hier zetten we onze campers neer.

Wim gaat vissen en vangt ZESENDERTIG vissen: één grote zalm en de rest allemaal kabeljauw ! Drie grote belanden in de koelkast, de rest gaat terug de fjord in.

Vanaf onze plek kijken we op de hoge, besneeuwde bergen behorend bij de Lofoten, waar we morgen naartoe gaan !

Verslag 39

De dag begon met regen en onze eerste indruk van de Lofoten was dan ook minder mooi, maar tegen de tijd dat we in Svolvaer, gelegen op het eiland Austvägoya, aankwamen, begon de zon te schijnen.

Deze hoofdstad van de Lofoten stelt niet zoveel voor, wel zijn er veel voorzieningen, we doen er weer onze boodschappen en ik ga even naar de kapper.

Daarna rijden we door naar Kabelväg, waar de grootste houten kerk van Noord Noorwegen staat.

De volgende plek die we aandoen is Henningsvar, ook wel “Venetië van de Lofoten” genoemd. Je moet inderdaad enkele bruggen over om er te komen en ook is het er erg druk en toeristisch.

We wandelen door het plaatsje met z’n oude houten huisjes op palen, de zogenoemde rorbuer, waar de vissers vroeger hun materiaal in opsloegen en waarin ze overnachtten. Tegenwoordig worden ze verhuurd aan toeristen.

Er is een gratis camperplek op het schiereiland maar dit is gewoon de parkeerplaats die helemaal vol staat met bussen, auto’s en campers, hier willen we dus niet overnachten.

We gaan nog een stukje verder over de E10, de hoofdweg die helemaal vanaf het vaste land over de Vesterälen loopt en eindigt in het uiterste zuidwestelijke puntje van de Lofoten. Vlak voor de brug naar het volgende eiland: Vestvägoya nemen we een zijweg naar Brenna en aan deze rustige, doodlopende weg vinden we weer een prachtig plekje pal aan zee.

We kunnen heerlijk buiten zitten, zien zelfs enkele tuimelaars (kleine dolfijnen) zwemmen en omdat we uitkijken op het noordwesten én op open zee kunnen we vannacht hopelijk meemaken wat we op de Noordkaap gemist hebben: de middernachtzon bijna in de zee zien zakken en weer omhoog gaan !!

Verslag 40

Deze foto’s zijn genomen om 23.00, 24.00 en 01.00 uur ’s nachts, de zon blijft op dezelfde hoogte maar  schuift alleen langzaam naar het noorden.

Het was vanmorgen gelijk stralend weer alleen duurde het een tijd voordat de zon over de berg heen kwam. We hebben dan ook lang geslapen, ook een gevolg van het feit dat ik nog laat foto’s heb gemaakt ! Vanwege het mooie weer willen we vandaag niet ver rijden en naar een, volgens het ACSI-boek,  prachtige camperplaats gaan die pal aan een wit zandstrand ligt (Hauklandselva bij Utakleiv-Leksnes). Helaas zijn wij natuurlijk niet de enigen die dit camperboek hebben en bij aankomst staan het al helemaal vol, ook met auto’s van Noren, die met warm weer gelijk het water ingaan.

We hebben in de buurt een boterham gegeten en zijn daarna weer verder getrokken over prachtige smalle wegen naar uithoeken van de Lofoten waar haast geen camper komt.

Ruim na vieren, we hebben dan alweer zo’n honderd kilometer afgelegd, stoppen we vlakbij de plaats Stamsund, waar we weer aan het water en in de zon staan. Wel is de wind fris en is het nog geen “korte broeken weer”, maar we klagen niet, vergeet niet: we zitten nog steeds boven de poolcirkel !!

(Dennis haalt even water voor mij, zodat ik wat aparte was kan doen !)

(We eten vanavond gerookte zelf gevangen vis !)

Verslag 41

We hebben vandaag (zaterdag 1 juli) het Lofotr Vikingmuseum in Borg bezocht. Hier is de woonstede van een Vikinghoofdman uit de periode 500-900 nagebouwd, waarin diverse oude ambachten worden gedemonstreerd.

Ook buiten het gebouw is van alles te doen en Dennis leeft zich uit met boogschieten en bijl werpen.

We brengen er diverse uren door en naderhand rijden we nog wat mooie binnenwegen waar we tevens op zoek gaan naar een overnachtingsplaats, iets wat dit keer niet meevalt.

We nemen geen camperplekken of campings meer, maar staan alleen nog “in het wild” en dan het liefst met een mooi uitzicht op het water (we zijn niet veeleisend !). De Lofoten zijn echter veel meer bewoond dan we gedacht hadden (je mag niet dicht bij een huis gaan staan) en ook barst het hier van de campers die allemaal een plekje zoeken. Toch lukt het ons weer: vlak voor Myrland op het eiland Flakstadoya vinden we plaatsje, net ver genoeg van een plek waar viskoppen (!) gedroogd worden.

Wim gooit nog even zijn hengel uit en heeft gelijk een kabeljauw aan de haak, maar even later zit hij vast in de rotsen en verspeelt zijn tuig met blinker, waarmee hij enkele dagen terug nog al die vis heeft gevangen ! De zon heeft zich vandaag niet laten zien, maar het is totaal niet koud (zo’n achttien graden), misschien zelfs wel warmer dan in Holland !

Verslag 42

Het begon vannacht ineens heel hard te waaien en omdat we aan open zee stonden schudde de camper flink heen en weer, ik heb dan ook weinig geslapen. Vanmorgen zijn we naar het mooi bewaard gebleven vissersdorp Nusfjord gereden, gelegen in een smalle fjord. Vanwege het miezerige weer is het er niet erg druk, waardoor we rustig rond kunnen kijken.

Er zijn veel pittoreske gebouwen die getuigen van de ontwikkeling van de Lofotfisket (Lofotense zeevisindustrie).

Net als gisteren bij het Vikingmuseum bekijken we hier een interessante film. Tegen de tijd dat wij uit het dorpje vertrekken komen de eerste bussen aanrijden ! We verlaten het eiland Flakstadoya en gaan, weer via een hoge brug, naar Moskenesoya waar ook diverse vissersdorpen liggen. We besluiten deze voor morgen te bewaren en  gaan eerst de noordelijke kant van het eiland verkennen.

Het is zondag vandaag en veel Noren zijn aan het wandelen, bergbeklimmen of met hun boot op het water om te vissen. Vlak voor de brug bij Fredvang parkeren we onze campers en zetten de tafel en stoelen neer, we hebben weer een plek om te overnachten.

Het is niet warm (twaalf graden !) maar droog en met een jas aan is het buiten goed te houden. Natuurlijk wordt er weer gevist en een spelletje gedaan en tegen de avond volgt er ook nog een heerlijk warm kampvuur !

