Verslag 1

Eens in de twee jaar maken we met onze reisvrienden (we noemen onszelf de “Mamma Mia-groep”) in het najaar een mooie trip. We zijn onder andere al met z’n achten in Griekenland, Italië en de Balkan geweest. Dit keer gaan we Normandië en Bretagne bekijken en aanstaande zondag komen we samen in Veules-les-Roses (in de buurt van de plaats Dieppe). Gistermorgen, vrijdag 15 augustus, zijn we rond tienen met onze camper vertrokken richting Frankrijk.

Op het moment hebben we te maken met een hittegolf dus nemen we de snelste route naar onze bestemming. Tegen vijven stoppen we bij “National Forest Creuse”, waar we heerlijk in de schaduw kunnen staan en hebben dan vierhonderd en vijftig kilometer afgelegd. Tot laat in de avond zitten we buiten en hoeven nog maar honderd en twintig kilometer af te leggen naar de plek van samenkomst.

Vanmorgen hebben we het dan ook rustig aan gedaan, het is bewolkt en veel koeler dan gisteren. We zetten ons navigatiesysteem op “snelwegen vermijden” en rijden via kleine dorpjes naar de kust waar we rond half twee aankomen.

Nadat we geïnstalleerd zijn op de camperplaats wandelen we naar zee waar je mooi uitkijkt op de kliffen en het dorpje, helaas laat de zon nog steeds verstek gaan.

Eenmaal terug bij de kampplaats zijn Roel en Janna gearriveerd en ook al hadden we elkaar een jaar niet gezien, gelijk is het weer heel gezellig en hebben we heel wat gespreksstof. Inmiddels is het mooie weer teruggekeerd en hopelijk blijft dit ook zo !

(Aan het strand hadden we heerlijke oesters gekocht welke later, met een wijntje erbij, opgepeuzeld worden.)

We zaten net aan de, door Janna gemaakte, soep toen ineens Cas aan kwam lopen.

Anja en Cas waren pas vanmorgen uit Veldhoven vertrokken en hebben de hele weg in één dag afgelegd. Er was nog net een plekje vrij voor hun camper en even later zitten we met z’n zessen buiten, we zijn bijna compleet !

Tot ruim elf uur houden we het buiten vol, dan wordt het te koud en verhuizen we met z’n allen gezellig naar binnen in onze camper, waar we nu genoeg ruimte hebben ! 

Om twaalven gaat toch ieder naar z’n eigen “huisje”, voor vandaag is het laat genoeg !

Verslag 2

We blijven nog een dagje in Veules-les-Roses, want morgen begint pas officieel onze reis. Jan en José zijn er nog niet maar die vertrekken morgenvroeg uit Nederland en sluiten aan bij de volgende plek: Honfleur.

De morgen wordt luierend doorgebracht en na de lunch wandelen we gezamenlijk naar zee waar het nu veel zonniger is dan gisteren en ook een stuk drukker. 

We genieten geruime tijd van het prachtige uitzicht en lopen dan het leuke stadje Veules-les-Roses in. Er loopt een smal riviertje door het idyllische plaatsje en ook staan er vele prachtige huizen.

In de tuin van een wijnboer zitten we geruime tijd met een hapje en een drankje gezellig bij elkaar, waarna we weer terug wandelen naar de kampplaats.

Wim stelt voor een tajine te maken en iedereen komt met restjes groenten aan, samen met kip en allerlei kruiden wordt het een smakelijke maaltijd waar Janna nog een heerlijke salade aan toevoegt.

Tegen negenen wandel ik nog even naar zee om de zonsondergang te zien. Inmiddels staat er een harde koude wind en nadat we gezamenlijk koffie hebben gedronken gaat ieder naar z’n eigen camper !

Verslag 3

We hebben een leuke, gevarieerde dag gehad: we zijn begonnen in de plaats Fecamp waar een prachtige abdij staat Palais Dom Bénédictine.

Nadat we een uurtje rondgewandeld hebben in het prachtige gebouw krijgen we uitleg over hun beroemde kruidige likeur, ooit uitgevonden door een monnik die zevenentwintig kruiden gebruikte voor dit drankje dat nu overal ter wereld verkocht wordt.

We mogen drie variaties van de befaamde likeur proeven en ook zien we de kelders waar een miljoen liter likeur per jaar gemaakt wordt.

Vervolgens rijden we naar de toeristische plaats Étretat waar je weer prachtige witte krijtrotsen kunt zien. Wim en ik lopen iets noordelijk van de plaats naar de “Aiguille de Belval” en na een wandeling langs koeien en maïsvelden komen we uit bij enkele smalle uitstekende rotsen.

Het drukke plaatsje Étretat slaan we verder over, Roel, Janna en Cas en Anja hebben er wel rondgewandeld.

Wij gaan verder naar het laatste punt op de route: Pont de Normandië, een brug over de Seine met een lengte van 2141 meter en 215 meter hoog. We zijn er nog even gestopt maar zo bijzonder is het, in onze ogen, niet. In Noorwegen zie je veel van deze bruggen, Curaçao heeft de prachtige Julianabrug en ook Nederland heeft vele speciale bruggen zoals de Erasmusbrug in Rotterdam.

Onze overnachtingsplek is in Honfleur waar plaats is voor honderd tachtig campers maar bij aankomst is deze al zo goed als vol, toch vinden we nog een plek waar we naast elkaar kunnen staan. We komen toevallig bijna gelijktijdig aan rond zes uur en zo’n vijf minuten later arriveren ook Jan en José. Het weerzien is weer heel gezellig en tot laat in de avond zitten we bij elkaar. Zoals gewoonlijk komt iedereen met allerlei hapjes aanzetten en van koken komt het dan ook niet meer. We gaan, zeker weten, weer een heel leuke tijd tegemoet !!

Verslag 4

Vanaf onze overnachtingsplek konden we vanmorgen lopend naar Honfleur, een leuk havenplaatsje met statige pandjes aan het water en met heel veel restaurantjes.

Al vrij snel hebben we het echter bekeken en besluiten we om door te gaan naar Pont-l’Éveque, in plaats van nog een overnachting te doen in Honfleur, wat in de reisplanning staat.

Aangekomen in dit kaasstadje blijkt alles gesloten en zouden we twee uur moeten wachten voor we een kaasproeverijtje kunnen doen. Weer zijn we het unaniem eens om door te rijden naar de plaats Lisieux (het volgende bezichtigingpunt op onze lijst) om daar op een (gratis) camperplaats te gaan staan.

