Verslag 41
Achtentwintig kilometer zuidelijk van Hokitika ligt het plaatsje Ross, de eerste plek die we doorkomen na onze overnachting. We wilden hier tanken, wat boodschappen doen en de mail verzenden, omdat dit vaak niet lukt op een kampplaats. Het voormalige goudstadje is echter dunbevolkt en de
enige winkel verkoopt alleen wat basisartikelen, ook de diesel is hier een
stukje duurder: 1,85 dollar per liter en van kortings-bonnen hebben ze nog
nooit gehoord. Helaas is er totaal geen internetverbinding, dus moeten we het verzenden later maar proberen. Toch blijven we een tijdje in Ross om er “the Goldfields water race walk” te lopen.
Tijdens de wandeling van een uur wordt er uitleg gegeven, via borden, over de noodzaak van water tijdens de goudkoortstijd. Hele stellingen werden er gebouwd om ervoor te zorgen dat de mijnwerkers water hadden. Er liggen nog wat oude buizen en we zien enkele tunnels, maar verder valt de wandeling een beetje tegen.
Als we verder rijden komen we door de plaats Hari Hari, waar we bij een hotel wifi-tijd kopen om de mails te versturen. Het is vandaag zwaar bewolkt weer en de zon laat zich niet één keer zien, erg jammer, want we zitten in ee gebied met hoge besneeuwde bergen, die nu allemaal schuil gaan achter de wolken. We rijden naar Okarito, een dorpje aan een lagune vlakbij zee, maar met de bewolking ziet het er triest uit. We gaan door naar Lake Mapourika, een meer
waar zalm en forel in moet zitten, waar we blijven voor de nacht.
Wim gaat nog een tijdje, zonder vergunning, vissen, maar
heeft totaal geen beet ! Wat wel leuk is: we mogen eindelijk weer eens een
kampvuur maken, dus wordt er weer volop gesprokkeld en gekloofd, want bij een
temperatuur van twaalf graden is een warm vuurtje heel welkom !
We hebben tot ruim elf uur, gezellig kletsend, bij het vuur gezeten, met op de achtergrond mooie countrymuziek !
Verslag 42
We worden vanmorgen wakker met zon, YES, precies wat we nodig hebben, want we gaan vandaag gletsjers bekijken en daarbij hoort blauwe lucht ! Lake Mapourika ziet er ook gelijk veel mooier uit met de besneeuwde toppen van Mount Cook en Mount Tasman op de achtergrond !
Na een ontbijt in de verwarmende zonnestralen gaan we naar de vlakbij gelegen Frans Josef Glacier Village, waar je na een wandeling van drie kwartier langs de Waiho River uitkomt bij de eindmorene (zoals dat heet !) van de Frans Josef gletsjer.
De totale lengte van deze grote massa ijs is dertien kilometer en beweegt zich elke dag ongeveer 1,5 meter bergafwaarts. We mogen niet dichterbij komen dan op vierhonderd meter afstand, maar de gletsjer ziet er toch erg indrukwekkend uit.
Tijdens het wandelen komen we langs enkele mooie watervallen en aparte granieten rotsen, ook zien we een paar gemsbokken lopen.
Na anderhalf uur zijn we terug bij de camper en rijden via een mooie route door de bergen naar de vijfentwintig kilometer verderop gelegen Fox Glacier Township. Ook hier loopt weer een wandelroute naar de gletsjer, maar deze loopt schuin omhoog en is veel vermoeiender.
Wel is de tocht zeker de moeite waard, want we zien het blauwachtige ijs van veel dichterbij en ook zien we diverse groepen mensen op de gletsjer lopen onder begeleiding van een gids.
(Er drijven zelfs grote ijsklompen in de rivier !)
Helaas verdwijnen de bergen langzaam in de mist en ook wordt het frisser ! Zodra we echter met de camper op weg zijn richting de kust rijden we weer onder een strak blauwe hemel ! Na een twintig kilometer lange onverharde slingerweg door de bossen komen we uit bij Gillespies Beach, een kampplaats vlak aan zee.
Dennis wil nog een wandeling maken naar enkele oude mijntunnels ( maar vindt alleen maar oud ijzer ! en Wim vertrekt naar het stenen strand om te vissen.
Wim vangt twee haaien en ook haalt hij bijna een grote zalm binnen, deze weet zich net op het laatst los te rukken, met haak en al !
( Het is heel uniek
om vanaf het strand de besneeuwde bergtoppen te zien !! )
Het is een drukke overnachtingsplek en we zien diverse campers die we afgelopen nacht ook zagen, het is zo wie zo erg druk met toeristen op het Zuidereiland !
We hebben vandaag voor het eerst geen cent uitgegeven: de gletsjers konden we zo bekijken, de overnachtingplaats is kosteloos en de mooie zonsondergang krijgen we er ook nog gratis bij !!
Verslag 43
Nadat we de stoffige onverharde weg vanaf Gillespies Beach richting Fox Glacier weer overleefd hebben, stoppen we bij Lake Matheson, een echte “must do” voor elke toerist.
Een vier kilometer lange wandeling rond het meer brengt je op diverse mooie locaties om de “perfecte foto” van de Zuidelijke Alpen te maken, die, bij mooi windstil weer, weerspiegeld worden in het water. Vandaag waait er echter een klein briesje over het meer, toch hebben we prachtige foto’s!
We rijden verder zuidwaarts en maken eerst een lunchstop bij Lake Paringa en even later een tweede stop bij Knights Point Lookout.
Bij de plaats Haast blijven we iets langer: we moeten weer tanken, mails verzenden, boodschappen doen en langs een “dump station”, maar we
zitten inmiddels echt in “the middle off nowhere” en we krijgen het verslag met geen mogelijkheid verzonden ! Ook is er helaas geen mooie “COOP” supermarkt is de buurt, maar we verhongeren en verdorsten nog niet ! We zijn ondertussen al uren onderweg en stoppen daarom, eerder dan gepland, bij “Pleasant Flat”, weer een simpele kampplaats met alleen een toilet, maar op een mooie locatie, rondom in de bergen en aan een rivier.
We mogen hier weer een kampvuur maken, wat we dan ook zeker gaan doen !
Verslag 44
Het bleek dat de “sandflies” ons gisteravond bij het kampvuur flink te pakken hebben genomen, de hele nacht heb ik, net als Dennis, liggen krabben. Vanmorgen was het helemaal erg, die kleine rotmuggen hadden het echt op ons voorzien en we waren verplicht de lange broek en dichte schoenen
aan te trekken ! Mount Aspiring N.P. staat bekend om z’n stekers, die hier
“Dracula sandflies” genoemd worden, zelfs in de 18de eeuw had James
Cook al last van deze insecten Toch zijn we blij dat we gisteren niet verder zijn gereden en vanmorgen de tijd hebben om van alles te bekijken, want de omgeving is weer schitterend ! Vlak achter elkaar zien we twee watervallen, slechts enkele meters van de “highway” af.
De Thunder Creek Falls stroomt uit een rotsspleet dertig meter naar beneden en ook de Fantail Falls is erg mooi om te zien. Bij de Gates of Haast-brug stort de rivier de Haast omlaag in een steile, met keien bezaaide kloof. Op het moment dat wij er langs rijden is er een filmploeg bezig dit natuurschoon vast te leggen.
Ook de dertig minuten durende wandeling naar de Blue Pools is de moeite zeker waard !
Verder rijdend wijken de bergen langzaam uiteen om plaats te maken voor grasland, waar merino schapen, koeien en zelfs herten grazen. Dan duurt het niet lang meer voor Lake Wanaka opduikt: een prachtig blauw bergmeer waar we de rest van de dag verblijven.
Dennis wil voor het eerst sinds lange tijd weer gaan zwemmen, maar schrikt toch wel van het koude water.
Ook gaat hij samen met Wim vissen, maar bij beiden komt er niets aan de haak.
Er waait een harde wind over het water, maar samen met de zon is het prima te houden, ook blijven de zandvliegen dan niet zo goed op je huid zitten ! Tegen de avond wordt het echter fris en moeten we zelfs binnen koken en eten, ook al vanwege het stuivende zand. Maar al met al hebben we een heerlijke dag gehad !
Verslag 45
Vanaf onze overnachtingplek “Boundary Creek” rijden we eerst zuidwaarts langs het mooie Lake Wanaka, waarna de weg zich buigt naar Lake Háwea, een ander diep, helderblauw bergmeer. De twee meren worden door een
smalle, 35 kilometerlange landengte, die “the Neck” genoemd wordt, van elkaar bescheiden.
Bij Wanaka, aan de zuidoever van dit meer, komen we ineens weer in de bewoonde wereld terecht met allerlei soorten winkels en andere
faciliteiten, ook kunnen we eindelijk onze mails verzenden en weer allerhande boodschappen inslaan voor meerdere dagen.
Daarna gaan we ons tijdelijk in een heel andere wereld begeven: we gaan naar “PuzzlingWorld:
een attractie met een 1,5 kilometer lange houten labyrint (The Great Maze), bestaande uit een heleboel gangen en bruggen. Je moet een weg zoeken naar vier gekleurde hoektorens, wat nog redelijk te doen is, maar om
daarna de route terug te vinden naar de uitgang…. ik heb er ruim veertig
minuten over gedaan !!( Ik voelde me echt weer helemaal kind ! ) Binnen waren nog veel meer leuke, aparte dingen te bekijken: een kamer die scheef oploopt, waardoor alles anders lijkt (een biljartbal die omhoog rolt !)
en een vertrek met een grote en kleine deur, waardoor heel vreemde foto’s ontstaan.
Alles is één grote illusie, maar wel heel apart !
Nadien gaan we even terug in een andere tijd, die van “Lord of the Rings”, we gaan weer op zoek naar een filmlocatie. Maar aangezien alle shots al ruim twaalf jaar geleden gemaakt zijn, is een natuuropname moeilijk te herkennen ! Dit keer ging het om “the Great East Road” en we hebben er
een foto van gemaakt …..