Verslag 43

Vandaag hebben we het laatste stuk van de E10 in zuidwestelijke richting afgelegd, eindigend bij de plaats Ä. Het lijkt wel of het steeds drukker wordt op de weg en ook meer toeristisch, overal zie je kabeljauw hangen en rorbuer die verhuurd worden. We stoppen eerst in het plaatsje Sund waar een visserijmuseum met smederij te vinden is, maar na het dorpje Nusfjord, waar we gisteren waren, valt dit een beetje tegen.

Dan volgen echter Hamnoy en Reine nog, twee pareltjes aan de E10, die weer door menigeen op de foto wordt gezet.

Bij de plaats Moskenes staan al heel wat campers te wachten tot ze met de boot over kunnen naar Bodö, een ruim drie uur durende vaart naar het vasteland. Wij hebben echter besloten om terug te rijden naar Narvik en zo nog een keer (andersom) de Lofoten en Vesterälen te bekijken, we hebben tijd genoeg en bovendien lokt een lange boottocht over open zee niet echt !

Bij het dorpje Ä  stopt de weg en kun je nog een stukje lopen en zo in de verte de laatste eilanden Mosken en Vearoy zien liggen, beiden behorend bij de Lofoten.

Ook in Ä is een visserijmuseum met diverse winkeltjes eromheen. Bij een ouderwetse bakkerij kopen we speciale kaneelkoeken (een soort bolussen) met koffie, wat gelijk ons middagmaal wordt.

Daarna beginnen we aan de terugweg en slaan al vrij snel bij Skjelfjord een zijweg in die eindigt bij het gehucht Nesland.

Weer vinden we een prachtige spot die in de verte uitkijkt op de plaats Sund, waar we vanmorgen gestart zijn.

Verslag 44

(Dit was vannacht iets na twaalven !)

Vandaag was zo’n dag van boodschappen doen, water bijvullen en tanken, ook zijn we al een aardig stuk terug gereden over de E10. Op het eiland Austvägoya hebben we de laatste zijweg genomen die we nog niet verkend hadden en vlak voor we weer bij de hoofdweg uitkomen stoppen we bij het dorpje Fiskebö, waar we een plekje vinden met uitzicht op een strand en de plaats Melbu, gelegen op Hadseloya behorend bij de Vesterälen.

Regelmatig vaart er een pont heen en weer tussen de eilanden, wat zo’n honderd en twintig kilometer rijden scheelt !

De plaats waar we staan wordt waarschijnlijk zomers gebruikt voor festiviteiten van de plaatselijke bevolking, er staan een paar tenten, overal zijn versieringen aangebracht en twee grote poppen bewaken de inrit. Nu is er niemand te bekennen dus verblijven wij er voor één nacht, met tien graden is het toch geen weer voor een strandfeest !

Verslag 45

We hoefden vandaag niet ver te rijden om uit te komen bij de Raftsundet waar Wim, precies een week terug, zoveel vis gevangen heeft. We zetten de auto’s zo’n vijftig meter verwijderd van de vorige plek en hier staan we nog mooier !

Dit keer gaat Dennis ook mee vissen en het wordt een wedstrijd wie de meeste vangt, aan het eind van de dag is de stand 58 – 55 voor Dennis en dat allemaal met een blinkertje !!  Alle vissen gaan terug in zee, ook al zitten er best enkele grote bij.

(Dennis presteert het zelfs om ze met de haak in de rug te vangen !)

De Hurtigruten komt weer voorbij varen en even later neemt hij de afslag naar de Trollfjorden, één van de bekendste fjorden van de Lofoten, die overal in de reisgidsen staat.

Af en toe valt er een bui en zitten we even in de camper, maar de meeste tijd verblijven we buiten, ook al is het slechts twaalf graden !

Verslag 46

De mannen hadden de smaak goed te pakken, gisteravond om half elf zijn ze weer gaan vissen tot twaalf uur ’s nachts, in totaal hadden ze toen over de gehele dag samen honderd drie en zeventig vissen gevangen !! Een echt record en dat terwijl het op het laatst nog maar zeven graden was !

Vanmorgen, na het ontbijt, hebben ze hun hengel nog een keer uitgegooid, maar na een half uurtje begon het flink te regenen en zijn ze toch maar gestopt. We trekken weer verder want het ziet er niet naar uit dat het mooi weer wordt vandaag. We rijden enkele uren over het eiland Hinnoya in noordelijke richting en stoppen tegen half drie bij Trondenes waar we even bij een vroeggotische kerk gaan kijken.

Hier vlakbij ligt Harstad en daar rijden we bij een camping het terrein op (en ook hier vinden we weer een plekje aan het water), het is namelijk hoog tijd dat er weer gewassen wordt en ook een douche is erg welkom. Er is slechts één wasmachine en één droger aanwezig waardoor ik uren bezig ben voor alles weer schoon en droog is, maar daarna kunnen we ook weer een paar weken in de vrije natuur kamperen !

Verslag 47

De reden dat we naar Harstad zijn gereden is een 40.6-kaliber Adolf-kanon uit de Tweede Wereldoorlog dat in Trondenes te zien is. Je kunt deze niet zomaar bekijken, er is drie keer per dag een rondleiding. Gisteren zouden we twee uur moeten wachten op de volgende toer en daarom hadden we het uitgesteld tot vandaag. Tegen twaalven rijden we in colonne (we hebben tijdelijk vier Noren achterin de camper zitten die lopend naar het verzamelpunt waren gekomen !) het militaire terrein op waar de bunker met het kanon, gebouwd door de Duitse krijgsmacht, zich bevindt.

We krijgen uitgebreid uitleg en mogen overal rondkijken in de bunker, al lopen er wel twee militairen rond die ons in de gaten houden !

In totaal waren er vier van deze kanonnen op het terrein tijdens de oorlog, een onderdeel van de Atlantic Wall, maar ze zijn nooit echt gebruikt. Wel waren er vele duizenden Duitse militairen aanwezig om de grote kanonnen te bedienen en te onderhouden.

Ruim anderhalf  uur later verlaten we het terrein weer en gaan nog een stuk van het  grootste en drukst bevolkte eiland van Noorwegen, Hinnoya, bekijken.

Via de ruim duizend meter lange Tjeldsund-brug, waarvan de torens zesenzeventig meter boven de waterspiegel uitsteken, komen we weer op het vasteland van Noorwegen. We rijden inmiddels weer op de E10, maar nemen al snel een afslag, op zoek naar een overnachtingsplaats. Tegen vijven vinden we een leuke plek aan een fjord, waar Wim nog “even” z’n hengel uitwerpt.

In korte tijd vangt hij tien kabeljauwen, waarvan hij er enkele grote fileert, een hele klus, maar we hebben nu wel heel verse graadloze vis in de koelkast liggen !!

Verslag 48

Gisteravond om twaalf uur zijn Dennis en Wim nog een half uurtje wezen vissen en weer hadden ze in korte tijd ieder tien kabeljauwen aan de haak.