Bij aankomst zijn er nog net vier plekken vrij en nadat we een tijdje gerelaxt hebben wandelen we naar de Basilique Sainte-Thérèse, een prachtige basiliek gebouwd in het begin van de twintigste eeuw aan de rand van de stad, waar veel bedevaartgangers naartoe gaan.

Nadat we de prachtige binnenkant bekeken hebben klimmen Wim en ik, samen met Cas, helemaal omhoog het gebouw in vanwaar we een mooi uitzicht hebben over de stad, maar ook binnen in de basiliek van grote hoogte naar beneden kijken.

Pas na zessen zijn we terug bij de campers waarna we, ieder voor zich, de maaltijd bereiden.

We kunnen nog geruime tijd buiten zitten, maar weten al dat het vannacht gaat regenen en onweren en dat het morgen veel minder mooi weer wordt !

Verslag 5

Vandaag hebben we ons verdiept in het productieproces van de Franse kaas. We zijn begonnen in Livarot bij de kaasfabriek Graindorge die al bestaat sinds 1910.

Hier zie je hoe de melk van koeien uit de omgeving Pays d’Auge verwerkt wordt tot kleine kaasjes in slechts enkele weken tijd. Veel gaat tegenwoordig machinaal maar er komt zeker nog handwerk bij kijken voor alles netjes verpakt de fabriek verlaat.

We proeven er ieder zes soorten kaas met wat brood en salade erbij waardoor we verder niet meer hoeven te lunchen.

We rijden door naar het kleine plaatsje Camembert, waar zich het Musée du Camembert bevindt en ook hier krijgen we weer uitleg over het proces van kaasmaken gevolgd door een proeverij.

Natuurlijk hebben we ook enkele kaasjes gekocht al hebben we voor vandaag wel genoeg kaas gegeten !

Na zo’n veertig kilometer rijden arriveren we in Soumont-Saint-Quentin en stallen onze campers bij een Franse familie in hun weiland (La Mine) waar we de enigen zijn.

Tot ruim half negen zitten we gezamenlijk buiten dan wordt het echt te koud en verhuizen we naar binnen !

Verslag 6

In Amsterdam is gisteren het vijfjaarlijkse evenement SAIL begonnen, dit jaar voor de tiende keer. Er zijn meer dan tien duizend  boten en schepen van over de hele wereld te bewonderen en er worden meer dan twee miljoen toeschouwers verwacht. Gelukkig is dit alles ook te volgen op de televisie dus gisteravond hebben geruime tijd naar dit spektakel, dat vijf dagen duurt, zitten kijken.

Op het moment is het op veel plaatsen in Europa slecht weer met veel regen en onweersbuien, wij boffen tot nu toe en houden het nog steeds droog met een temperatuur van rond de twintig graden.

Vandaag (donderdag 21 augustus) hebben we volgens ons reisboek zo’n honderd kilometer af te leggen en als eerste stoppen we in Beuvron-en-Auge, één van de mooiste dorpjes van Frankrijk.

We rijden (bijna) altijd ieder voor zich maar toevallig komen we daar ook de anderen van de groep tegen. Het is dan ook maar een klein plaatsje waar je zo uitgekeken bent, maar het is inderdaad heel verzorgd met veel vakwerkhuizen en érg toeristisch.

Onze volgende stop is nabij het dorp Bénouville waar je in het Memorial museum de Pegasusbrug kunt bekijken. Deze erenaam gaf de Britse genie na 26 juni 1944 aan de rolhefbrug van het Scherzer-type uit 1934 die het Kanaal van Caen overspant. Het was een belangrijk in te nemen doel voorafgaand aan de landingen op D-day, 6 juni 1944.

Na de bezichtiging rijden we nog naar Courseulles sur Mer waar je uitkijkt op de Juna Beach, één van de vijf stranden waar de geallieerden, vooral Canadezen, aan land kwamen tijdens D-Day.

Dan is het nog een half uurtje rijden voor we aankomen bij camperplaats Aire des Peupliers in Saint-Vigor-le-Grand, waar we nog even van het zonnetje kunnen genieten !

Verslag 7

Vandaag zijn we in de sfeer van de Tweede Wereldoorlog gebleven, die  je nog volop tegenkomt in Normandië. Als eerste zijn we naar Longues sur Mer gereden, hier zie je nog steeds de onverwoestbare Duitse bunkers liggen, zelfs met de kanonnen er nog in (Les Batteries).

Nadat we hier rondgewandeld hebben gaan we verder naar het Cimetière Americain in Colleville-sur-Mer. Dit indrukwekkende kerkhof is zeventig hectare groot en kijkt uit op misschien wel het beroemdste strand van D-Day, Omaha Beach. Het bevat de graven van bijna tien duizend Amerikaanse soldaten die zijn gesneuveld tijdens de invasie op D-Day.

Ook Pointe du Hoc, een dertig meter hoge klif aan zee, is zo’n plek waar zwaar gevochten is door de Amerikaanse rangers en de Duitse artillerie. De diepe sporen van deze strijd zijn nog duidelijk te zien en dat na tachtig jaar.

Natuurlijk zijn er ook veel Duitsers gesneuveld tijdens de invasie, in La Cambe bevindt zich het Duitse militaire kerkhof, waar ruim twintig duizend soldaten begraven liggen. Het contrast met de Amerikaanse begraafplaats is groot.

Als laatste rijden we naar de plaats Sainte-Mère-Eglise hier overnachten we ook op een camperplek. Het dorp is wereldberoemd geworden door de Amerikaanse piloot (John Steel) die zijn sprong eindigde hangend aan zijn parachute aan de kerktoren en …..hij hangt er nog steeds !

Nadat we geruime tijd bij de camper genoten hebben van de zon wandelen we, voor de tweede keer, naar het dorpje om met z’n allen uit eten te gaan.

Pas tegen half tien zijn we, met een volle buik, terug op de camperplaats, het was weer heel gezellig !

Verslag 8

We zijn vandaag doorgereden naar de noordwestelijke punt van Normandië, de oorlogsmusea laten we verder links liggen, in 2011 hebben we met Dennis deze al uitgebreid bekeken. Ook de anderen van de groep hebben geen behoefte aan meer “oorlogsverhalen”, je leest er helaas ook nu nog elke dag in de krant genoeg over ! Onze eerste stop is bij Cap de la Hague waar we samen met Roel en Janna naar het uiterste puntje: Goury lopen. Er is een klein haventje, een strandje en een restaurant, waardoor het toch redelijk druk is in deze uithoek.

