België-Frankrijk 2010

Met de Caravan naar België en Frankrijk

wanneer je niet gebonden bent aan het hoogseizoen kun je op de mooiste plekjes gaan staan en is het heerlijk rustig op zowel campings als interessante plaatsen

wij hebben er in ieder geval intens van genoten.

veel leesplezier

een reactie op dit verslag kan gemaild worden naar:

wblits@Hotmail.com

VAKANTIE BELGIË – FRANKRIJK

 

Afgelopen zondag (5-9-2010) zijn we met onze caravan richting België gereden. Onze eerste camping is: Le Val de l’Aisne in de Ardennen bij het plaatsje Erezee. Ik wist dat je op deze camping kon vissen, nu blijkt dat hier de grootste karpervijver van België is en wij hebben een plekje pal aan dit water.

Dat is dus “kaasie” voor Wim. Toen we zondag aankwamen was er een viswedstrijd aan de gang. De hele kant van het meer zat vol met “professionele” vissers. Ze hadden grote nylon schepnetten, heel lange hengels, aparte stoelen, speciaal voer en zelfs katapulten waarmee de aas rond de dobber werd geschoten. De een na de andere grote karper verdween in de netten, mooi om te zien. Wim heeft gelijk een vergunning gekocht en zat tegen vieren ook aan het water.

Het enige wat hij die dag gevangen heeft is een plastic fles vol modder. Nu vind ik dit op zich een hele prestatie, een fles heeft geen bek die hapt …!

Het is inmiddels woensdagavond en Wim heeft elke dag uren zitten vissen, maar helaas is het hem niet gelukt een karper te vangen, wel diverse voorntjes. Toch hebben we het hier prima naar de zin gehad. We zaten heerlijk aan het water, de meeste tijd zelfs met een zonnetje erbij. Ook zijn we elke dag op pad geweest. Maandag hebben we Durbuy bekeken, het kleinste stadje ter wereld (dat beweren ze tenminste !),

dinsdag hebben we de ruïne van het kasteel Feodal in la Roche en Ardenne bezichtigd

en vanmiddag zijn we in Hotton geweest, waar een druipsteengrot te bezichtigen is, na Han en Remouchamps de bekendste van België.

Ook is de omgeving hier erg mooi: heel heuvelachtig met veel bos, riviertjes en leuke boerendorpjes.

Morgen trekken we verder zuidwaarts, weer naar een camping aan het water !

Verslag 2 Belgische Ardennen

 

Donderdagmorgen zijn we slechts 85 km. zuidelijker gereden naar camping Ile de Faigneul in Poupehan, vlakbij de stad Bouillon. Zoals de naam al zegt ligt de camping op een eiland, omringt door de rivier de Semois. We hebben een prachtig plekje gevonden op de uiterste hoek van de camping waar de Semois zich splitst.

De rivier stroomt langzaam en is ondiep, af en toe komen er kano’s voorbij varen,

maar verder is het erg rustig, heerlijk ! We hebben drie avonden kampvuur gemaakt, Wim moest wel eerst het hout (wat we voor een paar centen bij de kampbaas haalden) zelf zagen en kloven !

Ook heeft hij een paar keer z’n hengel uitgeworpen, maar er zitten alleen heel kleine visjes en door de stroming blijf je constant ingooien en ophalen.

Vrijdagmorgen zijn we naar Bouillon gereden, waar een prachtig kasteel staan, het is vroeger nog bewoond geweest door Godfried van Bouillon.

Het kasteel is langgerekt en staat op een berg met uitzicht over de stad.

Er zijn diverse ingerichte zalen, torens en gangen.

Elke dag worden er shows met roofvogels gegeven, ook wij hebben dit roofvogelspektakel meegemaakt.

Zaterdag hadden we prachtig warm weer en hebben we de auto maar even gebruikt om naar Rochehaut te rijden vanwaar je een schitterend uitzicht hebt over de plaats Frahan.

Vanaf dit hoge punt wilde een groep para-sailers gaan zweven, maar het duurde allemaal nogal lang, dus daar hebben we niet meer op gewacht.

We hebben onze korte broek (en ik later zelfs mijn bikini !) aangetrokken en hebben heerlijk geluierd.

Vandaag is het weer helemaal omgeslagen en kan de trui weer aan. Via een prachtige route door de bossen zijn we naar Bertrix gereden, waar een leisteenmijn te bezichtigen is.

We kregen een helm op en zijn via een trap 25 meter onder de grond afgedaald, waar we een audiogeleid parcours konden volgen.

We waren de enige bezoekers en hadden de tijd aan ons zelf. Het was zeer indrukwekkend:

onder barre omstandigheden werden in de vorige eeuw de leistenen naar boven gehaald om als dakbedekking dient te doen. Ook nu nog zijn haast alle daken van de huizen in de Ardennen voorzien van leisteen.