We zaten vanmorgen net in de auto toen het begon te regenen en dit heeft het een groot deel van de dag gedaan. In Narvik hebben we onze voorraden weer aangevuld en daarna het oorlogsmuseum van die plaats bezocht. Het is vrij nieuw en heeft, naast de Tweede Wereldoorlog in Noord-Noorwegen, ook als thema “nieuwe conflicten” en mensenrechten. Alles is heel overzichtelijk opgesteld, wel moet je veel lezen (in het Engels). In de buurt van Narvik is veel gevochten tijdens de Tweede Wereldoorlog, zowel in de Ofotfjord als op land. Waren ze in de Eerste Wereldoorlog nog neutraal, dit lukte niet in 1940. Voor Hitler was Noord-Noorwegen belangrijk vanwege de ijsvrije wateren en de rijke grondstoffen ijzer en olie.

(Ze zijn altijd wel bezig met onderhoud aan één van de vele bruggen in Noorwegen, ook worden er nieuwe gebouwd !)

Nadien rijden we nog een tijdje over de E6 en nemen een afslag net voor we de brug over moeten bij de Efjord en weer vinden we  een leuk plekje om te gaan staan. Het is inmiddels droog en we verblijven nog een tijdje buiten waar we uitkijken over de besneeuwde bergen en de brug. Wanneer we later binnen zitten hebben we nog steeds  dit zelfde mooie uitzicht !

Verslag 49

We werden vanmorgen wakker met schitterend weer dus blijven we gewoon nog een dagje staan op het mooie plekje. Sinds lange tijd is het behaaglijk in een hemdje en korte broek en we brengen de dag grotendeels buiten door.

Er wordt gevist, gewandeld, gelezen en natuurlijk diverse spelletjes gespeeld, een heerlijke relaxte dag !

(De vangst van twee dagen terug , onze middagmaaltijd !)

Verslag 50

Het is, na het prachtige weer van gisteren, vandaag helemaal veranderd, we hebben een grauwe dag met veel regen en dus prima weer om kilometers te maken. We rijden uren over de  “Noordkaap route” (E6) gebruik makend van veel tunnels, sommige zijn slechts een kilometer lang maar d’r zijn er ook bij van ruim zes kilometer !

Ook bevinden we ons een half uur op het water wanneer we met de veerpont een fjord over moeten en natuurlijk zien we weer veel besneeuwde bergen en mooie watervallen, helaas alles gedeeltelijk in de mist en regen !  Bij Fauske gaan we richting Bodö en bij Löding nemen we de afslag naar de kustroute 17 (Kystriksveien) “the world’s most beautiful journey” volgens de boekjes ! Tegen vieren stoppen we bij de Saltstraumen , één van de krachtigste getijdenstromen ter wereld, elke zes uur verandert deze van richting. Helaas is het net “dood tij” wanneer wij er aankomen en is er weinig beweging in het water. We wachten een half uurtje in de ijzig koude wind en vinden het dan welletjes, het lijkt net of we bij de Waal staan, daar draait en kolkt het water ook zo !

We rijden nog een klein stukje en parkeren onze campers dan gewoon aan de kant van de weg met uitzicht op een fjord. Het is jammer nu verder te gaan met dit slechte weer, morgen is er weer een dag !

(Tegen achten komt ineens de zon tevoorschijn !)

Verslag 51

We begonnen vandaag met mooi weer en om negen uur hebben we zelfs buiten ontbeten. Daarna was het de eerste uren prachtig rijden over de Kystriksveien, een weg vol met bochten en hoogteverschillen. We zien mooie fjorden en diverse watervallen, veroorzaakt door de smeltende sneeuw op de grillige bergtoppen.

Tegen twaalven stoppen we bij het plaatsje Holand waar je een prachtig uitzicht hebt op de gletsjer Engenbreen behorend bij Svartisen. Je kunt er met een bootje nog dichter bij komen, een populaire tocht, maar het begint te regenen en de lucht trekt weer helemaal dicht.

We gaan verder en stoppen even later bij Foröy, waar we met de pont een fjord over moeten. Helaas is onze camper de laatste die mee mag met de veerboot en Dennis blijft achter, net als vele andere campers. Dit keer is het maar een trip van tien minuten en de boot gaat constant heen en weer, dus ruim een half uur later is Dennis ook over.

Maar er volgen meer boottochten, na achtentwintig kilometer rijden moeten we weer stoppen en wachten ! Dit keer gaat het om een vaartijd van een uur en gaan we van Jektvik naar Kilboghamn over de Melfjord.

Onderweg maakt de kapitein ons erop attent dat we de poolcirkel passeren en aan land staat eenzelfde aardbol als op de Noordkaap, waar natuurlijk druk foto’s van gemaakt worden. Vanaf nu gaat de zon ’s avonds weer onder, al blijft het voorlopig nog wel licht ’s nachts.

Wanneer we weer van de veerpont af willen rijden blijkt dat Dennis een lekke band heeft (er zit een gaatje in waarschijnlijk veroorzaakt door een spijker of schroef !) en we parkeren de auto’s vlakbij de boot.

Het gereedschap waarmee de bouten losgedraaid moeten worden liggen helemaal onderin Dennis’ auto, iets waar je erg moeilijk bij kunt (de camperunit staat in de weg, iets waar we volgende keer beter aan moeten denken !) en de sleutels van de velgen van onze camper passen niet !

Nadat Wim eerst geprobeerd heeft de band te maken met een speciale spray, die je erin spuit, propt hij er later, met veel moeite, een soort stop in en dit werkt gelukkig !!

We rijden nog een stukje om te kijken of alles goed gaat en dan parkeren we de campers aan de Stigfjord met uitzicht op het eiland Aldra.

Net als gisteren moeten we weer binnen zitten, maar ook daar vermaken we ons prima !

Verslag 52

Het heeft gisteren de hele dag geplensd en ook stond er een harde wind. We hebben weer een stuk van de weg nr.17 gereden en zijn nog met één pont over gegaan, maar een eindje voorbij de plaats Sandnessjoen zijn we gestopt op een parkeerplek, rijden was niet leuk meer. Onderweg hadden we nog wat boodschappen gedaan en getankt. De supermarkten in Noorwegen hebben tegenwoordig een vrij uitgebreid assortiment, heerlijk ongesneden brood (er staat een broodsnijmachine die je zelf mag gebruiken !) en er is voldoende verse groente en fruit aanwezig. De prijzen liggen wat hoger dan in Nederland, maar dat is bekend,  brandstof is echter net zo duur als bij ons. Omdat je hier overal vrij kunt kamperen valt een vakantie in Noorwegen, wat kosten betreft, nog wel mee, alleen moet je hier geen drank kopen ! We hebben gisteren samen overlegd wat te doen: verder over de Kystriksveien of een stukje terug naar de E6, beiden gaan in zuidelijke richting. We zouden nog vier keer met een pont over moeten en bij de eerste weer een uur op een fjord varen, iets wat met harde wind en nattigheid niet zo leuk is. Ook blijft het de komende dagen regenen dus alles ziet er dan grauw en grijs uit.