Nadien parkeren we onze camper om te lunchen aan zee en genieten daar geruime tijd van het mooie uitzicht.

Er staan nog meer punten op het programma maar deze vinden we minder interessant. Via leuke smalle wegen rijden we verder naar onze volgende overnachtingsplek en zien onderweg toch wel van alles.

Tegen vieren arriveren we bij Camping Bel Sito waar we een ruime, zonnige plek hebben met uitzicht op zee.

Vanavond wordt er gewoon weer “ieder voor zich” gekookt !

Nadat we nog even naar de ondergaande zon hebben gekeken verhuizen we naar binnen, helaas koelt het weer snel af !

Verslag 9

Vandaag hebben we zo’n honderd vijftig kilometer af te leggen langs de westkant van Normandië naar Mont-Saint-Michel, vanwaar we over gaan naar Bretagne. Wij stoppen al vrij snel bij het havenplaatsje Portbail waar het erg druk is vanwege de zondagmarkt.

Het plaatsje ligt aan de monding van de Ollonde, die bij eb ver landinwaarts droog komt te liggen.

Wanneer we na een uurtje wandelen terug komen bij de camper zie je inderdaad dat diverse bootjes al scheef liggen, het getijdenverschil is hier groot.

We rijden via smalle kustwegen door dorpjes en langs stranden en overal is het gigantisch druk, het is natuurlijk zondag én hoogseizoen, de meeste Fransen hebben nog vakantie. Bij een strandje houden we middagpauze en lopen daarna naar zee.

Ook bekijken we in vogelvlucht vanuit de camper de plaats Granville omdat alle parkeerplaatsen vol staan.

In de verte zien we inmiddels de wereldberoemde Mont-Saint-Michel opdoemen, de tachtig meter hoge granieten rots verheft zich als een puist boven het vlakke landschap van polders en drassige weiden.

Zo’n vijf kilometer ervandaan parkeren we onze campers (Aire camping-car park du Mont-Saint-Michel) en blijven hier twee nachten staan, want natuurlijk gaan we morgen deze “World Heritage Site” van Unesco bekijken !

Tegen half negen fietsen we met z’n achten alvast een keer naar het eiland toe,  de abdij moet mooi verlicht zijn in het donker.

Helaas valt dit een beetje tegen, maar het silhouet van het puntige eiland, omgeven door zee is zeker de moeite van het rijden waard !

(Het water is net op z’n hoogst rond negen uur !)

Verslag 10

We hebben vandaag prachtig zonnig weer en de temperatuur loopt zelfs op naar dertig graden. We zijn dan ook op tijd vertrokken naar Mont-St-Michel om de ergste hitte voor te zijn.

Daar aangekomen blijkt het gigantisch druk te zijn en om de abdij te kunnen bezichtigen hadden we van te voren moeten reserveren of wachten tot drie uur ! Geen van ons heeft daar zin in (Wim en ik hebben de abdij in 2011 al bekeken !) dus wandelen we alleen door de vele smalle, vaak oplopende straatjes.

Na twee uur hebben we het wel bekeken en fietsen we terug naar de kampplaats.

Bij de supermarkt op loopafstand halen we vlees, vis en groente voor de barbecue en aan het eind van de middag gaat deze aan en zitten we uren gezellig te tafelen.

We hebben echt een perfecte avond wat weer betreft en kunnen tot bedtijd buiten verblijven !

Verslag 11

We hadden vandaag een leuk, gevarieerd programma: als eerste zijn we naar de negen en halve meter hoge massieve granieten steen de Menhir of Champ Dolent gereden, welke dateert uit de jonge steentijd.

(We bevinden ons inmiddels in de regio Bretagne en blijven daar ook de komende weken.) Vervolgens hebben we een stukje van de Mont Dol beklommen, maar helaas begon het te miezeren en zijn we niet verder gewandeld.

Na een mooie rit langs de Baie du Mont-St-Michel, waar we in de verte het eilandje weer zien liggen, komen we aan bij het havenstadje Cancale dat beroemd is vanwege zijn oesterteelt.

Wij eten er eerst beiden een volle schaal met mosselen voordat we verder het stadje bekijken.

Het wordt laag tij, de bootjes komen weer droog te liggen en ook de oesterbanken komen boven water. 

Met platte bootjes, getrokken door tractoren, halen de vissers de oogst binnen, een prachtig gezicht.

Deze schaaldieren zijn natuurlijk ook volop te koop en ook wij eten samen een dozijn oesters op, waarna we de schelpen, net zoals iedereen dit  hier doet, op het strand gooien waar al vele duizenden oesterschelpen liggen ! Inmiddels is de zon weer tevoorschijn gekomen en is het prachtig warm weer.

Ongeveer vijf kilometer noordelijk van Cancale ligt Pointe du Grouin en ook hier parkeren we onze camper nog een keer om naar de kaap te wandelen waar je prachtig uitkijkt op het eilandje Île des Landes.

(Het blijft een vreemd gezicht, al die scheepjes op het droge !)

Daarna is het nog een half uurtje rijden naar onze overnachtingsplek in Saint Malo waar we weer vier camperplaatsen naast elkaar hebben en natuurlijk bij aankomst ieders ervaringen van deze dag doornemen !

Verslag 12

Vanmorgen zijn we met z’n allen op de fiets Saint-Malo gaan verkennen en al vrij snel stoppen we bij “Rochers Sculptés de Rothéneuf”, waar ruim een eeuw geleden een priester vijfentwintig jaar lang in de granieten rotsen figuren gebeeldhouwd heeft.

We klauteren letterlijk op een rotspunt tussen de aparte figuren door met rondom ons het woeste zeewater, een prachtig begin van de dag !

Vervolgens fietsen we langs de kade naar de oude, ommuurde binnenstad, waar het zeewater af en toe over de muren spat, het is dan ook nog hoogtij.

We parkeren onze tweewielers en gaan lopend over de stadswallen met steeds een wisselend uitzicht over de zee met vele schepen en diverse eilandjes. Langzaamaan wordt het eb en komen de strandjes tevoorschijn.

Natuurlijk verkennen we ook de binnenstad en strijken we neer bij een boulangerie om een hapje te eten.

In de loop van de middag is het water zover gezakt dat we over het zand naar “Fort National” kunnen lopen, het sterke getijverschil is hier dan ook acht tot veertien meter.

Daarna volgt nog een ritje van een half uur voor we tegen vieren terug zijn bij de campers, waar we nog een tijdje buiten kunnen zitten.