Morgen trekken we weer verder en gaan Frankrijk in.

Verslag 3

 

Afgelopen maandag (13 september) hebben we de Belgische Ardennen verruild voor de Franse Vogezen, door een rit van 325 km. te maken naar Ste. Marie aux Mines (camping Les Reflets du Val d’Argent). We hadden de hele weg mooi weer en kwamen tegen vieren aan. De camping is lang niet zo mooi als de vorige, wel staan we aan een smal stromend beekje. Omdat we tussen de bergen staan en vlakbij bomen hebben we geen satelliet-verbinding. De camping is overvol, voornamelijk met Nederlanders.

Dinsdagmorgen zijn we al vroeg op pad gegaan, we hebben een paar prachtige colletjes gereden met veel haarspeldbochten.

Daarna zijn we richting de Elzas gegaan voor de Route du Vin.

Deze weg leid je langs de wijngaarden en door historische plaatsjes, de één nog mooier dan de andere. Wij vonden Eguisheim het mooiste, hier moet Anton Pieck zijn inspiratie hebben opgedaan !

De dorpjes zijn rijk versierd met bloemen, hebben vaak heel smalle kasseienstraatjes en middeleeuwse vakwerkhuizen.

Natuurlijk hebben we ook de Riesling en Pinot Gris geprobeerd, maar we zijn niet echt “kapot” van de Franse wijnen, al smaakt de crémant (mousserende wijn) niet verkeerd.

Het plaatsje Riquewihr is heel mooi, maar ontzettend vol met toeristen, waardoor de charme gedeeltelijk verloren gaat.

Vanmorgen werden we wakker met regen, tot nu toe hadden we pas twee kleine buitjes gehad, deze vakantie, maar nu miezert het echt. Toch gaan we wel wat ondernemen, er staat namelijk een groot kasteel vlakbij, Château du Haut-Koenigsbourg en we zijn beiden weg van kastelen.

Kennelijk met ons vele anderen, want het was er vrij druk. Het château is vele jaren verwaarloosd geweest, maar werd in opdracht van de Duitse keizer Willem II gerestaureerd en dit was in 1918 voltooid. Helaas wees het “Verdrag van Versailles (1919) alle Duitse kroonbezittingen en dus ook dit kasteel aan Frankrijk toe. Het grootste gedeelte van het bouwwerk is te bezichtigen, het is prachtig, we zijn zelfs voor een tweede keer rond gelopen.

Ook het uitzicht vanaf 755 meter hoogte is glorieus: aan de ene kant zie je de wijngaarden en de hoge Vogezen, aan de andere kant het door het Zwarte Woud en de Alpen begrensde Rijnlandschap. Helaas hangen er donkere wolken en is het uitzicht niet optimaal.

Na dit bezoek hebben we nog een stukje Route du Vin gereden, we wilden eigenlijk een hapje eten in één van de dorpjes, alleen is de Franse keuken helaas tussen 14.30 uur en 19.00 uur gesloten. Ook hebben we onze plannen gewijzigd, we wilden vrij noordelijk in Frankrijk blijven, maar de weersvoorspellingen zijn niet zo goed, dus gaan we, met een tussenstop in de Jura, richting de Ardeche.

Verslag 4

We zijn nu vier dagen in de Jura en al die tijd hebben we prima weer, alleen ’s nachts koelt het flink af. (Afgelopen nacht werd het 3,5 graden!) Donderdag zijn we aangekomen op camping la Plage Blanche in Ounans, waar we een prachtig zonnig plekje aan een stromend riviertje hebben.

We waren al vrij vroeg op de camping en zijn in de namiddag nog op pad gegaan naar de “Source du Lison”, de bron van de rivier Lison, die ontspringt in een grot.

Vrijdag zijn we de camping niet afgeweest; deze is vrij langgerekt en ligt langs de rivier eindigend in een bos. Daar wandelend vonden we een mooi plekje om te vissen, omdat hier haast geen stroming is. We hebben er uren gezeten, heerlijk rustig in het zonnetje.

Zaterdag zijn we weer op pad gegaan, eerst naar de “Cascades du Herisson”: er loopt een pad door het bos omhoog langs de Herisson rivier, dat ons langs 7 watervallen leidt, de een nog mooier dan de ander.

De onderste (cascade de l’Eventail) begint op 65 meter hoogte en zo ga je steeds verder omhoog.

Daarna zijn we via een prachtige route, onder andere langs een paar meren,

naar het bergdorpje Château-Chalon gereden, dat rondom in de wijngaarden ligt.

We hebben er kaas uit de streek gekocht en de Jura wijn geproefd. Ook deze wijn kan ons niet echt bekoren, de mousserende wijn is echter weer prima.