We zijn dus vanmorgen via de aparte  Helgeland-brug (lengte 1065 meter) en enkele lange tunnels terug gereden naar de E6, wat ook een mooie weg is om te nemen.

Al vrij snel maken we er een stop bij Laksfossen, waar de rivier Vefsna zich met grote snelheid tussen de rotsen door perst.

Er zijn veel Noorse caravans en campers op de weg, het is duidelijk vakantie tijd !  We stoppen vrij laat voor de middagpauze bij Bjornstad gelegen aan de  snelstromende Namsen rivier.

Wim zet de camper op een mooi plekje aan het water, Dennis neemt de bocht verkeerd en komt met z’n auto in een soort greppel terecht. Gelukkig krijgt Wim hem er met flink wat spierkracht vrij snel weer uit en is er geen schade.

We besluiten om niet verder te rijden en nadat we wat gegeten hebben maken we een wandeling langs de rivier.

Het is inmiddels droog en tien graden, vannacht koelt het af naar zes graden, echt zomers weer !!

Verslag 53

Ook vandaag (vrijdag 14 juli) begint de dag met regen en wanneer we tegen de middag de Fiskumfossen gaan bekijken doen we dit met de regenjassen aan.

Naast deze krachtige waterval, waar ook een energiecentrale aan gekoppeld is, bevindt zich één van de langste zalmtrappen (291 meter) van Noord-Europa (In Schotland bij de plaats Pitlochry hebben wij er ook één bekeken !), de zalmen kunnen hier zowel omhoog als naar beneden zwemmen via verschillende kamers.

In de vrij grote plaats Steinkjer laten we één van onze gasflessen vullen met propaan, iets wat moeilijk lukt in Noorwegen. Omdat onze koelkast veel op gas draait (alleen tijdens het rijden loopt hij via de accu en stroom vind je niet op gratis camperplekken !) verbruiken we meer dan we voorzien hadden, nu hebben we voldoende voor de rest van de reis. Onze volgende stop is bij Ekne waar zich een concentratiekamp (Falstad Fangeleir) uit de Tweede Wereldoorlog bevindt, waar ruim vierduizend gevangenen hebben gezeten. Helaas is haast alles in het Noors geschreven en hebben we maar een half uurtje voor het museum sluit.

Het is de bedoeling voor of in Trondheim te overnachten en morgen de stad te bekijken, maar we kunnen geen geschikte plek vinden en in de plaats zelf is de camperplaats helemaal vol. We bekijken alleen snel de kathedraal Nidarosdomen, het grootste middeleeuwse bouwwerk van Noorwegen en gaan dan de stad weer uit richting Kristiansund.

Het is inmiddels al over zevenen, dus raadpleeg ik het ACSI-camper boek maar weer eens en vind een leuk plekje vlakbij Orkanger: Lomtjönna (Fannrem). We staan nu bij een kleine visvijver, het weer is inmiddels opgeknapt en we kunnen nog even in de zon zitten én zelfs buiten eten, maar daarna verhuizen we toch weer naar binnen !

Verslag 54

Al dagen was er voorspeld dat het (alleen) op zaterdag mooi weer zo worden en gisteravond kregen we daar al een voorproefje van, maar na een koude nacht (drie graden !) was het vanmorgen bewolkt en fris. In de loop van de morgen kwam de zon dan toch tevoorschijn en al snel werd het lekker weer.

We hebben dan ook niet ver gereden en zijn net na de middag gestopt bij de plaats Halsa, waar je met de veerpont een fjord over moet. Vanaf ons plekje kunnen we goed bekijken hoe auto’s en campers minstens een half uur staan te wachten om over te varen, terwijl wij heerlijk in de zon zitten.

Ik kon vandaag eindelijk weer eens alle ramen open zetten en alles lekker luchten, iets wat met dat natte weer van de afgelopen dagen niet kon. Ook heb ik diverse T-shirts van mij gewassen, die niet geschikt zijn voor de droogtrommel. Natuurlijk was er volop tijd voor een spelletje en een leesboek en ’s avonds ging de barbecue aan. Al met al een heerlijke dag !!

Verslag 55

We konden vanmorgen zo vanaf onze overnachtingsplaats de pont van half elf nemen en vijfentwintig minuten later waren we de Halsafjord over. Omdat we net onder de zes meter zitten met de camper betalen we voor een overtocht hetzelfde tarief als een gewone auto, boven deze lengte betaal je het dubbele !! Alleen komt er nog een bedrag bij voor de passagier (ik dus !) van zo’n vier euro.

We gaan naar Kristiansund en om daar te komen moeten we door een lange tunnel die onder het water van de Kvernesfjord heen loopt en aangezien de stad op een eiland ligt moeten we, om er weer uit te komen,  nog een keer door een diepe tunnel, waarvoor we per vervoersmiddel (weer vallen we onder het goedkope tarief !) ongeveer tien euro betalen. We komen nu op de weg (Fylkesvei 64) die leidt naar de spectaculaire Atlanterhavsveien (Atlantische Weg) die via acht bruggen over diverse eilandjes en scheren richting Molde loopt.

We hebben vandaag maar de helft van weg 64 gereden, niet omdat deze zo lang is, maar vanwege het weer: het is zo’n tien graden frisser dan gisteren, er staat een harde wind en regelmatig valt er een flinke bui. Bij de hoogste brug is een heel pad aangelegd (waar het gigantisch druk is !) maar wanneer wij daar zijn is het gelukkig net droog, iets wat helaas van korte duur is.

We stoppen bij de plaats Vevang waar we weer een plekje vinden met uitzicht op een meertje en zoals we inmiddels wel gewend zijn, verblijven we de rest van de dag in de camper !

Verslag 56

De officiële Atlanterhavsveien is slechts acht en een halve kilometer lang, dus vanmorgen hebben we de weg nog een keer heen en weer gereden.

We zijn al twee maal eerder in Noorwegen geweest: in 2010  samen met Dennis, toen stonden we met de caravan alleen op campings en in 2013 zijn Wim en ik met onze oldtimer vijf weken op pad geweest en sliepen toen merendeels in een hytter (een soort hutje met bed, koelkast en een elektrisch plaatje om op te koken.) We waren echter nog nooit noordelijker dan de tunnel voor Kristiansund geweest dus tot aan gisteren was alles nieuw voor ons. Vanaf nu kunnen we op plekken komen waar we eerder geweest zijn.

Na de rit over de Atlantische Weg zijn we naar het vissersplaatsje Bud gereden, gelegen op het schiereiland Romsdal, waar nog enkele bunkers en kanonnen te bekijken zijn uit de Tweede Wereldoorlog, gebouwd door de Duitsers om een invasie te voorkomen.

Het is net even droog wanneer we er rondwandelen, maar het grootste deel van de dag valt de regen met bakken uit de hemel.