Rond zevenen begint het ineens te plenzen, wat al voorspeld was voor vier uur, dus we hebben echt geboft met het weer ! Het was weer een heel gezellige, prachtige dag !!

Verslag 13

Tussen Saint-Malo en Dinard stroomt de rivier Rance in zee en omdat hier het verschil tussen eb en vloed zeer groot is (13,5 meter) bedachten ingenieurs om er een getijdencentrale te bouwen met vierentwintig turbines. In 1966 was dit machtig stuk techniek gereed waardoor ruim twee honderd duizend inwoners van stroom worden voorzien.

Nadat we dit staaltje van vernuft uitgebreid bekeken hebben rijden we langs de mooie Bretonse kust richting Cap Frehel.

Enkele kilometers ervoor stoppen we bij Fort La Latte, een schitterend gerestaureerd fort dat oorspronkelijk dateert uit de 14de eeuw. Ongenaakbaar domineert het de granieten rotsen van de Côtes-d’Emeraude waar in het verleden zwaar gevochten is.

We bekijken het fort uitgebreid en rijden vervolgens naar Cap Fréhel waar je uren kunt wandelen langs de grillige kust met z’n roestbruine gesteente.

Helaas blijft het voor ons bij een korte wandeling want we krijgen te maken met een flinke regenbui waardoor we terugkeren naar de camper en doorrijden naar onze overnachtingsplaats in Planguenoual.

Daar aangekomen klaart het weer op en zitten we gezamenlijk nog lange tijd heel gezellig buiten tot we tegen half negen toch echt naar binnen gaan !

(Onderweg hadden we konijn gekocht, Wims’ lievelingseten en die had ik ondertussen bereid en moest nog opgegeten worden !)

Verslag 14

We hadden vandaag vijf punten op het programma staan om onderweg te bekijken en als eerste was dat een wandelpad langs de kust (Sentiers des Douaniers). We hebben een klein stukje gelopen maar er stonden allemaal hoge struiken aan beide zijden van het pad zodat je totaal geen uitzicht had, bovendien begon het te miezeren dus zijn we niet verder gegaan.

De tweede stop was bij St.Quay-Portrieux waar een karakteristieke, gerestaureerde molen staat, welke we natuurlijk even gefotografeerd hebben.

Bij de plaats Plouha hebben we de Chapel van Kermaria-an-Iskuit van binnen en buiten bekeken waarna we doorgereden zijn naar Paimpol.

Hier staat de prachtige Abbaye de Beauport, deze romaanse abdij is één van de mooiste van Bretagne.

De kerk is vervallen tot een indrukwekkende ruïne, maar van de kloostergebouwen zijn de kapittelzaal, de kloostergangen en een voorraadkelder nog te bezichtigen.

Ook ligt er een grote tuin omheen vol appelbomen met uitzicht op de zee.

Hier hebben we geruime tijd rondgewandeld voor we als laatste naar de voormalige vissersplaats Paimpol gereden zijn waar de haven nu vol ligt met luxe boten.

Net voor de afslag naar camping Panorama du Rohou in Ploubazlanec kijken we opeens uit op de diep blauwe zee met allemaal kleine eilandjes, een prachtig gezicht.

Ook vanaf de kampplaats kijken we op zee en op het eiland Île de Bréhat wat we morgen gaan bezichtigen !

Verslag 15

Île de Bréhat is een klein rotseiland dat eigenlijk uit twee delen bestaat verbonden door een brug en slechts drie en een halve kilometer lang en anderhalve kilometer breed is. Wij zijn vanmorgen met de fiets naar  Pointe de l’ Arcouest gereden om daarvandaan, in tien minuten tijd, over te varen naar het eiland.

Helaas hebben we vandaag minder mooi weer en laat de zon zich niet zien, wél is het gelukkig droog, uitgezonderd een enkel spatje ! Anja en Jan hadden hun fiets meegenomen, de rest van de groep bekijkt Île de Bréhat lopend.

Bij de citadel zien we een glasblazer aan het werk, er staan mooie huizen en aparte bloemen maar vooral zien we veel water met rotsen.

We hebben er aardig wat rondgewandeld , zo’n dertien kilometer, en zien het langzaamaan eb worden.

Nadat we een broodje gegeten hebben in het enige dorpje op het eiland gaan we  weer richting de veerboot, er is veel regen voorspeld dus we willen voor vieren terug zijn bij de campers.

Tegen de avond bestellen we bij een “foodtruck” op de kampplaats heerlijke mosselen met frietjes die we wel ín de camper op moeten eten, want buiten zitten is nu veel te fris en nat !

Verslag 16

Vandaag (zondag 31 augustus) rijden we langs de Côte de Granit Rose, zo genoemd vanwege de donkerroze rotsen die overal uit het zeewater steken. Onderweg komen we door het Bretonse marktplaatsje Tréguier, hier staat een schitterende kathedraal met een klooster ernaast.

In de kathedraal is net een mis aan de gang waar zelfs doedelzakspelers te horen zijn, ook bekijken we de mystieke kloostergangen.

In de smalle straatjes rond de kathedraal staan mooie vakwerkhuizen.

Bij de badplaats  Trégastel kunnen we de prachtige, aparte rotsformaties volop bewonderen, wij vinden ze wat lijken op de “Remarkable Rocks” op Kangaroo Island in Australië.

Dan gaan we terug in de tijd want onze volgende stop is bij Pleumeur-Bodou waar de Menhir de St-Uzec staat. Deze acht meter hoge rechtopstaande steen dateert uit de 17de eeuw en is versierd met Christelijke symbolen.

Wanneer we daarna aankomen bij Barnenez zien we het grootste mausoleum van Europa: Cairn de Barnenez, gebouwd ruim zes duizend jaar geleden. Dit grafmonument is zeventig meter lang en zo’n twintig meter breed en heeft elf dolmens (grafkamers).

Dan is het nog een half uurtje rijden voor we uitkomen bij een prachtige kampplaats aan zee: Camping du Fond de la Baie in Locquirec. Tot ruim zeven uur zitten we met z’n allen buiten in het zonnetje, ervaringen uitwisselend over de afgelopen dag, want ieder heeft onderweg weer andere dingen gezien en beleefd !

(uitzicht vanuit de camper !)

Verslag 17

We zijn nog een dag op de camping in Locquirec, met uitzicht op zee, blijven staan.

Even een dagje relaxen met een boek, tijd om een beetje te poetsen of voor een lekkere strandwandeling.