Eenmaal terug op de camping konden we nog even van de zon genieten, maar na het eten zijn we gauw naar binnen gegaan en kon de vloerverwarming aan.

Vandaag (zondag de 19de) hebben we de zoutfabriek, Saline Royale, in Arc-et-Senans bezocht, in 1982 uitgeroepen tot Werelderfgoed.

Het is ontworpen door de visionaire 18de-eeuwse architect Claude-Nicolas Ledoux. Deze man had ideeën waarmee hij zijn tijd ver vooruit was en waren vaak te prestigieus. Helaas staan er nog maar weinig gebouwen, die hij ontworpen heeft, overeind.

Vanmiddag hebben we heerlijk geluierd, het was ruim 24 graden en geen wolkje aan de lucht.

Morgenvroeg gaan we op weg naar het meer van Annecy, dit wordt ons zuidelijkste punt (dus geen Ardeche !), daarna gaan we langzaam weer richting huis.

Verslag 5

 

We staan alweer 4 dagen in Doussard, een plaatsje aan de zuidkant van het meer van Annecy, op camping “International du Lac Blue” en dit is wel het mooiste plekje van de vakantie tot nu toe: we staan pal aan het meer met uitzicht op de bergen, net een ansichtkaart.

Ook het weer werkt erg mee: strak blauwe lucht en temperaturen ruim boven de 20 graden, wat wil je nog meer ! Maandagmiddag kwamen we hier aan en hebben, nadat alles op z’n plek stond, alleen maar genoten van de omgeving. Heel veel paragliders zweven hier boven het meer en landen zo’n 100 meter verderop.

Dinsdag (21 september) zijn we het meer rond geweest, eerst richting Talloires in het oosten. Daarvandaan leidt een weg de bergen in en kom je uit op “col de la Forclaz”, je hebt er een prachtig uitzicht over het meer.

Daarna zijn we naar Annecy gereden in het noorden. Het oude centrum is schitterend met grachten en bruggen vol bloemen.

Middenin het Thiou-kanaal (nauwelijks een riviertje te noemen) staan het Palais de l’Isle, een gevangenis uit de 12de eeuw, ik weet zeker dat iedere toerist hier foto’s van heeft gemaakt !

We hebben in het oude centrum aan “het kanaal” heerlijke mosselen gegeten (uit een pan met Nederlandse tekst: de mosselpan van Zeeland’s roem, natuurlijk !, wel komisch !).

Eenmaal terug op de camping konden we nog even genieten van het mooie weer, helaas verdwijnt de zon om 6 uur achter de bergen.

Woensdag zijn we de hele dag op pad geweest: eerst zijn we naar Chamonix gereden via een prachtige rit, van anderhalf uur, door de bergen. Daar hebben we de kabelbaan genomen die ons in twee etappes naar”Aiguille du Midi” bracht,

dit is een hoge bergtop van 3842 meter, die uitkijkt over de Mont Blanc.

Dit was adembenemend, zelfs een beetje in letterlijke zit, want de lucht was boven best ijl. Overal om ons heen zagen we de besneeuwde toppen van de Alpen, een schitterend gezicht ! Diverse bergsporten werden volop beoefend: tientallen bergbeklimmers uit verschillende landen eindigden hun meerdaagse beklimming bij de kabelbaan, ook paragliders en skiërs met parachute benutten het prima weer.

Boven was het om het vriespunt, maar het voelde (met dikke trui aan) totaal niet koud.

Eenmaal weer halverwege naar beneden konden de truien uit en zaten we heerlijk in het zonnetje nog na te genieten van dit natuurwonder.

Vervolgens zijn we met de auto door de Mont Blanc tunnel gereden, je komt dan uit in Italië. Dat we hier heen reden had een speciale reden: Wim is gek op “Branca Menta” (een digestief) en deze drank is alleen in Italië te koop (Wij kunnen het ook niet bestellen bij onze drankleveranciers !). In Frankrijk hebben we bij alle soorten supermarkten gekeken, maar nergens is het te krijgen, eenmaal over de grens zie je het bij elke levensmiddelenzaak. Binnen anderhalf uur hadden we een voorraad bij elkaar waar we de eerste jaren weer mee vooruit kunnen.

Daarna moesten we nog 2 1/2 uur door de bergen rijden (via hele hoge en scherpe bergpassen) om terug te komen op de camping. De Italiaanse bergdorpjes zagen er prachtig uit, ook kwamen we langs diverse skidorpen, die nu grotendeels verlaten waren. Net voor donker waren we thuis.

Vandaag hebben we alleen maar geluierd en genoten van het mooie weer, we zijn zelfs het water nog in geweest !