Nadien gaan we naar de stad Molde waar we de weg nemen naar het uitkijkpunt Varden, wat op vier honderd meter hoogte ligt. Bij helder weer heb je er een prachtig panoramisch uitzicht over zevenentachtig besneeuwde bergtoppen en de fjordenplaats. Ik maak nog een foto voor we onze camper neerzetten om hier te overnachten, even later begint het weer te regenen en dit stopt daarna ook niet meer. Op een gegeven moment hebben we zelfs alleen nog maar mist om ons heen.

De laatste dagen begint het in de loop van de avond te schemeren en kan de lamp weer aan, iets wat vanavond wel extra vroeg zal moeten !

Verslag 57

Na een stormachtige nacht is het gelukkig droog vanmorgen en kunnen we Molde weer beneden ons zien liggen, helaas zijn de bergen in nevelen gehuld. Nadat we weer door een diepe tunnel onder een fjord door zijn gereden (zonder tol dit keer !) moeten we al vrij snel met een pont over de Langfjord richting Andalsnes, waar een groot cruiseschip in de haven ligt.

Daarna volgt een prachtige route met als hoogtepunt de Trollstigen (trollenpad), een weg met elf haarspeldbochten en twee grote watervallen.

Regelmatig stoppen we onderweg om foto’s te maken of om andere weggebruikers te laten passeren.

(Dennis had er totaal geen moeite mee om ons te volgen over deze slingerwegen !)

Ook bij Gudbrandsjuvet gaan we de auto weer uit om de aparte stroomversnelling te bekijken.

Net als vanmorgen kunnen we bij Linge, waar we weer van een pont gebruik moeten maken, nog net met de veerboot mee en ook nu betalen we rond de twaalf euro voor de overtocht.

Daarna volgt nog een mooie rit door de bergen (arendsweg) tot we de Geirangerfjord beneden ons zien opdoemen.

Weer volgen er haarspeldbochten en dalen we af naar de “parel van de Noorse fjorden”, waar een groot cruiseschip ligt.

Dit keer rijden we naar een camping (Geirangerfjorden Feriesenter) waar we al twee keer eerder gestaan hebben, maar omdat we pas na vijven aankomen is deze zo goed als vol en krijgen we een minder mooi plekje. Hopelijk komt er morgen een plaats aan het water vrij, dan blijven we hier nog een paar dagen staan !

Verslag 58

Toen we vanmorgen wakker werden lag er een groot cruiseschip midden in de Geirangerfjord en nadat we, vrij snel, een mooi plekje aan het water hadden gevonden, konden we deze gigant uitgebreid bekijken.

Het is de Koningsdam, het nieuwste schip van de Holland America Line dat vorig jaar mei in Rotterdam door Koningin Maxima gedoopt is. Het cruiseschip heeft twaalf dekken, is 296 meter lang en 28 meter breed, er kunnen in totaal 2650 passagiers op en 1036 bemanningsleden. De kosten van dit vaartuig: zo’n 520 miljoen dollar !!

Terwijl het schip voor anker ligt gaan de passagiers via boten aan wal om iets van de omgeving te bekijken en pas tegen de avond, wanneer iedereen weer aan boord is, draait het vaartuig langzaam om zijn as, waarna het, na drie groeten van de scheepshoorn, met als antwoord drie kanonschoten vanaf de wal, weer vertrekt. Vlakbij de plaats Geiranger ligt ook nog een groot schip en regelmatig passeert de veerboot die auto’s en campers vervoert. Ook de Hurtigruten vaart door het fjord maar is binnen een half uur weer vertrokken. We hebben dit alles rustig bekeken, gekleed in hemdje en korte broek, want we hebben prachtig weer vandaag, er is geen wolkje aan de hemel !

Ook voor morgen is er goed weer voorspeld dus we blijven hier gewoon nog een dag staan, er is hier voldoende te zien !

Verslag 59

We hebben weer een prachtige dag gehad, in het begin van de middag hebben we een motorbootje gehuurd en zijn daarmee de fjord opgevaren.

Eerst richting de toeristische plaats Geiranger waar weer twee grote cruiseschepen liggen en ook vele kleinere boten.

Vervolgens hebben we een stukje van de vijftien kilometer lange fjord bevaren, aan beide kanten zie je mooie watervallen, waarvan de  Syv Söstrene (de Zeven Zusters) en de Friaren (de Vrijer) de bekendste zijn.

Zo varend op het water zie je pas hoe nietig wij zijn en hoe immens groot de fjord is, het water is op sommige plaatsen wel tweehonderd zestig meter diep en de steile bergwanden hebben een hoogte van wel achthonderd meter !

We verblijven zo’n twee uur op het water en gaan dan terug naar onze campingplek waar we tot ruim half negen kunnen genieten van het mooie weer. Dan verdwijnt de zon achter de bergen en wordt het gelijk fris !

Verslag 60

Vanmorgen hebben we de Geirangerfjord weer achter ons gelaten al is deze voorlopig nog af en toe in zicht. Via de “gouden route” rijden we zuidwaarts en bij de Flydalsjuvet, een overhangende klif, bekijken we de fjord van boven af.

Dan volgt een prachtige rit vol haarspeldbochten, langs sneeuw en diverse watervallen en stroomversnellingen. Bij de berghut Djupvasshytta begint de Nibbeveien die naar de top van de bijna vijftienhonderd meter hoge Dalsnibba leidt.

Er staat zelfs een bordje langs de weg dat rijden op eigen risico is, want de weg is écht steil ! Eenmaal boven staat er naast ons een grote auto met kokende motor en op meerdere plaatsen ruik je de verbrande olie (onze campers zijn zonder moeite boven gekomen) ! Maar het is de moeite waard: het uitzicht is schitterend, ook nu zie je helemaal in de diepte de Geirangerfjord met z’n cruiseschepen en rondom ons zijn de besneeuwde bergen.

Nadat we dezelfde weg, in de eerste versnelling, weer afgelegd hebben naar beneden, beginnen we al vrij snel aan een volgende pas: de Gamle Strynefjellsvegen (van Grötli naar Videseter) en ook nu rijden we langs bevroren meren, besneeuwde bergen en op onverharde wegen met sneeuw langs de kant, het is hier alleen een stuk minder druk met auto’s, campers en bussen.

Daarna dalen we langzaam af richting Strynsvatn en wordt het tijd om een plekje te zoeken voor de nacht.

Deze vinden we pal aan het water vlakbij Barstad en het uitzicht hiervandaan is weer prachtig. We kunnen lekker buiten zitten en Dennis bereidt hier ook het eten, later volgt er zelfs nog een kampvuurtje, dat is lang geleden !

Verslag 61

We hebben vanmorgen in eerste instantie niet veel gereden: nadat we in de vijftien kilometer verderop gelegen plaats Stryn onze levensmiddelen weer hebben aangevuld, rijden we even later een smalle zijweg in bij de vlakbij gelegen plaats Loen. Nu volgt er een prachtige, twintig kilometer lange, rit langs het Lovatnet, een meer met ijskoud water afkomstig van een gletsjer behorend bij de Jostedalsbreen.