Helaas valt er regelmatig een bui regen, óók net toen we wilden beginnen met pannenkoeken bakken !

Toch zitten we uren gezellig buiten, onder de luifel, lekkere pannenkoeken te eten, iets wat eigenlijk wel een traditie is tijdens onze reizen !

Natuurlijk wordt er daarna weer gezamenlijk afgewassen !

Verslag 18

Na een klein uurtje rijden vanmorgen komen we aan bij de plaats Roscoff en nadat we onze campers op een parkeerplaats gezet hebben gaan we met de fiets naar de vlakbij gelegen haven. We gaan vandaag het eiland Île de Batz bekijken en nemen onze rijwielen mee op de veerboot. Dit gaat nog niet zo simpel want we moeten diverse treden af voor we op de pont zijn, maar de fietsen worden netjes door de bemanning naar beneden gebracht.

Helaas hebben we vandaag te maken met wisselend weer en wanneer we na een kwartiertje varen aankomen op het eiland krijgen we gelijk een flinke bui regen over ons heen !

We hebben in enkele uren tijd twaalf kilometer gefietst en het hele eiland bekeken. We zien onder andere de ruïne van de “chapelle sainte-Anne” en wandelen geruime tijd door de Jardin delaselle, een prachtige botanische tuin.

Natuurlijk fietsen we ook naar de vuurtoren al zijn we dit keer niet omhoog geklommen.

Nadat we verschillende keren nat geworden zijn door de regen overbruggen we de tijd, voor we met de veerboot terug kunnen, in een klein barretje waar we cider uit een theekopje drinken ! 

Met een boot boordevol terugkerende passagiers varen we om half vijf terug naar de vaste wal, waar de bemanning weer sjouwt met onze zware (elektrische) fietsen, petje af voor deze mannen !

We blijven vannacht gewoon op de parkeerplaats staan, samen met tientallen andere campers, en na het avondeten komt de groep bij ons in de camper waar we er weer een gezellige avond van maken !

Verslag 19

Vandaag hebben we weer een stukje van het mooie Bretagne bekeken met z’n ruige kusten en leuke kleine plaatsjes.

Zo kwamen we in Meneham, een klein vissersdorp dat meer op een openluchtmuseum lijkt, gelegen aan de kust van Finistère waar heel aparte rotsen te zien zijn bij de witte stranden.

We hebben er een mooie wandeling gemaakt bij windkracht vijf waardoor er witte koppen op de golven stonden. Later komen we langs “abers”, een soort riviermondingen of inhammen van de kust.

Ook stoppen we nog even bij de haven van Portsall waar een gedenkteken staat voor de “Amoco Cadiz”, een vrachtschip vol ruwe olie dat in 1978 op de rotsen liep en een grote milieuramp veroorzaakte.

Nadat we nog een stukje langs de prachtige kust bij Porspoder rijden eindigen we iets voorbij die plaats op een (Park4night) plek met uitzicht op zee.

(Cas is nog even aan het “klussen”, een “piep” verhelpen met WD40 !)

Hier kunnen we nog een tijdje buiten zitten tot het toch echt te fris wordt door de harde wind. We bevinden ons nu in het uiterste noordwesten van Frankrijk en kunnen de zon in de zee zien zakken !

Verslag 20

Na een stormachtige nacht met harde wind en regen is het vanmorgen weer opgeklaard en verblijven we  nog lange tijd op ons mooie plekje aan zee. Er staan slechts twee bezichtigingen op het programma en de afstand  naar de volgende overnachtingsplek is slechts vijfenveertig kilometer. Onderweg hebben we geruime tijd doorgebracht in een Super U, dit is met recht een “super”markt met een gigantisch groot assortiment ! Pas na de lunch gaan we op pad en bekijken het afgelegen havenstadje Le Conquet. met z’n aflopende straatjes richting zee.

Vijf kilometer verderop  bij Pointe Saint-Mathieu waakt, bij steile kliffen, een vuurtoren over een voormalige abdij. Vooral door de locatie is het prachtig geheel.

Tegen vijven komen we aan bij camping de Portez met uitzicht op zee waar we met z’n allen tot half zeven buiten in het zonnetje kunnen zitten, dan komt er helaas ineens een grote regenbui over ons heen, zoals we de laatste dagen zo vaak gehad hebben en gaat ieder weer z’n eigen camper in ! 

Verslag 21

Vandaag (vrijdag 5 september) hebben we zo’n honderd twintig kilometer afgelegd rond de baai van Brest om uit te komen bij Camaret sur Mer. Onderweg konden we de plaats Landerneau bekijken, hier bevindt zich de beroemde brug Pont de Rohan, de laatst overgebleven brug in Europa waarop nog mensen wonen. Helaas is er markt in de stad waardoor alle parkeerplaatsen bezet zijn, we hebben de brug dan ook alleen vanuit de camper bekeken. Anderen van de groep zijn een eind verderop gestopt en hebben de plaats wel verkend, waarvan hier de foto’s. 

Wij zijn nog wel even naar de abdij van Daoulas gereden, maar erg spectaculair was deze niet.

(In het straatje bij de abdij kwamen we langs een bakkertje waar we natuurlijk vers brood gekocht hebben.)

Het verderop gelegen havenplaatsje Le Faou is wél leuk om te bezoeken en daar hebben we een tijdje rondgewandeld.

We komen al vrij vroeg aan op de camping Les Pieds dans LÉau waar we voor twee dagen boeken.

Ook de anderen van de groep druppelen langzaam binnen en natuurlijk zitten we nog even samen om de planning van morgen door te nemen ! De avond breng ieder in z’n eigen camper door want helaas is het te fris om ’s avonds buiten te zitten !

Verslag 22

Vandaag hebben we onze fietsen weer gepakt en een prachtige route gereden. We doen dit echter met z’n zessen, want Jan en José zijn vanmorgen, onverwachts, om persoonlijke redenen naar huis vertrokken. De totale trip is zo’n vijfentwintig kilometer maar het is constant heuvel op en weer af.  We fietsen eerst naar het leuke havenplaatsje Camaret-sur-Mer waar het vol ligt met zeilboten, maar er liggen ook enkele oude, bijna vergane schepen.

De “Tour Vauban”, een verdedigingstoren uit 1683, staat grotendeels in de steigers, maar er is nog genoeg te zien aan de haven.

We rijden door naar het uiterste puntje van het schiereiland Crozon waar we uitkijken op een prachtig strand met in de verte een vuurtoren en een militaire burcht (Sémaphore du Toulinguet).