Als slaapplek had ik een adres uit het boekje van Native Parks opgezocht, net als twee weken terug bij de zalmfarm. Dit keer gaat het om een druiventeler: Aurum Wines, één van de meest zuidelijke wijngaarden ter wereld in Central Otago, vlakbij Cromwell. We proeven er diverse soorten wijn, waarbij de Pinot Gris ons het beste bevalt.
We kunnen hier overnachten op hun parkeerterrein, maar de eigenaar adviseert ons een klein stukje door te rijden, zodat we pal aan het water
van Lake Dunstan kunnen staan, waar het ook vrij kamperen is.
Het stuwmeer heeft prachtig helder water, is minder koud dan Lake Wanaka en zowel Wim als Dennis nemen een duik !
Tot zeven uur genieten we van het prachtige weer, helaas begint daarna, net als gisteren, hard te waaien en wordt het weer binnen koken en eten !
Verslag 46
Op vijf kilometer afstand van de plaats Cromwell begint de Kawarau Gorge, waar rond 1860 veel goud gevonden is. We zijn dus nog maar net op weg wanneer we alweer stoppen bij Goldfields Mining Centre, waar we een
prima rondleiding krijgen door een voormalig mijngebied.
Er staat een nog werkende crusher, je kunt er een mooie rondwandeling maken, maar het interessantste is dat je zelf naar goud kunt zoeken. In Shantytown kregen we een pan met een beetje zand erin, hier mogen we
zelf scheppen en zoeken, zo vaak en zo lang als we maar willen.
Het blijft dus niet bij één keer, maar we verblijven bijna drie en een half uur bij de voormalige goudmijn.
Daarna rijden we een stukje langs de wilde Kawarau River om bij “Chard Farm Vineyard” een onverharde weg in te slaan waar we op twee voormalige filmlocaties van LotR uitkomen: “Pillars of the Kings” en “River Anduin”. We kijken diep het ravijn in waar tijdens de film kleine elvenboten doorheen voeren.
Precies aan de andere kant van de rivier is iets ander interessants te zien: bungyjumping. Vanaf 43 meter hoogte nemen waaghalzen een duik richting de rivier, sommigen gaan kopje onder, anderen slingeren net boven het water op en neer. Het is gewoon lopende band werk: de één na de ander waagt de sprong, prachtig om te zien, maar niet om zelf te doen !
Wij rijden door naar Arrowtown, een voormalige goudstad waar nog tal van oude koloniale gebouwen en stenen mijnwerkershuisjes staan, het is ons echter allemaal iets te toeristisch !
Via een prachtige route komen we bij Queenstown, gelegen aan Lake Wakatipu, een zuidelijk ijsmeer met steile, rotsige hellingen en op sommige plaatsen 530 meter diep. We gaan echter nog iets verder, via een onverharde weg rijden we naar het Moke Lake, een prachtig bergmeer waar we tegen vijf uur aankomen.
Het is nog prima weer, ruim drieëntwintig graden, dus Dennis gaat natuurlijk zwemmen, het water is zelfs lekker en hij is niet de enige die ronddobbert: het is weekend (zaterdag 23 februari) en er zijn veel gezinnen aan het recreëren. Zodra de zon achter de bergen verdwijnt koelt het echter flink af en komen de vesten weer tevoorschijn !
Verslag 47
Vannacht was het rond het vriespunt, dus je moest gewoon goed onder het dekbed blijven liggen tot de zon boven de bergen uit kwam ! Dit was rond half negen en daarna werd het snel weer warm: een uurtje later zaten we gewoon weer in korte broek te ontbijten.
Vanaf de kampplaats zijn we naar Lake Wakatipu gereden en daarna noordwaarts richting Glenorchy.
Bij een “Lookout” kregen we opeens een prachtig uitzicht, waar je gewoon stil van werd !!
Glenorchy is een kleine rustige stad aan de kop van het meer, hiervandaan worden meerdaagse wandelingen naar het Mount Aspiring N.P. gemaakt en ook kun je via de Dart of de Rees River tochten maken naar Lake Wakatipu. Wij zijn verder noordwaarts gereden, op zoek naar filmlocaties van LotR. Eén ervan moest dicht bij de plek “Paradise” zijn, maar helaas hebben we het paradijs niet helemaal kunnen vinden, al waren we in de buurt !
Wel hebben we het grootste gedeelte van de rit over onverharde wegen gereden en diverse keren door rivierbedekkingen, waar nog water doorheen stroomde.
Op een gegeven moment hield de weg op en moesten we dezelfde route helemaal terug.
Tegen half vijf kwamen we uit bij Kinloch, een klein plaatsje wederom aan Lake Wakatipu. Dennis is als enige gaan zwemmen (het water is vrij koud !), al was het wel een goede manier om weer fris te worden !
Echt, alles in de camper zit onder het fijne zand en ook onze kleding en wijzelf zitten onder het stof ! Toch staan we weer op een kampplaats met alleen een toilet ! Ik moet over enkele dagen toch een “echte camping” opzoeken, want ik heb niet veel schoon goed meer over !! (Gelukkig hebben we wel een goede douche in de camper !)
Verslag 48
Nadat we Kinloch weer verlaten hebben via de vreselijk hobbelende, stoffige weg, rijden we via Glenorchy dezelfde weg terug naar Queenstown, toch weer vijfenzeventig kilometer ! Daar aangekomen nemen we de Skyline Gondola, een kabelbaan naar Bob’s Peak, die over een lengte van 730 meter 450 meter stijgt en vanaf de uitkijkpost bovenaan een adembenemend uitzicht biedt over the Remarkables, een hoge bergketen.
Ook Lake Wakatipu en de stad Queenstown zien er van bovenaf schitterend uit. Eenmaal op de top zijn er diverse activiteiten te beoefenen: parapenten, mountainbiken, bungyjumpen, wandelen of rodelen. Wij maken (alle drie) twee keer een rit per platte slee over een slingerend parcours. Hiervoor gaan we eerst met een stoeltjeslift nog een stukje hoger om vandaar weer naar
beneden te sjezen ( Luge, noemen ze het hier !)
Je moet goed remmen, door aan een hendel te trekken, anders vlieg je uit de bocht, een leuke, nieuwe ervaring !
Daarna hebben we nog een lange rit voor de boeg: eerst helemaal zuidelijk langs het meer dat eindigt bij het plaatsje Kingston en vervolgens nog honderd en veertig kilometer, waarvan de laatste veertig weer onverhard
zijn. De plek waar we echter uitkomen is onbeschrijfelijk mooi: we staan aan
South Mavora Lake, helemaal alleen, pal aan het water met uitzicht op de
bergen.
Wim kan hier rustig vissen en het hout voor een vuurtje ligt al weer klaar !
Peter Jackson heeft hier verschillende filmopnames gemaakt (LotR) en ik kan goed begrijpen waarom !
Verslag 49
De Mavora Lakes bestaat uit twee gedeelten, het “south” meer, waar we gisteren tegen vijven gelijk een mooie plek vonden en het noordelijker gelegen water, dat zelfs een stuk groter is. Het heeft een langgerekte vorm met aan beide kanten bergen, alleen onderaan het meer is bos. Hier zijn diverse filmopnames gemaakt waar we vanmorgen de locaties van probeerden te vinden. Weer valt dit niet mee: een aparte boomstronk is niet
ontdekken,
maar: “Mooring place at Nen Hithoel” staat redelijk goed op de foto !
We verkennen de omgeving nog wat en kijken uit naar een leuk plekje, maar komen toch weer terecht op ons “oude” stekkie. We hebben namelijk besloten hier nog een dag en nacht te blijven, het is hier zo mooi !
Wel is het weer vandaag erg wisselend, Wim heeft zelfs nog even de lange broek aangetrokken ( ! ) en dat doet hij niet snel. Maar Nieuw-Zeeland staat bekend om z’n snel wisselende weer, al hebben we al van diverse locals gehoord dat de zomer dit jaar extreem heet is !
Het wordt een relaxte dag met lezen en spelletjes doen. Ook gaat Wim vandaag voor het eerst koken op open vuur, hij heeft hiervoor het halve bos leeggehaald !
Ik weet zeker dat we vanavond weer uren bij het kampvuur zullen zitten !
Verslag 50
(Dit is nog een filmlocatie van Lord of the Rings, waar de Orcs verslagen zijn door de ruiters of Rohan.)
We hebben ons mooie stekje bij Mavora Lakes weer verlaten, dit was echt een plek zoals we het graag zien: niemand om ons heen, aan het water en met de mogelijkheid om een vuurtje te maken. Toch trekken we verder, want Nieuw Zeeland heeft zoveel moois te bieden. We moeten weer veertig kilometer onverharde weg rijden en achter de camper zie je grote stofwolken verschijnen ! Ons huisje van binnen is ook niet al te schoon meer ! Tegen de
middag komen we aan bij Te Anau, zuidoostelijk gelegen aan het gelijknamige meer dat met 61 kilometer lengte en een diepte van 417 meter het grootste van het Zuidereiland is. Tevens is het een goed startpunt om Fiordland N.P. te verkennen. We rijden eerst naar het infocentrum om wat cruises te bespreken en daarna gaan we naar het Lakeview Holiday Park. Hier kan ik eindelijk de was doen (vier volle machines !) en ook krijgt de camper een grondige schoonmaakbeurt. Wim spant een aantal lijnen en na een uurtje wappert alles vrolijk in de warme wind.
Ook de douches worden gebruikt en alle batterijen worden opgeladen. Tegen vijven zijn we klaar en lopen naar een verderop gelegen steiger vanwaar we met een catamaran naar de Te Anau-grotten varen.
Het is een heel speciale kalksteengrot, waar een rivier doorheen stroomt en na een korte wandeling door aparte spleten, stappen we in een bootje waarmee we door een donkere ruimte varen waar duizenden gloeiwormpjes
aan het plafond hangen. Met hun lichtjes, het gevolg van een chemische reactie, lokken ze insecten. We hadden deze kleine beestjes in het begin van de vakantie al een keer gezien, maar het blijft een heel apart schouwspel.