Wim heeft, net als bijna de hele vakantie, weer een heerlijke maaltijd klaargemaakt, dat zal ik best missen als we weer thuis zijn (Hij kookt alleen in de vakantie ! Daarom gaan we ook zo vaak weg ! ) Helaas is er ook iets misgegaan: Wim knoeide per ongeluk wat wijn over z’n filmcamera en deze heeft de strijd nu opgegeven, de rest van de vakantie moeten we het dus alleen met foto’s doen !

Verslag 6

Goed nieuws: na een dag was de camera van Wim weer hersteld van de wijn,

de eerste foto’s waren nog wat “beneveld”,

maar nu doet hij het weer prima ! (Had waarschijnlijk last van een kater !)

Vrijdagmorgen (24 september) zijn we weer vertrokken uit Doussard, aan het meer van Annecy (de camping ging ook dicht !) We hadden de weersberichten uitgebreid bekeken en zagen dat het in het noorden nog maar 15 graden zou zijn met regelmatig regen en aangezien we nog bijna een week vakantie hebben rijden we dus toch maar zuidwaarts. We hadden ook gezien dat het vrijdag overal in Frankrijk slecht zou zijn en dat klopte ook: we zijn vertrokken met bewolking en het werd steeds slechter. Eenmaal in de Ardeche was de lucht bijna zwart en plensde het volop.

Net voor aankomst op camping le Riviera in Sampzon werd het weer droog en even later ging zelfs de zon schijnen. De camping ligt aan de rivier de Ardeche, alleen was deze vanaf de camping niet te zien,

dus zijn we ’s middags diverse andere campings gaan bekijken en hebben er uiteindelijk één gevonden die niet in de ACSI-campinggids staat. Wel is deze camping net zo goedkoop (gemiddeld 16 euro) als de andere en is deze ook zo goed als leeg.

Zaterdagmorgen om 9 uur stonden we bij de receptie om uit te checken en een uurtje later hadden we alles alweer opgebouwd op camping Les Blachas in Salavas. Nu kijken we wél uit op de rivier en zien de kanoërs voorbij komen. Na het ontbijt zijn we een wandeling gaan maken langs de Ardeche,

de route is zeer gevarieerd: we kwamen langs een grote, diepe grot, een watervalletje en af en toe moesten we flink klimmen.

Vanaf een hoge klif konden we een klein stukje van de Pont d’Arc zien.

Ondertussen zagen we hele groepen in kano’s voorbij peddelen en bij de stroomversnellingen ging er regelmatig één om.

’s Middags hebben we met de auto de hele route van 32 kilometer langs de Gorge d’Ardeche gereden, regelmatig stopten we om foto’s te maken, vooral de Pont d’Arc blijft een prachtig punt.

Inmiddels was het flink gaan waaien en daardoor ook veel frisser geworden.

Eenmaal terug op de camping hebben we onze caravan een slag gedraaid (wat binnen 5 minuten gebeurd is), want anders konden we niet meer buiten zitten.

Zondag blijft het hard waaien, toch wagen nog veel kanoërs zich op de snelstromende rivier, het risico nemend om te vallen en hierdoor verkleumd verder te moeten peddelen.

We zijn de plaatsjes Balazuc en Vogüé wezen bekijken, die in de reisgids staan, maar ze vielen ons erg tegen: ze zagen er onverzorgd uit, enkele bloembakken en wat minder onkruid zouden een hele verbetering geweest zijn.

Ook rijden we nog een keer naar de Pont d’Arc, nu bekijken we hem vanaf de andere kant.

’s Avonds zitten we al vroeg in de caravan, weer vanwege de koude wind.

Gelukkig is vandaag de wind gaan liggen en is de lucht helemaal blauw, wel was het erg fris vanmorgen (4 graden) en hebben we voor het eerst de vloerverwarming en tegelijkertijd de gaskachel aan gehad. Maar als om kwart over tien de zon boven de berg uit komt geeft hij gelijk veel warmte en kunnen we buiten ontbijten. Daarna zijn we naar Aven d’Orgnac gereden, waar we 100 meter onder de grond gaan in een druipsteengrot, één van de mooiste die we ooit gezien hebben.

Onderweg zien we diverse wagens vol met druiven, die op weg zijn naar de fabriek voor verwerking.

De rest van de dag hebben we geluierd, heerlijk in de zon, in korte broek en hemdje.

We hebben tot 6 uur ’s avonds buiten gezeten, tot de zon weer achter de bergen verdween en het gelijk flink afkoelde. Morgen gaan we beginnen aan de terugreis, we hebben zo’n 1100 km. te gaan, maar hebben er drie dagen de tijd voor, dus dat zal geen probleem zijn. We hebben weer een heerlijke, gevarieerde vakantie gehad !