Ook bevindt zich daar de ruïne Manoir Saint Pol Roux.

Er is nog meer te bekijken want op een grasveld staan ongeveer zeventig kwarts stenen in rijen opgesteld die waarschijnlijk al dateren van 2500 v.Chr. genoemd “Alignements de Lagatjar”.

Een stukje zuidelijker komen we alweer bij een interessant punt: Musée Memorial de la Bataille de l’Atlantique. Hier zien we diverse bunkers en forten die nog dateren uit de Tweede Wereldoorlog.

Ook liggen er enkele grote ankers van vergane schepen uit die tijd.

Bij Pointe de Pen Hir, weer zo’n prachtige plek, staat een groot kruis, een monument voor de “Bretoenen van Vrij Frankrijk”, ingewijd in 1960 door Charles de Gaulle.

Dan rijden we terug naar Camaret-sur-Mer en halen daar bij een supermarkt vlees, vis en groenten voor de barbecue. We hebben vandaag prachtig weer dus ideaal om met z’n allen samen buiten te eten !!

Verslag 23

Vandaag hebben we helaas heel ander weer dan gisteren, regelmatig valt er een bui regen en ook is het veel koeler. We rijden eerst naar Pointe Espagnols, deze strategisch gelegen kaap op de uiterste punt van het schiereiland, tegenover de stad Brest, was al belangrijk in de 14de-eeuw, maar in 1594 landden hier de Spanjaarden (waar de huidige naam nog van is) die pas na verschillende gevechten werden verdreven.

We bekijken de restanten van het Spaanse fort en verlaten dan, langs de kust rijdend, het schiereiland Crozon. Onze volgende stop was eigenlijk Ménez-Hom, een mooi uitkijkpunt, maar daar aangekomen rijden we helaas in de mist dus gaan we door naar het dorpje Locronan. Een klein plaatsje met autovrije steegjes, een mooi pleintje met huizen uit de 16de – 18de eeuw en natuurlijk een grote kerk.

Het is er vrij druk vanwege een antiekmarkt door het hele dorp en ook hier krijgen we weer te maken met miezerig weer.

We duiken een restaurantje in en nuttigen daar een heel speciale vismaaltijd met zuurkool en krieltjes, vergezeld door een “kopje” cider.

Het was de bedoeling te overnachten op een camping in het centrum van Quimper maar deze staat helemaal vol dus komen we terecht bij een park4night plek in een bos een eindje buiten de stad.

Hier zitten we nog een tijdje buiten tot de zon achter de bomen verdwijnt !

Verslag 24

We hebben vandaag veel langs het water gereden en gewandeld en steeds is de kust weer anders. We starten bij Pointe de la Torche, een indrukwekkend natuurlijk, rotsachtig schiereiland, waar de wind vrij spel heeft wat veel surfers aantrekt.

Wanneer we er aankomen wordt het langzaam eb en voor we terug zijn bij de camper is er al groot prachtig strand ontstaan, iets wat de watersporters natuurlijk minder vinden.

We zijn net op weg naar de volgende plek aan het water wanneer we bericht krijgen van Roel en Janna dat ze nog in Quimper zijn en naar een garage rijden omdat ze problemen hebben met hun camper, hij lekt olie. Op dat moment kunnen wij niks voor ze doen dus rijden we door naar Île-Tudy, weer een soort schiereilandje dit keer met een dorpje erop.

Hier komen we Cas en Anja tegen en we besluiten er gezamenlijk te gaan eten. Het worden Bretonse mosselen, bereid in cider met spekjes, champignons en koksroom, werkelijk heerlijk.

Ondertussen hebben we contact met Roel en Janna: hun camper is met een autoambulance naar een werkplaats gebracht want ze kunnen er niet meer mee rijden. Na een technische controle blijkt het te gaan om een lekkage in de koelvloeistofleiding.

Wij besluiten met z’n vieren door te rijden naar de volgende camperplek die op slechts dertig kilometer van Quimper ligt. We staan nu op een prachtige plek aan het water, een stukje zuidelijk van Concarneau (Tregunc).

Roel en Janna kunnen vannacht gewoon in hun camper overnachten op het terrein van de garage, morgenvroeg, al om acht uur, wordt de camper gerepareerd. Als dat goed gaat komen we daarna weer bij elkaar om de reis te vervolgen !

Verslag 25

Vanmorgen om half elf kregen we bericht van Roel en Janna dat hun camper gerepareerd is en dat ze naar de parkeerplaats bij Concarneau rijden, waar we met z’n allen weer bij elkaar zouden komen en een klein uurtje later zijn we weer compleet.

Op de fiets rijden we naar het oude centrum van de vissershaven om het 14de-eeuwse Ville Close te bezichtigen. Deze ommuurde stad, gebouwd op een eiland in de haven en geheel omringd door enorme met korstmossen bedekte muren, is bereikbaar via een brug.

Een gedeelte van de muur is begaanbaar en in de smalle straatjes zie je veel restaurants en winkeltjes.

(In deze chocolaterie zie je allerlei kunstwerken gemaakt van chocolade.)

We wandelen er een tijdje rond en fietsen dan weer terug naar onze campers om vervolgens door te gaan naar het charmante gehucht Kerascoét waar oude, Bretonse granietstenen huisjes staan, omringd door hortensia’s, met leistenen- of rieten daken. 

Aan de rand van het dorpje is een parkeerplaats waar je ’s nachts mag blijven staan en omdat het inmiddels vier uur is én het begint te regenen besluiten we hier te overnachten !

Verslag 26

Ondanks het slechte weer hebben we gisteren een heel gezellige avond gehad, we hebben uren lang met z’n zessen Mexican Train gespeeld bij ons in de camper en pas tegen enen ging ieder naar zijn eigen onderkomen.

Vanmorgen regende het nog steeds en dat doet het een groot deel van de dag. We zijn dan ook heel laat vertrokken uit Kerascoét en doen ook nog onderweg boodschappen. Pas na één uur komen we aan bij Doëlan, een mooi havenplaatsje dat er bij mooi weer waarschijnlijk heel pittoresk uitziet. Nu liggen de bootjes er, bij eb, maar triest bij in de regen.

We rijden door naar het volgende punt om te bezichtigen: de vestingstad Port-Louis en wanneer we aankomen bij de citadel uit 1620 is het net droog en komt er een mager zonnetje tevoorschijn, wél staat er een harde, koude wind.