(Helaas mocht er binnen niet gefotografeerd worden ! )
Tegen achten zijn we terug in Te Anau, waar we, sinds lange tijd, weer een keer uit eten gaan. Pas tegen half tien komen we aan bij onze camper, waar nog een verslag gemaakt moet worden en de avond natuurlijk afgesloten
wordt met een potje Triominos !
Verslag 51
Vandaag hebben we de honderd en twintig kilometer lange, tot Werelderfgoed benoemde, weg gereden die van Te Anau naar Milford Sound loopt (The Milford Road).
Onderweg zien we een gevarieerd landschap: welige bossen langs het meer, ruige bergen, bergrivieren met watervallen en schilderachtige paden. Je doet ongeveer twee en een half uur over de route, maar regelmatig stoppen we om wat te bekijken. De Mirror Lakes liggen vlak langs de weg en reflecteren de omgeving in het water.
Op sommige bergtoppen ligt nog sneeuw.
We moeten door de 1200 meter lange Homer tunnel (met een hoogte van 3,85 meter), die slechts in één richting tegelijk te berijden is en ook nog vrij steil naar beneden loopt. Daarna gaan we verder dalend richting Milford met uitzicht over de Cleddau Valley en bij the Chasm bekijken we, na een korte
wandeling, heel aparte rotsformaties, uitgesleten door de Cleddau River.
Dan komen we bij Milford Sound, een fjord van zestien kilometer lengte, de bekendste attractie van Fiordland. Hiervandaan gaan we een ruim anderhalf uur durende rondvaart maken over het water tot aan de Tasmanzee.
Het beroemdste oriëntatiepunt is Mitre Peak, een piramidevormige berg van 1692 meter hoogte, die rechtstreeks vanuit de diepe fjord oprijst. Er liggen een paar grote cruiseschepen in de fjord, waarbij de kleine rondvaartboten op notendoppen lijken.
We zien enkele pelsrobben op een rots liggen en komen langs twee watervallen, de 155 meter hoge Stirling Falls en de Bowen Falls, die met
160 meter net iets hoger is en tevens zorgt voor al het verse water in Milford.
Tegen vijven zijn we terug bij de camper en rijden door naar de anderhalf kilometer verderop gelegen “Milford Sound Lodge”, een plek voor
backpackers, tenten en campers. We kijken uit op de hoge Darran Mountains en genieten hier na van een prachtige dag !
Verslag 52
We hebben dezelfde weg, the Milford Road, vandaag in tegengestelde richting gereden, beginnend met hoge ruige bergen en langzaam overgaand in weidser landschap.
Onderweg hebben we een paar wandelingen gemaakt waar we gister niet aan toe kwamen, omdat we op tijd bij de boot moesten zijn. Een stukje van de hoofdweg af kom je, via een onverharde weg en daarna een hangbrug, bij een prachtige waterval (richting Lake Marian), die veel minder bekend is als the Chasm, maar wel indrukwekkender !
Ook bij Lake Gunn maken we een wandeling door een “bemost” bos dat uiteindelijk uitkomt bij het meer.
Helaas betrekt de lucht en wordt alles grauwig, zodat de omgeving minder mooi lijkt.
Weer terug bij Te Anau stoppen we om wat boodschappen te doen en vervolgens rijden we verder naar Manapouri, waar we tegen half vijf
aankomen bij “Possum Lodge Holiday Park”, vlakbij Lake Manapouri, vanwaar boottochten vertrekken naar Doubtful Sound.
Hopelijk schijnt morgen de zon weer !
(De mannen worden weer even gekortwiekt !)
Verslag 53
Vandaag, zaterdag 2 maart, is Marcel jarig en het is een mijlpaal voor hem, want hij wordt 30 jaar. Helaas zijn we niet thuis om hem te feliciteren, maar we hebben vanmorgen om negen uur (in Holland was het nog 1 maart ’s avonds) drie kwartier met hem en Marieke gesproken, ge-face timed, dus
we konden elkaar ook zien en dat komt aardig dichtbij “echt zien”! Dennis en Marcel zijn er in de loop van de jaren wel aan gewend geraakt dat we met hun verjaardagen niet thuis zijn, maar contact hebben we altijd ! Nog ruim twee weken en dan kunnen we elkaar weer in de armen sluiten !
Na het gesprek zijn we naar de jachthaven “Pearl Harbour” gereden aan de Waiau River, die uitmondt in Lake Manapouri, vanwaar we om elf uur met een boot het meer op zijn gevaren.
Lake Manapouri is 142 Km2 groot, heeft een diepte van 444 meter en er liggen 34 eilanden in. Het was vanmorgen helemaal bewolkt, wat erg jammer is als je een boottocht maakt, maar de lucht trok langzaam open en er kwam steeds meer blauw tevoorschijn. We hebben überhaupt veel geluk, want het
regent hier meer dan 320 dagen per jaar !!
Na een trip van ongeveer drie kwartier komen we bij de Manapouri-krachtcentrale aan het eind van het meer. Hier wordt onder de grond stroom opgewekt door gebruik te maken van het hoogteverschil in de bergen
tussen het meer en de fjord. Wij stappen vervolgens in een bus, die over de
Wilmot Pass Road gaat, een 22 kilometer lange weg die in 1965 aangelegd is om het afvoerkanaal van de krachtcentrale in Deep Cove te kunnen bouwen, deze weg ligt dus echt tussen twee waters in ! We stoppen op de top van de pas, 670 meter hoog en kijken vandaaruit op de Doubtful Sound, een 40 kilometer lang fjord en met 421 meter, de diepste.
Na de busrit komen we uit bij Deep Cove, een beschutte baai, waar we weer in een boot stappen en een toer van drie uur maken tot aan de Tasmanzee.
Onderweg zien we pelsrobben en tuimelaars, een dolfijnsoort wat 4,5 meter lang kan worden. Ze zwemmen mee met de boot en springen hoog uit het water, een prachtig gezicht.
Tegen vieren zijn we terug bij het begin van de fjord en rijden we de prachtige bergroute weer terug, om vervolgens met een catamaran het laatste stuk af te leggen over Lake Manapouri.
De zon is volop aanwezig en zorgt ervoor dat we met een tevreden gevoel de toer afsluiten.
Eenmaal terug bij de camper rijden we vijftig kilometer zuidelijk naar Lake Monowai, waar we aan het gelijknamige meer gaan staan.
Na een verlate “happy hour” met een toast op Marcel’s verjaardag zorgt Wim weer voor de maaltijd en daarna gaat het kampvuur aan, wat erg welkom is, want het koelt hier flink af !
Verslag 54
We hebben het mooie Fiordland N.P. weer verlaten en langzaam verdwijnen de hoge bergen en gaat het er “Hollands” uitzien: vlakke weidegronden met koeien en schapen en zelfs de temperatuur gaat mee naar dertien (!) graden, tevens waait er een harde, koude wind. We zien ook veel herten in de weilanden, deze worden gefokt en hun vlees is bestemd voor de export; we hebben hier nog geen enkele keer hertenvlees in de supermarkt zien liggen, terwijl wij thuis met Kerst Nieuw-Zeelands hertenvlees gegeten hebben !
Bij de plaats Clifden stoppen we bij de “Suspension Bridge”, die in 1899 gebouwd is en over de Waiau rivier hangt. Helaas staat hij nu helemaal in de steigers voor restauratie, waardoor hij er minder mooi uitziet, toch blijft het indrukwekkend.
Dennis rijdt vandaag voor het eerst een stukje in de camper, maar na twintig kilometer zet hij de wagen aan de kant, hij vindt het toch wel vreemd rijden met het stuur rechts !
We gaan naar Bluff, een schiereiland en tevens de meest zuidelijke uitvoerhaven van Nieuw-Zeeland. Ook kun je hiervandaan naar Stewart Island varen.
Bij Stirling Point, het einde van State Highway 1, waar een veel gefotografeerde internationale wegwijzer staat, gaan we eten bij “Land’s
End”, we vieren de verjaardag van Marcel nog een beetje. Ik neem de beroemde Bluff oesters, die hier voor de kust gevangen worden. Ze worden niet gekweekt, maar van de zeebodem geschraapt met grote bakken. Ik heb geluk, hoor ik van de eigenaar, want pas sinds gisteren worden deze schelpdieren weer geoogst, het seizoen loopt van maart tot augustus !
We rijden door naar Fortrose, waar we bij een inlet, vlakbij zee, gaan staan. We verhuizen gelijk naar binnen en de verwarming gaat aan, dat wordt gezellig spelletjes doen, de hele avond ! We hebben uitzicht op het water, maar staan pal in de wind en de camper gaat aardig heen en weer, dus vannacht liggen we waarschijnlijk te schudden in bed !
Verslag 55
Na een stormachtige nacht met diverse regenbuien en een heen en weer schommelende camper, werden we vanmorgen wakker met een, nog steeds,
hard waaiende wind en grauwe lucht ! Wat moest dat gaan worden vandaag ? Het werd dus een heel gevarieerde dag met redelijk weer, al kwam de temperatuur niet boven de dertien graden uit ! We hebben de “Catlins Heritage Trail” gereden, een prachtige route langs de zuidoostkant van het Zuidereiland. Het landschap is heuvelachtig en regelmatig zien we de kustlijn met z’n mooie kliffen.
Als eerste stoppen we bij Curio Bay, waar de gefossiliseerde resten van een 170 miljoen jaar oud bos uit de Juratijd bij eb te zien zijn. De oude bomen lijken op rotsen maar als je goed kijkt zie je dat het stammen zijn.
Wat echter veel interessanter was, is dat er geeloogpinguïns, de zeldzaamste pinguïnsoort ter wereld, nestelen in deze baai en er zat er één verscholen tussen de struiken. Je moet op minstens tien meter afstand blijven, om ze niet te storen in hun natuurlijke habitat en dat hebben we ook gedaan,
maar inzoemen met de camera kan natuurlijk altijd !