Om ons heen zijn hoge bergen met grote watervallen en een snelstromende rivier slingert hier doorheen.

Langzaam komen we dichter bij een stukje van de grootste gletsjer op het Europese vasteland, een machtig gezicht.

Nadat de weg gestopt is kun je nog een stukje verder lopen en dan zie je de gletsjer in zijn volle pracht.

We hadden onderweg een heel mooi plekje gezien en hier plaatsen we de campers in het begin van de middag. Voor het eerst zetten we nog een extra luifel uit om in de schaduw te kunnen zitten, want de zon doet vandaag goed zijn best.

Tegen half vijf, we zijn net klaar met een spelletje Carcassonne en willen van de zon gaan genieten, verdwijnt deze ineens achter een hoge berg en meteen wordt het fris ! Balen, is het zesentwintig graden en zitten wij tot de volgende morgen in de kou, we hadden niet goed opgelet toen we hier neerstreken. We pakken onze spulletjes in en binnen tien minuten zijn we weer op weg. Gelukkig had alleen Dennis een paar biertjes op en neem ik het stuur van hem over.

We rijden weer over de zeer smalle weg terug en na Loen gaan we richting Olden. Net voorbij deze plaats vinden we een plekje aan de kant van de weg bij de Innvikfjord, waar Wim nog een tijdje gaat vissen

en we enkele dolfijntjes zien zwemmen.

Voor zessen zitten we weer heerlijk in de zon en pas tegen tienen, het is dan nog drieëntwintig graden,  gaat deze onder !

Verslag 62

Vandaag stond gedeeltelijk in het teken van de Jostedalsbreen. Na een prachtige rit via Byrkjelo, Skei en Lunde kwamen we begin van de middag aan bij het Norsk Bremuseum, waar we een interessante film hebben gezien over de gletsjer Jostedalsbreen met al zijn uitlopers en waar tevens van alles over klimaatsverandering te bekijken is. Deze gletsjer is 474 vierkante kilometer groot, heeft een lengte van zestig kilometer en het hoogste punt is bijna twee duizend meter. Het totale gebied is Nationaal Park en is van diverse kanten te bereiken. Nadien zijn we een klein stukje teruggereden, want net voorbij de zeven kilometer lange tunnel bij Lunde was een afslag naar Boyabreen en die hadden we op de heenweg gemist.

Evenals de gletsjer die we gisteren gezien hebben,  behoort deze bij de grote Jostedalsbreen en we kunnen er vrij dichtbij komen.

Vervolgens gaan we nog een stukje verder en via Sogndal rijden we naar Gaupne, waar weer een zijweg naar een uitloper van de “breen” loopt. Voor vandaag is het echter genoeg en tegen vijven stoppen we bij een mooi plekje aan de snel stromende rivier met ijswater van   ….. de gletsjer !

Verslag 63

Het heeft de hele nacht geregend en vanmorgen stond het water van de rivier een stuk hoger dan gisteren, ook is de buitentemperatuur zo’n tien graden lager (14 graden !).

Gelukkig is het wel droog wanneer we richting de Nigardsbreen rijden, weer over een smalle, bochtige weg langs steil oprijzende bergwanden.  Al vrij snel stoppen we om enkele waaghalzen van een rots af te zien springen in water van vijf graden !!

We volgen de snelstromende rivier naar zijn oorsprong, de gletsjer en daar aangekomen gaan we met een bootje naar de uitloper hiervan, die prachtig lichtblauw gekleurd is.

Het is zelfs mogelijk óp de gletsjer te lopen (hele families doen dit !) maar dit hadden we van te voren moeten reserveren. Wij wandelen zo dicht mogelijk naar de Nigardsbreen en ook dit is indrukwekkend, er drijven zelfs nog wat ijsblokken op het koude water !

Nadien rijden we de mooie weg (604) weer terug en bij Gaupne slaan we links af om zo de Lustrafjord, een uitloper van de Sognefjord, rond te kunnen rijden.

Het eerste gedeelte (55) is vrij druk met bussen en grote campers, maar voorbij Skjolden draaien we een smalle weg op en daar wordt het een stuk rustiger, gelukkig maar, want elkaar passeren is hier erg lastig ! Bij Urnes staat de oudste stavkirke van Noorwegen en deze is zelfs opgenomen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Vanaf de parkeerplaats moet je een flink eind omhoog lopen om er te komen en eenmaal daar wordt er ook nog eens tien euro per persoon gevraagd om het kerkje te mogen bekijken, we vonden dit een beetje overdreven ! We maken er enkele foto’s van de buitenkant en wandelen daarna het hele stuk terug.

Het was de bedoeling met de pont over de Lustrafjord naar Solvorn te gaan, maar hiervoor moeten we nog vijf kwartier wachten, daarom draaien we om en nemen dezelfde mooie weg langs de fjord terug en vlak voor Skjolden vinden we een prachtige plek voor onze campers.

We zitten nog een uurtje buiten, maar daarna verhuizen we toch maar naar binnen, de lucht blijft vochtig en de zon laat zich nog steeds niet zien !

Verslag 64

Er zijn van die plekjes die zijn zo uniek, daar moet je gewoon langer van genieten. We zijn dan ook nog een dag blijven staan aan de Lustrafjord, het is mooi weer en we kunnen de hele dag buiten leven.

Naast wat huishoudelijke klusjes is het relaxen en ook rijd ik nog even met Dennis naar het dorpje om vers brood te halen. Eén keer krijgen we een buitje regen maar we kunnen prima onder de luifel van Dennis z’n camperauto zitten. We zetten onze camper, deze trip, meestal met de deur en luifel naar de straatkant, zodat we binnen vanaf de zitplek naar buiten kunnen kijken, dus de luifel uitzetten heeft dan geen zin !

Dennis heeft vandaag weer heerlijk gekookt en nadat we nog een tijdje bij een kampvuurtje hebben gezeten gaan we de camper in, vanwaar we toch weer een mooi uitzicht hebben over de fjord !

Verslag 65

We zijn vanmorgen via de noordkant van de mooie Lustrafjord (55) teruggereden en daarna doorgegaan tot Hella, waar we de veerpont naar Vangsnes hebben genomen.

Enkele kilometers verderop in Vik, staat de middeleeuwse stavkirke van Hopperstad uit 1140 en dit keer heb ik de kerk uitgebreid bekeken.

In tegenstelling tot het kerkje in Urnes mag je hier binnen gewoon foto’s nemen. Van de ongeveer duizend originele houten kerken, gebouwd in de middeleeuwen, zijn er nog maar achtentwintig over.

We vervolgen onze weg via een duizend meter hoge pas (13) richting Voss en zien weer sneeuw en diverse watervallen rondom ons.