We bekijken reddingsbrigadevaartuigen en het maritiem museum dat er gehuisvest is en lopen langs de stervormige muren die aan alle kanten omgeven worden door water.

Wanneer we verder rijden zien we plots in de plaats Erdeven een groot aantal rechtopstaande stenen: megalieten. We hebben deze prehistorische bouwwerken al diverse malen gezien, ook in Engeland en Ierland,  maar het blijft interessant om te bekijken.

Pas tegen half zes komen we aan bij onze overnachtingsplaats op het schiereiland Quiberon, waar de golven van de zee hard tegen de kust slaan, en kunnen we een plekje vinden redelijk uit de wind.

De anderen zijn al gearriveerd en meteen gaan Cas en Wim aan het klussen: een sluiting van een kastje in onze camper  is afgebroken en dat moet natuurlijk gerepareerd worden, wat gelukkig ook lukt.

Morgen gaan we het schiereiland fietsend bekijken !

Verslag 27

De dag begint met bewolking en regen, pas tegen de middag wordt het droog en komt de zon tevoorschijn. Om één uur staan we allemaal klaar met de fiets om het langgerekte schiereiland Quiberon te gaan bekijken.

Het wordt een afwisselende tocht met brokkelende kliffen waar het zeewater tegenaan beukt, rustige stranden die druk bezocht worden door garnalenzoekers en enkele leuke dorpjes met een haventje.

Onderweg wandelen we naar Pointe de Beger-Goalennec waar je op de punt mooi uitkijkt op het eiland Belle-Ile.

Ook zien we een prachtige boog, uitgesleten door het water.

Tegen vijven zijn we terug op de kampplaats en kunnen dan nog lange tijd buiten zitten, redelijk uit de wind in de zon.

Om half acht wordt het echt te fris en verhuizen we  toch naar binnen en even later begint het weer te regenen !

Verslag 28

We zijn vandaag even terug gegaan in de tijd en wel naar zo’n vier duizend jaar v.Chr. toen er rond de plaats Carnac zo’n drie duizend menhirs (rechtopstaande stenen) in mysterieuze rijen en patronen werden neergezet. Je kunt er nu rondwandelen en deze lange rijen stenen aanschouwen.

Ook zien we er dolmen (rechtopstaande stenen met een derde als dek erop bedoeld als grafkamer, zoals de hunebedden in Drenthe).

Vervolgens rijden we naar Larmor-Baden waar je met een boot naar het eiland Île de Gavrinis kunt varen.

Hier vind je de meest megalithische plek ter wereld met een tumulus (grafheuvel) van acht meter hoog en een diameter van vijftig meter. Het bijzondere aan deze plek, die sinds kort op de UNESCO lijst staat, is dat de wanden van de veertien meter lange gang naar de grafkamer versierd zijn met mysterieuze afbeeldingen.

Met z’n zessen zijn we naar het eiland gevaren waar we door een Franse gids in het Engels uitleg krijgen over deze speciale plek en door de bijzondere gang met afbeeldingen lopen, een heel aparte ervaring.

Ook varen we nog even langs het kleine eiland Er Lannic waar vele menhirs te zien zijn.

Pas rond zeven uur komen we fietsend terug op de camping waar we onze campers ’s middags al neergezet hebben. Inmiddels is het buiten flink afgekoeld en verblijven we dit keer enkele uren in de camper van Roel en Janna waar we het weer heel gezellig hebben. Van eten koken komt het niet meer en pas rond elven keren we terug naar onze camper !

Verslag 29

Natuurlijk waren we vanmorgen, zoals altijd, de laatsten van de groep die van de camping vertrokken, maar het was dan ook laat geworden gisteravond voor het verslag af was ! Toch komen we, naar ruim een uur rijden, in het vestingstadje Guérande Cas en Anja weer tegen, dus hebben we samen het ommuurde plaatsje bekeken.

In diverse winkels wordt zout in allerlei variaties verkocht.

Iets zuidelijker bevindt zich een gebied van twee duizend hectare vol zoutpannen, hier wordt van juni tot eind september zout geoogst met behulp van een “cimauge”, een lange stok met een platte schuif. Helaas is er vandaag (zaterdag 13 september) niemand aan het werk en zien we alleen het uitgestrekte raster van zoutmoerassen.

In de winkel Terre de Sel, waar natuurlijk allerlei zout verkocht wordt, zien we wel veel foto’s van het hele proces.

Over een weg dwars door de zoutpannen rijden we naar “Flower camping Les Paludier” in Batz-sur-Mer en ook nu lukt het weer om drie plekken bij elkaar te krijgen.

Het is tevens de laatste nacht dat we met z’n zessen zijn, morgenvroeg vertrekken Roel en Janna richting Sellingen, iets wat ze aan het begin van de reis al aangekondigd hadden, vanwege een belangrijke afspraak. Het reisprogramma is ook bijna afgelopen en de laatste dagen maken we samen met Cas en Anja af.

Vanavond eten we, als afsluiting,  met z’n allen in het camping restaurant wat heel goed blijkt te zijn. Janna houdt er een leuke toespraak over alles wat we meegemaakt hebben deze reis en biedt Cas als bedankje voor zijn vele werk (het uitzoeken en begeleiden van de hele reis) dit etentje aan van ons vieren.

Na afloop drinken we bij ons nog een kop koffie, waarna ieder zich, met een volle maag, terugtrekt in z’n eigen camper !

Verslag 30

Het wat vandaag een beetje een trieste dag, allereerst omdat we Roel en Janna uitgezwaaid hebben en het waarschijnlijk wel een jaar duurt voor we elkaar weer zien, maar ook het weer werkt niet echt mee: de lucht is vochtig en grijs. Toch hebben we na de middag de fietsen weer gepakt om de omgeving te bekijken. De zee en stranden zien er verlaten uit en ook bij vele huizen zijn de luiken gesloten, het vakantieseizoen is hier duidelijk aan z’n einde.

Tot we in de badplaats Le Croisic komen, hier is het gezellig druk aan de haven met z’n vele winkeltjes en restaurants.

Ook wij strijken neer op een terrasje voor een drankje waarna we terug fietsen naar de camping.

’s Avonds kookt Wim voor ons vieren een visschotel, waarna we tijd hebben voor een spelletje Mexican Train !

Verslag 31

Gelukkig is het vandaag weer opgeklaard en ziet alles er vriendelijker uit, we gaan nog een keer langs de zoutpannen maar helaas is er ook nu niemand aan het werk. We rijden zo’n twee honderd kilometer richting “huis” om uit te komen bij Fougères, een vestingstad bij de Bretonse grens, waar we onze camper parkeren aan de rand van de stad naast die van Cas en Anja, die er al een uurtje staan.