Vlakbij ligt Porpoise Bay en hier beuken de golven tegen de rotsen aan, prachtig om te zien. We waaien haast weg en krijgen zelfs stuifwater over ons heen, maar wat een natuurgeweld !
Na een stukje rijden stoppen we in de buurt van de McLean Falls, die we na een half uurtje wandelen kunnen aanschouwen. Eén van de mooiste watervallen die we gezien hebben, tijdens de vakantie.
(Ik vergeet haast de Niagara Falls te vermelden, waar we langs reden, een klein stroompje met een legendarische naam !)
Lake Wilkie ligt iets verderop en daarna volgt er weer een waterval: de Purakaunui Falls, deze valt over brede terrassen twintig meter naar beneden.
We komen langs het Catlins Lake waar we lepelaars zien, die met hun brede snavel net als een stofzuiger heen en weer gaan in het ondiepe water, op zoek naar eten.
Als laatste vandaag bekijken we “Jack’s Blowhole”, waar zeewater door een ondergrondse tunnel stroomt en daarna uit een zestig meter diep gat spuit, dat zich midden in de begroeiing van een klif bevindt. Erg indrukwekkend om te zien, maar moeilijk op de foto vast te leggen !
Om er te komen maken we een twintig minuten durende wandeling langs hoge kliffen, waar de wind weer vrij spel heeft.
Dan vinden we het genoeg voor vandaag en rijden naar Newhaven Holiday Park aan de Surat Bay. Het begint te regenen als we aankomen, dus dat
wordt weer binnen zitten, met de kachel aan !
Verslag 56
Het is gelukkig aardig opgeklaard en we kunnen weer buiten ontbijten (met het vest aan !). Na een korte wandeling over de kampplaats gaan we naar het laatste punt van de Catlins Heritage Trail: Nugget Point.
Net als gisteren rijden we grotendeels over onverharde wegen, maar de streek “the Catlins” is zeker de moeite waard. Naast de prachtige watervallen en hoge kliffen zijn er ook mooie gele stranden, die vandaag beter tot hun recht komen.
Bij Nugget Point houdt een vuurtoren uit 1869 de wacht op een kaap, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over rotsen waar robben,
zeeleeuwen, pinguïns, aalscholvers en jan-van-gents huizen.
We zijn blij met onze prima verrekijker, want de dieren zijn met het blote oog moeilijk te zien, zelfs met een ingezoomde lens zijn ze nog onscherp ! We verblijven geruime tijd op de punt, om de beurt de verrekijker gebruikend !
Aan een mooi strandje een eindje verderop stoppen we alweer voor de lunch, inmiddels is de temperatuur weer ruim boven de twintig graden gestegen ! Wat ons opvalt, is dat we al een paar dagen geen last meer van de “sandflies” hebben, heerlijk ! Langzaamaan verdwijnen de muggenbulten en hoeven we niet meer te krabben.
Vanwege het mooie weer rijden we niet zo ver meer en stoppen tegen vieren bij Taieri Mouth, een plek aan de oostkust, waar de Taieri River in de zee uitmondt. Wim kan weer vissen en we genieten aan het water van het prachtige weer.
Van de kampplaatseigenaar krijgen we een heel speciaal formulier: vandaag, op 5 maart 2013, moeten alle inwoners van Nieuw-Zeeland en mensen die
er op dit moment zijn een lijst met gegevens invullen, zodat ze meer overzicht
krijgen over hoe publieke voorzieningen aangepast kunnen worden. D laatste telling was in 2006 en deze lijst was uitgesteld vanwege de aardbeving in Christchurch twee jaar terug ! Ik heb hem naar eer en geweten ingevuld, al hebben ze er volgens mij niets aan ! In de loop van de avond koelt het weer flink af en kampvuur maken is hier verboden, dus moeten we maar twee vesten over elkaar aan trekken, want we blijven buiten zitten !
Verslag 57
We zaten vanmorgen alle drie met de korte broek aan te ontbijten, maar al snel verdween de zon en kwam er een donkere lucht aanzetten, ook koelde het erg af. Even later reden we van de kampplaats af in lange broek en vest en deze hebben we hele dag ook niet meer uit gedaan ! We zijn richting Dunedin gegaan, inmiddels met regen en een temperatuur van tien graden en daarvandaan het vierentwintig kilometer lange schiereiland Otago opgereden. Helemaal op het uiterste topje van de peninsula bij de monding van Otago Harbour ligt Taiaroa Head, hier leeft de enige kolonie koningsalbatrossen op het vasteland ter wereld.
We hebben in het bezoekerscentrum eerst uitgebreide uitleg over deze grote zwart-witte vogel gekregen, waarvan de vleugels een spanwijdte hebben van drie meter, wanneer ze volwassen zijn en daarna zijn we door de regen naar een uitkijkpost gelopen, waar we verschillende albatrossen hebben gezien.
De vogels die gaan broeden komen in september op Taiaroa Head aan, in november wordt het nest gemaakt en het ei gelegd, pas eind januari komt het kuiken tevoorschijn. Deze tijd van het jaar (maart) zijn de kuikens net groot genoeg om zonder ouder in het nest te blijven, al komen de ouders om de beurt terug om voedsel te brengen.
(Wij mochten helaas niet zo dichtbij komen, hooggeplaatst bezoek wel !)
Pas in september vliegen de jongen uit en blijven dan drie tot zes jaar op zee, zonder ooit aan land te gaan. Daarna keren ze terug naar dit unieke punt om een nieuwe generatie koningsalbatrossen voort te brengen. De vogels zijn allemaal geringd, zodat de levensgeschiedenis van elk dier geregistreerd wordt. Albatrossen kunnen een leeftijd bereiken van veertig jaar ! Pas ruim na tweeën rijden we dezelfde weg terug, langs de Otago Harbour, naar de stad Dunedin. Van het schiereiland zelf zien we verder niet veel door de miezerige regen, al weet ik zeker dat het er met mooi weer schitterend uitziet.
Dunedin heeft nauwe historische banden met de Schotse stad Edinburgh en dit is aan de huizen goed te zien.
Wij doen alleen wat boodschappen in deze stad en rijden dan snel verder naar de tachtig kilometer verder gelegen Moeraki Boulders.
Deze grijze, ronde stenen die verspreid liggen over een stuk strand van vijftig meter, zijn zestig miljoen jaar geleden op de zeebodem ontstaan toen kalkzouten zich ophoopten rond een harde kern. Wij maken er, na een korte strandwandeling in de ijzige wind, snel foto’s en keren dan terug naar de warme camper.
Het is inmiddels bijna vijf uur en we hebben besloten nog zo’n honderd kilometer verder te rijden; het is toch geen mooi weer en we lopen achter op schema ! Onderweg stoppen we nog een keer bij Takiroa, waar heel aparte rotsen te zien zijn.
Hier hebben Maori’s in vroeger tijden tekeningen gemaakt, maar deze “kinderschilderingen” zeggen ons niet veel.
Wel is het leuk om te zien dat de duiven hun plekje gevonden hebben in de uithollingen van de bergen !
Pas om half acht komen we aan bij Parsons Creek Recreation Reserve bij Lake Aviemore. Er staan enkele caravans, maar geen ervan is bewoond. We vinden een plekje aan het water en morgen gaan we wel verder de omgeving bekijken, het is nu eerst tijd voor een hapje en een drankje !!
Verslag 58
Toen we vanmorgen, vrij laat, wakker werden kwam de zon voorzichtig te voorschijn, maar al snel werd de lucht helemaal blauw, “korte broeken weer”, dus ! Na ons ontbijt (heerlijk in de zon !), waren we nog maar net aan het rijden toen we langs het Benmore Power Station kwamen.
Dit is een grote waterkrachtcentrale, die, samen met enkele kleinere, zorgt voor éénderde van de waterkracht van Nieuw-Zeeland. Onderling worden de centrales via een stelsel van achtenvijftig kilometer kunstmatige kanalen met elkaar verbonden. Het is een machtig gezicht, al dat water dat uit de centrale spuit !
De door de elektriciteitswinning ontstane meren zijn populaire watersportmeren geworden, wij stonden aan één hiervan, Lake Aviemore.
Vlakbij de plaats Omarama gaat een onverharde weg naar de “Clay Cliffs”, steile hoge toppen, gescheiden door diepe smalle ravijnen. Dit natuurschoon ligt op privéterrein, afgesloten door hekken, maar we mogen er toch op met de camper en na een korte wandeling staan we oog in oog met wéér een natuurfenomeen.
Het lijkt veel op de “Pinnacles”, die we op het Noordereiland gezien hebben, alleen kijk je hier aan de andere kant niet uit op de zee, maar op een uitgestrekte vlakte, die ons doet denken aan Marokko.
Zo’n dertig kilometer noordelijker ligt de plaats Twizel, een plek met veel voorzieningen en een infocentrum. Bij de plaatselijke “vis en jacht”-winkel halen Wim en Dennis een visvergunning voor 24 uur en daarna rijden we een klein stukje terug naar een kanaal, vlakbij een zalmkwekerij, waar gevist mag worden en waar veel zalm moet zitten.
Ze hebben daar een uur gezeten, maar totaal geen beet gehad, ik zat er heerlijk in het zonnetje met een mooi leesboek. Bij het infocentrum
hoorden we dat het dertig kilometer verderop gelegen Lake Ohau ook vol vis zit en dat er tevens een kampplaats is.
Daar aangekomen blijkt het er erg winderig te zijn en het ernaast gelegen kleine meertje Lake Middleton is zo ondiep dat er niet eens in gevist kan worden, toch zonde van de vergunning !
We rijden hetzelfde stuk terug en daarna door naar Lake Pukaki, waar we een prachtige plek vinden aan het meer.
Wat heel leuk is: wij staan precies op de plek die op de voorkant van de grote ” New Zealand motorhome and camping atlas” afgebeeld staat, die ik de hele vakantie al gebruik !!
Wim en Dennis gaan hier weer vissen, maar ook dit keer zonder resultaat ! Wel genieten we alle drie van het prachtige uitzicht, met in de verte de besneeuwde toppen van Mount Cook.