Inmiddels is het gaan regenen en heeft het weinig zin verder te gaan. We staan nu op een camperplek vlakbij Voss, één van de minst mooie plekken tijdens deze reis, maar we moeten toch binnen huizen. Rondom ons staan allemaal Hollanders, die waarschijnlijk ook een ACSI-camperboek hebben !!

Verslag 66

Vanmorgen regende het weer en van de plaats Voss hebben we dan ook alleen één supermarkt uitgebreid bekeken. Daarna zijn we richting de Eidfjord gereden, door diverse tunnels (waar zelfs twee rotondes in voorkwamen) en over een hoge brug.

Het landschap rond de Eidfjord is spectaculair: gletsjers en rivieren hebben diepe dalen en vrijwel loodrechte wanden uitgeslepen. Via heel bochtige tunnels komen we uit bij de Vöringsfossen (eigenlijk moet er elke keer een streepje door de O, maar die zit niet op het toetsenbord, vandaar de ö !), een prachtige waterval die honderd vijfenveertig meter naar beneden stort in een kloof.

We bekijken deze van diverse kanten en gaan daarna dezelfde weg weer terug, met al z’n tunnels en hoogteverschillen, en buigen vervolgens af richting Odda.

Inmiddels rijden we dan langs de  langgerekte Sorfjord, een zijarm van de Hardangerfjord, weer over een smalle weg vol bochten en mooie uitkijkpunten.

Vlak voor Tyssedal vinden we een plek om te overnachten mét een mooi uitzicht, wel kunnen we gelijk weer de camper in vanwege de regen !

Verslag 67

Op de westoever van de Sorfjord ligt Agatunet, een middeleeuwse nederzetting, met houten huizen die dateren van rond 1300.

Nadat we deze bekeken hebben rijden we naar Sunndal aan de Maurangerfjord vanwaar je een stukje van de gletsjer Folgefonna kunt zien. Om bij de Bondhusbreen te komen moet je echter vier uur wandelen en met dit onvoorspelbare weer is dat geen optie.

Wij gaan verder en rijden via Odda  in zuidelijke richting. De route bestaat vandaag uit diverse watervallen, pasjes, hoge bergen en heel veel tunnels !

 

Tegen vijven stoppen we bij het begin (of einde) van de Josenfjord bij het plaatsje Hauga, waar we nog even buiten zitten.

Helaas is het de hele dag fris, de temperatuur komt niet boven de veertien graden en regelmatig valt er een bui !  Hopelijk krijgen we snel beter weer !

Verslag 68

Helaas is er nog geen verbetering in het weer, regelmatig komt de regen met bakken uit de hemel en we zien Noorwegen nu niet op z’n mooist. We gaan twee keer met een pont over en bij Jorpeland  rijden langs de Prekestolen, maar deze hebben we al twee keer beklommen (Ik zou het nu ook niet graag doen !).

Ook Stavanger slaan we over, de mannen hebben geen zin om door de drukke stad te rijden. Inmiddels hebben we de hoge bergen achter ons gelaten en zien we vandaag voor het eerst geen sneeuw ! Tegen drieën stoppen we bij een klein meertje in de buurt van Kydland en maken daar de campers klaar voor de nacht.

We doen de rest van de dag spelletjes terwijl de regen op het dak tikt. Pas in de loop van de avond wordt het even droog, maar dan zorgt de wind er wel weer voor dat we niet naar buiten gaan, we hebben duidelijk te maken met een groot lagedrukgebied boven Scandinavië !

Verslag 69

Het is vanmorgen zowaar droog en we rijden over de mooie kustweg (44) via Egersund naar de Jossingfjord waar we begin van de middag aankomen.

Wim kan nog even vissen maar dan het begint te regenen en te stormen en kunnen we weer binnen huizen. We boeken alvast de overtocht van Kristiansand naar Hirtshals voor overmorgen (1 augustus om half vijf  ’s middags), dus we kunnen na vannacht nog één keer vrij kamperen, in Denemarken is dit verboden en moeten we weer op campings gaan staan !

We vermaken ons weer met spelletjes terwijl de camper heen en weer schudt en Wim en Dennis hopen van harte dat het dinsdag rustiger weer is wanneer we overvaren !!

Verslag 70

Nadat we vanmorgen eerst nog een tijdje over de mooie kustweg 44 hebben gereden gaan we daarna richting Lindesnes, het meest zuidelijke punt van het vasteland van Noorwegen, 2518 kilometer verwijderd van de Noordkaap ! (Wij hebben inmiddels al tien duizend en vijf honderd kilometer afgelegd deze reis !).

Hier staat de vuurtoren (Fyr) van Lindesnes, gebouwd in 1915 op de plek van de eerste vuurtoren van Noorwegen (1656), die bestond uit dertig lange kaarsen die brandden op een drie verdiepingen hoge toren.

“Lindesnes” betekent in het oud Noors: waar het land in de zee zinkt. Het schiereiland is tevens de plek waar twee zeeën bij elkaar komen: de Noordzee en het Skagerrak. Wij bekijken het hele complex uitgebreid en rijden dan een stukje in noordelijke richting tot het plaatsje Snig gelegen aan de gelijknamige fjord.

Ook onze laatste overnachtingsplaats in Noorwegen ligt dus weer aan het water en we kijken uit op rijen boothuizen, typerend voor deze streek.

De gehele dag is het zo goed als droog en de temperatuur gaat de goede kant op met achttien graden, wel staat er een harde wind, maar we zitten dan ook aan de kust !

Verslag 71

We hebben vandaag Noorwegen verlaten en omdat we pas om half vijf overvaren konden we het rustig aan doen, we hoefden nog maar zeventig kilometer af te leggen. Tot het begin van de middag zijn we bij de Snigfjord gebleven en ruim voor vertrektijd stonden we bij Kristiansand in de rij te wachten tot we aan boord konden.

De wind is gelukkig een stuk minder hard als twee dagen terug en de overtocht verloopt vrij rustig. We zitten nog even buiten op het achterdek, maar daar is het toch vrij fris, dus brengen we de meeste tijd (de totale vaart duurt drie uur en een kwartier) binnen, lezend door.

Tegen achten rijden we Denemarken binnen en alle mooie bergen zijn ineens verdwenen ! We hoeven nog maar twintig kilometer te rijden om uit te komen bij een camperplaats, meer een boerencamping, waar we voor zeven euro een plekje vinden, helaas zonder mooi uitzicht op een fjord !

Verslag 72

Omdat het vandaag prachtig weer is rijden we niet ver. Vijf kilometer van onze overnachtingsplek, in Hjorring, doen we uitgebreid boodschappen en daarna gaan we naar de kustplaats Lokken, zo’n twintig kilometer verderop. Wanneer we op een klif staan, met uitzicht op de Noordzee, komen er allemaal hanggliders over, een machtig mooi gezicht.

Iets verderop zien we verschillende auto’s op het strand staan en een kwartiertje later staan wij met onze campers ook op het harde zand.