(Met een lift kun je naar het boven gedeelte van de stad !)

Inmiddels is het vier uur, maar toch gaan we met z’n vieren nog op pad om alvast een gedeelte van de stad te bekijken. Deze blijkt verrassend mooi te zijn en we maken dan ook weer heel wat foto’s.

Vanuit de tuinen van “Place au Arbres” kijken we op de 16de-eeuwse Eglise St-Leonard en op het Château de Fougères, welke we morgenvroeg gaan bekijken.

Tegen zessen zijn we terug op de parkeerplaats waar we voor de laatste keer “happy hour” houden, want morgen gaan we, nadat we het kasteel bekeken hebben, ieder onze eigen route naar huis rijden. Ook nu kookt Wim voor ons alle vier (spaghetti met tuinbonen, een recept van Janna !) waarna we er nog een gezellige avond van maken ! 

Verslag 32

Vandaag (dinsdag 16 september) is het officieel de laatste dag van de “Mamma Mia”-groepsreis en samen met Cas en Anja bekijken we het indrukwekkende Castle of Fougères.

Het kasteel ligt op een rots, heeft maar liefst dertien verdedigingstorens  en muren van wel drie meter dik. 

In het verleden zijn er diverse aanvallen op de vesting geweest maar de muren staan nog overeind en het kasteel behoort tot de grootste middeleeuwse forten in Europa die in goede staat behouden zijn gebleven.

Nadat we heel wat trappen in de torens op en af gelopen zijn en alles goed bekeken hebben nemen we, vlakbij het kasteel, plaats op een terras van een “creperie”. We hebben ruim vier weken door Frankrijk rondgetrokken maar hadden nog geen Franse pannenkoek gegeten ! Het wordt een  heel speciale: met een gebakken ei erop én een hamburger met uitjes  en saus erbij….. en hij smaakt prima ! (Een traktatie van Cas en Anja).

Nadien wandelen we terug naar onze campers waar we afscheid van elkaar nemen, want vanaf nu gaat ieder in eigen tempo naar huis. We rijden ruim honderd tachtig kilometer en stoppen tegen vijven bij een camperplek in de plaats Verneuil-sur-Avre.

Het moet een mooi historisch stadje zijn, maar voor vandaag hebben we genoeg gezien, morgenvroeg wandelen we wel naar het oude centrum. Het is de bedoeling om morgen door te rijden tot België want voor overmorgen zijn er stakingen gemeld door heel Frankrijk dus dan zijn we het land liever uit. Wél krijgen we dan twee dagen prachtig weer (donderdag en vrijdag), waarschijnlijk de laatste dit jaar, dus willen we een leuk plekje zoeken ergens in België om hier nog even van te genieten. Als het goed is komen we dan zaterdag in de loop van de dag weer aan in Dodewaard !

Verslag 33

We zijn vanmorgen het stadje Verneuil-sur-Avre even ingelopen  en konden er gelijk een vers brood kopen, het Franse brood is erg lekker maar niet lang eetbaar, het is snel hard.

Daarna gaan we weer op weg via secundaire wegen waardoor we niet zo snel opschieten, vanwege de vele rotondes, maar wel door leuke dorpjes komen.

We hebben eigenlijk te laat in de gaten dat we al dicht bij Parijs zitten en ons navigatiesysteem stuurt ons dwars door de grote stad, dit kost ons veel tijd en Wim is hier niet echt blij mee !

We zien trouwens al die tijd geen enkele camper, wel veel vrachtverkeer.

Pas rond half twee komen we, zonder problemen, Parijs weer uit maar hebben dan nog diverse uren voor de boeg voor we Frankrijk uit zijn. Wim ziet op de kilometerteller dat we er inmiddels de eerste tien duizend kilometer met de nieuwe camper op hebben zitten ! Pas na vijven passeren we de grens met België en rijden dan nog een klein stukje naar de plaats Chimay waar we onze camper parkeren tegenover de Abbaye Notre-Dame de Scourmont. We wandelen nog even naar de abdij waar ze ook bier brouwen en kaas maken, maar hier kunnen we niets vinden wat daar op wijst, dat gaan we morgen wel verder onderzoeken.

Gisteravond hebben we van Roel en Janna bericht gekregen dat ze veilig in Sellingen zijn aangekomen en inmiddels zijn ook Anja en Cas ook al gearriveerd in Veldhoven, die hebben flink doorgetuft. Wij zijn, zoals altijd, weer de laatsten zowel met vertrekken als met aankomen !

Verslag 34    ( laatste verslag )

Slechts een kilometer verwijderd van onze overnachtingsplek bevindt zich Chimay Experience, een gebouw waarin een restaurant, bar, winkel en museum gehuisvest zijn. In het laatste komen te weten dat het Chimay trappistenbier al honderd en  zestig jaar gemaakt wordt in de abdij, maar de brouwerij is niet toegankelijk voor bezoekers, vandaar dat we het gisteren niet konden vinden. 

De monniken in de abdij moesten in hun eigen onderhoud voorzien waardoor ze op een gegeven moment, naast werken op het land, begonnen zijn met het brouwen van bier en kaas maken. Sinds 1983 wordt het trappistenbier zelfs geëxporteerd naar meer dan vijftig landen.

Bij het bezoek aan het museum hoort ook een gratis biertje dus om twaalf uur zitten we al aan een trappist en nemen daar een plankje met tapas bij, zo hebben we een vroege lunch.

Met nog enkele verschillende flesjes bier verlaten we later de winkel en gaan dan weer een stuk rijden. (We kopen geen kaas, tijdens de “happy hours” met de groep hebben we zoveel kaas gegeten omdat iedereen die gekocht had in Livarot en Camembert !)

Tegen vieren komen we aan bij camperplaats “de verborgen parel” in de plaats Hoepertingen, waar tevens een Bed & Breakfast bij zit, en boeken er voor twee nachten.

Morgen wordt het hier achtentwintig graden dus gaan we een dagje relaxen, hoogstwaarschijnlijk wandelen we alleen even naar het dorpje voor een vers brood. We bevinden ons nog honderd en zeventig kilometer van Dodewaard dus zaterdag leggen we het laatste stuk af naar huis en is de prachtige reis ten einde. We hebben weer een heel afwisselende, mooie, maar vooral gezellige tijd gehad met de groep waar we met veel plezier op terug kunnen kijken !!