Verslag 59
We hebben vanmorgen eerst nog een tijd genoten van onze mooie plek en zijn daarna naar Twizel gereden, waar we om elf uur bij het infocentrum moesten zijn. Hier worden we, samen met twee Duitse jongens, opgepikt door een busje voor een twee uur durende “Lord of the Rings” tour.
Vlakbij Twizel zijn ruim een maand opnamen gemaakt voor de film en hier zijn dus heel wat herkenbare punten te vinden (o.a. Pelennor Fields, Plains of Rohan en ook de Hobbit film is hier gedeeltelijk opgenomen !). Alle shots zijn op “private ground” gemaakt en normaal zouden we hier dus niet komen. De tour is heel interessant, de chauffeuse vertelt allerlei verhalen rondom de opnames en regelmatig stoppen we om foto’s te maken en ook krijgen we kleding en zwaarden aangereikt. We voelen ons haast echte acteurs in de film !!
(Ook had ze veel foto materiaal bij zich.)
Er komt heel wat kijken bij het maken van een film, bijvoorbeeld om figuranten bij elkaar te krijgen. Ze hadden veel mensen nodig om één dag voor “Orc” te spelen, helemaal verkleedt met masker op. Alle toeristen in de omgeving werden gevraagd en ook een militaire basis in de buurt werd ingeschakeld om maar genoeg “Orcs” bij elkaar te krijgen. Ook wilde Peter Jackson een harde schreeuw hebben voor “Death” en ging daarvoor naar een stadion waar een rugbywedstrijd gespeeld werd tussen Australië en Nieuw-Zeeland, waarbij zo’n twintig duizend mensen aanwezig waren, de “schreeuw” werd, zeker weten, hard genoeg !!
Tegen half twee waren we terug bij onze camper en zijn doorgereden naar het vlakbij gelegen Lake Ruataniwha, waar Wim en Dennis nog een tijdje gevist hebben (ze hebben immers een vergunning voor 24 uur !).
We hebben van diverse “locals” gehoord, dat er dertigduizend
(!) zalmen in de kanalen en meren zijn losgelaten, dus het moet ze toch lukken er minstens één te vangen ! Helaas krijgen ze ook vandaag geen enkele keer een stootje aan de hengel, wat wel frustrerend is !! Om drie uur is de vergunning verlopen en gaan we richting Mount Cook, waarbij we weer langs het blauwe Lake Pukaki rijden, waar we vannacht overnacht hebben.
We komen tegen vieren aan bij “White Horse Hill” in Mount Cook Village en de temperatuur ligt nog steeds rond de dertig (!) graden, veel te warm om de omgeving te bekijken.
We zetten onze camper neer met uitzicht op de besneeuwde berg en doen het voor de rest van de dag kalm aan met eerst een biertje en later een wit wijntje met heerlijke “Bluff oesters” erbij !!
Verslag 60
We hadden vanmorgen spijt dat we gisteren geen wandeling meer gemaakt hadden, bij het ontwaken waren alle bergen verdwenen in de laaghangende mist. We zijn pas laat gaan ontbijten en hebben er extra lang over gedaan, gezellig napratend over de leuke toer van gisteren en tegen twaalven
zagen we de eerste sneeuw weer op de bergen liggen.
Langzaamaan werden de bergen beter zichtbaar en in het begin van de middag zijn we naar een mooie lookout gelopen met uitzicht over de 3764
meter hoge Mount Cook en z’n bijna even hoge broertje Mount Tasman (3.498 meter hoog).
Na de wandeling zijn we dezelfde route langs Lake Pukaki teruggereden, de weg stopt namelijk bij Mt. Cook Village, dus je bent verplicht weer terug te rijden en bij Twizel (dit is de enige keer in de vakantie dat we drie keer naar dezelfde plek zijn gegaan !) tanken we en doen nog enige boodschappen. Het is inmiddels al half drie en op onze mooie overnachtingplaats van eergisteren willen we lunchen om daarna door te rijden naar een volgend meer.
De plek bevalt ons echter weer zo goed dat we besluiten om hier nog een keer te overnachten en de rest van de middag te relaxen. De lucht is inmiddels weer wolkeloos en ook staat er vandaag haast geen wind.
Pas tegen achten verdwijnt de zon achter de bergen en wordt het wat frisser, de vesten kunnen weer aan ! Weer kijken we uit over het blauwe water en de besneeuwde toppen van de Nieuw-Zeelandse Alpen !
Verslag 61
We hebben er vandaag een heel relaxte dag van gemaakt en zijn van het ene blauwe meer naar het vijftig kilometer verderop gelegen blauwe meer Lake Tekapo gereden, die door een lang kanaal met elkaar verbonden zijn.
Lake Tekapo, met aan de zuidoever z’n gelijknamige plaats, is echter veel toeristischer dan Lake Pukaki, bovendien zijn ze erg Chinees georiënteerd. Vanwege de zuiverheid van de lucht boven het meer heeft de University of Canterbury een observatorium neergezet op de top van Mount John, ten westen van het plaatsje. Je kunt er via een drie uur durende wandeling
komen, maar ook via een steil oplopende kronkelweg. We nemen de camper en eenmaal boven heb je een prachtig uitzicht op het meer, het kleinere Lake
Alexandrina dat er links van ligt en het ertussenin gelegen kleine Lake
McGregor.
Ze hebben hier vrij strenge regels voor het kamperen (je moet op een campingplaats overnachten !) en dus rijden we langs alle drie de meren om
een mooi plekje te zoeken.
Deze vinden we bij Lake Alexandrina, vlakbij een campingplaats, waar we (omdat we “fully self contained” zijn) wel in de vrije natuur mogen staan. We komen in het begin van de middag aan, de zon schijnt weer volop, de temperatuur is prima en we staan pal aan het water !
We maken er dus een luie zondagmiddag van met lezen, vissen en een paar potjes Carcassonne. Een hapje en een drankje erbij en voor je het weet is de dag weer voorbij !
Verslag 62
We hebben gisteravond nog een tijd buiten in het donker gezeten, kijkend naar de prachtige sterrenhemel. De nachtlucht hier staat bekend als de meest heldere, donkere en spectaculaire en dat is niet overdreven, we hebben nog nooit zoveel fonkelende sterren tegelijk gezien ! Ook koelde het flink af, maar we zitten dan ook op ruim zeven honderd meter boven
zeespiegel. Vanmorgen scheen de zon gelijk volop en na het ontbijt, wat
natuurlijk weer buiten genuttigd wordt, zijn we naar het plaatsje Lake Tepako
gereden om al ons afval te lozen. We kamperen nu al diverse dagen “wild”
(gratis) en dan mag je geen rotzooi achter laten ! Ook rijden we nog even langs de “Church of the Good Shepherd”, deze is gebouwd in 1935 en staan aan de oever van het meer,
door het voorraam van de kerk heb je een mooi uitzicht op het water.
Gisteren konden we niet naar binnen, omdat er een dienst aan de gang was. Daarna verlaten we de mooie blauwe meren, die hun opvallende kleur
te danken hebben aan “rotsmeel”: fijngemalen deeltjes die door de gletsjers
worden aangevoerd en in het smeltwater blijven zweven.
Zodra we over de oostelijk gelegen bergketen heen rijden richting de kust verandert het weer en vliegt de temperatuur naar beneden. Al gauw is het helemaal bewolkt en nog maar dertien graden !! Ook verdwijnen langzaamaan de bergen en wordt de omgeving vlak met boeren bedrijven. We rijden vandaag ruim twee honderd kilometer en stoppen bij Rakaia Huts, een stukje zuidelijk van Christchurch gelegen, waar de Rakaia rivier uitmondt in zee.
De temperatuur is toch weer opgelopen tot rond de achttien graden en na een wandeling naar de zee, die er niet erg uitnodigend uitziet, keren we terug naar de camping waar we, zittend in de zonnestralen, enkele spelletjes Dominion doen.
Tegen de avond koelt het echter snel af en doen we de lange broeken en dikke vesten weer aan, kunnen we vast wennen aan Holland !
Verslag 63
Het was vandaag de hele dag zwaar bewolkt en vrij koud, maar we hebben ons toch goed vermaakt. Vanaf onze kampplaats zijn we naar Banks
Peninsula gereden, een schiereiland zuidoostelijk van Christchurch, dat is
ontstaan door uitbarstingen van vulkanen en tot 25.000 jaar terug nog een eiland was. Onderweg werden we opgehouden door een grote kudde schapen, die op weg was naar een andere weide.
Het schiereiland kent diepe dalen, rotsige vulkanische uitlopers en steile kliffen, die vooral goed te zien zijn via de “Summit Road”.
Het is vrij toeristisch en toen we onderweg stopten bij Barry’s Bay Cheese Factory, stond er net een grote bus geparkeerd. Bij de winkel annex fabriek kon je zien hoe kaas gemaakt werd en tevens stonden er proefbakjes met blokjes kaas , die namen hadden als: Edam en Gouda !!
We zijn eerst naar Pigeon Bay gegaan, een baai met een grote houten steiger, waar de mannen nog een uurtje hun hengel uitgeworpen hebben.
Vervolgens hebben we het Maori and Colonial Museum in Okains Bay bezichtigd, waar o.a. een kano (waka) ligt, uit 1867, die nog elk jaar
gebruikt wordt tijdens de feesten op Waitangi Day.
Daarna zijn we naar het aantrekkelijke, Frans aandoende stadje Akaroa gereden, dat aan een natuurlijke binnenhaven ligt, waar grote cruiseschepen aanleggen.
We hebben onze camper op een parkeerplaats neergezet waar we ook mogen overnachten en tegelijkertijd een mooi uitzicht hebben over de haven.
We bekijken het stadje en zien hoe alle “cruisegangers” met bootjes
teruggevaren worden naar hun grote schepen.
(Deze dubbeldekker stond ook op de parkeerplaats, vlakbij onze camper.)