Er komt een flinke wind uit zee dus nadat we wat hebben gegeten én de schuingezakte bunker bekeken hebben, verlaten we het strand weer.

Vlakbij is een camperplek met toilet en douche en hier parkeren we onze auto’s. We kunnen lekker in de zon, uit de wind zitten en ’s avonds weer eens barbecueën, met nadien een kampvuur, ook in het vlakke Denemarken is het goed toeven !

Verslag 73

Het weer is totaal omgeslagen, vannacht begon het te regenen en vanmorgen komt het water nog steeds met bakken uit de lucht, ook is de wind honderd tachtig graden gedraaid en komt met flinke windvlagen uit het oosten. We slapen lang uit en vertrekken pas tegen de middag van de kampplaats. Onderweg passeren we de Limfjord, een vlakke grote waterplas die totaal niet lijkt op een Noors fjord omringd door hoge bergen. Tegen vieren stoppen we in de buurt van de plaats Holstebro, waar we op een erf van een boerderij gaan staan, bij een allervriendelijkste boerin.

Het is inmiddels droog en we kunnen nog even buiten zitten, ook kan ik ons dekbed laten drogen. Door de striemende regen onderweg is er water door een raampje gelopen en is het bed nat geworden. De droogte is van korte duur en al snel zitten we weer binnen in de camper, vanavond géén barbecue en géén kampvuur !!

Verslag 74

Ook vandaag staat er weer een stormachtige wind, maar verder is het wel iets beter weer, wanneer we in  Söndervig  bij het zand sculptuur festival aankomen schijnt zelfs de zon ! Voor de vijftiende keer wordt er in deze kustplaats in twaalf duizend ton zand van alles uitgebeeld, dit keer met het thema “leven onder het wateroppervlak”. Het is knap dat de afbeeldingen vijf maanden lang in takt blijven ondanks alle regen en wind.

Nadat we deze zandsculpturen goed bekeken hebben gaan we zuidwaarts over weg 181, een smalle strook land van zo’n vijfendertig kilometer lengte en één kilometer breed die de Noordzee van de Ringkobingfjord scheidt. Weer voelen we de kracht van de wind in al z’n hevigheid en we schudden aardig heen en weer tijdens het rijden. Onze volgende stop is in Ribe, de oudste plaats van Scandinavië, met keistenen straten en scheefgezakte vakwerkhuizen.

Zo’n tien kilometer verwijderd van deze plaats vinden we weer een overnachtingsplek bij een particulier, we mogen in de tuin op het gras parkeren en gebruik maken van toilet en douche en dit alles voor tien euro. We staan goed beschut achter een rij bomen, dus we horen de wind wel gieren, maar staan stevig op de wielen en kunnen vannacht rustig slapen !!

Verslag 75

We zijn vandaag weer zo’n twee honderd veertig kilometer dichter bij huis gekomen, waarvan de grootste afstand pas laat in de middag gerealiseerd werd.

Vanmorgen hebben we eerst nog een tijdje genoten van onze privé camping en daarna zijn we naar Romo gereden, het grootste Deense eiland in de Noordzee, te bereiken via een weg door moerasgebied met aan weerszijden water. Het is echt een vakantie-eiland met een heel groot strand waar je met je camper op kunt rijden.

Het is er, door de harde wind, druk met kitesurfers en ook vliegeraars kunnen hun hart ophalen.

Je kunt op het eiland ook goed fietsen en wandelen langs  bloeiende heide en duinen.

Wij trekken weer verder, want we willen in een paar dagen tijd wel thuis zijn. Nét voor de grens met Duitsland, iets voorbij Tonder, houden we een late middagpauze en tijdens het eten zien we een groot bord staan met 50% korting bij een winkel in merk-vrijetijdskleding. Een uur later komen we hier weer naar buiten met drie tassen vol met vesten, broeken en shirts ! Daarna rijden we door tot de plaats Hochdonn, gelegen aan het Noord-Oostzee-Kanaal, waar een gratis camperplek is. Deze is met twaalf campers al bijna vol, maar we vinden nog een plekje voor onze auto’s. Er is hier genoeg te zien: er komen grote schepen voorbij varen, er is een spoorbrug over het kanaal en ook de pont gaat regelmatig heen en weer.

We kunnen nog even buiten zitten maar al snel verdwijnt de zon achter de bomen en wordt het frisser, maar het is nog steeds droog !

Laatste verslag Noorwegen  nr. 76

Vanmorgen (zondag 6 augustus) zijn we het kanaal, dat van Brunsbüttel aan de Elbe tot aan Kiel loopt en waar we vannacht bij gestaan hebben, met de pont over gegaan. Ook nu zien we weer diverse grote containerschepen langs varen.

Het blijft niet bij deze ene veerboot, bij Glückstadt gaan we de Elbe over naar Wischhafen, maar dit keer moeten we lange tijd wachten voor we met één van de drie boten over kunnen (Dennis kan als laatste nog net mee !).

Daarna rijden we lange tijd over binnenwegen richting de rivier Weser, die we via een diepe tunnel onder het water door passeren, het lijkt wel of we nog in Noorwegen zijn, alleen de bergen ontbreken !!

Dan volgt nog een rit tot aan Herzlake (hier is weer een gratis camperplek) gelegen tussen Cloppenburg en Nordhorn, waar we om kwart voor vijf aankomen. We wilden bewust niet later stoppen want om vijf uur is de finale van het Europese kampioenschap damesvoetbal Nederland – Denemarken en dat wilden we wél zien…… en ze winnen ook nog met 4 – 2 !!!

Vannacht is onze laatste nacht in de camper, morgen hebben we nog twee honderd kilometer te gaan voor we weer thuis zijn. We zijn ruim elf weken onderweg geweest en hebben ontzettend veel moois gezien. We hebben het koud gehad, heel veel vissen gevangen, niet veel muggen gezien (gelukkig !), aardig wat pasjes gereden, elanden en rendieren gespot, veel spelletjes gedaan, prachtige overnachtingsplekken gehad (waarvan er ruim vijftig gratis waren !), veel sneeuw gezien, door lange tunnels gereden, weken achtereen geen donkere nachten gehad, de Noordkaap en de Lofoten gezien, mooie watervallen bekeken, regen én zon gehad,  maar vooral genoten van het prachtige Scandinavië. In totaal hebben we elf duizend zeven honderd en vijftig kilometer afgelegd ! Nu is het tijd om naar huis te gaan en de familie en vrienden weer te zien, onze kleinkinderen zijn inmiddels bijna anderhalf jaar oud en (volgens de verhalen en de filmpjes) echte ondeugden geworden, morgen kunnen we ze eindelijk weer in de armen sluiten en knuffelen !

Als alles goed is gaan we over ruim drie weken, samen met drie andere koppels, Griekenland verkennen, ook daar wordt weer uitgebreid verslag van gemaakt !