Om zes uur gaan we naar “the little bistro” een klein restaurant aan de haven, dat pas om zes uur open gaat en binnen een half uur helemaal vol zit ! We hebben geteld dat er zevenentwintig personen aan het eten waren in een ruimte van 35 vierkante meter en de twee bedienende mensen moesten
echt hun buik intrekken om tussen de tafeltjes door te schuiven, erg komisch om te zien, maar het eten was voortreffelijk !
Ook was de
plaatselijke brandweer buiten aan het oefenen !
Als we terug komen bij de camper zien we net de twee cruiseschepen vertrekken, wij verhuizen naar binnen om nog een afzakkertje te nemen !
Verslag 64
Het weer ziet er vanmorgen iets beter uit met af en toe wat blauwe lucht tussen de wolken, ook is het gelukkig minder koud. We verlaten het
schiereiland via de mooie “summit road” en genieten nog een keer van het
prachtige uitzicht op de Akaroa Harbour.
Weer valt het ons op dat alles zo geel geworden is de afgelopen weken, de boeren zijn volop aan het sproeien om de weiden nog een beetje groen te krijgen en ze snakken allemaal naar regen. Op het Noordereiland is de noodtoestand al afgekondigd, vanwege de droogte en ook is er overal een “total fire ban”, we zullen dus geen kampvuur meer mogen maken, helaas, maar zeer begrijpelijk !
We rijden via de buitenwijken van Christchurch in noordelijke richting langs de stad en komen enkele keren langs borden met: aardbevingschade, wat nog goed te merken is aan de hobbelige wegen, waar dan ook niet harder dan vijftig kilometer per uur gereden mag worden. Ook zien we diverse elektriciteitspalen die niet al te recht staan, allemaal nog niet hersteld na de aardbeving van twee jaar terug.
Onderweg stoppen we aan zee voor een “boterhammetje” en ondertussen is het weer een stuk opgeklaard en schijnt de zon volop.
We komen door de Waipara streek, een relatief nieuw wijnbouwgebied ( de eerste wijnstokken zijn pas rond 1980 geplant ) en gaan er naar twee wijnhuizen om de veelbelovende wijnen, die al veel prijzen hebben gewonnen, te proeven. Bij Pegasus Bay kijk je zo in de opslagruimte met z’n vele vaten, waar de wijn in ligt te rijpen. We proberen maar een paar soorten, want we zijn nog niet op de plaats van bestemming en willen daar wel heelhuids aankomen !
Bij het kleine plaatsje Domett verlaten we Highway 1 en rijden de toeristische route richting de kust en komen zo langs de “Cathedral Cliffs”, waar door erosie aparte zandrotsen zijn ontstaan.
Iets verderop ligt onze kampplaats voor vannacht: Gore Bay & Buxton Campgrounds. We hebben er uitzicht op zee en kunnen nog een tijdje
genieten van de warme zonnestralen. Als de zon achter de bergen verdwijnt koelt het echter gelijk weer af, maar de blauwe lucht en het mooie uitzicht blijven nog enkele uren. Het heerlijke geluid van de ruisende golven blijft constant doorgaan !
Verslag 65
We konden vanmorgen, liggend in bed, de zon langzaam op zien komen vanuit zee, dat lukt je niet elke dag ! De lucht is gelijk helemaal blauw dus het belooft een mooie dag te worden en dat klopt helemaal !
Via een prachtige route door de bergen over Highway 1 rijden we naar het zeventig kilometer noordelijker gelegen Kaikoura, een plek die bekend staat om z’n vele zeedieren. De geweldige rijkdom van het zeeleven hier wordt verklaard door het zeer diepe water en het samenkomen van warme en koude oceaanstromingen, waardoor voedsel naar het oppervlak komt. Het laatste wat op ons lijstje staat, deze vakantie, is “walvisspotten”, iets wat we alle drie nog nooit gedaan hebben. We rijden naar het infocentrum van Kaikoura om ons goed te laten voorlichten over de mogelijkheden. Je kunt met een 3 ½ uur durende boottrip de zee op, waar je het grootste gedeelte van de toer binnen zit (zodra er een potvis gespot wordt mag je naar buiten !), of je kunt voor hetzelfde geld een half uur met een klein vliegtuigje boven het water rondcirkelen, zoekend naar walvissen.
Wij kiezen voor de tweede optie, vooral omdat Wim gauw zeeziek wordt en volgens de (Nederlandse) dame bij het informatiecentrum gebeurt dat vrij snel. Ruim een half uur later, na een uitleg over de potvis, vliegen we al boven de South Bay van the Pacific Ocean.
We zitten in een vier-persoons vliegtuigje van “Wings over Whales” en de piloot spot al vrij snel de eerste walvis. Het type wat hier het meeste voorkomt is de potvis (the great sperm whale), een tandwalvis die tussen
de vijftien en twintig meter lang wordt en ongeveer 40.000 kilo weegt. Hij eet
allerlei soorten vis, maar is vooral gek op pijlinktvis en haaien !
Regelmatig komt hij tien minuten aan de oppervlakte om (elke 10 – 15 seconden) adem te halen, waarna hij weer voor zo’n drie kwartier de diepte induikt. We vliegen ongeveer driehonderd meter boven de zee en zodra er een potvis in zicht komt, mag de piloot dalen naar honderd en vijftig meter hoogte.
Het is prachtig om te zien hoe die grote vis steeds z’n adem uitblaast en dan water zo’n vier meter de lucht inschiet.
Als hij genoeg zuurstof in zijn bloed heeft om weer een tijd naar beneden te duiken (dat kan zomaar duizend meter diep zijn !) gaat z’n grote staart de lucht in, een schitterend gezicht. We hebben het geluk twee keer over een potvis te observeren voor ons half uur voorbij is, een onvergetelijke ervaring !
We rijden terug naar de stad, waar we eerst bij een “Sushi bar”, die hadden we al weken niet gezien, een flinke voorraad sushi’s inslaan, om die even later op het schiereiland van Kaikoura, aan het water te nuttigen.
Hier leven ook pelsrobben en we zien er verschillende lui aan wal of spelend in zee.
Een andere attractie op de peninsula is the Point Sheep Shearing Show. Twee keer per dag kun je bekijken hoe schapen geschoren worden en is er uitleg over de vele soorten, hun verschillende wol en hoe het scheren in z’n werk gaat. We zitten nu eenmaal in het land met de miljoenen schapen,
dus is het wel leuk even een kijkje te nemen en het is echt heel interessant !
Daarna vinden we het welletjes voor vandaag en rijden zo’n twintig kilometer zuidelijk, waar we vanmorgen al een leuke kampplaats aan zee gezien hadden.
We staan nu op Point Harbour, pal aan het water en kijken uit over de rotsen met in de verte het schiereiland, waar we ons vandaag prima vermaakt hebben !
Verslag 66
Onze schitterende reis door Nieuw-Zeeland is bijna ten einde en vanmorgen kregen we nog een mooi afscheidscadeautje van moeder natuur: op de plek waar we overnacht hebben, pal aan zee, lagen diverse zeehonden op de
rotsen, enkele anderen kwamen aanzwemmen om een rustig plekje te zoeken.
Iets verder op zee zwom een grote groep dolfijnen, boven water uit springend en spelend in de golven, een prachtig gezicht !
We hebben nog lang rondgekeken bij de kust voor we eindelijk onze spullen gepakt hebben om naar Christchurch te gaan. Weer rijden we de mooie route over de Highway 1, niet meer dan een tweebaansweg met regelmatig een inhaalstrook, waar druk gebruik van wordt gemaakt door vrachtverkeer en
toeristen. Tegen half twee komen we aan bij “North South Holiday Park”, slechts twee straten verwijderd van de Apollo dealer, waar we morgenvroeg onze camper in moeten leveren en ook vlakbij de luchthaven. ( Van de stad Christchurch hebben we helemaal niets gezien, maar dat maakt ons niet uit ! ) Helaas is het nu tijd om alle spullen weer in de tassen te stoppen, de camper redelijk schoon te maken en te zorgen dat er niets achter blijft in één van de kastjes. We blijven een dag en nacht in Singapore, dus ook daar moeten we spullen voor apart houden. Deze taak komt grotendeels op mij neer en dat vind ik ook geen probleem.
De temperatuur ligt vandaag rond de vijfentwintig graden en vlakbij onze plek is een “supergroot” zwembad, dus zowel Dennis als Wim springen het verkoelende water in.
Tegen vijven heb ik de grote tassen grotendeels gevuld en alle vuile was een plekje gegeven (dat zien we thuis wel weer !). We maken de laatste restjes eten en drinken op en Wim kookt voor de laatste keer, thuis is het weer mijn “pakkie an” !
Verslag 67
Als we Christchurch verlaten is het helemaal bewolkt en maar zestien graden (alle zon zit in onze tassen gepropt !), dat maakt het wat makkelijker om te vertrekken. We leveren onze camper in bij Apollo en maken daar nog enkele startende vakantiegangers blij met spullen die we over hadden of extra hebben aangeschaft. Op de teller van de kampeerauto staan 8.300 extra
kilometers, na onze trip ! We worden naar het vliegveld gebracht en na twaalven gaan we de lucht in, om een bijna tien uur durende vlucht te maken.
Ik zit dit keer bij het raam en heb een prachtig uitzicht: als we opstijgen vliegen we al snel boven de bewolking, net een grote pluk watten, maar dan steken opeens de besneeuwde Nieuw-Zeelandse Alpen boven het wolkendek uit en even later verdwijnen de wolken en zijn ook de bergmeren zichtbaar. Na een tijd boven zee te hebben gevlogen komt Australië in zicht en het binnenland met z’n rode woestijn en enkele zoutmeren zijn goed te zien.
Tijdens de vlucht gaan we vijf uur terug in de tijd en we landen in Singapore
rond half zes ’s middags, het is er dan drie en dertig graden !! We kleden ons
om op de luchthaven en geven al onze overtollige handbagage af bij “Left Bagage”, zodat we alleen met een rugzak naar ons hotel vertrekken. We hebben een prachtige drie-persoonskamer in het Swissôtel Merchant Court, dat in het centrum van de stad ligt. Na het inchecken gaan we de omgeving vast een beetje verkennen: het hotel ligt aan de Clarke Quay, een rivier met allerlei terrasjes, bruggen en winkels eromheen. Het is zaterdagavond ( 16 maart ), dus het is er gezellig druk en er is van alles te zien en te doen.
We houden het vol tot half tien, dan zijn we helemaal op, het is voor ons dan eigenlijk al half drie ’s nachts.
Ook zijn we natuurlijk veel te vroeg weer wakker, vanaf vier uur ’s nachts liggen we alle drie te draaien, maar we blijven op bed tot een uur of acht. Ruim een uur later checken we uit en gaan de stad in, richting “Chinatown”. Al snel komen we langs de “Sri Mariamman Temple”, een prachtig versierde hindoetempel, waar het een drukte van jewelste is, omdat het zondag is.
Twee mensen krijgen van diverse familieleden water over hun hoofd gegoten, wat daar precies de bedoeling van is, weten we niet. Wel is het voor ons vreemd om te zien hoe allerlei beelden verafgood worden.
Een eindje verderop staat de “Buddha Tooth Relic Temple”, met duizenden grote en kleine Boeddha beelden, een prachtig gebouw vol pracht en praal. Er is net een dienst aan de gang, toch mogen we ook hier foto’s maken
en rondwandelen, wel moeten we onze knieën en schouders bedekken.
Als we ook deze tempel bekeken hebben wordt het tijd om iets te eten en lopen we naar het “Maxwell Food Centre”, een overdekte hal waar de
Chinese bevolking bij elkaar komt en tal van Aziatische gerechten verkrijgbaar zijn. Het valt niet mee iets te kiezen uit het grote aanbod, dus gaan we maar af op de plaatsjes die bij de kraampjes hangen. Het eten en drinken kost hier haast niets, zeker in vergelijking met de restaurantjes aan de Singapore River.
Het is de hele morgen weer ontzettend benauwd en warm en wanneer we na het eten naar buiten lopen, begint het te stortregenen en flink te onweren, de ene knal na de andere klinkt door de straten ! Na een uurtje is de bui over en de rest van de dag blijft het zo goed als droog.
We bekijken nog een derde tempel: Thian Hock Keng, de oudste (1839) Chinese tempel van Singapore. Ook hier wordt weer aan allerlei beelden
eer bewezen, met als belangrijkste Ma Zhu Po, de godin van de zee.
(Deze miniatuur van het oude Singapore zagen we onderweg in een klein museum.)
Dan lopen we weer terug naar “Boat Quay”, een andere wijk aan de rivier. Vroeger was dit een drukke havenbuurt, waar flink handel werd gedreven, nu zijn er in de oude “shophouses” en pakhuizen restaurants en bars gevestigd. We pikken weer een terrasje voor een hapje en een drankje en zien en horen aan de overkant van het water een grote groep mensen, allemaal in het groen
gekleed, Ierse muziek maken. Het blijkt St. Patrick’s Day te zijn, een Nationale Feestdag in Ierland, die hier ook volop gevierd wordt. We zijn
ernaartoe gelopen om de doedelzakspelers van dichtbij te bekijken en de stoet van ruim twee duizend mensen voorbij te zien trekken.
Daarna stappen we in een houten rondvaartboot om een veertig minuten durende tocht over de Singapore River te maken. De Marina Bay is helemaal opgeknapt en er staan heel aparte hotels en gebouwen, vooral het Marina-Bay-Sands hotel, met ruim 2500 kamers, diverse restaurants en een casino
is een blikvanger, met z’n drie zuilen en een platte boot als dak !
Ook Merlion, het mytische symbool van Singapore (half leeuw, half vis) dat de plaats bewaakt waar de rivier in de haven uitmondt, wordt veel gefotografeerd.
Na de boottoer gaan we de binnenstad weer in, waar de terrasjes druk bezet zijn. Het is dorstig weer en bij een Schotse pub vinden we een leuk plekje, waar we geruime tijd blijven zitten, genietend van een “Guinness” bier en luisterend naar live-muziek.
Ondertussen begint de maag weer te knorren en gaan we nog
een keer naar het Food Centre, enkele kilometers verderop. We hebben heel wat rondgelopen in Singapore en na weer een Chinese maaltijd met een biertje vinden we het genoeg en laten we ons met een taxi naar de Changi Airport brengen, waar we tegen half negen aankomen. We halen onze bagage weer op, kleden ons om en tegen twaalven vertrekken we voor het tweede traject, de dertien uur durende trip, waarbij we ook weer zeven uur terug gaan in de tijd. Het vliegtuig is lang niet vol, dus hebben we de ruimte om te gaan slapen, wat ook goed lukt na zo’n vermoeiende en hete dag in Singapore, maandagmorgen om half zeven komen we aan op Schiphol. Onze prachtige vakantie zit erop, Nieuw Zeeland is werkelijk een schitterend, gevarieerd land, bovendien hebben we ontzettend geboft met het weer: veel zon en heel weinig regen !
We kijken alle drie met heel veel plezier terug op deze onvergetelijke reis
| Dag | (Plaats) van ….. / naar …… | Nr: | blz | Dag | Dat. | Km |
| 1 | Amsterdam SingaporeVertrek 10.30 uur aankomst di 05.55 | Ma | 07 jan. |
|||
| 2 | Aankomst Singapore 05.55 vertrek 21.15 uurHotelkamer op luchthaven voor 12 uur | Di | 08 jan. |
|||
| 3 | Aankomst Auckland NZ 12.10 uurCamper ophalen + boodschappen doen 1e camping |
192 | 32 | Wo | 09 jan. |
25 |
| 4 | Parry Kauri Park – Leigh snorkelen (goat island)Waipu Gorge – Uretiti beach |
9 | 21 | Do | 10 jan. |
160 |
| 5 | Zuidelijk Mangawhai cliffs walk (2-3 uur)Waipu Caves (2 uur return) |
9 | 21 | Vr | 11 jan. |
100 |
| 6 | Treetop Boardwalk ? – Whangarei Town Basin – W. Falls -Matapouri Bay: Mermaid Pools – Waro Limestone Res. – terug naar kust longest footbridge – Otamure beach |
35 | 23 | Za | 12 jan. |
140 |
| 7 | Voor Kawakawa: Kawiti Caves – (Hunderwasser Toilets) – via Paihia (boottocht reserveren)Kerikeri – Rewa Maouri Village – Haruru Falls |
54 | 24 | Zo | 13 jan. |
125 |
| 8 | Boottocht over Bay of Islands | 62 | 24 | Ma | 14jan | 5 |
| 9 | Rainbow Falls – Whangaroa lookout vanaf St.Paul – Doubtless Bay – Gum Digging Holes (Lake Ohia) – Maitai Bay |
81 | 25 | Di | 15 jan. |
120 |
| 10 | Rondrit Aupori Peninsula: gumdiggers park tot Houhora harbour Awanui (ancient kauri kingdom winkel)BIJ SLECHT WEER RESERVEDAG |
85 | 25 | Wo | 16 jan. |
80 |
| 11 | Via Kaitaia – kustweg – pont naar Rawene (huizen op palen) kustweg nr 12 – Waipoua forest (Giant Kauri Trees) wandelen |
111 | 27 | Do | 17 jan. |
190 |
| 12 | Kaiiwi lakes via Maropiu – Dargaville (zoete aardappels) – Matakohe Kauri museum – eind rijden naar Shelly Beach |
175 | 31 | Vr | 18 jan. |
250 |
| 13 | Hellensville – Kumeu (fruit) – scenic drive – Piha – Karekare falls –Henderson valley wijnproeverijen – wandelen ?? |
186 | 32 | Za | 19 jan. |
125 |
| 14 | Via scenic drive naar Auckland city: haven – maritime museum + rondvaart – Sky tower – Kelly Tarlton’s Underwater World and Antartic Encounter – tamaki drive – |
192 | 32 | Zo | 20 jan. |
50 |
| 15 | Richting Coromal Peninsula – Piako Ostrich Farm – Rings Scenic tours voor woensdag bespreken: email office@hobbitontours.com tel: 07-8889913 – Wandeling Cathedral Cove (heen en terug 2,5 uur) |
437 | 46 | Ma | 21 jan. |
175 |
| 16 | (vroeg vertrekken) Hot Spring Beach – Rondleiding goldmine (vanaf visitor centre Waihi Seddonstr.126 07-8639015 tourtimes 10.00 en 12.30 uur) –Karangahake Gorge |
350 | 41 | Di | 22 jan. |
120 |
| 17 | Richting Matamata * “Hobbiton The Shire” – Tauranga – campingMt Maunganui |
487 | 48 | Wo | 23 jan. |
90+65 |
| 18 | Te Puke: Kiwifruit Country rondleiding – Lake Rotorua: Hell’s Gates – Tamaki Village – zuidelijk: lookout – Lake Okareka |
537 | 51 | Do | 24 jan. |
110 |
| 19 | Whakarewarewa thermal Area (8.30 open) –Waimangu Volcanic Valley wandelen (uiterlijk 16.30 uur beginnen) op camping gratis gebruik hot pools |
556 | 52 | Vr | 25 jan. |
50 |
| 20 | Lady Knoxs geyser (spuit om 10.15 uur) – the Hidden Valley – boven Taupo: Huka Falls – garnalenkwekerij – Bungee Jumping – “Craters of the Moon” (323 aan lake Taupo met forellen) |
486323 | 4839 | Za | 26 jan. |
100 |
| 21 | Lake Taupo (stoppen vissen ?) – stoppen bij rest.area 306 – wandeling naar Lake Rotopounamu (20 min.) – verder weg 47 naar Whakapapa village informatiecentrum voor “Tongariro Crossing” * |
288289 | 38 | Zo | 27 jan. |
110 |
| 22 | Wandeling 17 km. door Tongariro N.P. |
290 | 38 | Ma | 28 jan | 10 |
| 23 | richting Taumarunui – Piriaka Lookout – Forgotten World HighwayTangarakau Gorge – Stratford Pioneer Village (tot 4 uur open) |
828 | 68 | Di | 29 jan. |
200 |
| 24 | Egmont N.P. Dawson Falls (20 min.) weg 3 vervolgen – bij mooi weer beach camping (Alternatief 807) |
809 | 67 | Wo | 30 jan. |
135 |
| 25 | In Wanganui Durie Hill + rivierboot bekijken – Wanganui river volgen richting Pipiriki ( info inwinnen !) |
798 | 66 | Do | 31 jan. |
105 |
| 26 | Dezelfde weg terug – via Levin (groente en fruitstad) – Otaki – Gorge Road naar Otaki Forks * |
681 | 59 | Vr | 01 febr |
200 |
| 27 | Wandelen in Tararua Forest Park – Paraparaumu car museum – * -Paekakariki Queen Elizabeth Park |
676 | 59 | Za | 02 febr |
50 |
| 28 | Rond Upper Hutt diverse filmlocaties * bekijken – vlak voor Featherston uitkijkpunt ! – Martinborough wijnproeverijen – naar kust Putangirua Pinnacles * |
733 | 62 | Zo | 03 feb |
150 |
| 29 | Pinnacles bekijken – Cape Palliser Seal Colony’s – Lake Ferry |
732 | 62 | Ma | 04feb | 60 |
| 30 | Naar Wellington boot bespreken – Wellington verkennen – marine drive tour * – Mount Victoria Lookout – Kelburn Cable car Sights’tour – Te Papa Tongarewa museum (di.tot 9 uur open) |
665 | 58 | Di | 05 febr | 150 |
| 31 | Overvaren naar Zuider Eiland Picton duurt 3 uur |
851 | 70 | Wo | 06feb | 30 |
| 32 | Rit langs Marlborough Sound – Titirangi Bay ? |
874 | 72 | Do | 07feb | 50 |
| 33 | Terug naar Havelock (mosselen eten) – Canvastown oude goudstad (?) – Pelorus Bridge Scenic Reserve (muggenspray meenemen !) |
885 | 72 | Vr | 08feb | 75 |
| 34 | Via route 6 tot Richmond dan route 60 naar Marahau (Abel Tasman N.P.) kano huren of watertaxi ? |
934 | 75 | Za | 09 febr |
120 |
| 35 | Ngarua Caves (ervoor Hawkes Lookout) – Canaanroad: Harwood’s Hole (1.30 min. – Harwood’s Lookout * – terug rijden richting Takaka net ervoor links Anatoki Salmon (Native Park) |
NatPrk | 78 | Zo | 10 febr |
80 |
| 36 | Waikoropupu Springs – Wainui Falls – Totaranui |
953 | 76 | Ma | 11feb | 60 |
| 37 | Lange rit zuidwaarts – Source of the Riwaka – Nelson Lakes N.P. Lake Rotoroa |
972 | 77 | Di | 12 febr |
200 |
| 38 | Richting westkust – voorbij Murchison: longest swingbridge – Westport wandeling “cape Foulwind Walkway” 3 uur heen en terug |
1025 | 80 | Wo | 13 febr |
150 |
| 39 | Bij Charleston rainforest train – Pancake Rocks & Blowhole – wandelen |
1015 | 80 | Do | 14 febr |
60 |
| 40 | Via Greymouth (zorgen voor volle tank diesel) naar Shantytown(soort pretpark goudstadje) – door naar Lake Brunner forelvissen (Kiwihouse ?) |
1041 | 81 | Vr | 15 febr |
6045 |
| 41 | Arthur’s Pass weg 73 onder Otira: Lookout – Arthur’s Pass Village (oude huisjes) + wandeling 2 uur heen/ter. Devil”s Punchbowl water- val – Cave Stream ? wandeling in het donker door rivier in grot ! – tot Castle Hill – lake Pearson |
1189 | 89 | Za | 16 febr |
140 |
| 42 | Dezelfde weg terug (eventueel dingen bekijken die vorige dag niet lukten i.v.m.tijd) – Hokitika (noordelijk glowworms?) – zuidelijk: Westcoast Tree top walk (dec.2012) – Lake Mahinapua |
1054 | 82 | Zo | 17 febr |
150 |
| 43 | Ross:Waterrace walkway 1 km. bij het goudstadje – route 6 zuidelijk lake Mapourika |
1064 | 82 | Ma | 18 febr |
120 |
| 44 | Wandeling naar de Frans Josef Glacier – Lake Matheson – Gillespies Beach (goudmijning) |
1074 | 83 | Di | 19 febr |
60 |
| 45 | Zuidelijk Lake Paringa (korte wandeling) – langs Lake Moeraki: Monro Beach Rest Area: mooie wandeling door rainforest naar beach (1.5 uur heen en terug)- Knights Lookout – rest area 1431 Thunder Creek Falls – Gates of Haast (vrij kamperen ?) lake Wanaka |
1421??? | 102 | Wo | 20 febr |
240 |
| 46 | Lake Wanaka en Lake Hawea vissen en relaxen free camping |
1419??? | 102 | Do | 21 febr |
? |
| 47 | Wanaka: Puzzling World – Fighter Pilot Museum – weg 8A richting Tarras – * – Old Cromwell Town – Aurum Wines in wijngaard + proeverij (Native Parks) |
N.P. | 117 | Vr | 22 febr |
120 |
| 48 | Mooie route – Goldfields Mining Centre – The Nevis Bungy Jumping ** – Arrowtown Queenstown (bezichtigen ?) – Moke Lake |
1445 | 103 | Za | 23 febr |
80 |
| 49 | ** – richting Glenorchy * * Paradise – Kinloch (kampvuurtje) |
1449 | 103 | Zo | 24febr | 100 |
| 50 | Queenstown: Skiline Gondola – Kingston (stoomtrein) –Te Anau – boottocht bespreken voor volgende dag ! (Manapouri cruise bespreken ?) |
1502 | 106 | Ma | 25 febr |
250 |
| 51 | Om 9.00 uur boottocht naar glowworm caves !(volgende pas om 14.00 uur !)duurt 2.30 uur – richting Milford Sound |
1513 | 107 | Di | 26 febr |
55 |
| 52 | Mirror Lakes – bij Lake Gunn wandeling 45 min. – Lookouts – bij nr. 1526 de Chasm (aparte waterval) – Summer Cruise Milford Sound 1.45 min. (3.00 of 3.45 uur laatste) Underwater observatory (onderdeel cruise ?) |
1527 | 108 | Wo | 27 febr |
70 |
| 53 | Mooie Milford Sound Road weer zuidelijk naar ManapouriCruise al besproken ?? |
1498 | 106 | Do | 28 febr |
140 |
| 54 | Cruise naar Doubtful Sound hele dag |
1498 | 106 | Vr | 01mrt | 10——5715 |
| 55 | Rustige dag aan fjord Lake Monowai ??of reserve dag elders |
1496 | 106 | Za | 02mrt | 40 |
| 56 | Langs zuidkust naar Bluff (oesters eten) – Fortrose |
13611362 | 99 | Zo | 03mrt | 210 |
| 57 | Otara – Curio Bay – Porpoise Bay (hector-dolfijnen) – McLean Falls – Cathedral Caves (bij eb) – Lake Wilkie – Purakaunui Falls – Jack’s Blowhole (blz. 288-289 capitool reisgidsen) |
1352 | 98 | Ma | 04mrt | 130 |
| 58 | Nugget Point (zeeleeuwen-pinguins) 40 km ?? wel of niet bekijken – bij St. Clair (iets onder Dunedin) Tunnel Beach- Dunedin (Schotse stad) bekijken – Talaroa Head (albatrossen) – Penguin Place ? |
1327 | 97 | Di | 05mrt | 200 |
| 59 | Moeraki Boulders – door Oamaru rijden – via weg 83 NW – richting Omarama (bij koud weer: hot tubs NP blz.110) |
1287 | 95 | Wo | 06mrt | 205 |
| 60 | Omarama: hang-gliding – Clay Cliffs – Lake Pukaki – Mt. Cook Village wandelen |
1261 | 93 | Do | 07mrt | 130 |
| 61 | Terug langs meer – Mount Cook Lookout – Mt Cook Salmon Farm – Lake Tekapo –Lake Alexandrina (forel) – Church of .. |
1258 | 93 | Vr | 08mrt | 125 |
| 62 | Via Geraldine – Ashburton – Rakaia (grote brug) – naar kustWoolshed ?? |
1226 | 91 | Za | 09mrt | 210 |
| 63 | Richting Akaroa – Barry’s Bay Cheese Factory – Pigeon Bay – summit road – Okains Bay: Maori Museum – Akaroa Native P. (eerst bellen) |
blz100 | Zo | 10mrt | 150 | |
| 64 | Port Hills: mooi uitzicht – Waipaira wijngaarden – Cathedral Cliffs – Gore Bay |
1118 | 85 | Ma | 11mrt | 210 |
| 65 | Kaikoura Whale watch tour (10.00 + 12.45 uur) Whale watch officeTour 2.5 uur – naar info centre – zeehonden – schaapscheren – wandelen – Maori Leap Caves – vis eten |
1105 | 85 | Di | 12mrt | 90 |
| 66 | Kaikoura zie dag 65 of reserve dag ( dan gaan we ‘s middags naar Christchurch) |
1105 | 85 | Wo | 13mrt | 25 |
| 67 | Naar Christchurch stad bekijken |
1158 | 88 | Do | 14mrt | 170 |
| 68 | RESERVEDAG | Vr | 15mrt | |||
| 69 | Christchurch Camper inleveren 9.00 uur en vliegen om 11.55 uurAankomst Singapore 17.45 uur hotelkamer in de stad |
Za | 16mrt | 20 | ||
| 70 | Hele dag in Singapore vliegen op 23.55 uur |
Zo | 17mrt | |||
| 71 | Aankomst Schiphol 06.45 uur |
Ma | 18mrt | |||
| Onvoorziene kilometers ?????????????????? |
Totaal aantal te rijden kilometers 8000